“เอาล่ะ จอร์จิน่า เอสตา เดอ โลเรียน ช่วยบอกฉันทีว่าคนอย่างคุณมาทำอะไรที่นี่ ในที่ราบกรีน ไกลจากเมืองอันโด หืม?”
ดาเรียสถามเธออย่างสนุกสนาน
ทันทีที่เอ่ยชื่อเต็มของเธอ หญิงสาวตัวสั่นยิ่งกว่าเดิมเมื่อความกลัวของเธอเพิ่มมากขึ้น เมื่อมองไปที่ดาเรียสที่สงบ เธอสูดหายใจเข้าลึกๆ และถอดฮู้ดออก
ดาเรียสสังเกตว่าจอร์จิน่าไม่ได้ดูแย่ ดีกว่าพอร์เทียแน่นอน ด้วยผมสั้นสีแดงทองที่ถูกมัดด้วยผ้าโพกหัวสีดำ ดวงตาสีฟ้าไพลิน และจมูกเล็กๆ จอร์จินาคงจะดึงดูดความสนใจจากเพื่อนร่วมชาติของเธอได้อย่างแน่นอนถ้าหากเธอเคยแสดงใบหน้าที่แท้จริงของเธอ
ที่น่าสนใจคือ ดูเหมือนว่าเธอจะอายุประมาณ 16 หรือ 17 ปี และด้วยคางที่อ่อนนุ่มของเธอและริมฝีปากสีแดง เธอจึงดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้นเล็กน้อยสำหรับอายุของเธอ ดาเรียสสังเกตเห็นทั้งหมดนี้ แต่เขาสนใจคำตอบของเธอมากกว่า
“ครอบครัวของฉันส่งฉันมาที่นี่เพื่อสังเกตการณ์และรายงานกิจกรรมของหมู่บ้านโพเลเรีย ฉันเลือกทำงานกับ จอมโจรไดอาโต เท่านั้นเพราะพวกเขาเป็นกลุ่มโจรที่อ่อนแอที่สุดและเป็นมืออาชีพน้อยที่สุดในกลุ่มนี้”
“โอ้ แต่ทำไมต้องส่งหญิงสาวสวยเช่นคุณไปยังสถานที่ที่เลวร้ายนี้ในเมื่อเห็นได้ชัดว่าคุณมีความหมายสำหรับสิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่า”
ดาเรียสถามโดยเอามือแตะคาง เกิดทฤษฎีต่างๆ มากมายขึ้นในใจ
ใบหน้าของจอร์จินาแสดงออกถึงความคับข้องใจและความโกรธ ก่อนที่เธอจะพยายามซ่อนมันไว้อย่างรวดเร็ว แต่ฝ่ายตรงข้ามก็ไม่พลาด เขาหัวเราะคิกคักภายใน เขาฟังคำตอบของเธออย่างอดทน
“นั่น… คือ ฉันถูกส่งมาที่นี่เพราะ… เหตุผลส่วนตัว”
เธอตอบโดยพยายามดิ้นรนหาคำพูดที่เหมาะสม
“ได้โปรด อย่าดูถูกสติปัญญาของฉัน ถ้าจะโง่พอที่จะส่งผู้หญิงที่ฉลาดและมีทักษะเช่นคุณออกไปที่นี่ ครอบครัวของคุณต้องเป็นคนไร้ความสามารถ ซึ่งไม่น่าจะเป็นไปได้หรือต้องมีการแกล้งกันแน่ๆ ซึ่งเป็นเรื่องปกติในแวดวงขุนนาง และจากเสรีภาพของคุณ ดังนั้นจอร์จินาจริงๆ แล้วอะไรทำให้คุณมาทำงานนี่ละ”
ดาเรียสถามอย่างอ่อนโยน
หญิงสาวตอบสนองต่อคำชมอย่างผ่อนคลายของดาเรียสและพยักหน้าอย่างไม่รู้ตัว
“นั่นคือคือ… พี่สาวของฉัน”
เธอถอนใจลึก ราวกับยกของหนักออกจากบ่าของเธอ
“ในฐานะที่อายุน้อยที่สุดและน่ารักที่สุดในพวกเราสามคน พวกเขาอิจฉาฉันและผลักดันให้ฉันทำงานที่ ‘ง่าย’ นี้”
“บนกระดาษ รางวัลดูมีกำไรมาก และงานก็ควรจะง่ายพอสมควร แต่การต่อสู้ที่ฉันดิ้นรนเพื่อให้ได้มาซึ่งฐานที่เลวร้ายนี้อาจเห็นฉันตายไปหลายครั้งแล้ว ร่างกายของฉันก็ถูกใช้โดยสัตว์เดรัจฉานเพื่อสร้างความสุขให้ตัวเอง! ”
“โชคไม่ดีที่ฉันไม่สามารถปฏิเสธได้เนื่องจากท่าทางของพวกเขาและพาดพิงถึงผู้อาวุโสในครอบครัวของฉัน ฉันต้องยอมรับ! ฉันไม่มีทางเลือก! ตอนนี้ฉันกำลังจะตายในป่านิรนาม”
จอร์จินาระบายความคับข้องใจของเธอออกไปเนื่องจากสถานการณ์ต่างๆ ที่ปะปนกัน ความเครียดที่เดือดพล่านของเธอ และการเยาะเย้ยง่ายๆ ของดาเรียสดวงตาของเขาเป็นประกายเมื่อเขารวบรวมเรื่องราวของเธอเข้าด้วยกัน และเขาตระหนักดีว่านี่เป็นโอกาสที่น่าสนใจ
ดาเรียสกระโดดไปที่กิ่งไม้ของจอร์จินาอย่างช้าๆ และไม่คุกคาม สั่นศีรษะขณะทำเช่นนั้น
“ในขณะที่เราทุกคนจะต้องตายในที่สุด คุณจะไม่ตายที่นี่วันนี้ จอร์จินา เว้นแต่ฉันจะพูดอย่างนั้น”
ฮอร์เก้มองดูดาริอัสด้วยความโล่งใจ ความระแวดระวัง และความสับสน โล่งใจเนื่องจากมีการยืนยันด้วยวาจาว่าเธอจะมีชีวิตอยู่ ความระแวดระวังเพราะเธอฉลาดพอที่จะรู้ว่าการยืนยันด้วยวาจาสามารถเพิกถอนได้ทุกเมื่อ และสับสนเพราะคำพูดสุดท้ายของดาเรียส
“สิ่งที่ฉันหมายถึงนั้นเรียบง่าย ฉันต้องการคุณ จอร์จินา ทักษะของคุณในการลักลอบสังหาร ความสามารถในการอนุมานและหาเหตุผล รวมถึงการเชื่อมต่อของคุณ ฉันต้องการพวกเขาทั้งหมด ฉันต้องการให้คุณเข้าร่วมกับฉัน”
ดาเรียสอธิบายอย่างละเอียด
ไหล่ที่โค้งของจอร์จินาและมือที่ยกขึ้นเล็กน้อยก็สงบลงเมื่อเธอได้ยินคำพูดของเขา และความอยากรู้อยากเห็นเริ่มก่อตัวขึ้นในตัวเธอ เช่นเดียวกับความสนใจเชิงบวกบางอย่าง
“เพื่ออะไรกันแน่”
ดาเรียสยิ้มอย่างมีเลศนัย
“ฉันอยากให้คนที่มีความสามารถอย่างคุณทำหน้าที่เป็นเงาของฉัน ในขณะที่คุณอาจอนุมานตัวเอง แผนของฉันคือการสร้างสถานการณ์ที่จะเห็นฉันกลายเป็นฮีโร่และใช้มันเพื่อผสมกับฝ่ายของความเท่าเทียม”
ดวงตาของดาเรียสหรี่ลงและแสงสีน้ำตาลแดงของพวกมันก็ทำให้ ฮอร์เก้หวาดกลัวอีกครั้งได้อย่างง่ายดาย
“อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ฉันรู้สถานการณ์ของคุณแล้ว ฉันสามารถใช้คุณเพื่อเชื่อมต่อกับฝ่ายที่เหนือกว่าได้”
ฮอร์เก้ตัวสั่น แต่ถอนหายใจหลังจากนั้นหนึ่งหรือสองวินาที ในใจของเธอคิดว่าหากดาเรียสสามารถวางแผนอุบายนี้ได้ เขาต้องมีความสามารถนิรนัยมากพอที่จะยืนยันว่าเธอและครอบครัวของเธอทำงานให้กับฝ่ายตรงกันข้าม
มันชัดเจนพอถ้าใครคิดเกี่ยวกับมันอย่างลึกซึ้ง ไม่มีเหตุผลใดที่สตรีผู้สูงศักดิ์อย่างเธอต้องอยู่ที่นี่ในถิ่นทุรกันดาร ไปสอดแนมในบ้านหลังหนึ่ง เว้นแต่จะเกิดความขัดแย้งทางผลประโยชน์อยู่เบื้องหลัง
เนื่องจากแชงค์เป็นตัวแทนของกลุ่มความเท่าเทียม จึงมีเหตุผลที่จอร์จินาซึ่งแต่งตัวเป็นฮอร์เก้จะเป็นตัวแทนของฝ่ายเหนือกว่าที่ต้องการเลียนแบบเฟเทอร์ริน่าและเปลี่ยนอาณาจักรอันดราโตให้กลายเป็นรัฐที่มีการปกครองแบบผู้หญิง
ดาเรียสตบไหล่จอร์จินาและชี้ไปที่พื้น
“ลงไปคุยกันหน่อยดีกว่า มีบางอย่างที่ฉันต้องบอกคุณและสอนคุณ”
ฮอร์เก้ลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพยักหน้า เธอมาไกลถึงขนาดนี้แล้ว จึงไม่มีประโยชน์ที่จะแสร้งทำเป็นว่าแข็งแกร่งหรือกล้าหาญ และเธอก็ไม่ใช่คนหัวร้อนอยู่ดี
ทั้งสองฝ่ายตกลงบนพื้นและดาเรียสเป็นผู้นำในขณะที่เขาพูดกับฮอร์เก้อย่างใจเย็น
“อย่างแรกเลย เราต้องทำให้ฝ่ายเท่าเทียมของแชงค์สคิดว่าคุณหายตัวไป นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันไล่ตามคุณเป็นพิเศษ เพราะคุณต้องการความช่วยเหลือจากฉันในเรื่องนี้”
ฮอร์เก้ชะงักและถามด้วยความไม่เชื่อ:
“พวกเขารู้ถึงการมีอยู่ของฉันไหม”
ดาเรียสพยักหน้าด้วยรอยยิ้มขบขัน
“แน่นอน อาจจะนานมาแล้ว”
ฮอร์เก้ส่ายหัว เชื่อเพียงบางส่วนจากดาเรียส
“ยังไง คุณรู้เรื่องนี้ได้อย่างไร”
ดาเรียสหัวเราะอย่างสนุกสนาน
“โอ้ จอร์จิน่า ลองคิดดูสิ พวกเขาได้ส่งเจ้าหน้าที่คนหนึ่งไปยังชายแดนนี้เพื่อสร้างที่อยู่อาศัยและดูว่ามีอะไรน่าสนใจที่พวกเขาสามารถพัฒนาได้ ไม่ต้องพูดถึงว่าเราอยู่ใกล้กับที่ราบแห่งความตายด้วย ”
“แต่ท้ายที่สุดแล้ว แชงค์สเป็นเพียงตัวแทน และเป้าหมายหลักของเขาในการมาที่นี่คือใช้ชีวิตวัยเกษียณกับครอบครัว พวกเขาไม่สามารถบังคับให้แชงค์สทำตามวัตถุประสงค์ได้ แต่พวกนั่นก็ไม่สามารถทิ้งเขาได้”
“ถ้าอย่างนั้นจอร์จิน่า คุณจะทำอย่างไรถ้าคุณเป็นฝ่ายที่เท่าเทียมกัน”
เธอตอบด้วยสายตาที่จ้องมองด้วยความตระหนัก
“ฉันจะส่งสายลับไปตรวจสอบกิจกรรมของเขาและใช้มันต่อต้านเขา”
