ระบบปั้นอัจฉริยะ : Scholar’s Advanced Technological System – ตอนที่ 667 สำเร็จแล้ว / ตอนที่ 668 พวกคุณทำได้อย่างไรกัน?

ตอนที่ 667 สำเร็จแล้ว / ตอนที่ 668 พวกคุณทำได้อย่างไรกัน?

ตอนที่ 667 สำเร็จแล้ว

ไห่โจว

ณ ห้องทดลองบริษัทนิวเคลียร์แห่งชาติจีน

นักวิชาการหวังเจิงกวงนั่งที่โต๊ะทดลอง เขาสวมแว่นตาขณะที่กำลังจ้องมองพิมพ์เขียวในมืออย่างละเอียดและกำลังคิดอย่างตั้งอกตั้งใจ

เป้าหมายของโปรเจกต์ฟิวชั่นควบคุมได้ขนาดย่อถูกออกแบบขึ้นเพื่อนำไปใช้กับทรัพยากรไฟฟ้าเฟอร์โรฟลูอิดที่มีขนาดเล็กโดยเฉพาะกับยานอวกาศ บริษัทนิวเคลียร์แห่งชาติจีนที่ดูแลเครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์ผางกู่ได้รับมอบหมายให้ดูแลงานนี้

แม้ว่าบริษัทนิวเคลียร์แห่งชาติจีนเองจะไม่มั่นใจเกี่ยวกับฟิวชั่นควบคุมได้ขนาดย่อ แต่พวกเขาก็ตกลงที่จะทำโปรเจกต์นี้

เพราะเหตุผลเดียวเท่านั้น

นั้นก็คือลู่โจวเป็นคนที่นำพาชัยชนะมาให้พวกเขา เพราะฉะนั้นนี่คือหน้าที่ของพวกเขา

โทรศัพท์บนโต๊ะดังขึ้น

หวังเจิงกวงหรี่ตา เขารู้สึกรำคาญเสียงโทรศัพท์เพราะมันรบกวนการทำงานของเขา แต่เมื่อเห็นชื่อของคนที่โทรเข้ามา เขาก็รีบรับสายทันที

หลังจากที่รับสาย เสียงจากปลายสายพูดทันที “ฮัลโหล” ก่อนที่หวังเจิงกวงจะทันได้พูดอะไร

“นักวิชาการหวัง เครื่องกำเนิดไฟฟ้าเฟอร์โรฟลูอิดเสร็จแล้วหรือยังครับ”

น้ำเสียงที่ไม่ค่อยจริงจังของลู่โจวทำให้นักวิชาการหวังรู้สึกผ่อนคลาย เขาพูด “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ เราจะสร้างต้นแบบในอีกหนึ่งเดือน แล้วคุณล่ะ มีอะไรคืบหน้าบ้างไหม”

เครื่องกำเนิดไฟฟ้าเฟอร์โรฟลูอิดเป็นเพียงโปรเจกต์เล็กๆ และไม่ใช่เทคโนโลยีที่นำสมัยอะไร ปัญหาหลักจริงๆ ก็คือเจ้าเครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์ ถ้าพวกเขาสร้างเครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์ไม่สำเร็จ เครื่องกำเนิดไฟฟ้าเฟอร์โรฟลูอิดก็ไร้ประโยชน์

ลู่โจวยิ้มแล้วพูดตอบ “คุณหมายความอย่างไรที่บอกว่ามีอะไรคืบหน้าบ้างไหม การที่ผมทำโปรเจกต์สำเร็จ นับว่าเป็นความคืบหน้าหรือเปล่าครับ”

อีกฝ่ายเงียบไปครู่หนึ่ง

ผ่านไปสักพัก นักวิชาการหวังพูดขึ้น

“เอ่อ ผมไม่ได้ยินที่คุณพูด คุณพูดว่าอะไรนะ…”

ลู่โจวพูดด้วยเสียงที่ดังและฟังชัดขึ้น

“ผมพูดว่าเราสามารถแก้ปัญหาฟิวชั่นควบคุมได้ขนาดย่อได้แล้ว”

ลู่โจวได้ยินเสียงดังปังผ่านโทรศัพท์ เขาดึงโทรศัพท์ออกมาจากหูและมองไปที่หน้าจอ

เขาทำโทรศัพท์ตกเหรอ

เขาไม่ได้ประหลาดใจใช่ไหม

นักวิชาการหวังรีบหยิบโทรศัพท์บนพื้นและเริ่มถามคำถามอย่างต่อเนื่อง

“คุณแก้ได้แล้วเหรอ คุณแก้ปัญหาเรื่องการกระจายความร้อนได้แล้วเหรอ เพ้อเจ้อไปใหญ่แล้ว! คุณไม่ได้สร้างผางกู่ขนาดย่อหรอกใช่ไหม”

ลู่โจวยิ้มและพูด “เครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์ไม่ได้ใช้แมกเนติกคอนไฟน์เม้นท์ แต่เป็นการผสมผสานกันระหว่างอินเนอร์เชียลคอนไฟน์เมนต์ฟิวชั่นกับระบบจุดระเบิดแบบเร็ว ผมคงอธิบายรายละเอียดทางโทรศัพท์ไม่ได้ ถ้าคุณมีโอกาสก็แวะมาหาผมล่ะกัน”

นักวิชาการหวัง “ผมกำลังจะไปเดี๋ยวนี้”

เขาวางโทรศัพท์ไป

บริษัทนิวเคลียร์แห่งชาติจีนของศูนย์วิจัยนิวเคลียร์ฟิวชั่นอยู่ที่ไห่โจว ใกล้ๆ กับสถานที่ตั้งเครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์ผางกู่ เพื่อสนับสนุนกำลังทางเทคโนโลยีให้แหล่งพลังงานเอเชียตะวันออก อีกทั้งยังมีกองทหารคอยคุ้มกัน

จินหลิงอยู่ไกลจากไห่โจวมาก ทำให้การเดินทางครั้งนี้ค่อนข้างยากลำบาก

เช้าวันถัดไป นักวิชาการหวังเจิงกวงพานักศึกษาสองคนมาที่สถาบันจินหลิงเพื่อการศึกษาขั้นสูง

ไม่ใช่แค่นักวิชาการหวังที่มา ผู้อำนวยการหลี่ก็มาเช่นกัน

“ศาสตราจารย์ลู่ ไม่เจอกันตั้งนานนะ!”

ผู้อำนวยการหลี่มองหน้าลู่โจวพร้อมรอยยิ้มบนใบหน้าพลางยื่นมือขวาออกไปจับทักทาย

ลู่โจวจับมือกับเขา เขายิ้มและพูด “เป็นเกียรติอย่างมากครับ ผู้อำนวยการหลี่ มันก็ไม่ได้นานขนาดนั้นใช่ไหม”

ตอนที่นักวิชาการหวังเห็นว่าผู้อำนวยการหลี่กำลังจะเริ่มถามสารทุกข์สุขดิบ เขารู้สึกร้อนใจจึงพูดแทรก

“โอเค ไว้ค่อยถามสารทุกข์สุขดิบกันทีหลังได้ไหม มันอยู่ไหน ผมอยากจะเห็นแล้ว”

ผู้อำนวยการหลี่ยิ้มและพูด “เอ่อ…คุณหวังพูดถูก ศาสตราจารย์ลู่ เข้ามาคุยกันด้านในดีกว่าไหม”

ลู่โจวยิ้มและกลับหลังหัน

“ตามผมมา”

ลู่โจวนำทางพวกเขาไปที่ห้องทดลองที่อยู่ตรงมุมอาคารสถาบัน

กลางห้องทดลอง มีเครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์แบบทดลองตั้งอยู่ ซึ่งถูกออกแบบโดยทีมโปรเจกต์ฟิวชั่นควบคุมได้ขนาดย่อ

นักวิชาการหวังมองดูกระบอกสีดำที่มีเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณสองเมตร และมองไปที่ขดลวดและสายไฟพันกันยุ่งเหยิง เขายืนอ้าปากค้าง

หลังจากนั้นสักพัก เขาพูดขึ้น “คุณวางแผนที่จะใช้เจ้าสิ่งนี้ในการสร้างนิวเคลียร์ฟิวชั่นเหรอ”

เขาเริ่มคิด

เครื่องนี้จะสามารถ…

ทำให้เกิดนิวเคลียร์ฟิวชั่นได้จริงเหรอ

นักศึกษาปริญญาเอกสองคนที่ยืนอยู่หลังนักวิชาการหวังก็ดูไม่อยากจะเชื่อ

ไม่ใช่แค่รูปร่างที่อัปลักษณ์…

แต่ขนาดของมันก็เล็กไปหน่อย

เนื่องจากพวกเขาต้องเติมแผ่นฉนวนกันความร้อนและแผ่นกำบังนิวตรอน กระบอกที่มีเส้นผ่าศูนย์กลางสองเมตรสามารถบรรจุแกนปฏิกรณ์ที่กว้างเพียงสองเซนติเมตรเท่านั้น

เมื่อลู่โจวเห็นว่านักวิชาการหวังดูเหมือนจะไม่เชื่อ เขาก็หัวเราะออกมา

“มันดูธรรมดาก็จริง แต่มันกะทัดรัดและมีทุกอย่างที่เราต้องการ อีกอย่างมันก็เป็นแค่เครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์ทดสอบเท่านั้น ถ้าถึงเวลาเมื่อไหร่ เราจะปรับเปลี่ยนส่วนประกอบให้เหมาะสมเอง”

ลู่โจวหยุดพูด เขาไม่อยากเสียเวลามาอธิบายหลักการเบื้องหลังพวกนี้ เขามองหน้าเชิ่งเซี่ยนฟู่และพูด “คุณช่วยสาธิตให้ผู้อำนวยการหลี่และนักวิชาการหวังดูหน่อย”

“ครับ”

เชิ่งเซี่ยนฟู่เดินไปที่เครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์และออกคำสั่งกับนักวิจัยสองคนที่ยืนข้างๆ เขา

“เปิดเครื่องทำความร้อนได้”

“ครับ/ค่ะ!”

หลังจากที่เปิดเครื่องทำความร้อน เครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์ก็เริ่มร้อนขึ้นเรื่อยๆ เมื่ออุณหภูมิสูงถึง 180 องศาเซลเซียส วัสดุลิเธียมด้านในแผ่นฉนวนกันความร้อนค่อยๆ ละลายเป็นของเหลว

หลังจากนั้นส่วนผสมแก๊ซดิวเทอเรียม-ทริเทียมถูกฉีดเข้าสู่เครื่องมือวัดปริมาณรังสี ก่อนที่จะเปลี่ยนเป็นพลาสมา ของเหลวลิเธียมเปรียบเสมือนปืนกลที่ถูกยิงเข้าสู่แกนปฏิกรณ์

ทันทีที่ฟองยุบตัวในปริมาตรที่เล็กที่สุดแล้ว อุณหภูมิของฟองจะสูงขึ้นทันทีเป็นร้อยล้านองศา

แต่เรื่องที่น่าตกใจยังไม่หมดเพียงเท่านี้

นักวิชาการหวังเจิงกวงและนักศึกษาอีกสองคนจ้องมองค่าตรวจจับนิวตรอนที่กำลังสูงขึ้นเรื่อยๆ

ผู้อำนวยการหลี่มึนงง เขากลืนน้ำลายและพูดเบาๆ “สำเร็จหรือเปล่า”

นักวิชาการหวังพยักหน้า เสียงของเขาสั่นเครือขณะที่พูดย้ำอีกรอบ “สำเร็จแล้ว!”

………………………………………

ตอนที่ 668 พวกคุณทำได้อย่างไรกัน?

พวกเขายังไม่ได้เชื่อมต่อเครื่องกำเนิดพลังงาน ทำให้ความร้อนถูกส่งผ่านระบบแลกเปลี่ยนความร้อนทางน้ำ อย่างไรก็ตามเครื่องกำเนิดพลังงานสามารถปล่อยพลังงานได้มากกว่าที่ระบบต้องการ ดังนั้นอัตราการเพิ่มจำนวนนิวตรอนจึงมากเพียงพอ ถ้ามองจากมุมความคิดเพียงอย่างเดียว เครื่องปฏิกรณ์ฟิวชั่นประสบความสำเร็จอย่างไม่ต้องสงสัย

หลังจากติดตั้งเครื่องกำเนิดไฟฟ้าเฟอร์โรฟลูอิดแล้ว เครื่องอัลตร้าโซนิคก็ไม่ต้องพึ่งแหล่งไฟฟ้าภายนอก มีเพียงแค่แบตเตอรี่ลิเธียมซัลเฟอร์ขนาดใหญ่เท่านั้นที่จำเป็นในการละลายลิเธียม ส่วนเครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์ก็ทำงานด้วยพลังงานไฟฟ้าทั้งหมด

เมื่อการทดลองสิ้นสุดลง นักวิชาการหวังถามลู่โจวทันที “พวกคุณทำได้อย่างไรกัน”

ลู่โจวยิ้มและตอบสั้นๆ

“ปรากฏการณ์โซโนลูมิเนสเซนส์”

หวังเจิงกวงตกตะลึง เขาหรี่ตาและพูด “ผมคิดว่า…เส้นทางนั้นไม่น่าจะเป็นไปได้”

เนื่องจากแมกเนติกคอนไฟน์เม้นท์และอินเนอร์เชียลคอนไฟน์เมนต์ฟิวชั่นเกิดปัญหา ทำให้งานวิจัยฟิวชั่นเสียงเป็นที่นิยมในช่วงปี 1980 และ 1990 จนกระทั้งทุกวันนี้ก็ยังมีการโต้แย้งในเรื่องนี้

ความแตกต่างทางการทดลองไม่ใช่เหตุผลเดียว แต่เหตุผลหลักของความขัดแย้งคือวงการฟิสิกส์ยังไม่มีบทสรุปที่ชัดเจนเกี่ยวกับต้นกำเนิดทางธรรมชาติของปรากฏการณ์โซโนลูมิเนสเซนส์

“ถ้าวิธีการนี้ไม่เหมาะสม มันก็เป็นเพราะสองเหตุผลด้วยกัน เหตุผลแรกคือเทคโนโลยีนี้ผิดมาตั้งแต่แรก หรือเหตุผลที่สองคือวิธีการที่ใช้ไม่ถูกต้อง เมื่อ 20 ปีที่แล้วงานวิจัยฟิวชั่นเสียงมีปัญหาเยอะแยะมากมาย เพราะว่าตอนนั้นยังไม่มีพื้นฐานทางทฤษฎี ผู้คนต่างทำการทดลองโดยที่ยังไม่ค่อยมีความรู้เท่าไหร่นัก พวกเขาค่อยๆ เก็บหลักฐานเชิงประสบการณ์เพื่อสร้างปฏิกิริยานิวเคลียร์ฟิวชั่น ซึ่งมันก็ไม่ได้ต่างจากการงมเข็มในมหาสมุทร”

ลู่โจวนิ่งไปสักพัก เขาหยิบปากกาบนโต๊ะและเขียนสมการบนไวท์บอร์ด

“หลังจากที่เราสามารถระบุความสัมพันธ์เชิงปริมาณระหว่างแรงสนามแม่เหล็กไฟฟ้าและแรงนิวเคลียร์อย่างเข้ม ทำให้สามารถสร้างแบบจำลองที่สมดุลกับความสัมพันธ์ระหว่างแรงทั้งสอง เราสามารถใช้แบบจำลองทางปรากฎการณ์นี้ในการหาวิธีการทดลองที่เหมาะสมที่สุด”

นักวิชาการหวังจ้องมองไปที่ไวท์บอร์ดอยู่ครู่หนึ่งและขมวดคิ้ว

“คุณกำลังพูดถึงปฏิกิริยาไฟฟ้าแก่หรือเปล่า”

แม้ว่าเขาจะไม่ใช่นักฟิสิกส์ทฤษฎี แต่เขาเคยศึกษาเรื่องฟิสิกส์นิวเคลียร์และวิศวกรรมนิวเคลียร์ อีกทั้งยังคอยติดตามงานวิจัยฟิสิกส์ใหม่ๆ โดยเฉพาะหัวข้อพลังงานนิวเคลียร์

ลู่โจวมองไปที่นักวิชาการหวังและพยักหน้า

“ถูกต้องครับ”

ถ้ามองจากภายนอกแล้ว ดูเหมือนว่าเหตุผลที่เครื่องฟิวชั่นเสียงได้ผลเพราะเชิ่งเซี่ยนฟู่และทีมเติมเครื่องมือวัดปริมาณรังสีในช่องทางอากาศและแกนปฏิกรณ์เพื่อเพิ่มความร้อนให้กับแก๊สดิวเทอเรียม-ทริเทียม ทำให้แก๊สที่ถูกไอออไนซ์ถูกฉีดเข้าสู่ของเหลวลิเธียม

ไม่ว่าจะเป็นการนำของเหลวลิเธียมมาใช้ หรือปริมาณของตัวแปรของนิวเคลียร์ฟิวชั่น เช่น ความหนาแน่นของฟอง สภาพพื้นผิว หรือความดันเสียง ทั้งหมดทั้งมวลล้วนเป็นไปได้เพราะรูปแบบของปฏิกิริยาไฟฟ้าแก่

นี่คือเหตุผลที่ทำไมแบบจำลองการไหลของพลาสมาจึงมีความเกี่ยวข้องกับแมกเนติกคอนไฟน์เม้นท์

ถ้าไม่มีงานวิจัยทางทฤษฎีของลู่โจว ก็คงไม่มีใครรู้ว่าต้องใช้เวลานานขนาดไหนในการสร้างเครื่องฟิวชั่นเสียง…

ผู้อำนวยการหลี่จากสภาบริหารแห่งรัฐเพื่อการป้องกันราชอาณาจักรรอต่อไปไม่ได้อีกแล้ว “เรานำเครื่องใส่เรือบรรทุกอากาศยานได้ไหม”

ลู่โจวหยุดนิ่งไปพักหนึ่งก่อนจะยิ้ม

“ผมไม่ค่อยรู้เรื่องเรือบรรทุกอากาศยานเท่าไหร่นัก คุณต้องลองปรึกษากับวิศวกรนิวเคลียร์ทางน้ำดู แม้ว่าประสิทธิภาพของพลังไฟฟ้าและการใช้พลังงานของเครื่องนี้จะน้อยกว่าผางกู่ แต่ความรุนแรงของมันสูงกว่าเครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์ฟิวชั่นดั้งเดิม…ถ้าเรามีการจัดเตรียมที่เหมาะสม ก็อาจจะใส่ในเรือบรรทุกอากาศยานหรือเรือดำน้ำได้ครับ”

ผู้อำนวยการหลี่ถอนหายใจด้วยความโล่งใจและมองลู่โจว

“ผมอยากจะขอบคุณคุณแทนคนทั้งประเทศ”

ลู่โจวยิ้ม

“ด้วยความยินดีครับ”

มีคนขอบคุณลู่โจวมากมาย เขาไม่ได้รู้สึกรู้สากับคำขอบคุณพวกนั้นอีกแล้ว

แต่เขาก็ยังรู้สึกดีเมื่อได้ยินน้ำเสียงที่จริงใจของผู้อำนวยการหลี่

แม้ว่าเขาจะไม่สนใจเทคโนโลยีทางทหาร แต่เขาก็ดีใจที่สามารถสร้างความปลอดภัยให้กับประเทศได้

ส่วนเรื่องการจัดวางเครื่องมือบนเรือบรรทุกอากาศยานหรือเรือดำน้ำ ต้องให้เป็นหน้าที่ของสถาบันวิจัยเครื่องมือทางทหาร ส่วนสถาบันจินหลิงเพื่อการศึกษาขั้นสูงจะคอยสนับสนุนทางด้านเทคโนโลยี และงานด้านการออกแบบจะเป็นหน้าที่ของผู้เชี่ยวชาญทางทหาร

แน่นอนว่ามีค่าใช้จ่าย

เนื่องจากผู้ที่ให้ทุนสร้างครื่องฟิวชั่นควบคุมได้คือสถาบันจินหลิงเพื่อการศึกษาขั้นสูงซึ่งเป็นสถาบันวิจัยเอกชน การคุ้มครองสิทธิทรัพย์สินทางปัญญาจะเป็นไปในรูปแบบสิทธิบัตรป้องกันราชอาณาจักร

ถึงแม้ว่ากำไรจากการมอบใบอนุญาตให้กองทัพเรือในประเทศจะน้อยกว่ากำไรที่ได้จากสิทธิบัตรแบตเตอรี่ลิเธียมซัลเฟอร์หลายเท่านัก แต่จุดประสงค์ของลู่โจวที่มีต่อโปรเจกต์งานวิจัยนี้ไม่ใช่เพื่อหารายได้ เขาจึงไม่สนใจเรื่องเงินเท่าไหร่นัก

“เครื่องฟิวชั่นนี้จะต้องถูกนำไปใช้ในยานอวกาศแน่ๆ เพราะฉะนั้นเราต้องทำการทดลองเพิ่ม” ลู่โจวมองไปที่นักวิชาการหวังและพูดด้วยท่าทีที่จริงจัง “ผมเดาว่าคุณจะดูแลเรื่องเครื่องกำเนิดไฟฟ้าเฟอร์โรฟลูอิด”

นักวิชาการหวังพยักหน้าจริงจัง

“ไม่ต้องห่วง ผมจะให้คำตอบคุณในอีกสองอาทิตย์”

ลู่โจวยิ้มแล้วพยักหน้า

“ผมดีใจที่ได้ยินแบบนั้น”

หลังจากที่นักวิชาการหวังได้เห็นการทดลองเครื่องฟิวชั่นเสียง เขาเดินทางออกจากสถาบันจินหลิงเพื่อการศึกษาขั้นสูงและมุ่งหน้าไปไห่โจวพร้อมนักศึกษาอีกสองคน

สิ่งที่ยากที่สุดสำหรับโปรเจกต์นี้เสร็จสิ้นลงแล้ว สิ่งเดียวที่เหลืออยู่ที่พวกเขาต้องทำให้เสร็จคือเครื่องกำเนิดไฟฟ้าเฟอร์โรฟลูอิด

พวกเขาจะต้องออกแบบเครื่องกำเนิดไฟฟ้าเฟอร์โรฟลูอิดให้เร็วที่สุด เพื่อประสิทธิภาพในการเปลี่ยนพลังงานความร้อนเป็นพลังงานไฟฟ้า

ทางด้านผู้อำนวยการหลี่ เขาทานมื้อค่ำกับเชิ่งเซี่ยนฟู่และลู่โจว เขาเดินทางออกจากจินหลิงเพื่อกลับไปที่ปักกิ่งพร้อมข่าวการค้นพบที่ยิ่งใหญ่ของฟิวชั่นควบคุมได้ขนาดย่อ

เรื่องนี้เกี่ยวข้องความมั่นคงแห่งชาติ ดังนั้นยิ่งคนรู้น้อยเท่าไหร่ก็ยิ่งดี

เพราะแบบนั้นเขาจึงต้องเป็นคนรายงานเรื่องนี้กับวุฒิสภาด้วยตัวเอง…

……………………………………………

ระบบปั้นอัจฉริยะ : Scholar’s Advanced Technological System

ระบบปั้นอัจฉริยะ : Scholar’s Advanced Technological System

    หลังจากทุกข์ทรมาณจากลมแดดขณะทำงานภายใต้ความร้อนที่ร้อนระอุของฤดูร้อน ลู่โจวนักศึกษามหาวิทยาลัยที่ยากจนแต่ขยันขันแข็งได้กลายเป็นเจ้าของระบบเทคโนโลยีขั้นสูง
ด้วยความโกงที่ระบบมอบให้ ชีวิตในรั้วมหาลัยของเขาจึงเปลี่ยนไปในข้ามคืน
ปริญญาโท? ง่ายดายยิ่ง
ปริญญาเอก? นั่นไม่ใช่ปัญหา
จากที่ไม่มีใครรู้จัก เขาได้กลายเป็นดาราดังแห่งวงการวิทยาศาสตร์อย่างรวดเร็ว
ด้วยภารกิจที่ระบบมอบให้ เขากำลังเดินอยู่บนเส้นทางผู้ชนะรางวัลโนเบล
“ระบบ แต้มแลกเป็นเงินได้ไหม?”
“ไม่ได้”
“เชี่ย งั้นนายทำไรได้!?”
“ระบบจะทำให้ท่านกลายเป็นสุดยอดนักวิชาการ
กลายเป็นผู้ปกครองเหนือมวลมนุษย์ ท่านจะเอาเงินไปทำอะไร?”

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท