หลี่เกาเหลียงสาบานได้เลยว่านี่เป็นภารกิจทางทหารที่แปลกที่สุดเท่าที่เขาเคยทำ
นี่ก็เป็นเวลาหนึ่งเดือนแล้วที่เขาได้มาเข้าร่วมโปรเจกต์วิจัยลับสุดยอดนี้
งานของพวกเขานั้นเรียบง่ายมากๆ
แค่นอนลงบนอุปกรณ์หลายสิบชนิด และร่วมมือกับนักวิจัยเพื่อทดสอบในสภาพแวดล้อมเสมือนจริง รวมถึงทำแบบทดสอบปรนัย…
จริงๆ แล้ว การอยู่ในโลกเสมือนจริงนั้นค่อนข้างรู้สึกแปลกมาก
ในตอนแรกพวกมันก็มีสภาพแวดล้อมทั่วไป เช่น ทุ่งหญ้า มหาสมุทร ภูเขา ฯลฯ จากนั้นพวกเขาก็เริ่มเข้าสู่โลกที่แปลกประหลาด โลกที่สร้างจากวัตถุที่แตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยซึ่งดูเหมือนมันจะเป็นชิ้นส่วนของความทรงจำของพวกเขาเอง
มันเป็นความรู้สึกที่ยากเกินจะอธิบายได้
บางครั้งมันก็ทำให้พวกเขารู้สึกว่าจิตใจไม่ดี
นักวิชาการลู่ได้ให้สัญญาว่าพวกเขาจะได้รับการตรวจสุขภาพเป็นประจำเพื่อให้แน่ใจว่ามันจะไม่ส่งผลข้างเคียงหรือปฏิกิริยาใดๆ
หลี่เกาเหลียงไม่มีอะไรจะบ่นภารกิจนี้ ยังไงแล้วเขาก็ความเคารพและชื่นชมอาจารย์ลู่มากๆ นักวิชาการลู่เป็นคนที่ช่วยประดิษฐ์ส่วนต่อประสาทเทียมให้ ซึ่งหากไม่มีพวกมันแล้วหลี่เกาเหลียงก็จะไม่สามารถลุกจากเตียงได้เลย
แต่เขาก็ไม่รู้ว่าการทดลองพวกนี้มีประโยชน์อะไร
เขากำลังเดินไปตามทางเดิน และได้ยินทหารหลายคนกำลังคุยกันในห้องทดลอง
… ฉันปวดหัวและคอทุกครั้งที่อยู่ในโลกเสมือนจริง
นั่นเรียกว่าความเจ็บปวดเหรอ? อดทนหน่อยน่า
มันไม่ค่อยสบายเท่าไหร่… นายแน่ใจแล้วใช่มั้ยว่ามันจะไม่ส่งผลต่อสมองน่ะ? แม่บอกว่าฉันไม่ใช่เด็กที่ฉลาด ถ้าสิ่งนี้ทำให้ฉันเป็นโง่กว่าเดิมล่ะก็—
ไม่มีทาง! เราตรวจร่างกายสัปดาห์ละครั้ง ถ้ามันมีอะไรขึ้นมาพวกเขาก็จะเจอก่อนอยู่แล้ว
แต่ใครจะรู้ว่าการตรวจร่างกายมันแม่นยำแค่ไหน
ขณะที่ทั้งสองกำลังพูดคุยกัน พวกเขาได้ยินเสียงไอมาจากนอกประตู พวกเขาเงียบลงทันที
หลี่เกาเหลียงเดินเข้าไปข้างใน และมองไปที่ทหารเหล่านั้น เขายิ้มและพูดว่า
มีอะไรเหรอ สุภาพบุรุษ? เงียบจังเลยนะ
ทหารทั้งสี่คนรู้สึกหวาดกลัว ทุกคนกลั้นหายใจและกลัวที่จะพูดออกมา
พวกเขามีสีหน้าเคร่งเครียด
หลี่เกาเหลียงมองไปรอบๆ ห้องทดลองที่เงียบงันนี้ ก่อนจะพูดขึ้น
พวกนายเป็นทหาร และมันเป็นความรับผิดชอบของนายที่จะต้องทำตามคำสั่งที่ได้รับมา
ถ้าอยากลาออก คนคนนั้นก็จะถูกปลดออกไปอย่างไร้ศักดิ์ศรี
จำไว้ว่าฉันไม่สนหรอกว่าความกังวลหรือข้อสงสัยของนายคืออะไร แค่หุบปากและทำภารกิจไปก็พอ!
หลี่เกาเหลียงตะโกนใส่ทหารทั้งสี่
เข้าใจไหม?
ครับท่าน!
หลี่เกาเหลียงพยักหน้าและพูด
ออกไปได้
ทั้งสี่คนถอนหายใจอย่างโล่งอก พวกเขาสวมหมวกกันน็อคและออกจากห้องทดลองอย่างรวดเร็ว
หลี่เกาเหลียงมองไปที่คนเหล่านั้นที่เดินออกไป จากนั้นเขาก็หยิบหมวกกันน็อคขึ้นมาและวางไว้ด้านข้างอย่างเรียบร้อย
เมื่อเขาได้ยินเสียงฝีเท้าที่ประตู เขาก็เงยหน้าขึ้นและเห็นลู่โจว
หลี่เกาเหลียงยิ้มและพูด
นักวิชาการลู่? มีอะไรให้ช่วยเหรอครับ?
ไม่หรอก ลู่โจวยิ้มและพูดว่า ผมบังเอิญได้ยินที่คุณพูดกันเมื่อกี้น่ะ มันไม่จำเป็นต้องเข้มงวดขนาดนั้นก็ได้นะ
หลี่เกาเหลียงส่ายหัวและพูด
นักวิชาการลู่ พวกเราทหารก็เป็นแบบนี้แหละครับ ผมฟังคุณในเรื่องวิทยาศาสตร์เพราะผมไม่รู้อะไรเกี่ยวกับการวิจัยเลย แต่ผมรู้จักคนของผมดี
ลู่โจวพยักหน้า
โอเค งั้นผมไม่ขอรบกวนแล้ว
เขาหยุดชั่วครู่ก่อนถามว่า เป็นไงบ้าง? อยู่ที่นี่มาหนึ่งเดือนแล้ว เริ่มชินหรือยัง?
หลี่เกาเหลียง คุณกำลังพูดถึงการทดลองหรือการอยู่ที่นี่ครับ?
ลู่โจว ทั้งคู่นั่นแหละ
หลี่เกาเหลียงกล่าวว่า ผมเริ่มชินกับการอยู่ที่นี่ แต่เรื่องการทดลอง… ผมรู้สึกว่ามันแปลกไปหน่อย
หลู่โจวกล่าวว่า แปลกเหรอ เช่นอะไรล่ะ?
หลี่เกาเหลียงหยุดชั่วครู่ก่อนจะพูด
ผมเป็นคนตรงๆ ดังนั้นอย่าโกรธนะครับ ผมได้รับแจ้งว่าภารกิจจะเป็นการทดสอบอุปกรณ์ฝึกเสมือนจริง แต่จนถึงตอนนี้ผมรู้สึกเหมือน… เราแค่เล่นๆ กันก็เท่านั้น ไม่ได้ทำอะไรที่ดูท่าจะเป็นประโยชน์เลยสักนิด
เขาไม่ใช่คนเดียวที่รู้สึกแบบนี้
เพราะในช่วงเดือนที่ผ่านมา เขาเองก็ได้ยินทหารหลายคนพูดแบบนี้เหมือนกัน
ทหารอากาศเหล่านี้มีทักษะการต่อสู้ที่ยอดเยี่ยมและความซื่อสัตย์ของพวกเขาก็ไร้ที่ติเช่นกัน ด้วยเหตุนี้พวกเขาจึงได้รับความไว้วางใจให้ทำงานภายใต้ความเครียดสูงเช่นนี้
แต่เมื่อพวกเขาไม่มีเป้าหมายหรือภารกิจในใจ พวกเขาก็จึงลำบากใจในการทำงาน
มันไม่มีประโยชน์ยังไง? ต้องขอบคุณพวกคุณนะ เพราะระบบใกล้จะเสร็จสมบูรณ์แล้ว ลู่โจวคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า เอาเป็นว่าผมโชว์ให้คุณดูได้ว่าเราทำอะไรได้แล้วบ้าง
ทันใดนั้นลู่โจวก็พูดคำที่ไม่คาดคิด
คุณเคยดูเรื่อง สตาร์ชิป ทรูเปอร์ไหม?
หลี่เกาเหลียงหยุดชั่วครู่และพูดว่า คิดว่านะครับ… แต่จำอะไรไม่ค่อยได้แล้ว
ลู่โจวกล่าวว่า แล้ว เฮโล ล่ะ? เกมคอมพิวเตอร์น่ะ
หลี่เกาเหลียง ผมไม่ชอบเล่นเกมเท่าไหร่ และการยิงปืนในเกมทำให้เวียนหัว แต่ก็เล่นเกมมือถือเป็นครั้งคราว
ลู่โจวพยักหน้า
ดี
หลี่เกาเหลียงรู้สึกงง
เขาไม่รู้ว่าทำไมลู่โจวถึงถามคำถามนอกเรื่องแบบนี้
ลู่โจวหยุดครู่หนึ่งก่อนพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง
ตอนนี้ผมต้องการให้คุณเลือกคนที่ดีที่สุดจากกองทหารของคุณสิบคน… รวมทั้งตัวคุณด้วย
หลี่เกาเหลียงตอบอย่างรวดเร็วว่า ขอทราบรายละเอียดภารกิจเฉพาะนี้หน่อยครับ
ลู่โจว มันเหมือนกับภารกิจทางอากาศนอกโลกน่ะ
เป้าหมายที่ตั้งคือที่ไหนครับ?
ลู่โจว รีช ดาวเคราะห์ใน เฮโล
หลี่เกาเหลียง …???
………………………
