นาทีผ่านไปโดยไม่มีเสียงใด ๆ จากด้านนอกห้องปลอดภัย จนกระทั่งมีเสียงปืนและเสียงระเบิดดังไปทั่วถนน
จากเสียงดูเหมือนว่าสัตว์ร้ายยังคงอยู่ห่างไกลและอาจจะยังไม่พ้นกำแพง
แต่เพียงสองนาทีต่อมาสัตว์ร้ายที่บินได้ตัวแรกสามารถมองเห็นได้ตามท้องถนนและมันได้โฉบลงไปหาเหยื่อของพวกมัน ที่ไม่สามารถหาที่ซ่อนได้
เมื่อได้ยินเสียงที่น่าสมเพชของมนุษย์ร้องขอความช่วยเหลือ เสียงกรีดร้องอันเจ็บปวดของพวกเขาปะปนอยู่ในเสียงกรีดร้องของสัตว์ร้าย ทุกคนรู้สึกละอายและกลัวในเวลาเดียวกัน
เจสันพยายามอย่างเต็มที่ที่จะเพิกเฉยต่อเสียงต่างๆ แต่หลังจากที่เขาดูวิดีโอแนะนำบางส่วนเสร็จแล้วเขาก็ตัดสินใจออกไปดูข้างนอก
ส่วนใหญ่เป็นสัตว์ร้ายสี่ชนิดที่เจสันสามารถมองเห็นได้บนท้องฟ้า
I) สัตว์อสูรตื่นต่ำ / กลาง→เหยี่ยวขนนกเหล็ก
II) สัตว์ที่ตื่นสาย→อีแร้งเหล็กกล้า
III) ช่วงกลาง / ปลายวิวัฒนาการ→นกอินทรีพายุ
IV) ต่ำ / กลางไม่มีตำหนิ→ตะขาบลมมีปีก
“มาเลีย เกร็ก.. อะไรคือสัตว์ร้ายอันดับที่แข็งแกร่งที่สุด ที่คุณทั้งสองสามารถเอาชนะได้เมื่อเผชิญกับพวกมัน
เจสันถามโดยไม่หันไปมองพวกเขา
ฝูงของสัตว์ร้ายดูเหมือนจะไม่ปกติและเจสันมีลางสังหรณ์ที่ไม่ดี ว่าฝูงของสัตว์ร้ายนี้จะไม่จบลงหากไม่มีการจัดการที่รุนแรง
เกร็กและมาเลียก็มองไปข้างนอกใน ขณะที่มาเลียตอบ
“ฉันเป็น มาสเตอร์ระดับเริ่มต้น และฉันสามารถเอาชนะสัตว์ร้ายอันดับต่ำที่ไม่มีตำหนิได้ถึงสองตัวพร้อมกัน ด้วยความช่วยเหลือจากสัตว์พันธะของฉัน แต่นั่นเป็นสิ่งที่ฉันสามารถทำได้มากที่สุด “
การเอาชนะสัตว์ร้ายที่ไม่มีตำหนิในขณะที่อยู่ในอันดับเดียวกันแสดงให้เห็นว่าจิตวิญญาณของมาเลีย ทำให้เธอมีความแข็งแกร่งมากขึ้นดังนั้นเธอจึงสามารถต่อสู้กับพวกมันได้
ในขณะที่เจสันรู้สึกประหลาดใจกับความแข็งแกร่งของเธอ เกร็กก็ตอบเช่นกัน
“ฉันอยู่ในอันดับที่ 3 ผู้ชำนาญและเนื่องจากการปรับปรุงทางกายภาพของสัตว์พันธะของฉัน ฉันสามารถเอาชนะกลุ่มสัตว์ที่ตื่นขึ้นมาตอนกลางสองตัวได้มากที่สุด ด้วยมิโนทอร์ของฉัน ฉันสามารถเอาชนะสัตว์ที่มีวิวัฒนาการต่ำเพียงไม่กี่ตัวได้”
เจสันตั้งใจฟังและมองไปที่แกนมานาของทุกคนในห้องนิรภัย แต่ดูเหมือนว่า แม้ว่าจะมีใครบางคนที่มีพละกำลังเพียงพอเขาหรือเธอก็ไม่สามารถช่วยได้ เพราะทุกคนดูเหมือนพวกเขาจะเป็นลมทันที สัตว์ร้ายเข้ามาในห้อง
เจสันไม่แน่ใจว่าสัตว์ร้ายจะเข้ามาในห้องนี้หรือไม่ แต่สัตว์ร้ายบางชนิดมีความไวต่อกลิ่นและฟีโรโมนมากและเนื่องจากความวิตกกังวลที่คนส่วนใหญ่เป็น มันได้แพร่กระจายเข้ามาในห้องนี้จึงไม่น่าแปลกใจ หากสัตว์ร้ายกำลังจะสังเกตเห็นพวกเขาในไม่ช้า .
นาทีผ่านไปเจสันยังคงมองไปรอบ ๆ อย่างตั้งใจและด้วยความตกใจของเขา เขาสามารถเห็นสัตว์ร้ายตัวแรกที่กำลังเร่ร่อนอยู่ตามท้องถนน…เสียงกระสุนปืนยังคงดังอยู่ แต่สัตว์ร้ายสองสามตัวพุ่งทะลุแนวป้องกันได้ ??
แต่ตามความแข็งแกร่งหลักของพวกมัน พวกมันดูไม่แข็งแกร่งและเจสันมั่นใจที่จะฆ่าพวกเขาด้วยปืนพก Mana M9 ของเขา ดังนั้นเขาจึงไม่กลัวในตอนนี้
อย่างไรก็ตามข่าวดีก็คือ สัตว์ร้ายที่บินได้กำลังแพร่กระจายออกจากถนนช้อปปิ้งหลังจากที่พวกมันกินเหยื่อ
นอกจากนี้ยังมีความเป็นไปได้ที่พวกมันจะถูกล่าโดยนักล่าบางคน แต่ความจริงที่สำคัญก็คือยิ่งเวลาผ่านไปสัตว์ร้ายที่บินอยู่บนท้องฟ้าก็น้อยลง
เวลาผ่านไปหนึ่งชั่วโมงเต็มและสามารถพบเห็นสัตว์ร้ายได้มากขึ้นตามถนนช้อปปิ้ง
น่าเสียดายที่ร้านค้าสองสามแห่งถูกโจมตีและผู้คนที่อยู่ภายในถูกสังหารหมู่และฉีกขาดอย่างไร้ความปราณี
เจสันที่ยังคงมั่นใจในตอนแรก กลับรู้สึกซับซ้อนเล็กน้อย …
เมื่อหันไปรอบ ๆ เจสันถามทุกคนเกี่ยวกับความแข็งแกร่งของพวกเขาหรือว่ามีใครบางคนมีอาวุธเพื่อป้องกันตัวเองเพราะสถานการณ์ดูเหมือนจะควบคุมไม่ได้อย่างช้าๆ
ไม่มีสักคนที่มีอาวุธและมันเป็นหายนะ มีเพียงเกร็กและมาเลียเท่านั้นที่มีปืนพกมานาระดับสองที่สามารถฆ่าสัตว์ร้ายที่ไม่มีตำหนิได้อย่างง่ายดายและทำร้ายสัตว์วิเศษหรือแม้กระทั่งฆ่าพวกมันด้วยความพยายาม แต่ก็ต้องใช้เวลาพอสมควรในการทำเช่นนั้น
เจสันรู้สึกสับสนที่เจ้าของร้านไม่ได้มีอาวุธ แต่มองมาที่เขาด้วยดวงตาสีทองของเจสันแผ่ออร่าที่น่ากลัวออกไปโดยไม่รู้ตัว เจ้าของร้านเริ่มดูรู้สึกผิดมากขึ้นและทันใดนั้นเขาก็ยอมแพ้และบอกว่าเขามี ปืนไรเฟิลมานาเพื่อป้องกันตัวเองในสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุด
ทุกคนมองไปที่เจ้าของร้านอย่างดูถูก เพราะเขาโกหกเพื่อช่วยตัวเอง ยกเว้น เจสัน, มาเลีย และเกร็ก
เจ้าของร้านจะรู้ได้ไหมว่าเจสันไม่ต้องการขโมยปืนไรเฟิลมานาเพื่อช่วยตัวเอง
ไม่จริงเขาแค่กลัว …
พูดตามตรงตอนแรกทุกคนจะต้องช่วยตัวเองและไม่ต้องการช่วยคนแปลกหน้าโดยเอาชีวิตเข้าไปเสี่ยง
เจสันถามว่าพวกเขามีอาวุธมานาไหม เพียงเพราะเหตุผลเดียว … คือเมื่อสัตว์ร้ายพุ่งเข้ามาในร้านนี้ เจสันอาจจะละทิ้งผู้คนที่นั่นเพราะเขาไม่สามารถปกป้องได้ทุกคน
การถูกขังไว้ในพื้นที่เล็ก ๆ ที่มีสัตว์ร้ายนั้น เลวร้ายยิ่งกว่าการพยายามเอาชีวิตรอดภายนอก
ในช่วงชั่วโมงสุดท้ายกาเบรียลลาส่งการแจ้งเตือนเหตุฉุกเฉินของเธอ ทุกคนพร้อม GPS และเขียนว่ามีสัตว์วิเศษมากเกินไปและหากพวกเขาละทิ้งตำแหน่งแนวป้องกันทั้งหมด พวกสัตว์จะบุกเข้ามาซึ่งค่อนข้างโชคร้าย
กาเบรียลลาและมาร์คกำลังรับมือและผลักสัตว์ร้ายกลับไปได้เพียงเล็กน้อย แต่นั่นแหล่ะ
หากมีอะไรเกิดขึ้นเธอสั่งให้เด็กๆ ส่งสัญญาณฉุกเฉินให้เธออีกครั้งและพวกเขาจะเพิกเฉยต่อความปลอดภัยของเมืองและมาช่วยทันที
กาเบรียลลาและมาร์คไม่รับผิดชอบต่อชีวิตของพลเมืองมากกว่าที่พวกเขาจะคอยระวังเกร็กและมาเลียหากมีอะไรเกิดขึ้นซึ่งเจสันก็เห็นด้วย
ในขณะที่เจสันกำลังคิดอย่างรอบคอบว่าจะทำอย่างไร สัตว์ร้ายที่ตื่นขึ้นมาในระดับต่ำก็เริ่มเข้ามาดมกลิ่นที่ประตูห้องนิรภัยและทุกคนก็เริ่มหายใจเร็วเพราะกลัวสัตว์ร้าย
เจสันดูสมเพชที่สุดเกี่ยวกับปฏิกิริยาของพวกเขา เจสันเข้าใจว่าเด็กๆ ประถมและมัธยมจะกลัวสัตว์ร้าย แต่ได้โปรดพวกผู้ใหญ่ที่พอมีพลังกลับกลัวหัวหดยิ่งกว่าเด็กตัวเล็กๆ
มีระดับแอดวานซ์และผู้เชี่ยวชาญมากเกินพอที่นี่ ทำไมคุณถึงกลัวสัตว์ร้ายที่ตื่นขึ้นมาล่ะ!? กากจัด SHIT ??
เนื่องจากการกระทำของสัตว์ร้ายที่ตื่นขึ้นมานั้นดึงดูดความสนใจไปที่ร้านของพวกเขา พวกเขาจึงต้องทำอะไรบางอย่าง
“เปิดประตูหน่อยนิดให้แันพอเห็นหัวมันได้ไหม”
ในขณะที่คนอื่น ๆ กลัวคำสั่งของเจสัน เจสันหยิบมีดเกรด 1 ของเขาออกมา
คนอื่นๆ พยามรั้งเจสันไว้แต่เมื่อเขาหันมองกลับมา
พวกเขาสามารถเห็นดวงตาสีทองที่เต็มไปด้วยความโกรธของเจสันกะพริบอย่างเย็นชา ซึ่งทำให้พวกเขาถอยหลังโดยไม่รู้ตัวโดย ไม่สนใจความคิดที่จะขัดขวางการกระทำของเจสัน
มาเลียยังคงประหลาดใจและแม้จะกลัวเล็กน้อยเกี่ยวกับดวงตาของเจสัน แต่เธอได้สร้างกำแพงน้ำเล็ก ๆ ระหว่างพวกเขาสามคนกับคนอื่น ๆ ในห้องนิรภัยก่อนที่เกร็กจะเปิดประตูด้วยพละกำลังมหาศาลของเขา
ครู่ต่อมาประตูก็ปิดอีกครั้งและมีดในมือของเจสันก็หายไปแล้ว
เจสันหายใจเข้าลึก ๆ และดูอ่อนเพลียเล็กน้อยเพราะเขาใช้มานาไปกว่าครึ่งในชั่วพริบตาเพื่อเคลือบมันเข้าไปในมีดเพื่อเพิ่มความเร็วในการบินและลดเสียงซึ่งทำงานได้ดีอย่างสมบูรณ์แบบ
สัตว์ร้ายที่ตื่นขึ้น ที่อยู่หน้าประตูล้มลงอย่างไร้ชีวิตและเจสันไม่สามารถแม้แต่จะเฉลิมฉลองการฆ่าสัตว์ร้ายที่แข็งแกร่งครั้งแรกของเขา เพราะเขาต้องเติมมานาให้เร็วที่สุด
เวลาผ่านไปอย่างช้าๆและตอนนี้เจสันได้เติมมานาของเขาอย่างสมบูรณ์ในขณะที่สถานการณ์ข้างนอกเลวร้ายลงเพราะถนนเต็มไปด้วยสัตว์ร้ายและร้านค้าต่างๆก็ถูกโจมตีมากขึ้นเรื่อย ๆ มนุษย์หลายสิบคนถูกฆ่าภายในชั่วพริบตา
เจสันยังสังเกตเห็นซากสัตว์ร้ายใหม่สองซากที่หน้าร้าน ในขณะที่อีกซากหนึ่งถูกเผาอีกซากหนึ่งเปียกและเจสันเข้าใจว่าเป็นมาเลียที่ฆ่าพวกเขาด้วยความสามารถของเธอในขณะที่เจสันกำลังฟื้นฟูเติมมานา
เขาได้รับรู้ถึงจิตวิญญาณแห่งไฟและน้ำของมาเลียแล้วเพราะเขาเห็นมานาที่เปลี่ยนผ่านภายในแกนมานาของเธอ
แม้แต่มาเลียก็ดูกังวลเล็กน้อยในตอนนี้และก็ต่อเมื่อเธอได้รับการแจ้งเตือน อีกครั้งหลังจากที่ฝูงสัตว์ร้ายดำเนินไปนานกว่า 2 ชั่วโมงความตึงเครียดได้ผ่อนคลายลงในระดับหนึ่ง
ฝูงของสัตว์ร้ายใกล้จะจบลงแล้วและทหารจะทำความสะอาดส่วนที่เหลือของเมืองในขณะนี้
หลังจากนั้นเด็กทั้งสามแต่ละคนได้รับข้อความในช่องกลุ่มที่ตั้งขึ้นใหม่ว่ากาเบรียลลาและมาร์คกำลังเดินทางมาหา
ในอีก 5 นาทีที่เลวร้ายที่สุดและทั้งสามคนกำลังจะร้องไห้ออกมาด้วยความสุข แต่เมื่อสิงโตสองหัวคู่อันสง่างามมองผ่านหน้าต่างและคำรามเสียงดังก่อนที่มันจะพ่นไฟออกจากปากของมันละลายที่กำบังประตูโดยไม่มีสิ่งกีดขวางใด ๆ
ตอนนี้ สิงโตสองหัวกำลังยืนอยู่ต่อหน้าพวกเขาทั้งหมด
