ตอนที่ 160 ความสามารถสูง
เมื่อเจสันเข้าสู่สนามประลองอีกครั้งเมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา โดยมีนักเรียนที่คล้ายกันหลายร้อยคนยืนอยู่ข้างหน้า และเจสันทําได้เพียงถอนหายใจอย่างผิดหวังในขณะที่สายตาของเขาได้สัมผัสถึงใครบางคนในหมู่เด็กนักเรียนนับร้อย
นั่นเป็นคนเดียวที่ดูแตกต่างจากนักเรียนคนอื่นๆที่ยืนอยู่มากมาย และด้วยดวงตามานาของเจสัน ทําให้เจสันรู้ว่านั้นคือเด็กที่มีความสามารถพอที่เหมาะสมที่จะต่อสู้ด้วย
สิ่งนี้ทําให้อารมณ์พุ่งพล่านของเจสันกระตุ้นขึ้นและเขายิ้มเบาๆ ขณะที่เจสันนั่งลงข้างๆเซรอนที่จ้องมองเขาอย่างประหลาด สงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นในใจของเขา
อาร์ทิมิสนั่งบนไหล่ของเจสันเหมือนปกติ และทุกคนคุ้นเคยกับอาร์เทมิสแล้ว แต่พฤติกรรมของเจสันเปลี่ยนไปในช่วงสี่วันที่ผ่านมา มันทําให้นักเรียนคลาสการต่อสู้พิเศษตั้งคําถามว่า เขาทําอะไรมาบ้างในช่วงที่ผ่านมา เนื่องจากอารมณ์และพวกเขารับรู้ได้ถึงการเปลี่ยนแปลงของเจสัน
เจสันนั้นไม่รู้ตัว ว่าการควบคุมมานาของเขานั้นเพิ่มขึ้นอย่างมากในขณะที่ฝึกซ้อมในการกําจัดสิ่งเจือปนในแร่ธาตุให้บริสุทธิ์
ในความเป็นจริง อารมณ์ของเจสันไม่ได้เปลี่ยนแปลงไปมากนัก แต่ประสิทธิภาพของเขาในการใช้เทคนิคการรวบรวมมานาแบบพาสซีฟนั้นเป็นสิ่งที่ชัดเจนมากในการบ่งบอกถึงการควบคุมมานาที่ดีขึ้นของเจสัน
การรวบรวมมานาแบบพาสซีฟของเขาเป็นไปตามคําสั่งของเจสันเท่านั้น และในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา เขาได้เปลี่ยนลักษณะของการรวบรวมมานาของเขาเล็กน้อยด้วยการควบคุมมานาที่ปรับปรุงอย่างต่อเนื่อง
ด้วยเหตุนี้ ไม่เพียงแต่การรวบรวมมานาของเขาเท่านั้น แต่ยังรวมถึงความสามารถในการดูดซับมานาในแกนมานาของเขานั้นยังเพิ่มขึ้นอย่างมากอีกด้วย
เมื่อพิจารณาว่าการดูดซับมานาแบบพาสซีฟของเขานั้นค่อนข้างเร็วอยู่แล้ว เจสันจึงมั่นใจในการเลื่อนระดับของแกนมานาภายในสามสัปดาห์ข้างหน้า โดยไม่จําเป็นต้องดูดซับอนุภาคมานาแม้แต่นิดเดียว
เจสันยิ้มอย่างสดใสภูมิใจที่ได้ก่อตั้งพื้นที่ย่อยภายในจิตใจ ในขณะที่ยังอยู่ในระดับมือใหม่ ขณะที่เขาเข้าสู่โลกแห่งวิญญาณเพื่อดูทุกสิ่ง
โชคไม่ดีที่สกอร์พิโอยังคงอยู่ที่ระดับการตื่นขึ้นด้วยพลังวิญญาณ 15 หน่วย และเจสันยังคงรอโอกาสที่สมบูรณ์แบบที่จะขอให้ดาเลียทําการชําระล้างสกอร์พิโอให้บริสุทธิ์ ในขณะที่เชนเชื่อว่าเจสันต้องโฟกัสไปที่การตีเหล็กเพียงอย่างเดียวในขณะนี้
อย่างไรก็ตาม สกอร์พิโอไม่ได้ออกจากโลกวิญญาณแม้ว่ามันรู้สึกหงุดหงิดและหดหูอย่างเห็นได้ชัดซึ่งทําให้เจสันตกใจ ในขณะที่เจสันจําได้ว่าสายวิญญาณที่สองของเขาเป็นสัตว์อสูรที่เต็มไปด้วยพลัง
ด้วยเหตุนี้ จึงเป็นที่แน่ชัดว่าเจสันจะมุ่งความสนใจไปที่อะไรในวันต่อๆไปเท่านั้น เนื่องจากเขาไม่สามารถยอมรับภาวะซึมเศร้าของสกอร์พิโอได้ แม้ว่าเขาจะต้องต่อสู้กับความดื้อรั้นของเชน
สกอร์พิโอมีความสําคัญต่อเขามากกว่าเชน และเหมาะสมแล้วที่เจสันจะถามดาเลียว่าเธอจะช่วยเสริมความบริสุทธิ์ของสายใยวิญญาณที่สองของเขาได้หรือไม่ ตราบใดที่เขาให้ทรัพยากรเพียงพอกับเธอ มันจะไม่เป็นปัญหา และโชคดีที่เขาครอบครองมันด้วยทั่งมานาเกรด 3 ที่เขาขายไป เมื่อนานมาแล้ว
นอกจากสกอร์พิโอแล้ว เปลวไฟต้นกําเนิดสีดํายังคงกะพริบอยู่รอบๆ โดยไม่ได้รับหน่วยพลังงานวิญญาณแม้แต่หน่วยเดียว ซึ่งทําให้มันไม่พอใจอย่างมาก แต่เจสันไม่สามารถจัดหาพลังวิญญาณที่สามให้กับสายใยแห่งวิญญาณได้ เพราะการปล่อยให้อาร์เทมิสเข้าสู่โลกวิญญาณอีกครั้งคือสิ่งสําคัญที่สุดของเขา
การเข้าสู่โลกแห่งวิญญาณมีความสําคัญอย่างยิ่งสําหรับอาร์เทมิส แม้ว่าเจสันจะไม่แน่ใจว่าทําไมถึงเป็นเช่นนั้น
มันไม่ได้เป็นประโยชน์กับมันจริงๆ และมันก็มีอิสระมากกว่านั้น!
การถามมัน ทําให้เจสันไม่ได้รับําตอบใดๆ และเจสันทําได้เพียงเชื่อฟังพฤติกรรมของมันอย่างไม่เห็นด้วย
ณ ตอนนี้ พลังงานวิญญาณของเจสันมีถึง 129.6 หน่วย ต้องขอบคุณเกลียวพลังงานวิญญาณห้าสาย ซึ่งเขาใส่เข้าไปในแกนโลกวิญญาณของเขาสามครั้งต่อวันโดยไม่ล้มเหลว
อาจต้องใช้เวลาสักระยะสําหรับเขาในการตอบสนองความต้องการของสายสัมพันธ์ทั้งสามของเขาในคราวเดียว ซึ่งต้องใช้หน่วยพลังงานวิญญาณประมาณ 145 หน่วยในขณะนี้
อย่างไรก็ตาม ในท้ายที่สุด เขาก็เข้าใกล้เป้าหมายมากขึ้นทุกวันที่ผ่านไป
แม้ว่าหลังจากบรรลุข้อกําหนดเพื่อฝึกฝนเทคนิคเฮฟวี่เฮลล์ระดับที่สามแล้ว เจสันก็ยังลังเลที่จะฝึกฝนเนื่องจากเหตุผลหลายประการ
อย่างแรก เวลาของเขามีจํากัด และเขาไม่สามารถจัดสรรเวลาให้กับการฝึกซ้อมเทคนิคเฮฟวี่เฮลล์ได้ และประการที่สอง ประเด็นที่เขาจะต้องให้ความสําคัญนั้นเพิ่มมากขึ้นกว่าเมื่อก่อนหลายเท่า แม้ว่าเจสันจะไม่แน่ใจว่าสิ่งนี้จะเป็นไปไมากน้อยเท่าใด
ในท้ายที่สุด เขาต้องเปลี่ยนไปใช้ระดับความยากที่ต่ํากว่าของเทคนิคเฮฟวี่เฮลล์อีกครั้ง และเขาสงสัยว่านั่นมีประโยชน์หรือไม่ เพราะการเพิ่มพลังวิญญาณของเขาในปัจจุบันถือว่าอยู่ในระดับสูงสุดแล้ว
สิ่งนี้ทําให้เจสันไตร่ตรองในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา แต่จากความสําเร็จในปัจจุบันของเขา
เชนพอใจกับผลงานที่ได้รับในชั้นเรียนช่างตีเหล็กในช่วงเช้า และเจสันก็ลืมเข้าร่วมการบรรยายของช่างฝีมือของโรงเรียนที่เขาเคยใช้เมื่อตอนเริ่มต้น
อย่างไรก็ตาม การพลาดการบรรยายนั้นไม่ได้แย่นักสําหรับเขา เนื่องจากพวกเขามุ่งเน้นไปที่วิธีการพื้นฐานที่สุดในการหลอม ปรุงยา และจารึกอักษรรูน ซึ่งเจสันได้ค้นพบแล้วด้วยความรู้มากมายจากที่เชน, ดาเลีย และคนจํานวนมากมอบหนังสือให้เขา
ดังนั้น มันจะเป็นการเสียเวลาสําหรับเขาที่จะเข้าร่วมการบรรยายของช่างฝีมือ และเจสันต้องการมุ่งเน้นไปที่แร่บริสุทธิ์ที่สมบูรณ์แบบของเขา
เพียงไม่ถึงสามวันนับตั้งแต่เขาทําให้แท่งหยกเหล็กหยกก้อนแรกของเขาบริสุทธิ์ เจสันก็มีความชํานาญมากขึ้นในเรื่องนี้ เนื่องจากเขาทราบถึงข้อเท็จจริงที่สําคัญที่สุดที่เขาต้องดูแลอยู่แล้ว
การควบคุมมานา ความไวของมานา ความแม่นยํา และยิ่งไปกว่านั้น การควบคุมเปลวไฟ ต้นกําเนิดสีดําของเขาเป็นส่วนที่สําคัญที่สุด เนื่องจากความสามารถทั้งหมดนั้นมาจากความสามารถอันน่าทิ้งของดวงตามานาของเขา ซึ่งทําให้เจสันประหลาดใจในตัวเอง
ในท้ายที่สุด ดวงตามานาของเขาช่วยให้เขาเร่งกระบวนการทั้งหมดในการทําให้แร่เหล็กหยกบริสุทธิ์ได้อย่างสมบูรณ์แบบเมื่อเวลาผ่านไป และเพียงสามวันต่อมา เจสันก็เชี่ยวชาญในการทําให้แท่งเหล็กหยกบริสุทธิ์เพียงพอ เกือบจะขจัดสิ่งสกปรกทั้งหมดออกไป
แม้ว่าแร่เหล็กหยกเป็นแร่และวัสดุเกรด 1 พื้นฐานที่สุด แต่ก็ยังเป็นความสําเร็จที่น่าอัศจรรย์ในการทําให้บริสุทธิ์ด้วยการพยายามเพียงไม่กี่ครั้ง ทําให้เชนและดาเลียรู้สึกภาคภูมิใจอย่างยิ่งในตัวเจสัน
นั่งถัดจากเซรอน ทั้งสองรอให้นักเรียนเข้าสู่สนามรบ ในขณะที่เจสันยังคงคิดถึงนักเรียนคนนี้ที่โดดเด่นกว่าคนอื่นด้วยสายตามานาของเขา
ผู้คนที่นั่งชั้นต่อสู้พิเศษคนอื่นๆ มาถึงเพียงไม่กี่นาทีหลังจากเจสัน แต่ดูเหมือนมีบางอย่างผิดปกติสําหรับพวกเขาสองคน เมื่อพวกเขาได้ยินเรื่องซุบซิบ
“พวกคุณเคยได้ยินเกี่ยวกับโรงเรียนหลักที่ส่งนักเรียนคนแรกของพวกเขาเพื่อค้นหาความแข็งแกร่งของโรงเรียนในเครือหรือไม่”
เด็กนักเรียนคนหนึ่งได้กล่าวถามผู้คนที่อยู่รอบๆ
“จริงเหรอ ทําไมพวกเขาถึงต้องทําแบบนั้นด้วย พวกเราไม่ได้มีปัญหากับพวกนั้นนิ หรือพวกเขาแค่ท้าทายเรางั้นหรอ”
นักเรียนอีกคนโต้กลับ
ไม่มีใครตอบเขาและนักเรียนส่วนใหญ่ที่กําลังจะคุยกับเขาได้หันหลังให้ ทําให้บรรยากาศที่น่าอึดอัดกระจายไปทั่วสนามประลอง
เจสันรู้ว่ามีนักเรียนที่มีความสามารถในการแข่งขันสูง แต่การที่นักเรียนคนนั้นถูกละเลยนั้นเป็นเรื่องที่แปลก
เป็นเรื่องกติไหมที่นักเรียนที่อ่อนแอ จะไม่โต้กับจากการถูกรังแก
