บทที่ 16 เจ้าของวิลล่าฟ้าอนงค์
ชรินทร์ทิพย์กำลังเตรียมที่จะเดินเข้าไปหานรธีร์ เธอยิ้มและ มีท่าทีตื่นเต้นแต่ก็ไม่ได้ตระหนก เธออยากดูดีที่สุดเมื่ออยู่ต่อ หน้าของสามีในอนาคต
ทุกคนที่นั่นต่างก็พากันมองไปยังชรินทร์ทิพย์เป็นตาเดียว ใบหน้าของผู้หญิงพวกนั้นเต็มไปด้วยความอิจฉา ในใจก็ พากันคิดว่าทำไมผู้หญิงที่เจ้าของวิลล่าฟ้าอนงค์ไม่ใช่พวก
เธอ
ตอนที่ทุกคนต่างก็คิดว่าผู้หญิงคนนั้นคือ ชรินทร์ทิพย์ นร
ธีร์ก็พูดชื่อของ อารียาออกมา
ทุกคนต่างพากันอึ้ง ขณะเดียวกันก็มองหาอารียา
“คนที่เขาเชิญคืออารียาอย่างนั้นเหรอ เห็นลือกันว่าเป็น ชรินทร์ทิพย์ไม่ใช่เหรอ”
“ก็ใช่ไง แต่ทำไมถึงเป็นอารียาล่ะ เธอแต่งงานแล้วไม่ใช่
เหรอ”
“ทำไมถึงเป็นอย่างนี้ล่ะ ควรจะเป็นชรินทร์ทิพย์ไม่ใช่เหรอ ไม่กี่วันก่อนก็พูดกันว่าเป็นเธอ ฉันส่งของขวัญไปให้เธอไม่ น้อยเลยนะ เพื่อเลียแข้งเลียขาเธอ เสียของเปล่าๆ”
“ฉันก็เหมือนกัน พอได้ยินว่าเป็นชรินทร์ทิพย์ ฉันก็อุตส่าห์ไปทำดีกับเธอ คิดไม่ถึงว่าจะไม่ใช่เธอ เสียแรงฉันไปเปล่าๆ เลย”
ชรินทร์ทิพย์ก้าวเท้าออกไปแล้วข้างหนึ่ง เธอยังคิดอยู่เลย ว่าจะก้าวเท้าออกไปแบบไหน ถึงจะแสดงความสูงสง่าของ เธอได้
แต่เท้าของเธอยังไม่ทันจะได้เหยียบลงพื้น นรธีร์ก็พูดชื่อ ส ๘ ของอารียาออกมา มันทำให้เธอแข็งเป็นหิน เท้าของเธอยัง คงชะงักอยู่กลางอากาศแบบนั้น
เธอรู้สึกหน้าร้อนไปหมด แถมยังกระอักกระอ่วนไปหมด ทั้งตัว
“ทะ ทำไมเป็นผู้หญิงต่ำตมคนนั้น คนที่เจ้าของวิลล่าฟ้า อนงค์ ต้อนรับ ควรจะเป็นฉันสิถึงจะถูก”
ชรินทร์ทิพย์ยังคงไม่เชื่อ ในใจของเธอเริ่มจะเกลียดชัง
อารียา
คนที่ยืนอยู่ข้างชรินทร์ทิพย์อย่างธายุกรก็หน้าสลดลง เขามองไปยังนรธีร์แล้วถามออกมาเสียงดังว่า “พวกคุณเข้า ใจอะไรผิดหรือเปล่า คนที่เจ้านายของพวกคุณต้อนรับ ไม่ใช่ น้องเจนเหรอ”
นรธีร์ปรายตามองทั้งคู่แล้วพูดเสียงดังว่า “ไม่ได้เข้าใจผิด ครับ คนที่เจ้านายต้อนรับคือคุณอารียา เจนอะไรกันครับเจ้านายของผมไม่เคยพูดถึง”
คำพูดของนรธีร์ทำให้ทุกคนแตกตื่น ขณะเดียวกันก็ทำให้ ชรินทร์ทิพย์ทำตัวไม่ถูก เธออายจนแทบจะมุดดิน
“อารียา ไอ้คนต่ำทราม แกใช้อะไรทำให้เขาหลงแก” ชรินทร์ทิพย์กัดฟันกรอด เธอยังมั่นใจว่าอารียาใช้วิธีสกปร กมาแย่ง โอกาสของเธอ
อารียา ยังคงยืนทำตัวไม่ถูกอยู่ตรงนั้น สติของเธอยัง คงไม่กลับมา เธอเองก็คิดไม่ถึงเหมือนกันว่าจะเป็นตัวเอง คนที่เคยพูดประชดประชันเธอเอาไว้ต่างก็พากันเสียใจ จนแทบจะตบหน้าตัวเอง
ไม่ว่าอะไรที่ทำให้เขาทำการต้อนรับเธอ แต่อารียาก็เกี่ยว ข้องกับเขา ต่อจากนี้ถ้าพวกเธอจะขอให้อารียาช่วยอะไรก็ คงจะไม่ง่ายเสียแล้ว
นภทีป์ก็คิดเช่นกันว่าคนที่เขาจะทำการต้อนรับคือ ชริน ทร์ทิพย์ แต่ตอนนี้ได้ยินนรธีร์ พูดชื่อของอารียา เขาเองก็อึ้ง ไปเช่นกัน
แต่ไม่ว่าเจ้าของวิลล่าฟ้าอนงค์จะทำการต้อนรับใคร คน ะ นั้นก็เป็นคนของตระกูลฉัตรมงคล เขาจึงไม่ได้สลดใจเหมือ นกับคนอื่นๆ
อีกทั้งเขายังคิดว่ารพีพงษ์เป็นแค่คนไร้ประโยชน์ การที่อารียาแต่งงานกับมัน ก็มีแต่เสียเปรียบ ในปีนั้นเขาคัดค้าน เรื่องนี้ แต่ในที่สุดเขาก็ไม่สามารถเถียงภรรยาได้
ตอนนี้เจ้าของวิลล่าฟ้าอนงค์ไม่ได้รังเกียจอารียาที่เธอเคย แต่งงานแล้ว เขาก็หวังว่าอารียาจะสลัดรพีพงษ์ไปได้ แล้วก็ มาสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับเจ้าของวิลล่าฟ้าอนงค์
“อารีไม่ต้องอึ้งแล้ว รีบไปสิ” นภทีป์เอ่ยขึ้น
อารียาหลุดออกจากภวังค์
นรธีร์มองเธอแล้วผายมือเชิญ “เชิญคุณอารียาตามพวก
เราครับ”
อารียาสูดหายใจเฮือก เธอเดินตามนรธีร์ไปอย่างกล้าๆ
กลัวๆ
สีหน้าของผู้คนโดยรอบเต็มไปด้วยความอิจฉา ในสาย ตาของพวกเธอ อารียา เป็นผู้หญิงที่แต่งงานแล้ว ไม่ควรจะ ได้รับการต้อนรับจากเจ้าของวิลล่าฟ้าอนงค์
“เป็นผู้หญิงที่ไม่มีความละอายใจเลยจริงๆ ขนาดแต่ งงานแล้วยังกล้าจะยุ่งกับเจ้าของวิลล่าฟ้าอนงค์อีก”
“ดูท่าแล้ว รพีพงษ์ เป็นคนไร้ประโยชน์จริงๆ แหละ ภรรยา ของเขาถึงมีชู้ เขาถึงไม่กล้ามาที่นี่”
อารียาเดินตามนรธีร์และคนอื่นๆ เข้ามา ไม่นานเธอก็เดิน เข้ามาถึงข้างใน ปราสาทอันงดงามปรากฏอยู่ตรงหน้าของพวกเขา
นรธีร์พาเธอเดินไปตามทางเดินเล็กๆ อันเงียบสงบ ริม ทางเดินเต็มไปด้วยกุหลาบที่ส่งกลิ่นหอมตลบอบอวล
ไกลออกไป อารียา เห็นปราสาทถูกล้อมรอบด้วยดอกไม้ สวยสด มันงดงามมาก
เธอก็ได้ยินเรื่องที่ดอกกุหลาบในเมืองริเวอร์ถูกคนกว้าน ซื้อไปจนหมด ตอนนี้ดูแล้วก็น่าจะเป็นเจ้าของวิลล่าฟ้าอนงค์ นี่แหละ
แต่ที่เธอไม่เข้าใจก็คือ ทำไมเขาต้องทำการต้อนรับเธอ ไม่นาน อารียาก็ถึงหน้าประตูปราสาท นรธีร์และคนอื่นๆ
หยุดลง
“เจ้านายของพวกเราอยู่ข้างใน คุณเข้าไปเถอะครับ” นร ธีร์พูดแล้วยิ้มออกมา
อารียาพยักหน้า เธอเดินเข้าไปข้างในอย่างกล้าๆ กลัวๆ
เมื่อเข้าไป เธอก็เห็นดอกกุหลาบที่ถูกจัดเป็นรูปหัวใจ นอกจากนี้ยังมีช่อดอกไม้รูปทรงต่างๆ ประดับอยู่บนผนัง รอบๆ ปราสาท
เธอมองไปข้างหน้า แล้วก็เห็นใครคนหนึ่งที่สวมสูท คนรู ปร่างสูงโปร่งยืนอยู่กลางปราสาทเขายืนหันหลังให้เธอ
คนนี้คือเจ้าของวิลล่าฟ้าอนงค์อย่างนั้นเหรอ ทำไมหลัง คุ้นๆ จัง
เธอยังคงเดินต่อไป ในเวลานี้เองสายตาของเธอมองไปที่ ผนังข้างหน้า
เธอเห็นดอกกุหลาบเต็มผนัง ดอกกุหลาบพวกนี้ไม่ใช่
ขนาดเดียวกัน รูปร่างก็ไม่เหมือนกัน เหมือนเอามันมารวม
กัน มันกลายเป็นรูปของอารียา ถึงแม้ว่าเธอจะเคยผ่านการแต่งงานมาแล้ว แต่เมื่อเธอ
เห็นภาพนี้แล้ว หัวใจของเธอก็ยังคงเต้นแรง
เจ้าของวิลล่าฟ้าอนงค์นี้โรแมนติกจริงๆ แฮะ
โอ๊ย นี่ฉันคิดอะไรอยู่เนี่ย ฉันแต่งงานแล้วนะ ไม่ว่าเขาจะ คิดกับฉันยังไง ฉันก็จะไม่ทำเรื่องที่ไร้จิตสำนึกเด็ดขาด
อารียาตั้งสติแล้วเดินไปยังคนที่กำลังยืนหันหลังอยู่
เธอยืนห่างกับเขาประมาณสองสามเมตร หญิงสาวสูด หายใจลึกแล้วพูดออกไปว่า “สวัสดีค่ะ”
ชายคนนั้นหันหลังมา ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยรอยยิ้ม แสนอ่อนโยน เขามองอารียา
“มาแล้วเหรอ คุณภรรยา” รพีพงษ์ เอ่ยขึ้นมา อารียา อึ้งไปทันที เธอมองรอยยิ้มของรพีพงษ์ ครู่หนึ่งเธอคิดว่าตัวเองกำลังฝันอยู่
“รพีพงษ์? ทำไมนายถึงมาอยู่ที่นี่ได้”
“คุณลืมไปแล้วเหรอ วันนี้เป็นวันครบรอบแต่งงานของเรา ทั้งหมดนี่ผมตั้งใจเตรียมเพื่อคุณเลยนะ”
พูดพลาง เขาก็หยิบสร้อยคอออกมาจากเสื้อ สร้อยคอ หัวใจวีตัสที่มีมูลค่าสี่สิบห้าล้านบาท!
