พลิกชีวิต ผมเป็นคนรวยแล้ว / แมงดา? ผมเป็นสายเปย์ต่างหาก – บทที่ 23

บทที่ 23

บทที่ 23 คงพอให้คุณได้ตายสักร้อยครั้ง

รพีพงษ์ และ อารียา ไปถึงร้านอาหารที่ธายุกร จองไว้ด้วยกัน พอเดินเข้าไปก็เจอเข้ากับ ธายุกร ที่นั่งอยู่ตรงนั้นพอดี

ทั่วร้านอาหารมีเพียง ธายุกร นั่งอยู่เพียงคนเดียวเท่านั้น อารียา จึงคิดว่าเขาคงจะจองร้านอาหารเอาไว้ทั้งหมดแล้ว เป็นแน่ ถึงอย่างไร ธายุกร ก็เป็นคนร่ำรวยคนหนึ่งเรื่องแค่นี้ มีหรือที่จะทำไม่ได้

พอคิดได้ดังนี้เธอก็รู้สึกว่า ธายุกร ยังดูมีความจริงใจอยู่

บ้าง

ทั้งสองคนเดินไปพร้อมกันจนถึง ธายุกร พอ ธายุกร เห็น

ว่า รพีพงษ์ กำลังเดินตามมาด้วย เขาก็ลุกขึ้นยิ้มทันที ” อ้าว of ขยะไร้ประโยชน์อย่าง รพีพงษ์ ก็มาด้วยเหรอ แต่ว่าวันนี้ฉัน จะเลี้ยงข้าว อารียา นะ คงจะไม่มีข้าวให้แกกินหรอก ”

ฉันคิดไว้อยู่แล้วล่ะ ก็เลยซื้อ แป้งทอดใส่ไข่ ระหว่างทา งมาแล้ว ” รพีพงษ์ ตอบกลับไป

ธายุกรอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา โดยคิดว่ารพีพงษ์ นี่มันไร้ค่าจริง ๆ เดาถูกว่าคงไม่มีอาหารสำหรับตัว เองก็เลยซื้อ แป้งทอดใส่ไข่ มากิน

เขาเกร็งว่าถ้าพูดเรื่องนี้ออกไปคงได้กลายเป็นเรื่องตลก ไปทั่วเมืองริเวอร์ เป็นแน่

อารียา ขมวดคิ้วเล็กน้อย ตอนแรกเธอนึกว่า ธายุกรกำลัง เตรียมตัวจะมาขอโทษเธอ และท่าทางของเขาที่มีต่อ รพีพงษ์ อาจจะดีขึ้นบ้าง แต่เธอไม่ได้คิดว่าเขายังจะดูไม่เห็นหัวกัน เหมือนเดิมเช่นนี้

เธอนั่งลงตรงข้ามกับ ธายุกร แล้วจึงพูดกับ รพีพงษ์ ว่า คุณเองก็นั่งลงเถอะ จึงรีบขัดขึ้นมาทันที่ว่า ” ขอโทษทีนะ เมื่อสักครู่นี้ ”

ธายุกร

ฉันก็บอกไปแล้วว่าฉันเชิญเธอมาทานอาหารกับฉัน และมัน ก็ไม่มีส่วนของเขา แม้แต่ที่นั่งก็ให้เขานั่งไม่ได้ ”

พอพูดจบเขาก็กวักมือเรียกพนักงานที่อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลให้ เข้ามาแล้วบอกว่า ” ย้ายเก้าอี้ตรงนี้ออกไปให้หมด ”

พนักงานสองคนรีบเดินเข้ามาและย้ายเก้าอี้ออกไปทันที
จู่ ๆ อารียาก็โมโหขึ้นมากะทันหัน เธอรู้สึกว่าที่ ธายุกรให้ เธอมาหาเขาในครั้งนี้ดูเหมือนจะไม่ใช่เพื่อเป็นการขอโทษ แล้ว แต่เหมือนกับกำลังหาเรื่องเดือดร้อนให้เธอมากกว่า

ธายุกร คุณไม่คิดว่านี่มันเกินไปหน่อยเหรอ ? ” อารียา ถามขึ้น

เกินไป ? กับไอ้ขยะนี่น่ะเหรอ ฉันไม่ไล่มันออกไปตรง ๆ ก็ดีแค่ไหนแล้ว อีกอย่างเธอก็รู้จักชื่อเสียงของมันในเมืองริ เวอร์ ดีนี่ ที่มันมีวันนี้ก็เพราะตัวมันไม่ได้เรื่องเองทั้งนั้น จะ ไปโทษใครที่ไหนได้ ” ธายุกร พูดขึ้นมาอย่างไม่แยแส

ถึงแม้ อารียา จะโมโหมากแค่ไหนแต่เธอก็ไม่มีวิธีจะกู้ หน้าให้ รพีพงษ์ คืนได้

” ไม่เป็นไรหรอก ผมยืนเอาก็ได้ ” รพีพงษ์ พูดขึ้น 11

ธายุกร เบะปากเล็กน้อย คิดในใจว่าขยะยังไงก็คือขยะอยู่ ดี ถูกกระทำขนาดนี้ขัดสักคำก็ยังไม่กล้าพูดเลย

หลังจากที่พนักงานสองคนนั้นย้ายเก้าอี้ออกไปแล้ว ก็แอบ เหลือบมองไปทางด้านนั้นเล็กน้อยหนึ่งในนั้นพึมพำขึ้นมาเบา ๆ ว่า ” ผู้ชายคนนั้นน่าสงสารจริง ๆ เลยเนอะ ขนาดที่จะนั่งยังไม่มีเลย”

นี่นายไม่รู้เหรอ ผู้ชายคนนั้นคือ รพีพงษ์ เขาได้ชื่อว่าเป็น ขยะแห่งเมืองริเวอร์ เชียวนะ เขาน่ะแต่งงานเข้าบ้านผู้หญิง สถานะในบ้านนี่แทบจะไม่มีที่ยืนเลย ถือว่าเป็นผู้ชายที่เกาะผู้ หญิงกินคนหนึ่งเลยล่ะ แค่พาเขาออกมาด้วยก็คงถือว่าให้ เกียรติเขาเกินพอแล้วละมั้ง

11 ใช่เหรอ ? นั่นคือ รพีพงษ์ เหรอ อย่างนั้นแบบนี้ก็ไม่มี อะไรให้น่าเห็นใจแล้วล่ะ ไม่ว่ายังไงก็ตามต่อให้ฉันต้อง ตกต่ำขนาดไหน ฉันก็ไม่คิดที่จะไปเกาะผู้หญิงกินเด็ดขาด

ธายุกร ไม่ได้สนใจ รพีพงษ์ ต่อ เขากลับยกเหล้ามารินให้ อารียา แทน ก่อนจะยิ้มแล้วพูดว่า ” พี่สาว เรามาคุยเรื่องวัน นี้ของเราดีกว่า ”

เรื่องงานนิทรรศการวัตถุโบราณน่ะฉันคิดมาสักพักแล้ว และก็เข้าใจแล้วว่าเดิมที่พวกเราก็คือครอบครัวเดียวกัน ไม่มีความจำเป็นต้องทำให้เรื่องมันยุ่งยากวุ่นวายมากกว่า

เดิมดังนั้นวันนี้ฉันก็เลยตั้งใจจะมาขอโทษคุณเป็นพิเศษ ”

เรามาดื่มเหล้าแก้วนี้ให้หมด แล้วจากนั้นก็จงลืมความ บาดหมางทั้งหมดที่เคยมีมา นับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปผม จะไม่หาเรื่องเดือดร้อนมาให้คุณอีกแล้ว ”

ธายุกร พูดขึ้นขณะที่ถือแก้วเหล้าอยู่ หลังจากนั้นก็แสดง ท่าทางเป็นการเชิญชวน

แม้ว่า อารียา จะไม่พอใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้เล็ก น้อย แต่เธอก็คิดว่ายังไงวันนี้เธอก็มาที่นี่เพื่อมาคืนดีกับ ธา ยุกร เธอจะต้องไม่ทำให้ความสัมพันธ์นี้มันแย่ลงไปกว่าเดิม บ ะ อีก คิดได้ดังนั้นเธอจึงหยิบแก้วเหล้าที่ ธายุกรรินให้ขึ้นมา

ถ้าเป็นอย่างนั้นละก็ฉันก็ขอชนแก้วเลยแล้วกันนะ ” อารียา กำลังจะดื่มเหล้าทั้งหมดที่มีอยู่ในแก้วแล้ว

ขณะนั้นเอง รพีพงษ์ ก็ยืนมือเข้ามาลดแก้วในมือ อารียา

ลง
อารียา มองไปที่ รพีพงษ์ อย่างสงสัยก่อนจะถามขึ้นว่า ” มีอะไรเหรอ ? ”

%3D เขาใส่ของบางอย่างลงไปในเหล้าแก้วนี้ ” รพีพงษ์ ขึ้นมา พูด

อารียา หน้าถอดสี เธอรีบวางแก้วเหล้าลงทันที

สายตาของ ธายุกร กำลังจ้องไปที่แก้วเหล้าชนิดพิเศษ ของ อารียา แผนการของเขานั้นกำลังเข้าใกล้ความสำเร็จ เต็มที่แล้ว แต่คิดไม่ถึงว่าจู่ ๆ รพีพงษ์ จะเข้ามาขัดขาเขาได้

อีกอย่าง รพีพงษ์ ยังรู้อีกว่ามีบางอย่างอยู่ในแก้วเหล้า ด้วยซึ่งมันก็ทำให้เขาประหลาดใจเป็นอย่างมาก

แกกำลังพูดเรื่องอะไรของแก ฉันเพิ่งจะซื้อเหล้าขวดนี้ มาเองฉันจะใส่อะไรลงไปได้ยังไง แกมาที่นี่เพื่อมาสร้าง ปัญหาสินะ ฉันคิดว่าแกคงไม่ต้องการให้ฉันคืนดีกับ อารียา ละสิ! ”

ะ ใบหน้าของ ธายุกร เต็มไปด้วยความร้อนรน หลังจากนั้น เขาก็ยื่นแก้วเหล้าให้ อารียา ใหม่อีกครั้ง

II คุณอย่าไปฟังที่ไอ้โง่นี่พูดเลย แค่พวกเราดื่มเหล้าแก้วนี้จนหมด ความบาดหมางของเราที่ผ่านมาจะ ถือว่าหมดไป ”

รพีพงษ์ ยิ่งเห็นท่าทางร้อนรนของ ธายุกร เขาก็ยิ่งมั่นใจ ว่าในแก้วนี้ต้องใส่ของบางอย่างเอาไว้เป็นแน่ หลังจากนั้น บนใบหน้าของเขาก็ปรากฏรอยยิ้มเย็นชาขึ้น

เขาเอาเหล้าแก้วนั้นขึ้นไปถือก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงเย็น ชาว่า ” ในเมื่อในเหล้าแก้วนี้ไม่ได้ใส่อะไรลงไป อย่างนั้นก็ เอาแก้วของคุณมาแลกกันสิ ”

ธายุกร เป็นกังวลขึ้นมาทันที เพราะแก้วที่เขาใส่เหล้าให้ อารียา ไปนั้นผสมยาขนาดรุนแรงอยู่ ถ้าต้องเปลี่ยนแก้วจริง ๆ ละก็ คืนนี้ร่างกายของเขาคงจะรับไม่ไหวแน่ ๆ

สมองแกมีปัญหารึไง ? รีบออกไปให้พ้นหน้าฉันเดี๋ยวนี้ เลยนะ ถ้ารู้ว่าแกจะเป็นแบบนี้ฉันน่าจะให้คนมาลากคอแก ออกไปตั้งแต่แรก ” ธายุกร พูดขึ้นพร้อมกับจ้องไปที่ รพีพงษ์

พอ อารียา เห็นท่าทางของ ธายุกร เป็นเช่นนั้น ในใจเธอ ก็เริ่มเกิดระแวงขึ้นมาบ้าง ทำให้เธอไม่กล้าที่จะดื่มเหล้าแก้ วนั้นเข้าไปอีก
11 ธายุกร คุณต้องการจะทำอะไรกันแน่ ? ” อารียา จ้อง ไปที่ ธายุกร แล้วเอ่ยถามขึ้น

ก็อยากจะคืนดีกับคุณไง ” ธายุกร ตอบ

เหอะ แต่ที่ฉันเห็นมันก็เหมือนหมาตัวเดิมที่ยังกินขี้กอง เดิมนั่นแหละ รพีพงษ์ เราไปกันเถอะ !”

อารียา ลุกขึ้นยืนและกำลังจะเดินออกไปพร้อมกับ รพีพงษ์ ” ถ้าหากวันนี้คุณไม่ดื่มเหล้าแก้วนี้ ก็อย่าคิดนะว่าจะออก ไปจากที่นี่ได้ง่าย ๆ ”

ขณะนั้นเองเสียงหยอกล้อเสียงหนึ่งก็ดังขึ้น ตามด้วยกลุ่ม คนจำนวนมากที่บุกเข้ามาในร้านอาหาร และตรงเข้ามาล้อม รพีพงษ์ และ อารียา ไว้

เมื่อ ธายุกร เห็นเช่นนั้น เขาก็ขยิบตาให้อินทัชเป็นนัยว่า เขาจะออกไปจากร้านอาหารแห่งนี้ เพราะถึงอย่างไร อารียา ก็เป็นหนึ่งในตระกูลฉัตรมงคล สถานการณ์แบบนี้ดูจะไม่ ค่อยเหมาะสมสักเท่าไร อีกอย่างเขาก็เชื่อในฝีมือของอินทัช เขาเชื่อว่าร่างกายอันบริสุทธิ์ของ อารียาจะหายไปในวันพรุ่ง นี้แน่
อารียา ตกใจเป็นอย่างมาก เธอไม่คิดว่าจะเกิดเหตุกา รณ์แบบนี้ขึ้น เธอจึงเคลื่อนตัวเข้าหา รพีพงษ์ อย่างไม่รู้ตัว

คุณ..คุณคืออินทัช นี่ ! ” อารียา เธอจำชายร่างใหญ่ที่ กำลังเดินเข้ามาหาเธอได้ ก่อนจะอุทานขึ้นมาอย่างประหลา ดใจ

ฉันไม่คิดว่าเธอจะตาดีนะเนี่ย จำฉันได้ด้วย “อินทัช พูดพร้อมกับยิ้มขึ้น

คุณ..คุณเอาคนพวกนั้นเข้ามาขวางพวกฉันไว้ทำไม คุณคิดจะทำอะไรกันแน่ ” อารียา รู้สึกตึงเครียดขึ้นมาทันที

ทำอะไรล่ะ ? ก็จัดการเธอไง หรือเธอคิดว่าหลังจากที่ลูก น้องฉันโดนหักนิ้วแล้ว เรื่องมันจะผ่านไปง่าย ๆ อย่างนั้นเห รอ “อินทัช หัวเราะเยาะขึ้นมาเบา ๆ

หัวใจของ อารียา กระตุกไปชั่วขณะ ในตอนนี้เองเธอพึ่ง จะเข้าใจ ธายุกร ร่วมมือกับอินทัช เพื่อล่อให้เธอมาติดกับ

” ล้างปากของคุณให้สะอาดบ้างนะ ” รพีพงษ์ เหลือบ มองอินทัช ครู่หนึ่งก่อนจะพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชา
จนถึงตอนนี้ อินทัชพึ่งจะหันไปมอง รพีพงษ์เขาเบะ ปากเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า ” คุณคือ รพีพงษ์ใช่ไหม ? ผมได้ยิน ชื่อเสียงของคุณในฐานะขยะไร้ประโยชน์มาก็ไม่น้อย ผม ขอถามคุณหน่อยสิว่าน้องชายนะของคุณถูกตัดกลายเป็นขัน ที่ไปแล้วรึยัง ? แต่งงานกับ อารียามาตั้งนานเคยได้สัมผัส เธอมาก่อนบ้างรึเปล่า ? ”

คนทั้งหมดพากันหัวเราะขึ้นมาอย่างยกใหญ่

พนักงานสองคนที่อยู่ห่างออกไปกำลังแอบดูสถานกา รณ์อยู่เงียบ ๆ เมื่อพวกเขาเห็นว่า รพีพงษ์กล้าที่จะต่อปากต่อ คำกับอินทัชสีหน้าของพวกเขาก็กลายเป็นเหยียดหยามขึ้น มาทันที

ส่ น สมองของ รพีพงษ์ นี่มันไม่มีรอยหยักบ้างรึไง นี่เขาไม่รู้ ถึงสถานะของอินทัช ในเมืองริเวอร์ เหรอ ถึงกล้าบอกให้อิน ทัช ไปล้างปากให้สะอาดบ้าง เป็นคนที่ไม่สมควรมีชีวิตอยู่ จริง ๆ ”

คนคนนี้ทั้งไร้ค่าทั้งไม่มีสมอง ดูเหมือนว่าวันนี้เขาคงหนี ไปไหนไม่รอดแล้วล่ะ ผู้หญิงสวย ๆ อย่าง อารียา คงต้อ งมาโดนทำร้ายไปด้วยเพราะความโง่ของเขาทั้งนั้น ”
อารียา มองไปที่อินทัช ด้วยใบหน้าซีดเผือด เธอรู้ว่า สถานะของเขาคือหนึ่งในสามของราชาโลกมืดในเมืองริเว อร์ ถ้าหากถูกเขาจับตาดูอยู่ละก็ ถ้าคิดจะหนีคงเป็นเรื่องยาก

“อินทัช เรื่องคราวก่อนคนของคุณเป็นฝ่ายทำผิดกฎ พวก เขาต้องได้รับโทษนั่นมันก็สมควรแล้ว และถ้าหากว่าวันนี้คุณ กล้าที่จะลงมือกับฉันละก็ตระกูลฉัตรมงคล ไม่ปล่อยคุณไว้ แน่ ” ในตอนนี้อารียา ยังไม่รู้ว่าเธอมีความผิดอะไร เธอจึง ทำได้เพียงเอาชื่อตระกูลฉัตรมงคล ขึ้นมาเพื่อปรามอินทัช ไว้เท่านั้น

” ตระกูลฉัตรมงคล ? แต่ไหนแต่ไรมาฉันก็ไม่เคยเอาตระ กูลฉัตรมงคล มาไว้ในสายตาอยู่แล้วนะ ต่อให้ไอ้แก่ นภทีป์ จะมาที่นี่ด้วยตัวเอง ยังไงวันนี้ฉันก็จะจัดการกับเธอให้ได้ ! “อินทัช พูดขึ้น

” คุณ ! ” ใบหน้าของ อารียา เต็มไปด้วยความร้อนรน

” นิ้วของลูกน้องฉันจะต้องไม่หักไปอย่างเสียเปล่าแน่ เธอทำร้ายคนของฉันแล้วยังจะทำตัวสบายใจอยู่ได้ นี่มันชัก จะข้ามหน้าข้ามตากันเกินไปแล้วล่ะ ”
คุณ..ถ้าคุณปล่อยฉันไปฉันจะชดใช้เงินให้คุณ ขอแค่ คุณอย่าแตะต้องฉัน ฉันจะให้ที่บ้านเอาเงินมาให้ฉันตอนนี้ เลย ” อารียา เริ่มรู้สึกกลัวขึ้นมาเล็กน้อย เธอเริ่มใช้วิธีการ ขอร้องอินทัช แทน

” ชดใช้ด้วยเงินอย่างนั้นเหรอ ? อย่างนั้นวันที่เธอเงาเงิน 50 ล้านมาให้ฉัน แล้วฉันจะไม่มาวุ่นวายกับเธออีก “อินทัช พูดขึ้นพร้อมกับรอยยิ้ม

อารียาหมดหวังไปชั่วขณะ เงินห้าสิบล้านแม้แต่ตระกูล ฉัตรมงคล เองก็เป็นไปไม่ได้ที่จะใช้เงินจำนวนมากขนาดนั้น ในคราวเดียวแล้วนับประสาอะไรกับเธอ

แต่ถ้าเธอไม่มีเงินมากขนาดนั้น เธอก็แค่ดื่มเหล้าแก้ วนี้ให้หมดแล้วมานอนกับฉันสักคืน เรื่องนี้ก็ถือว่าจบได้เช่น กัน ”

รพีพงษ์ ก้าวขึ้นมาข้างหน้า หลังจากนั้นก็ดัน อารียา ไปไว้ ข้างหลังเพื่อเป็นการปกป้องเธอ ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงเย็น ชาว่า ” ผมว่าคุณควรกลับไปเกิดใหม่ได้แล้วนะ ทุกคำที่คุณ พูดออกมาเมื่อครู่นี้คงพอให้คุณตายไปสักร้อยครั้งได้แล้ว ”
อินทัช เห็น รพีพงษ์ แทรกขึ้นมาอีกรอบ เขาก็อดรำ คาญไม่ได้ จึงตะคอกกลับไปว่า ” ที่นี่ไม่ไม่ใช่ที่ที่ให้คนไร้ค่า อย่างแกมาพูดจาไร้สาระหรอกนะ ฉันไม่ใช่แค่จะจัดการผู้ หญิงของแกเท่านั้นแต่ฉันจะทำต่อหน้าแกด้วย ขยะไร้ค่า อย่างแกคงชอบสินะที่ให้คนอื่นสวมเขาให้นะ ”

” ไปตายซะ ! ” รพีพงษ์ ไม่ได้ตั้งใจจะทำให้เสียเรื่อง แต่ เขาแค่อยากจะสั่งสอนอินทัช สักหน่อย

อารียา เห็นดังนั้นเธอจึงรีบคว้าแขนของเขาเอาไว้ ” รพี

พงษ์ อย่าพึ่งลงไม้ลงมือเลย เขาคืออินทัช นะเราสู้เขาไม่ไหว

หรอก ถ้ามันจำเป็นจริง ๆ ละก็ ฉัน..”

11 ผมจะไม่ยอมให้เรื่องแบบนั้นเกิดขึ้นเด็ดขาด ” รพีพงษ์ พูดขึ้นมาอย่างเด็ดขาด

” ไอ้บ้าเอ๊ย ยังจะกล้ามาคุยโวตรงนี้อีกเหรอ ? พี่น้องทั้ง รองท้อง หลายจับพวกมันสองคนไว้ ถ้าฉันได้เล่นกับพวกมันจนพอ ใจแล้วพวกนายทุกคนต้องได้ส่วนแบ่งแน่ ๆ ! “อินทัช ตะคอกขึ้นมาอีกครั้ง

ทันใดนั้นกลุ่มคนทั้งหมดก็พากันแตกตื่น รวมตัวกันเข้า ไปจับ รพีพงษ์ และ อารียา อย่างรวดเร็ว

แต่ในขณะเดียวกันก็มีเสียงฝีเท้าของคนชุดดำจากด้าน นอกร้านอาหารวิ่งเข้ามาในร้านอาหารอย่างรวดเร็ว พร้อม กับตรงเข้าไปป้องกัน รพีพงษ์ และ อารียา ทันที

อินทัช และลูกน้องของเขาก็ถูกล้อมไว้ด้วยเช่นกัน

พลิกชีวิต ผมเป็นคนรวยแล้ว / แมงดา? ผมเป็นสายเปย์ต่างหาก

พลิกชีวิต ผมเป็นคนรวยแล้ว / แมงดา? ผมเป็นสายเปย์ต่างหาก

อ่านนิยาย เรื่อง พลิกชีวิตผมเป็นคนรวยแล้ว ฟรี ได้ที่ novel-fast 


บทนำ
โดยนำเนื้อเรื่องมาจากบางส่วนของ พลิกชีวิตผมเป็นคนรวยแล้ว
ผมเป็นเป็นเขยแต่งเข้าบ้านฝ่ายหญิงมาสามปี ทุกคนต่างก็ คิดว่าสามารถเหยียบย่ำผมได้ ในวันนี้ เพื่อเธอ ผมจะต่อต้าน กับโลกนี้

เรื่องย่อ
“คุณชาย คุณจำเป็นจะต้องกลับไปเกียวโตกับ พวกเรา เพื่อสืบทอดกิจการของตระกูลลัดดาวัลย์

“คุณแม่ของคุณอยากจะขอโทษกับเรื่องที่ทำ ผิดพลาดในปีนั้น อีกทั้งยังหวังว่าคุณจะไม่คิดเล็ก คิดน้อยกับเรื่องบาดหมางครั้งก่อนเก่าและเห็นแก่ ส่วนรวม”

“ตระกูลลัดดาวัลย์ถือเป็นตระกูลชั้นนำของ ประเทศ จะขาดคนสานต่อไม่ได้ครับ” รพีพงษ์ มองไปยังชายชราตรงหน้าที่กำลังโค้ง

ตัวด้วยท่าทีนอบน้อม จากนั้นก็แสยะยิ้มออกมา

“ตอนแรกผู้หญิงใจดำอำมหิตคนนั้นต้องการจะ ควบคุมตระกูลลัดดาวัลย์ เธอขับไล่ฉันออกจากบ้าน อย่างไร้ความเมตตา แถมยังใส่ร้ายว่าฉันทรยศ เธอ กลัวว่าฉันจะแก้แค้นเลยบังคับให้ฉันมาอยู่ในเมือง เล็กๆ อย่างเมืองริเวอร์แถมยังโดนคนเยาะเย้ยว่าเป็น ลูกเขยที่ไม่มีปัญญาแต่งภรรยาเข้าบ้าน ต้องยอมไป เป็นเขยบ้านคนอื่น”

“ตอนนี้เธอป่วยหนัก พวกนายถึงจะคิดถึงฉัน ไม่ คิดว่าสายเกินไปหน่อยเหรอ”

“ฉันชินกับการเป็นลูกเขยที่ต้องมาอยู่ในตระกูล ฉัตรมงคล ชินแล้วกับการที่โดนคนพูดว่าเกาะผู้หญิง กิน ฉันไม่สามารถไปยุ่งกับเรื่องของตระกูลลัดดา วัลย์ได้อีก พวกนายกลับไปเถอะ”

พูดจบรพีพงษ์ ก็หมุนตัวโยนขยะถุงขยะในมือ ลงถัง แล้วเดินจากไป

ถึงแม้การที่ได้เป็นคนสืบทอดตระกูลลัดดาวัลย์ จะเป็นเรื่องช็อกโลก แต่เขาก็ไม่ได้คิดอะไรเกี่ยวกับ เรื่องนี้

ในปีนั้นเขาโดนคนในตระกูลลัดดาวัลย์ไล่ออก จากบ้าน เขาก็ไม่เหลือเยื่อใยอะไรกับตระกูลลัดดา วัลย์อีกแล้ว

ตอนนี้เขาเป็นลูกเขยที่ไม่เอาไหนในตระกูล ฉัตรมงคลตระกูลอันดับสองของเมืองริเวอร์อีกทั้ง เขายังเป็นไอ้สวะที่รู้จักกันในเมืองริเวอร์

ไม่มีใครรู้ว่าเขาเคยเป็นคุณชายของตระกูลลัด ดาวัลย์แห่งเกียวโต

แต่ทว่าเรื่องนี้มันผ่านไปแล้ว ถึงแม้ว่าตอนนี้เขา จะใช้ชีวิตอย่างอนาถ ทั้งตัวของเขามีเงินฝากไม่ถึงสี่หลัก แต่เขากลับไม่เสียใจ

รพีพงษ์ เดินถือผลไม้ในมือไป บ้านของตระกูล ฉัตรมงคล วันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณปู่ ญาติ สนิทของตระกูลฉัตรมงคลจะมารวมตัวกันที่นี่ แน่นอนว่างานนี้หลีกเลี่ยงการพูดเปรียบเทียบไม่ได้ อยู่แล้ว แต่ทว่ารพีพงษ์ กลับทำให้ครอบครัวของ อารียาเป็นเรื่องตลก

งานเลี้ยงเริ่มขึ้น ทุกคนในตระกูลฉัตรมงคลต่าง พากันนำของขวัญมามอบให้คุณปู่

“คุณปู่ ผมรู้ว่าคุณปู่ชอบของโบราณ รูปภาพนี้ คือ (ภาพฤาษีตกปลาในซีชาน) ของ ถางหูโป์เป็น รูปภาพจริงที่ผมตั้งใจหามาให้คุณปู่ นี่ครับคุณปู่” หลานคนโตธายุกร ยิ้ม แล้วมอบม้วนรูปภาพหนึ่งให้ ชายชรา

“คุณปู่ หยกชิ้นนี้เป็นของที่ผมขอร้องให้เพื่อนที่ อยู่ต่างประเทศซื้อให้ ราคาไม่เบาเลยค่ะ” หลานรัก คนเล็กอย่างชรินทร์ทิพย์ยื่นหยกให้ชายชรา

ต่างคนต่างก็แย่งกันมอบของขวัญ เพื่อที่จะเอา อกเอาใจคุณปู่

“คุณปู่ ปู่พอมีเงินให้ผมยืมสักห้าแสนไหมครับในปีนี้สถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้าไม่ได้รับเงินบริจาค จากผู้ที่มีเมตตา มันใกล้จะไปต่อไม่ได้แล้วครับ ขีน เป็นแบบนี้ต่อไป เด็กๆ ในนั้นก็จะไร้ที่อยู..

ขณะนั้นเอง รพีพงษ์ที่นั่งอยู่ท้ายโต๊ะก็เอ่ยขึ้นมา เกิดความโกลาหลขึ้น

ศศินัดดาแม่ของภรรยาลุกขึ้นมาในทันที เธอชี้ หน้าของเขาแล้วต่อว่าทันที “นี่สมองแกมีปัญหาหรือ ไง รู้ไหมว่าแกกำลังพูดอะไรอยู่”

สาวงามแห่งเมืองริเวอร์อย่างอารียา ผู้เป็นซึ่ง เป็นภรรยาของรพีพงษ์ ก็คิดไม่ถึงว่าเขาจะพูดแบบ นั้นออกมาเหมือนกัน เธอถึงกับต้องลุกขึ้นยืนแล้วพูด ว่า “คุณปู่ เขาคงจะไม่ค่อยมีสติ คุณปู่อย่าไปใส่ใจ กับคำพูดของเขาเลยค่ะ”

พูดจบเธอก็ยื่นมือออกไปบีบแขนของสามีอย่าง รุ่นแรง

สามปีก่อน ก่อนที่คุณย่าฉัตร จะจากไป เธอรีบ บังคับให้อารียา แต่งงานกับรพีพงษ์เทพธิดาผู้ซึ่งเปล่งประกายระยิบระยับใน สายตาของชาวโลก พลันต้องตกลงสู่พื้นดิน

สามปีมานี้ รพีพงษ์ไม่ทำการทำงานอะไรเลย วันๆ ทำแค่เพียงซักผ้า ทำกับข้าว ทิ้งขยะ ผู้คนใน เมืองริเวอร์ ขนานนามเขาว่าไอ้สวะ เดิมที่เคยภาค ภูมิใจว่าเป็นเทพธิดา ก็กลายเป็นคำเย้ยหยันไปโดย สิ้นเชิง

ตอนนี้ รพีพงษ์ก็มาสร้างความลำบากในงานวัน เกิดของคุณปู่อีก

“น่าตลกสิ้นดี นึ่งานวันเกิดของคุณปู่ ไม่มีของ ขวัญไม่พอ ยังกล้ามาขอเงินห้าแสนอีก รพีพงษ์ ไม่กี่ ปีมานี้นายทำให้ตระกูลฉัตรมงคลขายหน้าไม่พออีก เหรอ นายอุตส่าห์มายืมเงินในงานวันเกิด จะทำให้ คุณปู่โกรธหรือไง” คนที่พูดคือธายุกร ลูกหลานที่ ทำให้ท่านปู่นภทีป์ พึงพอใจมาตลอด

“ฉันว่าไอ้คนสมองพิการมันจงใจ อีกอย่างสถาน เลี้ยงเด็กกำพร้าก็แค่ข้ออ้าง มันต้องการเอาเงินของ คุณปู่ไปใช้เอง ดูจากสมองของมันแล้วคงจะคิด อะไรแบบนี้ไม่ได้หรอก คงจะเป็นอารียาที่สั่งมันมา สินะ”

หลานสาวที่คุณปู่รักที่สุดอย่างชรินทร์ทิพย์พูด เสริม พวกเธอไม่ลงรอยกันอยู่แล้ว เมื่อมีโอกาสก็พูด ใส่ร้าย อารียา

เมื่อมีคนพูดถึง อารียา รพีพงษ์ก็อธิบายขึ้นมา ทันที “ไม่ใช่ ผมแค่ต้องการยืมเงินคุณปู่ ช่วงนี้ผม หมุนเงินไม่ค่อยทัน ผมไม่มีปัญญาหาเงินเยอะขนาด นั้น ผมจะต้องหาเงินมาคืนคุณปู่แน่นอน”

“เลิกพูดไร้สาระสักที คนไร้ประโยชน์อย่างนาย ขนาดงานยังไม่มีให้ทำถ้าให้นายยืม นายจะเอา ปัญญาที่ไหนมาคืน” ธายุกรพูดเย้ยหยัน

“จริงค่ะ ไอ้สวะนี่มันมาจากสถานเลี้ยงเด็ก กำพร้า แกยืมเงินคุณปู่เพื่อไปเลี้ยงพวกสวะแบบแก เหรอ ฉันว่าทางที่ดีแกรีบปิดไอ้สถานเลี้ยงเด็ก กำพร้านั่นซะเถอะ” ชรินทร์ทิพย์พูดด้วยสีหน้า ประชดประชัน

รพีพงษ์มองคนที่กำลังต่อว่าเขาแล้วกัดฟัน กรอด ตอนที่เขากลายเป็นคนเร่ร่อน สถานเลี้ยงเด็ก กำพร้ามารับตัวเขาไว้ เขาถึงเติบโตเป็นผู้เป็นคนมา ถึงทุกวันนี้ ตอนนี้สถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้ากำลัง ลำบาก เขาจึงอยากช่วย แต่เรื่องมันกะทันหันเกินไป เขาไม่มีเงินมากขนาดนั้น เขาคิดได้เพียงการยืมเงิน เท่านั้น

ตอนแรกเขาคิดว่าทุกคนจะมีความเมตตาช่วย เหลือสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า แต่คิดไม่ถึงว่าจะได้รับสายตาอันเย็นชาแบบนี้ ในใจของเขาคิดถึงวิกฤติ ของสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า เขาถึงไม่แสดงท่าที เกรี้ยวกราดอะไรออกมา

ชายชราที่ป์ โกรธจนหน้าดำหน้าแดง เขา จ้องรพีพงษ์เขม็ง แล้วพูดเสียงดังออกไปว่า “เลิกทำ ตามอำเภอใจได้แล้ว นี่พวกแกมาอวยพรฉันหรือจะ มาเพิ่มความวุ่นวายกันแน่ รีบไสหัวไปซะ งานเลี้ยง ของฉันไม่ต้องการคนไร้ประโยชน์อย่างแก ต่อไป ถ้าบ้านเรามีงานเลี้ยงอะไร ฉันไม่อนุญาตให้แกเข้า ร่วมอีกต่อไป”

“คุณปู่ ตอนนี้ที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าลำบาก มากจริงๆ เด็กพวกนั้นต้องการความช่วยเหลือ” รพี พงษ์กัดฟันพูดอย่างไม่ยอมแพ้ สีหน้าของเขาเต็มไป ด้วยความซื่อสัตย์

อารียาเห็นท่าที่จริงจังของเขาแล้ว ก็ถอน หายใจออกมาอย่างจนปัญญา แล้วพูดกับนภทีป์ “คุณปู่คะ เขาต้องการช่วยสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า จริงๆ ค่ะ เขาเติบโตมาจากที่นั่น เขาผูกพันกับที่นั่น มาก คุณปู่ช่วยเขาด้วยนะคะ”


และยังมี  นิยาย อ่านนิยาย นิยาย pdf นิยายวาย อ่านนิยายฟรี นิยายออนไลน์ อีกหลายเรื่องที่รอให้คุณอ่านที่ novel-fast.com

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท