พลิกชีวิต ผมเป็นคนรวยแล้ว / แมงดา? ผมเป็นสายเปย์ต่างหาก – บทที่ 111

บทที่ 111

บทที่ 111 สามคนกลายเป็นเสือ

ในบริษัท

อารียาเพิ่งอ่านเอกสารเสร็จ จากนั้นนั่งพิงอยู่ที่ เก้าอี้อย่างเหนื่อยล้า

ไม่รู้เพราะอะไรสาเหตุอะไร เริ่มแต่เช้าที่มาถึง

บริษัทเธอก็ไม่ค่อยอยู่กับเนื้ออยู่กับตัวเลย หนังตากระ

ตุกไม่หยุด

ตอนที่รพีพงษ์ โทรหาเธอ บอกว่าโปรเจคของ บริษัทมีปัญหาเยอะมาก ให้เธอคอยระวังหน่อย ธายุกร อาจจะใช้เรื่องนี้เป็นประเด็ก

อารียาไม่ได้สนใจมาก เพราะเธอคิดว่าตัวเอง ทำงานที่บริษัทอย่างตั้งใจ ถึงแม้จะเอาก็เป็นสิ่งที่เธอ สมควรได้

ผ่านไปไม่นาน ประตูห้องทำงานของอารียาถูกเตะ จนเปิด

อารียาตกใจไปหมด รีบหันไปดู พบว่าธายุกรและ ชรินทร์ทิพย์เดินเข้ามาด้วยความโมโห

“ธายุกรเข้าเคาะประตูไม่เป็นหรอ ห้องทำงานของ ฉันเป็นที่ๆ เข้าได้โดยไม่ต้องขออนุญาตหรอ?” อารียา พูดด้วยน้ำเสียงที่โกรธ
ธายุกรมองไปทางอารียาอย่างเย็นชา “อารี ยา ชีวิตดีๆ ของเธอจบลงแล้ว ตอนนี้เธอยังมีสิทธิ์อะไร ที่จะมาชี้นิ้วสั่งฉัน? ฉันจะบอกให้เธอ เธอจะไล่ออก จากบ้านภายในวันนี้แน่ และโปรเจคของบริษัทซัน บับเบิล กรุ๊ปก็จะกลายเป็นของฉันทั้งหมด!”

อารียาได้ยินคำพูดของธายุกรก็รีบถาม

“หมายความว่าไง?”

“ฮ่าๆ เรื่องที่เธอเอาเงินส่วนกลางไปซื้อวิลล่าและ รถหรูปรู้หมดแล้ว ปู่ให้ฉันมาเรียกเธอ รอให้เธอได้พบ กกับปู่ก็จะได้ไสหัวไปจากตระกูลฉัตรมงคลแล้ว” ธายุ กรหัวเราะและพูด

สีหน้าของอารียาเปลี่ยนไปทันที “รพีพงษ์ใช้เงิน ของเขาซื้อวิลล่าและรถเอง ฉันใช้เงินส่วนกลางตอน ไหน?”

“อารียาอย่ามาแกล้งเลย ใครไม่รู้ว่ารพีพงษ์คือ เกราะกำบังของเธอ เธอเองก็ไม่คิดดูที่รพีพงษ์มา ตระกูลฉัตรมงคลหลายปีไม่เคยมีรายได้สักบาท เขา จะมีเงินพันล้านไปซื้อบ้านซื้อรถได้ไง ก็ขโมยจาก บริษัทเธอนั่นแหละ” ชรินทร์ทิพย์พูด

อารียาเห็นทั้งสองมั่นใจว่าเอาเงินจากเธอ เธอก็ เลยพูดว่า “ถ้าอย่างงั้นพวกเราไปเช็คเงินของบริษัทกัน ลองดูว่าฉันได้เอาเงินไปไหม”

ทั้งสองคนได้ยินคำพูดของอารียาสีหน้าก็เปลี่ยน

ไปทันที
ธายุกรเฮอะใส่ “ไม่ต้องมาถ่วงเวลาเลย ปู่ให้พวก เรามาพาเธอไป ท่านฉลาดรอบรู้ เธอได้เอาหรือไม่ปู่ ท่านเป็นคนตัดสินใจเอง! ”

อารียากัดริมฝีปาก เธอรู้ว่าทั้งสองจะต้องไปเป่าหู ของนกที่ป์มาแล้วแน่ๆ

นกที่ป์อายุเยอะแล้ว ถูกหลอกง่าย เธอเองไม่ สามารถอธิบายได้ว่าเงินของรพีพงษ์มาจากไหน

แต่ตอนนี้เธอไม่มีเวลาจะไปตรวจบัญชีเพื่อพิสูจน์

ความบริสุทธิ์ของตัวเอง ก็เลยจ้องเดินตามธายุกรและ

ชรินทร์ทิพย์ไปที่วิลล่า

ระหว่างทางรพีพงษ์ โทรหาอารียาอยากจะบอก กว่ามีของให้เธอดูอารียาบอกว่าหล่อนจะไปพบนภทีป์ ไม่มีเวลาจากนั้นก็วางสายเลย

ถึงวิลล่าตระกูลฉัตรมงคล อารียาเห็นมีรถจอดอยู่ ไม่น้อย คงจะเป็นพวกญาติๆ ของตระกูลฉัตรมงคล เพิ่งเข้าไปในวิลล่า อารียาก็เห็นมีญาตินั่งอยู่ใน

บ้านไม่น้อยแล้ว

ศศินัดดาและศักดาก็มาแล้ว ทั้งสองนั่งอยู่ที่มุม ห้อง ไม่พูดอะไร สีหน้าค่อนข้างแย่ ก่อนที่ธายุกรและชรินทร์ทิพย์จะไปหาอารียา ก็

เอาเรื่องที่เกิดขึ้นเล่าให้ทุกคนฟัง ในนั้นรวมไปถึงศศิ

นัดดาและศักดาด้วย

วันนั้นที่อยู่ดงเย็น ศศินัดดาและศักดาทั้งสองคนได้ใจมาก ชรินทร์ทิพย์ไม่พอใจก็เลยเรียกพวกเขามา จะคอยรอดูว่าถ้าผ่านวันนี้ไปพวกเขายังจะมีความสุข ขนาดนี้ไหม

อารียาเข้าไปในวิลล่า ทุกคนก็หันมองมาทางเธอ

หมด

ศศินัดดาและศักดารีบเดินมาจับที่แขนของอารียา พูดด้วยสีหน้าที่เร่งรีบว่า “อารี เพราะเขาบอกว่าลูกใช้ เงินของบริษัทไปซื้อวิลล่าที่ดงเย็นและยังซื้อรถหรู เดี๋ยวลูกห้ามยอมรับนะ บอกว่ารพีพงษ์ใช้เงินของตัว เองแอบซื้อ ลูกไม่รู้เรื่องอะไรเลย ได้ยินไหม”

อารียา ขมวดคิ้วและพูดว่า “หนูไม่ได้ใช้เงินใน บริษัทรพีพงษ์ก็เหมือนกันทำไมหนูจะต้องบอกว่าเขา แอบใช้เงินด้วย”

“แล้วรถคันนั้นและวิลล่าหรูเป็นของที่สั่งซื้อมา แล้วนะ เธอไม่เอาเงินจากบริษัทแล้วจะมีปัญญาซื้อ ของแพงๆพวกนั้นได้ยังไง บอกว่าลูกกับรพีพงษ์ไม่ได้ ใช้เงินบริษัทใครจะเชื่อ?”

“หนูบอกไปหลายรอบแล้วว่าบ้านและรถใช้เงิน ของรพีพงษ์ซื้อทำไมไม่เชื่อกัน?” อารียา ขมวดคิ้วแล้ว พูด

“ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะมาพูดเรื่องแบบนี้ เดี๋ยวเอา

ปัญหาทุกอย่างโยนไปให้รพีพงษ์รู้ไหม? ไม่งั้นทั้ง

ครอบครัวของพวกเราจะต้องถูกไล่ออกจากตระกูล

แถมรถหรูและบ้านจะต้องโดนยึดคืนไปอีก” ศศินัดดาจะเป็นบ้าไป

อารียา ไม่อยากจะสนใจศศินัดดาต่อ เดินตรงไป ด้านใน

พวกญาติๆรีบมาล้อมตัวเธอและพูดไม่หยุด

“อารี วิลล่าหลังนั้นเธอใช้เงินบริษัทซื้อหรอ? เงิน ในบริษัทเป็นของทั้งตระกูลจะต้องเอาคืนมาให้หมด”

“ใช่สิ เธอมีสิทธิ์อะไรที่จะเอาเงินบริษัทไปซื้อ วิลล่าที่ดีขนาดนั้น เอาคืนมาให้หมดเลยนะ”

“อารี ทีแรกฉันก็คิดว่าเธอเป็นเด็กดี แต่ไม่คิดว่า เธอจะทำเรื่องแบบนี้ ทำให้พวกเราผิดหวังในตัวเธอ จริงๆ เลย”

คำพูดของพวกป้าป้า ทำให้อารียาไม่รู้จะพูดยัง ไง ถ้าจะพูดเรื่องโต้เถียงเธอสู้คนพวกนี้ไม่ได้หรอก

นภทีป์ นั่งอยู่ที่โซฟาไม่พูดอะไรสักคำ แต่ดูจาก สีหน้าก็รู้ว่าตอนนี้เขาไม่พอใจอย่างมาก

อารียา เดินไปตรงหน้าของนภที่ป์และพูดว่า “ปู่”

นภทีป์ เงยหน้าใช้หางตามองไปทางอารียา จาก นั้นก็เฮอะใส่เธอ “ยังมีหน้ากลับมาอยู่หรอ?!”

ในวิลล่าเงียบไปทันที

บนใบหน้าของธายุกรและชรินทร์ทิพย์ มองไป ทางอารียา ด้วยสีหน้าที่มีความสุข
“คุณปู่คะ เรื่องไม่ใช่อย่างที่คิด” อารยาอย”11ง อธิบาย

“ไม่ใช่อย่างที่ฉันคิด? งั้นเธอลองเล่าให้ฉันฟังสิ ตอนนี้เธอกำลังทำงานอยู่ มีรถหรูเป็นร้อยล้านขับอยู่ ใช่ไหม? แถมยังอยู่ในวิลล่า พันล้าน ใช่ไหม? “น้ำ เสียงของนภทีป์โกรธจนสั่น

อารียา กัดริมฝีปากและพูดว่า “ใส่แบบนั้น แต่

ว่า…”

“แต่ว่าอะไร? ถ้าไม่ใช่เพราะเธอใช้เงินในบริษัท แล้วเธอจะมีปัญญาซื้อของแพงแบบนี้หรอ? อารี ฉัน เชื่อใจเธอขนาดนี้แต่เธอกลับตอบแทนฉันแบบนี้?” นภ ที่ป์ พูดด้วยความโมโห

เขาลืมไปหมดเลยว่าตอนนั้นถ้าไม่มีลายเซ็นต์ของ อารีเซ็นในฉบับนั้น เขาคงจะเอาการเซ็นสัญญานี้ไปให้

ชรินทร์ทิพย์แล้ว “ฉันไม่ได้เอาเงินจากบริษัทรถและวิลล่า ….อารี

ยาอยากจะแก้ตัว

“ถ้าอยากจะบอกว่ารถและวิลล่ารพีพงษ์เป็นคน ซื้องั้นหรอ?” ธายุกรพูด “อารียา เธอคิดว่าปู่แก่แล้วก็ เลยไม่รู้เรื่องใช่ไหม? เธอให้ไปรพีพงษ์ซื้อของพวกนั้น และใส่ชื่อของเขา สุดท้ายเกิดเรื่องเธอก็จะให้เขาเป็น คนรับผิดชอบไม่ใช่หรอ?”

อารียา รีบสายหัวแล้วพูดว่า” ไม่ใช่อย่างนั้นค่ะปูรพีพงษ์ใช้เงินของตัวเองซื้อจริงๆ”

นภทีป์ หยุดไปซักแป๊บจากนั้นก็ตบที่โต๊ะแรงๆ “เธอคิดว่าฉันโง่หรอ? รพีพงษ์ จะมีปัญญาทำอะไรได้? เขาไปเอาเงินมาจากไหนเยอะแยะ? ถ้าเขามีเงินเยอะ จริงจะมาอยู่ที่ตระกูลเราทำไม? ”

อารียา ไม่รู้จะอธิบายยังไงแล้ว ไม่ว่าเธอจะพูดยัง ไงก็ไม่มีใครเชื่อคำพูดเธอ

“อารี หนูก็ยอมไปเถอะไม่ต้องไปพูดแทนรพีพงษ์”

ศักดา ถอนหายใจ

ชรินทร์ทิพย์จ้องไปทางอารียา เห็นหน้าตาของ หล่อนในตอนนี้นั่งสารมาก ทำให้เธอรู้สึกมีความสุข เพื่อที่จะให้อารียาขายขี้หน้า เธอก็พูดเพิ่มเติมไป

อีก

“คุณปู่คะ เป็นไปได้ที่อารียาไม่ได้เอาเงินในบริษัท และเป็นไปได้ที่รพีพงษ์อยากจะเอาเงินในบริษัท ตั้งแต่ แรกที่ไอ้นั่นมาที่บ้านเราก็ไม่หวังดีอยู่แล้ว ปูลืมไปแล้ว หรอว่าสัญญาใบนั้นเขาเป็นคนเอามา เขาอยากจะเอา สมบัติบ้านเราไปแน่ๆ แต่ไม่รู้ว่าใช้วิธีอะไรถึงจะได้ใบ สัญญานั้นมา เพราะเหตุผลนั้นก็เลยทำให้เขาเข้าใกล้ กับอารียา จากนั้นก็จะทำการโอนสมบัติบ้านเราแน่ เลย” ชรินทร์ทิพย์พูด

เพราะทุกคนได้ยินแบบนี้ก็รู้สึกว่าสมเหตุสมผล จากนั้นก็พยักหน้า
“ใช่สี่คุณท่าน ไอ้นั่นจะต้องคิดร้ายกับพวกเราแน่ แน่”

“ไม่คิดว่าไอ้นั่นจะคิดแผ่นแบบนี้ได้ เข้ามากินอยู่ที่ บ้านเราตั้งหลายปี สุดท้ายก็ได้รถหรูแล้ววิลล่าไปคุ้ม ค่าจริงๆ”

“ฉันว่าต้องเป็นเพราะทั้งสองคนวางแผนไว้แน่ๆ เลย พวกเธอก็อย่าเอาปัญหาโยนให้ไอ้นั่นคนเดียว เรื่องนี้ถ้าไม่ใช่เพราะทั้งสองคุยกันไว้คงเป็นไปไม่ได้ที่ จะสำเร็จ”

นภทีป์ ฟังคำพูดของทุกคนก็ยิ่งทำให้สีหน้าของ เขามีดครึ้มกว่าเดิม ตอนนี้ไม่ว่าใครจะพูดอะไรเขาก็ไม่ เชื่ออารียาแล้ว

ธายุกร รู้สึกว่าถึงโอกาสของตัวเองแล้ว ตอนนี้ คนในบ้านไม่มีใครเชื่ออารียาแล้ว แค่นภทีป์เอ่ยปาก พูดอารียาก็จะต้องออกจากตระกูลไป

“คุณปู่ครับถ้าเป็นแบบนั้นต่อ สมบัติของบ้านเราก็ จะอยู่ในมือของคนนอก อารียาจะรับผิดชอบโปรเจค ของบริษัทซันบับเบิล กรุ๊ปต่อได้แล้ว รักคนอย่างเขาที่ คอยช่วยคนนอกแบบนี้จะต้องไล่ออกจากตระกูล” ธา ยุกรกล่าว

“ใช่!

“จะเก็บไว้ไม่ได้”
“ไล่ออกไป”

ทุกทุกคนเห็นด้วย

“อารียา เธอมีอะไรจะพูดอีก? ” นภทีป์ พูดด้วยน้ำ เสียงที่เย็นชา

“คุณปู่คะ หนูไม่ได้ใช้เงินส่วนกลางนะรพีพงษ์ก็ไม่ ได้ใช้ เขาใช้เงินของตัวเองซื้อจริงๆ ” อารียาพูดด้วย สีหน้าที่เศร้า

“บอกว่าไม่ได้เอาก็คือไม่ได้เอาหรอ? รถและบ้าน เป็นสิ่งที่มองเห็นจับต้องได้นะ เราทุกคนเห็นกันหมด เธอบอกว่าไม่ได้เอาเงินส่วนกลางใครพิสูจน์ได้?” ธายุ กร ถามด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา

ในตอนที่อารียาผิดหวัง มีเสียงที่ทำให้เธอสงบใจ

ดังขึ้น

“ฉันพิสูจน์ได้! ”

ทุกคนหันหน้าไปพบว่ารพีพงษ์ยืนอยู่ที่ประตูทาง เข้า ข้างๆเขายังมีผู้ชายอ้วนๆยืนอยู่

พลิกชีวิต ผมเป็นคนรวยแล้ว / แมงดา? ผมเป็นสายเปย์ต่างหาก

พลิกชีวิต ผมเป็นคนรวยแล้ว / แมงดา? ผมเป็นสายเปย์ต่างหาก

อ่านนิยาย เรื่อง พลิกชีวิตผมเป็นคนรวยแล้ว ฟรี ได้ที่ novel-fast 


บทนำ
โดยนำเนื้อเรื่องมาจากบางส่วนของ พลิกชีวิตผมเป็นคนรวยแล้ว
ผมเป็นเป็นเขยแต่งเข้าบ้านฝ่ายหญิงมาสามปี ทุกคนต่างก็ คิดว่าสามารถเหยียบย่ำผมได้ ในวันนี้ เพื่อเธอ ผมจะต่อต้าน กับโลกนี้

เรื่องย่อ
“คุณชาย คุณจำเป็นจะต้องกลับไปเกียวโตกับ พวกเรา เพื่อสืบทอดกิจการของตระกูลลัดดาวัลย์

“คุณแม่ของคุณอยากจะขอโทษกับเรื่องที่ทำ ผิดพลาดในปีนั้น อีกทั้งยังหวังว่าคุณจะไม่คิดเล็ก คิดน้อยกับเรื่องบาดหมางครั้งก่อนเก่าและเห็นแก่ ส่วนรวม”

“ตระกูลลัดดาวัลย์ถือเป็นตระกูลชั้นนำของ ประเทศ จะขาดคนสานต่อไม่ได้ครับ” รพีพงษ์ มองไปยังชายชราตรงหน้าที่กำลังโค้ง

ตัวด้วยท่าทีนอบน้อม จากนั้นก็แสยะยิ้มออกมา

“ตอนแรกผู้หญิงใจดำอำมหิตคนนั้นต้องการจะ ควบคุมตระกูลลัดดาวัลย์ เธอขับไล่ฉันออกจากบ้าน อย่างไร้ความเมตตา แถมยังใส่ร้ายว่าฉันทรยศ เธอ กลัวว่าฉันจะแก้แค้นเลยบังคับให้ฉันมาอยู่ในเมือง เล็กๆ อย่างเมืองริเวอร์แถมยังโดนคนเยาะเย้ยว่าเป็น ลูกเขยที่ไม่มีปัญญาแต่งภรรยาเข้าบ้าน ต้องยอมไป เป็นเขยบ้านคนอื่น”

“ตอนนี้เธอป่วยหนัก พวกนายถึงจะคิดถึงฉัน ไม่ คิดว่าสายเกินไปหน่อยเหรอ”

“ฉันชินกับการเป็นลูกเขยที่ต้องมาอยู่ในตระกูล ฉัตรมงคล ชินแล้วกับการที่โดนคนพูดว่าเกาะผู้หญิง กิน ฉันไม่สามารถไปยุ่งกับเรื่องของตระกูลลัดดา วัลย์ได้อีก พวกนายกลับไปเถอะ”

พูดจบรพีพงษ์ ก็หมุนตัวโยนขยะถุงขยะในมือ ลงถัง แล้วเดินจากไป

ถึงแม้การที่ได้เป็นคนสืบทอดตระกูลลัดดาวัลย์ จะเป็นเรื่องช็อกโลก แต่เขาก็ไม่ได้คิดอะไรเกี่ยวกับ เรื่องนี้

ในปีนั้นเขาโดนคนในตระกูลลัดดาวัลย์ไล่ออก จากบ้าน เขาก็ไม่เหลือเยื่อใยอะไรกับตระกูลลัดดา วัลย์อีกแล้ว

ตอนนี้เขาเป็นลูกเขยที่ไม่เอาไหนในตระกูล ฉัตรมงคลตระกูลอันดับสองของเมืองริเวอร์อีกทั้ง เขายังเป็นไอ้สวะที่รู้จักกันในเมืองริเวอร์

ไม่มีใครรู้ว่าเขาเคยเป็นคุณชายของตระกูลลัด ดาวัลย์แห่งเกียวโต

แต่ทว่าเรื่องนี้มันผ่านไปแล้ว ถึงแม้ว่าตอนนี้เขา จะใช้ชีวิตอย่างอนาถ ทั้งตัวของเขามีเงินฝากไม่ถึงสี่หลัก แต่เขากลับไม่เสียใจ

รพีพงษ์ เดินถือผลไม้ในมือไป บ้านของตระกูล ฉัตรมงคล วันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณปู่ ญาติ สนิทของตระกูลฉัตรมงคลจะมารวมตัวกันที่นี่ แน่นอนว่างานนี้หลีกเลี่ยงการพูดเปรียบเทียบไม่ได้ อยู่แล้ว แต่ทว่ารพีพงษ์ กลับทำให้ครอบครัวของ อารียาเป็นเรื่องตลก

งานเลี้ยงเริ่มขึ้น ทุกคนในตระกูลฉัตรมงคลต่าง พากันนำของขวัญมามอบให้คุณปู่

“คุณปู่ ผมรู้ว่าคุณปู่ชอบของโบราณ รูปภาพนี้ คือ (ภาพฤาษีตกปลาในซีชาน) ของ ถางหูโป์เป็น รูปภาพจริงที่ผมตั้งใจหามาให้คุณปู่ นี่ครับคุณปู่” หลานคนโตธายุกร ยิ้ม แล้วมอบม้วนรูปภาพหนึ่งให้ ชายชรา

“คุณปู่ หยกชิ้นนี้เป็นของที่ผมขอร้องให้เพื่อนที่ อยู่ต่างประเทศซื้อให้ ราคาไม่เบาเลยค่ะ” หลานรัก คนเล็กอย่างชรินทร์ทิพย์ยื่นหยกให้ชายชรา

ต่างคนต่างก็แย่งกันมอบของขวัญ เพื่อที่จะเอา อกเอาใจคุณปู่

“คุณปู่ ปู่พอมีเงินให้ผมยืมสักห้าแสนไหมครับในปีนี้สถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้าไม่ได้รับเงินบริจาค จากผู้ที่มีเมตตา มันใกล้จะไปต่อไม่ได้แล้วครับ ขีน เป็นแบบนี้ต่อไป เด็กๆ ในนั้นก็จะไร้ที่อยู..

ขณะนั้นเอง รพีพงษ์ที่นั่งอยู่ท้ายโต๊ะก็เอ่ยขึ้นมา เกิดความโกลาหลขึ้น

ศศินัดดาแม่ของภรรยาลุกขึ้นมาในทันที เธอชี้ หน้าของเขาแล้วต่อว่าทันที “นี่สมองแกมีปัญหาหรือ ไง รู้ไหมว่าแกกำลังพูดอะไรอยู่”

สาวงามแห่งเมืองริเวอร์อย่างอารียา ผู้เป็นซึ่ง เป็นภรรยาของรพีพงษ์ ก็คิดไม่ถึงว่าเขาจะพูดแบบ นั้นออกมาเหมือนกัน เธอถึงกับต้องลุกขึ้นยืนแล้วพูด ว่า “คุณปู่ เขาคงจะไม่ค่อยมีสติ คุณปู่อย่าไปใส่ใจ กับคำพูดของเขาเลยค่ะ”

พูดจบเธอก็ยื่นมือออกไปบีบแขนของสามีอย่าง รุ่นแรง

สามปีก่อน ก่อนที่คุณย่าฉัตร จะจากไป เธอรีบ บังคับให้อารียา แต่งงานกับรพีพงษ์เทพธิดาผู้ซึ่งเปล่งประกายระยิบระยับใน สายตาของชาวโลก พลันต้องตกลงสู่พื้นดิน

สามปีมานี้ รพีพงษ์ไม่ทำการทำงานอะไรเลย วันๆ ทำแค่เพียงซักผ้า ทำกับข้าว ทิ้งขยะ ผู้คนใน เมืองริเวอร์ ขนานนามเขาว่าไอ้สวะ เดิมที่เคยภาค ภูมิใจว่าเป็นเทพธิดา ก็กลายเป็นคำเย้ยหยันไปโดย สิ้นเชิง

ตอนนี้ รพีพงษ์ก็มาสร้างความลำบากในงานวัน เกิดของคุณปู่อีก

“น่าตลกสิ้นดี นึ่งานวันเกิดของคุณปู่ ไม่มีของ ขวัญไม่พอ ยังกล้ามาขอเงินห้าแสนอีก รพีพงษ์ ไม่กี่ ปีมานี้นายทำให้ตระกูลฉัตรมงคลขายหน้าไม่พออีก เหรอ นายอุตส่าห์มายืมเงินในงานวันเกิด จะทำให้ คุณปู่โกรธหรือไง” คนที่พูดคือธายุกร ลูกหลานที่ ทำให้ท่านปู่นภทีป์ พึงพอใจมาตลอด

“ฉันว่าไอ้คนสมองพิการมันจงใจ อีกอย่างสถาน เลี้ยงเด็กกำพร้าก็แค่ข้ออ้าง มันต้องการเอาเงินของ คุณปู่ไปใช้เอง ดูจากสมองของมันแล้วคงจะคิด อะไรแบบนี้ไม่ได้หรอก คงจะเป็นอารียาที่สั่งมันมา สินะ”

หลานสาวที่คุณปู่รักที่สุดอย่างชรินทร์ทิพย์พูด เสริม พวกเธอไม่ลงรอยกันอยู่แล้ว เมื่อมีโอกาสก็พูด ใส่ร้าย อารียา

เมื่อมีคนพูดถึง อารียา รพีพงษ์ก็อธิบายขึ้นมา ทันที “ไม่ใช่ ผมแค่ต้องการยืมเงินคุณปู่ ช่วงนี้ผม หมุนเงินไม่ค่อยทัน ผมไม่มีปัญญาหาเงินเยอะขนาด นั้น ผมจะต้องหาเงินมาคืนคุณปู่แน่นอน”

“เลิกพูดไร้สาระสักที คนไร้ประโยชน์อย่างนาย ขนาดงานยังไม่มีให้ทำถ้าให้นายยืม นายจะเอา ปัญญาที่ไหนมาคืน” ธายุกรพูดเย้ยหยัน

“จริงค่ะ ไอ้สวะนี่มันมาจากสถานเลี้ยงเด็ก กำพร้า แกยืมเงินคุณปู่เพื่อไปเลี้ยงพวกสวะแบบแก เหรอ ฉันว่าทางที่ดีแกรีบปิดไอ้สถานเลี้ยงเด็ก กำพร้านั่นซะเถอะ” ชรินทร์ทิพย์พูดด้วยสีหน้า ประชดประชัน

รพีพงษ์มองคนที่กำลังต่อว่าเขาแล้วกัดฟัน กรอด ตอนที่เขากลายเป็นคนเร่ร่อน สถานเลี้ยงเด็ก กำพร้ามารับตัวเขาไว้ เขาถึงเติบโตเป็นผู้เป็นคนมา ถึงทุกวันนี้ ตอนนี้สถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้ากำลัง ลำบาก เขาจึงอยากช่วย แต่เรื่องมันกะทันหันเกินไป เขาไม่มีเงินมากขนาดนั้น เขาคิดได้เพียงการยืมเงิน เท่านั้น

ตอนแรกเขาคิดว่าทุกคนจะมีความเมตตาช่วย เหลือสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า แต่คิดไม่ถึงว่าจะได้รับสายตาอันเย็นชาแบบนี้ ในใจของเขาคิดถึงวิกฤติ ของสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า เขาถึงไม่แสดงท่าที เกรี้ยวกราดอะไรออกมา

ชายชราที่ป์ โกรธจนหน้าดำหน้าแดง เขา จ้องรพีพงษ์เขม็ง แล้วพูดเสียงดังออกไปว่า “เลิกทำ ตามอำเภอใจได้แล้ว นี่พวกแกมาอวยพรฉันหรือจะ มาเพิ่มความวุ่นวายกันแน่ รีบไสหัวไปซะ งานเลี้ยง ของฉันไม่ต้องการคนไร้ประโยชน์อย่างแก ต่อไป ถ้าบ้านเรามีงานเลี้ยงอะไร ฉันไม่อนุญาตให้แกเข้า ร่วมอีกต่อไป”

“คุณปู่ ตอนนี้ที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าลำบาก มากจริงๆ เด็กพวกนั้นต้องการความช่วยเหลือ” รพี พงษ์กัดฟันพูดอย่างไม่ยอมแพ้ สีหน้าของเขาเต็มไป ด้วยความซื่อสัตย์

อารียาเห็นท่าที่จริงจังของเขาแล้ว ก็ถอน หายใจออกมาอย่างจนปัญญา แล้วพูดกับนภทีป์ “คุณปู่คะ เขาต้องการช่วยสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า จริงๆ ค่ะ เขาเติบโตมาจากที่นั่น เขาผูกพันกับที่นั่น มาก คุณปู่ช่วยเขาด้วยนะคะ”


และยังมี  นิยาย อ่านนิยาย นิยาย pdf นิยายวาย อ่านนิยายฟรี นิยายออนไลน์ อีกหลายเรื่องที่รอให้คุณอ่านที่ novel-fast.com

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท