บทที่ 205 ตาต่อตา ฟันต่อฟัน
ครอบครัวของบจีเดินออกมาจากบ้าน บจีและ ตุลยวัตทั้งสองมองไปที่ปรางทิพย์ด้วยความกังวล
“ลูก ทำไมจู่ๆฌัลล์ถึงมาหาพวกเรา เขาคงไม่ใช่ว่า
ฉวยโอกาสรีดไถเราอีกนะ?”บจีกล่าว
“แม่ค่ะ ทำไมแม่คิดแบบนี้ล่ะค่ะ ชื่อเสียงของเขา ในแวดวงนี้ก็เชื่อถือได้มาก ไม่ทำเรื่องแบบนี้หรอก หนู เดาว่าก็แค่อยากให้แน่ใจว่าเราพอใจกับผลลัพธ์ของ ครอบครัวอารียาไหม”ปรางทิพย์กล่าว
“จริงเหรอ? แต่แม่รู้สึกว่าตากระตุกไม่หยุดเลย เหมือนกับว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นอย่างนั้นเลย”บจี กล่าวอย่างเป็นห่วง
“ไม่มีอะไรหรอกแม่ ระดับฝีมือของวัลลีก็สูงอยู่ เขาจัดการปัญหาได้ แม่สบายใจได้ หนูคิดว่าตอนนี้ ครอบครัวอารียาคงจะทรมานเป็นอย่างมาก จะโทษเรา ก็ไม่ได้ใครให้หล่อนทำให้ครอบครัวน่าสังเวชขนาด นี้”ปรางทิพย์กล่าว
เมื่อคิดว่าอารียากลายเป็นอย่างที่เธอคิด ปราง ทิพย์ก็รู้สึกตื่นเต้น
ตั้งเด็กอารียาก็เหนือกว่าเธอ เธอมีชีวิตอยู่ในใต้ เงาของอารียามาตลอด ดังนั้นตอนที่เธอยังเด็กมากเธอก็มักจะหวังว่าความสมบูรณ์แบบของอารียาจะถูก ทำลาย
เมื่อได้เห็นความสมบูรณ์แบบของอารียาถูก ทำลาย นี่เป็นความฝันของเธอโดยมาตลอด
คราวนี้เธอปล่อยให้ฌัลล์พาคนไปทำลายอารียา
ซึ่งเป็นผลกระทบที่รุนแรงที่สุดต่อความสมบูรณ์แบบ ของอารียาอย่างไม่ต้องสงสัย ไม่ว่าเมื่อก่อนอารียาจะเคยดูเลิศแค่ไหน แต่ตอนนี้
ในสายตาของปรางทิพย์ เธอเป็นคนที่ถูกผู้ชายรุม
โทรม ไม่ว่าเธอจะดีเลิศแค่ไหน แล้วจะมีประโยชน์
อะไรล่ะ?
ทันทีที่นึกถึงท่าทางที่ความสิ้นหวังของอารียา ปรางทิพย์ก็รู้สึกว่าตัวเองตื่นเต้นขึ้นมา
ฌัลล์ส่งข้อความถึงพวกเขาและบอกให้พวกเขา ไปที่ห้องบิลเลียดซึ่งอยู่ไม่ไกลจากRose&Mary
Hostel
ไม่นานหลังจากนั้น ปรางทิพย์พวกเขาทั้งสามก็มา
ถึงห้องบิลเลียด
ห้องบิลเลียดไม่มีใครอยู่เลย หลังจากที่ทั้งสามคน เดินเข้ามา ก็รู้สึกถึงบรรยากาศที่หดหู่น่ากลัว ขนบนตัว ของบจีก็ลุกซู่ขึ้นมาทันที
“ลูก เรากลับกันดีกว่า แม่รู้สึกว่าที่นี่ผิดปกติยังไงก็ ไม่รู้”บจีกล่าว
ปรางทิพย์ขมวดคิ้ว ด้วยเหตุผลที่ว่าฌัลล์ให้พวก เขามาที่ อย่างน้อยมันก็ต้องไปในที่ที่ไม่มีใคร ถ้าทั้ง สามคนในครอบครัวศศินัดดาถูกวัลลีจัดการ เรียบร้อยแล้วจริง พวกเขาควรจะปรากฏตัวที่นี่ถึงจะ
ถูก
ขณะที่พวกเขากำลังสงสัย ประตูม้วนของห้อง บิลเลียดก็หล่นลง และประตูก็ปิดแน่
บจีพวกเขาทั้งสามคนผงะตกใจ รู้แล้วว่ามีบาง อย่างผิดปกติ อยากจะหนี แต่เมื่อคิดได้ว่าต้องหนี สายไปแล้ว
ไฟในห้องบิลเลียดสว่างขึ้น จากนั้น กลุ่มคนก็ ปรากฏตัวต่อหน้าครอบครัวของบจีพวกเขาทั้งสาม
คน
ฌัลล์และคนที่พวกเขาหามาทั้งหมดถูกกลุ่มคนที่ ใส่ชุดดำจับตัวไว้แล้วเดินเข้ามา คนพวกนี้มีจมูกบวม และหน้าบวม ที่สำคัญหลายคนยังคงโอดครวญ เห็น ได้ชัดว่าพวกเขาเพิ่งถูกทุบตีมา
อารียามองไปที่กลุ่มคนของวัลลีด้วยความ ประหลาดใจ ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ เธอคิดไม่ถึงมาก่อนว่า ฌัลล์พวกเขาจะปรากฏต่อหน้า เธอในลักษณะเช่นนี้
หลังจากที่รพีพงษ์กลับมา ก็ไปพร้อมกับจิรายุศ เพื่อไปหาชัยสิทธิ์พวกเขา หลังจากรับรู้สถานการณ์ จากชัยสิทธิ์แล้ว จิรายุศก็ได้สั่งให้ชัยสิทธิ์เริ่มจัดการกับฌัลล์ “ทรมานให้มันสารภาพออกมา”
ฌัลล์ก็ถือได้ว่าเป็นคนหนักแน่น ให้ตายยังไงก็ไม่ ยอมพูดว่าใครว่าจ้างให้เขามาจัดการครอบอารียา แต่ เขาคิดไม่ถึงว่าคนที่จับเขามาเป็นคนของจิรายุศ ถ้า ตอนนั้นรู้ว่าคนที่ปรางทิพย์จะจัดการมีความสัมพันธ์ เช่นนี้กับจิรายุศเขาก็จะไม่รับงานนี้แน่นอน
นอกจากนี้ยังมีชัยสิทธิ์นักฆ่าระดับโลกมาหลายปี มีวิธีมากมายที่จะเอาคำตอบจากปากของคนคนหนึ่ง ดังนั้นใช้เวลาไม่นาน วัลลีบอกทุกอย่างออกมาหมด
หลังจากรู้ตัวคนที่ว่าจ้างให้วัลลีมาจัดการอารียา พวกเขาแล้วคือครอบครัวของปรางทิพย์ รพีพงษ์ก็ แสยะยิ้มในใจ ก่อนหน้าที่จะกลับมา เขาก็พอเดาได้ อย่างรวดเร็ว เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับครอบครัวปรางทิพย์ แน่
เนื่องจากอยู่ที่อำเภอหยก ที่เห็นอารียาเป็นเป้า หมายแบบนี้ ก็คงมีแต่ครอบครัวปรางทิพย์
ฌัลล์บอกคำสั่งของปรางทิพย์ออกมาหมด หลัง จากที่รพีพงษ์ได้ยิน ในใจก็รู้สึกเต็มด้วยความอาฆาต แค้น เขาคิดไม่ถึงว่าครอบครัวปรางทิพย์จะโหดเหี้ยม ขนาดนี้ คิดที่จะจัดการกลับอารียาพวกเขาแบบนี้
คราวนี้ถ้าเขาไม่บอกให้จิรายุศจัดเตรียมบอดี้ การ์ดไว้ล่วงหน้าก่อน ฌัลล์ก็คงจัดการไปเรียบร้อย ทุกอย่างก็สายไปแล้ว
ดังนั้นจึงเป็นไปได้ที่รพีพงษ์จะปล่อยครอบครัว ปรางทิพย์ไว้แน่ เขาใช้ชื่อของวัลลีส่งข้อความให้กับ ปรางทิพย์ ให้พวกเขาทั้งครอบครัวมาเจอกันที่ห้อง บิลเลียดแห่งนี้ เพื่อจะสั่งสอนพวกเขา
“พวก….พวกแกเป็นใคร ฌัลล์ ทำคุณถึงถูกพวก เขาจับได้ละ?”ปรางทิพย์จ้องมองคนตรงหน้าเธออย่าง ร้อนรุน และถาม
ฌัลล์เหลือบมองปรางทิพย์อย่างโกรธแค้น และ พูดว่า: “พวกแกทำให้ฉันทรมานจริงๆ พวกแกมีเรื่องกับ ใครไม่มี มามีเรื่องกับคนของท่านยุด ตอนนี้ฉันก็ต้อง ทุกข์ทรมานไปพร้อมกับพวกแกด้วย คราวนี้ถ้าฉันไม่ ตาย ฉันจะไม่ปล่อยพวกแกไปอย่างแน่นอน!”
“คนของท่านยุด? คุณกำลังพูดอะไร คนที่พวกเรา ให้ไปจัดการ ก็เป็นเพียงแค่ครอบครัวที่ธรรมดาเอง พวกเขาแต่โชคดี ที่ถูกท่านยุดช่วยไว้ครั้งเดียวเอง พวกคุณน่าจะเข้าใจผิดแล้ว”บจีกล่าวขึ้นทันที
ฌัลล์ไม่อยากสนใจพวกเขา จากนั้นจ้องมองไปที่ บจีอย่างเคียดแค้น แล้วไม่พูดอะไร
ในขณะนี้จิรายุศเดินออกมาจากข้างใน ดวงตาทั้ง สองจ้องมองไปที่บจีอย่างเย็นชา แล้วกล่าว: ” ไม่ว่าจะ เป็นใครก็ตาม พวกคุณหาคนไปทำเรื่องโหดเหี้ยมแบบ นี้กับพวกเขา มันก็ไม่สมควร ที่สำคัญพวกเขาก็เป็น
ญาติพวกคุณด้วย พวกคุณก็อดไม่ได้เหรอ?”
เมื่อเห็นจิรายุศเดินออกมา สีหน้าของบจีพวกเขา ทั้งสามก็เปลี่ยนไป พวกเขารู้ดีว่า มีจิรายุศอยู่ที่นี่ วันนี้ พวกเขาคงจะหนีไม่รอดแล้ว
“ตอนนั้นฉันก็ห้ามพวกเธอแล้วว่าอย่าทำแบบนี้ แต่ พวกเธอไม่ฟัง ตอนนี้เป็นไงล่ะ เรื่องนี้รู้ถึงท่านยุด ครอบครัวเราจบเห่แน่!”สีหน้าตุลยวัตเต็มไปด้วยโมโห หันไปว่าให้ปรางทิพย์และบจี
“ในเมื่อคุณไม่เห็นด้วยขนาดนี้ ตอนนั้นทำไมคุณ ไม่ห้ามพวกเราไว้ แต่กลับให้เงินพร้อมกับพวกเรา ตอน นี้เกิดเรื่อง คุณก็กลับคำ คุณยังมียางอายอยู่มั้ย”บจี พูดอย่างไม่พอใจ
“พอได้ละ ไม่ต้องทะเลาะกัน เรื่องแบบนี้ทะเลาะ กันไปก็ไม่มีประโยชน์ จิรายุจ้องมองที่พวกเขาแล้ว แสยะยิ้ม
ปรางทิพย์กัดริมฝีปากและมองไปที่จิรายุศ ตอนนี้ ในใจเธอก็รู้สึกไม่พอใจมาก เธอไม่เข้าใจ มาทำไม แม้แต่จิรายุศคนที่ใหญ่โตที่สุดในอำเภอหยกถึงช่วย อารียา แม้แต่พระเจ้าทำไมถึงได้ลำเอียงขนาดนี้ ไม่ว่า จะเรื่องอะไรก็จะช่วยอารียาทุกอย่าง?
“ท่านยุด ครอบครัวอารียามีอะไรดีนักหนา ทำไม ท่านต้องช่วยพวกเขาด้วยเรื่องนี้มันก็เป็นความแค้น ของพวกเรา น่าจะไม่เกี่ยวข้องกับท่านนะ? แล้วทำไม ท่านต้องช่วยพวกเขาด้วย ฉันไม่เข้าใจ หรือว่าคุณจะ ถูกใจอารียา?”ปรางทิพย์กล่าวถาม
จิรายุศก็หัวเราะขึ้นมา แล้วพูด: “คุณอย่าพูดเช่นนี้ ผมก็ยังไม่มีความกล้าหาญขนาดนั้น ต่อให้ผมมีความ กล้าหาญสักร้อยความกล้า ผมก็ไม่กล้าที่จะคิดแบบ นั้น”
“ทำไมละ? สามีเธอก็เป็นแค่เศษสวะเอง แต่ท่าน เป็นคนที่ไม่มีใครกล้ามีปัญหาด้วยในอำเภอหยก ทำไมท่านถึงมีความคิดแบบนี้?”ปรางทิพย์ถาม
จิรายุศก็พูด: “เธอทำผิดพลาดครั้งใหญ่แล้ว ก็คือ
คิดว่าพี่รพืของฉันเป็นเศษสวะ ตรงนี้แหละ ที่ชี้ชะตา ชีวิต ว่าพวกคุณมีจุดจบที่ไม่ดี” ทันทีที่เขาพูดจบ ก็มีร่างร่างหนึ่งปรากฏขึ้นในห้อง
บิลเลียด นั่นคือรพีพงษ์
เมื่อหลังจากปรางทิพย์พวกเขาทั้งสามเห็นรพี พงษ์ พวกเขาก็จ้องมองเขาอย่างไม่พอใจทันที
“รพีพงษ์ คนที่สมควรตายแบบแก แกรีบให้พวก เขาปล่อยพวกเราออกไปนะ แกมันก็เป็นแค่เศษสวะ เอง มีสิทธิ์อะไรมาทำแบบนี้กับพวกเรา รีบปล่อยพวก เราไปเดี๋ยวนี้นะ ไม่อย่างนั้นพวกเราไม่ปล่อยแกให้ อยู่ดีแน่!”บจีตะโกน
“รพีพงษ์ แกอย่าคิดว่าพอแกเรียกท่านยุดมา พวก เราก็กลัวแก แกเสียเงินเชิญท่านยุดมาครั้งหนึ่งได้ แล้ว จะสามารถเชิญท่านมาได้ตลอดเหรอ ถ้าวันนี้แกยังไม่ปล่อยเพราะฉันไป พวกเราจะทำให้แกเสียใจในไม่ช้า นี้แน่! “ปรางทิพย์ก็เริ่มตะโกน
จิรายุศหัวเราะ: พวกคุณอย่าเข้าใจผิด ผมไม่ได้ ถูกพี่รพีเสียเงินจ้างมา ได้รับใช้พี่รพี ผมถือเป็นเกียรติ อย่างยิ่ง”
รพีพงษ์มองไปที่ปรางทิพย์พวกเขาทั้งสามอย่าง ตลก แล้วพูด: เขาพูดถูก เรื่องที่พวกคุณผิดพลาด ครั้งใหญ่ ก็คือคิดว่าฉันเป็นแค่เศษสวะ ฉันอยากจะ ถามพวกคุณ ว่าฉันเหมือนเศษสวะตรงไหน พวกคุณ สามารถอธิบายให้ฉันอย่างชัดเจนหน่อยได้มั้ย?”
รพีพงษ์ตั้งคำถามกับทั้งสามคน พวกเขาคิดว่ารพี พงษ์คือไม่เศษสวะ เพราะว่าทุกคนว่าแต่เขาเป็นเศษ สวะ ความคิดอุปาทานหมู่แบบนี้ ทำให้พวกเขาก็คิดว่า รพีพงษ์คือเศษสวะ ดังนั้นไม่ว่ารพีพงษ์จะทำเรื่องอะไร ก็พวกเขาก็ว่ารพีพงษ์โชคดีแค่นั้นเอง
“พวกคุณไม่ต้องแสดงท่าทางสงสัยแบบนั้น เดี๋ยว ผมจะบอกให้พวกคุณรู้เอง”จริายุศพูด “ความสุดยอด ของพี่รพี พวกคุณคิดไม่ถึง วันนี้ผมมีตำแหน่งอยู่ใน อำเภอหยกได้ทั้งหมดพี่รพีเป็นคนบ่มเพาะมากับมือ ถ้าเกิดไม่เขา ก็ไม่มีผมจิรายุศในวันนี้ ดังนั้นพวกคุณ ยังคิดว่าเขาเป็นเศษสวะอยู่เหรอ?”
สีหน้าของปรางทิพย์พวกเขาทั้งสามคนก็เปลี่ยน ไปทันที ยังไงพวกเขาก็คิดไม่ถึง จิรายุศมีวันนี้อยู่ในอำเภอหยกได้ เป็นรพีพงษ์ที่บ่มเพาะออกมา
อย่างนั้นรพีพงษ์จะน่ากลัวสักแค่ไหน?
พวกเขาทั้งสามดูตื่นตระหนกอย่างเห็นได้ชัด พวกเขาคิดไม่ถึงว่า คนที่ตัวเองเคยคิดว่าเป็นเศษสวะ จะสุดยอดมากขนาดนี้
“ในเมื่อพวกคุณก็รู้จักตัวตนของฉันแล้ว ฉันก็จะ ไม่พูดอะไรไร้สาระกับพวกคุณอีกละ ฉันคิดไม่ถึงว่า พวกคุณจะใช้วิธีที่โหดเหี้ยมเช่นนี้เพื่อจัดการกับแค ลร์ ดังนั้นวันนี้พวกคุณ ต้องได้รับการลงโทษตามที่ สมควร” รพีพงษ์กล่าว
บจีก็ตื่นตระหนกทันที และกล่าวว่า: “รพีพงษ์ เรารู้ ว่าเราผิด โปรดยกโทษให้เราด้วย เราไม่กล้าทำแบบนี้
อีกแล้ว”
“มันไม่มีประโยชน์อะไรที่จะมาร้องขอความเมตตา กับฉัน ตอนที่พวกคุณคิดจะลงมือแบบนั้นกับแคลร์ พวกเขา ทำไมไม่เคยคิดจะมีเมตตา ฉันทั้งสี่คนชอบ ตาต่อตาฟันต่อฟัน ดังนั้นวันนี้ฉันจะไม่คิดวิธีโหดร้าย ลงมือกับพวกคุณ แต่ฉันแค่ทำตามวิธีที่พวกคุณจะ ลงมือกับแคลร์พวกเขา จัดการกับพวกคุณก็พอ”รพี
พงษ์กล่าว
สีหน้าทั้งสามคนเปลี่ยนไป มีความกลัวอยู่ลึกๆอยู่ ในดวงตา
“จัดการคนแก่ทั้งสองด้วยการ หักขา แล้วเอาไปเป็นขอทานข้างถนน ส่วนหญิงสาวคนนี้ ให้ฌัลล์และ คนของเขาจัดการให้ความสุขสนุก ปล่อยให้เธอรู้สึก ว่า ครั้งหนึ่งถูกคนมากมายขนาดนี้ขึ้น จะรู้สึก อย่างไร”รพีพงษ์กล่าว
ฌัลล์และคนของเขาต่างแสดงความตื่นเต้น แต่ เดิมพวกเขาไม่พอใจปรางทิพย์อยู่แล้ว ตอนนี้พวกเขา มีโอกาสแบบนี้ พวกเขาจะต้องทำให้ปรางทิพย์มีความ สุขอย่างแน่นอน
สีหน้าของปรางทิพย์ดูเต็มไปด้วยสิ้นหวัง แต่ไม่ว่า เธอจะเสียใจแค่ไหน ในตอนนี้มันก็ไม่มีประโยชน์
เธอฝันก็ยังคิดไม่ถึงว่า คนที่ผู้ชายรุมโทรม กลับ กลายเป็นตัวเธอเอง
