บทที่ 574 ถือว่ารู้ตัวเองพอสมควร
ณ โรงแรมซีไซด์
ผู้คนต่างก็ตามภูดิทเข้าไปข้างใน หลายคนยังพูดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ ปากด่าว่ารพีพงษ์ไม่รักดี ถือโอกาสเอาใจคนตระกูลธาดาวรวงศ์
ตอนนี้คุณนายใหญ่ตระกูลพงศ์ธนธดายืนอยู่ในห้องโถง เพื่องานเลี้ยงนี้ คุณนายใหญ่ตระกูลพงศ์ธนธดานำชุดและเครื่องประดับที่แพงที่สุดของตัวเองออกมา เพื่อแสดงความสูงส่งของตัวเอง
เห็นภูดิทรายล้อมไปด้วยผู้คน คุณนายใหญ่ตระกูลพงศ์ธนธดารีบเช็กดูตัวเองทันที เข้าไปต้อนรับด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม
“นายใหญ่ตระกูลธาดาวรวงศ์ ไม่เจอกันนานเลยนะ คุณนับวันยิ่งทันสมัยสง่างามจริงๆเลย คนถึงวัยกลางคนสามารถดูแลตัวเองได้อย่างคุณ หาได้ยากมาก”คุณนายใหญ่ตระกูลพงศ์ธนธดายิ้มพร้อมกับพูด
ภูดิทจับมือกับคุณนายใหญ่ตระกูลพงศ์ธนธดา หัวเราะพร้อมกับพูดว่า： “คุณนายใหญ่ตระกูลพงศ์ธนธดาพูดตลกแล้ว เรี่ยวแรงของคุณต่างหากที่ดีจริงๆ ยิ่งนานยิ่งดูหนุ่มขึ้นจริงๆ”
คุณนายใหญ่ตระกูลพงศ์ธนธดาได้รับคำชมจากนายใหญ่ตระกูลธาดาวรวงศ์ แน่นอนว่าในใจมีความสุข รีบชมภูดิทกลับอีกหลายประโยค
ภูดิทเพียงแค่ตอบกลับตามมารยาทไปหลายประโยค สำหรับคุณนายใหญ่ตระกูลพงศ์ธนธดาแล้ว เขาไม่ได้เย็นชาเท่าไหร่นัก แต่ก็ไม่ได้มีอัธยาศัยมากขนาดนั้น
แม้ว่างานเลี้ยงในวันนี้จะเป็นงานเชื่อมสัมพันธ์ระหว่างสองตระกูล แต่ในใจของทุกคนต่างก็รู้ดีว่ามีแผนอะไรอยู่ อำนาจของตระกูลธาดาวรวงศ์แข็งแกร่งกว่าตระกูลพงศ์ธนธดา อีกทั้งตระกูลธาดาวรวงศ์แต่งลูกสาวอีก ท่าทางของภูดิทที่มีต่อคุณนายใหญ่ตระกูลพงศ์ธนธดาหยิ่งเล็กน้อย ก็ถือว่าสมควร “น้องชายชลาธิปวันนี้ไม่มาเหรอ ทำไมไม่เห็นแม้แต่เงา?”ภูดิทเอ่ยถามประโยคหนึ่ง
“มาแล้วมาแล้ว งานเลี้ยงสำคัญขนาดนี้ เขาไม่มาไม่ได้ เมื่อกี้เขายังยืนคุยกับฉันตรงนี้อยู่เลย ไม่รู้ว่าไปไหนแล้ว”คุณนายใหญ่ตระกูลพงศ์ธนธดาพูดออกมาอีกประโยคหนึ่ง ยังหันหน้าไปดูรอบๆ ก็ไม่พบแม้แต่เงาของชลาธิป
“เฮ่อ ที่จริงคุณจะเจอหรือไม่เจอเขาก็ไม่เป็นไร เรื่องของวันนี้ เพียงแค่คุณกับฉันตกลงกันเรียบร้อย ก็ไม่มีปัญหาอะไรแล้ว”คุณนายใหญ่ตระกูลพงศ์ธนธดาพูดมาประโยคหนึ่ง ในน้ำเสียง ไม่ได้สนใจชลาธิปแต่อย่างใด
ท่าทางแบบนั้น เหมือนกับกำลังบอกว่า เรื่องในตระกูลพงศ์ธนธดาเธอพูดคำไหนต้องคำนั้น ที่เรียกว่านายใหญ่ชลาธิปจะมาหรือไม่มาไม่ต้องไปใส่ใจมาก
ภูดิทยิ้มแล้วพยักหน้า เขาก็รู้จักสถานการ์ในตระกูลพงศ์ธนธดาดี ดังนั้นก็ไม่ได้พูดอะไรมาก
“นี่ก็คือลูกชายของผม ฉัตรพล”ภูดิทยื่นมือชี้ออกไปที่ฉัตรพลที่ยืนอยู่ด้านข้าง พร้อมกับพูด
คุณนายใหญ่ตระกูลพงศ์ธนธดาจ้องไปที่ฉัตรพลแวบหนึ่ง ยิ้มแล้วพูดทันที: “ช่างเป็นหนุ่มหล่อเหลาจริงๆ ลักษณะท่าทางแบบนี้ เหมาะสมกับดารินทร์ของเรามากเลย”
ฉัตรพลได้แต่มองคุณนายใหญ่ตระกูลพงศ์ธนธดาอย่างนิ่งเฉย ไม่ได้พูดอะไร ในสมองของเขายังคงคิดถึงคนที่อยู่หน้าโรงแรมเมื่อครู่นี้ คิดว่าหลังจากผ่านวันนี้ไป จะต้องตามหาคนนั้นให้ได้ ประชันฝีมือกันสักตั้ง
“เนื่องจากวันนี้เป็นงานเลี้ยงสำหรับลูกชายของผมและคุณหนูตระกูลพงศ์ธนธดา งั้นคุณนายใหญ่ตระกูลพงศ์ธนธดาก็ควรจะเชิญคู่หมั้นของฉัตรพลออกมาได้แล้ว?”ภูดิทจ้องไปที่คุณนายใหญ่ตระกูลพงศ์ธนธดาพร้อมกับพูด
คุณนายใหญ่ตระกูลพงศ์ธนธดาพยักหน้าทันที จากนั้นก็มองไปรอบๆ ต้องการมองหาชลาธิป
ถึงอย่างไรอารียาก็อยู่กับชลาธิป คุณนายใหญ่ตระกูลพงศ์ธนธดาไม่รู้เลยว่าอารียาอยู่ที่ไหน
“ดารินทร์น่าจะอยู่กับชลาธิป ไม่รู้ว่าชลาธิปกำลังทำอะไรอยู่ ไม่เห็นเลยแม้แต่เงา ใช้ไม่ได้เลยจริงๆ”คุณนายใหญ่ตระกูลพงศ์ธนธดากระซิบกระซาบไปหลายประโยค
ภูดิทได้ยินคำพูดของคุณนายใหญ่ตระกูลพงศ์ธนธดา ทันใดนั้นก็ขมวดคิ้ว คิดไม่ถึงว่าคนในตระกูลพงศ์ธนธดาจะให้พวกเขารอ สิ่งนี้สำหรับภูดิทแล้ว เป็นการหยามเกียรติอย่างเห็นได้ชัด
เวลานี้ภูดิทสังเกตเห็นม่านที่แขวนอยู่บนผนังห้องโถง เอ่ยถามว่า： “คุณนายใหญ่ตระกูลพงศ์ธนธดา ไม่รู้ม่านบนผนังนี้ ใช้ทำอะไร?”
คุณนายใหญ่ตระกูลพงศ์ธนธดาหันหน้าจ้องไปที่ผ้าม่านเหล่านั้นครู่หนึ่ง มีความเขินอายเผยออกมาบนใบหน้า พูดว่า： “ทั้งหมดนี้เป็นชลาธิปตกแต่งไว้ ฉันก็ไม่รู้ว่าใช้ทำอะไร คาดว่าชลาธิปคงจะเตรียมเซอร์ไพรส์ให้กับทุกท่านมั้ง”
ภูดิทจู่ๆก็ส่งเสียงหึออกมา เห็นชัดว่าไม่ค่อยพอใจกับวิธีของตระกูลพงศ์ธนธดานัก
“คุณพ่อ แค่ผู้หญิงคนเดียว ไม่เจอก็ไม่เป็นไร ถึงยังไงแม้ว่าจะแต่งเข้ามา ก็เป็นได้แค่ที่ระบายของฉันเท่านั้นเอง ไม่ได้ต่างจากพวกที่ใช้เงินซื้อมาสักเท่าไหร่ ฉันว่าพวกเรากลับกันเลยจะดีกว่า”ฉัตรพลพูด
สีหน้าของคุณนายใหญ่ตระกูลพงศ์ธนธดาจู่ๆก็เปลี่ยนไป รีบพูดออกมาว่า: “พวกคุณอย่าเพิ่งรีบร้อน เดี๋ยวฉันจะให้พวกเขาพาดารินทร์มาที่นี่”
พูดจบ คุณนายใหญ่ตระกูลพงศ์ธนธดาใช้ลำคอตะโกนออกมาเสียงดัง： “ชลาธิป！แกอยู่ไหน รีบไสหัวออกมา！”
ในขณะนี้มีคนหนึ่งเดินออกมาจากฝูงชน ก็คือชลาธิปที่ไม่กล้ามองหน้าคุณนายใหญ่ตระกูลพงศ์ธนธดา
เขาได้เลือกที่จะช่วยเหลือรพีพงษ์ ก็เท่ากับว่ายืนอยู่ตรงข้ามกับตระกูลพงศ์ธนธดา
ในเวลานี้ แน่นอนว่าต้องการคลุกคลีกับตระกูลธาดาวรวงศ์ให้น้อยลง เพราะต้องคลุกคลีให้น้อยลง ดังนั้นตอนที่ภูดิทเข้ามานั้น เขาจึงเข้าไปหลบอยู่ในฝูงชน
คุณนายใหญ่ตระกูลพงศ์ธนธดามองเห็นชลาธิป รีบถามทันที： “ลูกสาวของแกอยู่ที่ไหน? แกลืมแล้วเหรอว่าวันนี้เป็นวันอะไร ทำไมยังไม่พาเธอมาอีก！”
ชลาธิปจ้องไปที่คุณนายใหญ่ตระกูลพงศ์ธนธดาครู่หนึ่ง ยังมองไปที่ภูดิทอีก กลืนน้ำลาย พูดว่า： “คุณแม่….ผม ตอนนี้ผมก็ไม่รู้ว่าดารินทร์อยู่ที่ไหน”
คุณนายใหญ่ตระกูลพงศ์ธนธดาเบิกตาโตขึ้นทันที ตะโกนว่า： “แกพูดอะไรนะ！เธอเป็นลูกสาวของแก จะไม่รู้ได้ยังไงว่าเธออยู่ที่ไหน！”
ชลาธิปถอนหายใจเฮือกหนึ่ง อารียาตอนนี้อยู่กับรพีพงษ์ เขาจะไปรู้ได้ยังไงว่าตอนนี้อารียาอยู่ที่ไหน
“คุณนายใหญ่ตระกูลพงศ์ธนธดา ตกลงตระกูลพงศ์ธนธดาหมายความว่ายังไง? ผมตกลงให้ลูกชายผมแต่งงานกับลูกสาวตระกูลพงศ์ธนธดาของพวกคุณ ไว้วางใจพวกคุณ ตอนนี้พวกคุณทำแบบนี้กับผม หมายความว่ายังไง? หรือว่า คุณหนูตระกูลพงศ์ธนธดาคนนั้นของพวกคุณ คิดว่าลูกชายผมไม่เหมาะสมกับเธอ ดังนั้นจึงไม่มาเหรอ?”ภูดิทพูดออกมาด้วยใบหน้าที่เย็นชา
คุณนายใหญ่ตระกูลพงศ์ธนธดาใจร้อนขึ้นทันที รีบอธิบาย： “นายใหญ่ตระกูลธาดาวรวงศ์ ตระกูลพงศ์ธนธดาของเราไม่ได้หมายความเช่นนั้นแน่นอน ทั้งหมดนี้เป็นเพราะชลาธิปขยะนี้ทำได้ไม่ดี ฉันไม่รู้ว่าเขากำลังทำอะไรอยู่”
ทุกคนในงานไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ต่างก็พากันสงสัย
ในเวลานี้เอง ประตูใหญ่โรงแรมก็ถูกคนเปิดออก ตามมาด้วย คนสามคนเดินเข้ามาด้านใน นั่นก็คือรพีพงษ์ อารียา และวิไลพร
พวกเขาทั้งสามเดินตรงไปที่กลางห้องโถง หยุดอยู่ภายใต้การจ้องมองของทุกคน
ภูดิทมองไปที่รพีพงษ์ หลังจากเห็นคนที่เข้ามาเป็นคนที่หาเรื่องเขาในคราวนั้น ก็หรี่ตาลง
รพีพงษ์จ้องไปที่เขาแวบหนึ่ง จากนั้นก็ยิ้มแล้วพูดว่า： “คิดไม่ถึงว่าตระกูลธาดาวรวงศ์อย่างพวกคุณก็รู้ตัวดี ลูกชายของคุณไม่มีอะไรดีแบบนี้ แน่นอนว่าไม่เหมาะสมกับอารี”
“อีกอย่างตระกูลธาดาวรวงศ์ห่วยแตกของพวกคุณ ความตายกำลังจะมาเยือน อย่าได้คิดเรื่องแต่งภรรยาเลย！
