บทที่714 ผลผลิต
สองเดือนต่อมา
บนเนินเขาที่รพีพงษ์อยู่ แสดงแดดของยามเช้าส่องมาที่นี่ และเสียงนกร้องเจื้อยแจ้วปลุกความมีชีวิตชีวาของสถานที่แห่งนี้ จะเห็นได้ว่า เดิมทีเนินเขาที่รกร้าง ได้กลายเป็นที่พื้นที่เขียวชอุ่ม และไร่มันฝรั่งที่เป็นระเบียบได้รับการดูแลเป็นอย่างดี เถาวัลย์ของมันฝรั่งปกคลุมไปทั่วเนินเขาเกือบหนึ่งในสาม
อย่างไรก็ตามกระท่อมไม้เดิมที่มีอยู่เพียงหลังเดียว ในตอนนี้ได้กลายเป็นมากกว่าสิบหลัง กระท่อมไม้หลายหลังได้รับการตกแต่งอย่างพิถีพิถัน และดูเหมือนจะมีสไตล์ที่แตกต่างกันออกไป
ไออ้วนเป็นคนแรกที่เดินออกจากกระท่อมไม้ เขาสัมผัสได้ถึงแสงแดดยามเช้าตรู่ และบิดเอวขี้เกียจ คนทั้งคนสบายใจและพึงพอใจมาก
เขาอยู่ในคุกที่ห้านี้มาไม่กี่ปี มีเพียงสองเดือนที่ผ่านมาเท่านั้นที่มีความสุขที่สุด เมื่อรพีพงษ์อยู่ เขาไม่ต้องกังวลเรื่องความปลอดภัยของตัวเองเลย และไม่จำเป็นต้องอกสั่นขวัญแขวนเช่นเดียวกันกับที่ผ่านมา สิ่งที่เขาต้องทำ ทำตามความต้องการของรพีพงษ์ ปลูกมันฝรั่งให้ดี
หลังจากสองเดือนของการพัฒนา จำนวนคนบนเนินเขา มีมากถึงสิบแปดคน คนเหล่านี้ทั้งหมดหลังจากได้ยินว่ารพีพงษ์เป็นครองตำแหน่งราชา ก็เลยมาท้าทาย แต่ในที่สุดก็ถูกรพีพงษ์จัดการจนเชื่อฟังว่านอนสอนง่าย
แน่นอนว่า จำนวนคนที่มาหาเรื่องจริงๆนั้น มีมากกว่าคนที่เหลืออยู่บนภูเขาถึงสองเท่า มีคนครึ่งหนึ่งปฏิเสธที่จะปฏิบัติตามคำสั่งของรพีพงษ์ ทั้งหมดก็ถูกฆ่าตายในที่สุด
สิ่งเดียวที่ทำให้รพีพงษ์รู้สึกเสียใจเล็กน้อย ก็คือคนที่เขาเอาชนะได้ ล้วนเป็นยอดฝีมือเน่ยจิ้งชั้นต้น และไม่มีคนไหนที่เป็นเน่ยจิ้งขั้นกลาง
ในช่วงสองเดือนที่ผ่านมามียอดฝีมือเน่ยจิ้งขั้นกลางมาหาเรื่องทั้งหมดสามคนด้วยกัน แม้ว่าสุดท้ายทั้งหมดจะพ่ายแพ้ให้กับรพีพงษ์ แต่ในท้ายที่สุดวิธีการของรพีพงษ์ก็กำจัดเน่ยจิ้งของพวกเขาไม่ได้ รวมทั้งการความยากในการรับมือกับยอดฝีมือเน่ยจิ้ง ในที่สุดก็ทำให้พวกเขาหนีไปได้
หนึ่งเดือนที่แล้ว เนินเขาของรพีพงษ์มีชื่อว่าเขาอารี ชื่อนี้เป็นรพีพงษ์เลือกเองเพื่อแสดงความคิดถึงที่มีต่ออารียา ในเดือนถัดมา ชื่อเสียงของเขาอารี ได้แผ่แพร่ออกไปทั่วทั้งคุกที่ห้า
ตอนแรกทุกคนรู้สึกว่าคนที่เป็นครองตำแหน่งราชา เขาสมองคงจะมีปัญหาแน่ๆ เห็นได้ชัดเจนว่ารนหาที่ตาย กล้าที่จะให้คนอื่นรู้ตำแหน่งของตัวเองอย่างโจ่งแจ้ง
หลังจากที่รพีพงษ์เอาชนะยอดฝีมือเน่ยจิ้งขั้นกลางได้คนแรก ทุกคนก็ตระหนักว่า เหตุผลที่รพีพงษ์กล้าพูดอย่างโจ่งแจ้ง เป็นเพราะมีความมั่นใจในความแข็งแกร่งของตัวเอง
หลังจากนั้นเขาก็เอาชนะยอดฝีมือเน่ยจิ้งขั้นกลางได้สองครั้งติดต่อกัน และมันทำให้คุกที่ห้าทั้งหมดสั่นคลอน ตอนนี้ ชื่อเสียงของเขาอารีถือได้ว่าโด่งดังไปทั่ว ไม่มีใครกล้าดูถูกคนในเขาอารี พวกเขาต่างก็รู้ดี ที่นี่มียอดฝีมือที่ยิ่งใหญ่พักอยู่ ไม่ใช่ว่าใครก็สามารถมีเรื่องได้ด้วย
วันนี้ไออ้วนดูตื่นเต้นมากกว่าปกติ เพราะตามคำพูดของรพีพงษ์ วันนี้เป็นวันที่มันฝรั่งโตเต็มที่ และงานของเขาในวันนี้ คือการตรวจสอบผลลัพธ์ของความพยายามในสองเดือนนี้
เนื่องจากการเพิ่มขึ้นของจำนวนคนบนภูเขา ไออ้วนจึงได้รับการเลื่อนตำแหน่งจากผู้เพาะปลูกมันฝรั่งไปเป็นหัวหน้าทีมผลิต ในช่วงเวลานี้เขามีหน้าที่เพียงแค่สั่งให้ผู้ใต้บังคับบัญชาของตัวเองทำไร่ทำสวน และสร้างบ้าน ตัวเองไม่ต้องลงมือทำ เรียกได้ว่าสบายมาก
และรพีพงษ์เพื่อที่จะให้ไออ้วนจัดการคนเหล่านี้ได้ดีขึ้น ได้สอนวิธีการกำจัดเน่ยจิ้งของคนอื่นให้กับไออ้วนภายในเวลาอันสั้น เพราะวิธีการนี้สามารถคงอยู่ได้เพียงช่วงเวลาหนึ่ง และเมื่อผ่านไปก็จะไม่มีผล เพื่อป้องกันไม่ให้คนเหล่านี้หลบหนี เมื่อผ่านไปเป็นระยะหนึ่งก็จำเป็นต้อง“ปรับใหม่”ทุกครั้ง
รพีพงษ์ขี้เกียจที่จะลำบาก ดังนั้นจึงให้ไออ้วนดูแลเรื่องนี้โดยตรง ตลอดช่วงเวลาของการอยู่ร่วมกัน รพีพงษ์ค้นพบว่าไออ้วนยังคงเป็นคนที่เชื่อถือได้ และเป็นคนที่มีจิตใจเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ที่หาได้ยากในคุกที่ห้า ดังนั้นจึงไม่ต้องกังวลว่าไออ้วนจะทำเรื่องอะไรที่เป็นการทรยศ
ยิ่งไปกว่านั้น แม้ว่าเขาจะทรยศ แต่ก็ไม่มีผลกระทบใหญ่ต่อรพีพงษ์
ไออ้วนกลับรู้สึกซาบซึ้งเป็นเพราะรพีพงษ์เต็มใจที่จะสอนวิธีการที่ทรงพลังเช่นนี้ให้กับเขา แอบสาบานในใจว่า เขาจะต้องพยายามทำภารกิจที่รพีพงษ์มอบให้เขาสำเร็จให้ได้ ความคาดหวังของรพีพงษ์จะต้องไม่ผิดหวัง
“ตื่นแล้ว ไม่ต้องนอนแล้ว พระอาทิตย์ขึ้นมาแล้ว!”ไออ้วนตะโกนออกมาอย่างสุดเสียง
ไม่นาน ทุกคนในบ้านก็เดินออกไป
แม้ว่าคนเหล่านี้จะถูกกำจัดเน่ยจิ้งแล้ว ยังถูกปฏิบัติต่ออย่างแรงงาน ในใจต่างก็คับแค้นเป็นอย่างมาก แต่ในช่วงเวลานี้ที่พวกเขาอยู่ที่นี่ก็ไม่ต้องวิตกกังวล ที่สำคัญรพีพงษ์ไม่ได้แย่งอาหารของพวกเขา สิ่งนี้ทำให้พวกเขาค่อยๆยอมรับความจริงนี้
อย่างน้อยที่สุด การเพาะปลูกที่นี่ เมื่อเทียบกับกลุ่มคนที่เอาอยากฆ่าตัวเองทุกวัน มันก็สะดวกสบายมากกว่า
ไม่นาน ไออ้วนก็พาทุกคนไปที่ทุ่งมันฝรั่ง และเริ่มขุดมันฝรั่ง
ทุกคนรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย เพราะเป็นมันฝรั่งที่พวกเขาปลูกออกมาเอง ที่สำคัญหลังจากที่มีมันฝรั่ง พวกเขาก็ไม่ต้องกังวลว่าจะอดอยากอีกต่อไป
ในเวลานี้ในอาคารใหญ่คุก ในห้องตรวจตรา
มีคนหลายสิบคนยืนอยู่ที่นี่แล้ว จ้องมองที่หน้าจอ ในแววตามีความตื่นเต้นเล็กน้อย
ในตอนนี้บนหน้าจอ กำลังเป็นฉากที่ไออ้วนนำกลุ่มคนขุดมันฝรั่ง
“คาดไม่ถึงจริงๆ พวกผู้ชายนี้จะประสบความสำเร็จในการปลูกมันฝรั่งพวกนี้จริงๆ ฉันเฝ้าดูมาหนึ่งเดือนกว่าแล้ว ตอนนี้กลับยังรู้สึกมีความสุขเล็กน้อย”โกรพกล่าวด้วยรอยยิ้ม
รพีพงษ์ใช้ชีวิตรอดอยู่ในคุกที่ห้าสองเดือนได้อย่างสบาย ทำให้โกรพเอาชนะเดิมพันชายชราทั้งสองอย่างดุเดือด
“ปลูกมันฝรั่งมันไม่ใช่เรื่องสนุก ประเด็นสำคัญคือคุกที่ห้าของเรา พวกคนที่อยู่ด้านนอกเป็นคนมีอำนาจที่ควบคุมสถานการณ์ได้ ตอนนี้กลับมาเริ่มปลูกมันฝรั่ง นี่ต่างหากที่เป็นเรื่องน่าสนใจมาก”
“ฮ่าๆ ฉันคิดว่าฉันคงจะเป็นเพราะเบื่อการทำงานมากเกินไป ดังนั้นเลยรู้สึกว่ามันฝรั่งที่พวกเขาปลูกน่าสนใจ”
“เพียงแค่พวกเขายังไม่เผชิญกับคนที่โหดเหี้ยมจริงๆ รอเมื่อคนโหดเหี้ยมมาหาถึงที่ วันดีๆของพวกเขาก็จะสิ้นสุดลงแล้ว”ในเวลานี้เสียงแผ่วเบาดังขึ้น
ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ไม่มีตอบโต้ และดูเหมือนจะยอมรับความคิดเห็นของบุคคลนี้
……
เมื่อรพีพงษ์ออกมาจากกระท่อมไม้ มองเห็นไออ้วนกำลังนำคนกลุ่มหนึ่งขุดมันฝรั่งจนเหงื่อท่วมตัว มันฝรั่งสดใหม่กองใหญ่กองอยู่ที่พื้น บนใบหน้าก็ปรากฏรอยยิ้ม
“ลูกพี่ ดูมันฝรั่งที่เราปลูกออกมาด้วยตัวเอง ผลมันใหญ่มาก ตอนนี้เราก็ไม่ต้องกังวลว่าจะไม่พอกินแล้ว!”เมื่อไออ้วนเห็นรพีพงษ์ออกมา ตะโกนใส่เขาด้วยรอยยิ้ม
รพีพงษ์เพียงแค่ยิ้มแล้วพยักหน้า จากนั้นหยิบม้านั่งไม้ออกมา นั่งที่หน้าประตูกระท่อมไม้ และหยิบหนังสือกลยุทธ์ศิลปะการต่อสู้ออกมา
เขาไม่ได้นอนมาทั้งคืนแล้ว ได้ศึกษาค้นคว้าวิธีการที่สอนผู้คนให้ฝึกความแข็งแกร่งขั้นพื้นฐานที่บรรยายไว้ในหนังสือกลยุทธ์
หลังจากการค้นคว้ามานานกว่าสองเดือน รพีพงษ์ได้ค้นพบคุณสมบัติพิเศษของหนังสือกลยุทธ์เล่มนี้ ซึ่งนี่น่าจะเป็นทฤษฎีศิลปะการต่อสู้ที่แตกต่างจากเน่ยจิ้งอย่างสิ้นเชิง
ในนั้นมีกลเม็ดเล็กๆน้อยๆที่เรียบง่ายและใช้งานได้จริง ยังมีท่วงท่าบางอย่างที่ดูเหมือนจะทรงพลังกว่า และการโจมตีที่แข็งแกร่งที่สุดของ“กลยุทธ์”ที่ชัดเจน
และกระบวนท่วงท่าทั้งหมดนี้ รพีพงษ์ได้ใช้เน่ยจิ้งแล้ว ผลที่ได้น้อยมาก ซึ่งทำให้รพีพงษ์รู้สึกว่าหนังสือกลยุทธ์เล่มนี้เป็นของปลอม
แต่เมื่อคืนนี้ ในที่สุดก็เข้าใจวิธีการฝึกฝนพลังตามที่บรรยายไว้ในหนังสือกลยุทธ์ ชื่อย่อว่าวรยุทธ
กระบวนท่วงท่าทั้งหมดที่อธิบายไว้ในหนังสือกลยุทธ์เล่มนี้ จำเป็นต้องอาศัยวรยุทธนี้ฝึกหัดแสดงความแข็งแกร่งออกมา ถึงจะแสดงความแข็งแกร่งที่ควรมีออกมา
และคำอธิบายสำหรับวรยุทธในหนังสือกลยุทธ์ก็ยากจะเข้าใจซะเหลือเกิน รพีพงษ์อ่านไปคืนหนึ่ง ก็ไม่อ่านไม่เข้าใจ
ในขณะที่รพีพงษ์ขมวดคิ้วอยู่ เมื่อนึกถึงคำบรรยายในหนังสือกลยุทธ์ลมกระโชกแรงพัดมากะทันหัน รพีพงษ์จับหนังสือกลยุทธ์ไว้ไม่แน่นหนา ปล่อยให้มันตกลงไปที่พื้น
รพีพงษ์ยื่นมือออกไปเพื่อหยิบหนังสือกลยุทธ์ พบว่าตัวเองหยิบหนังสือกลยุทธ์กลับด้าน ในขณะที่เขากำลังจะเข้าไป จู่ๆในใจก็มีแสงสว่างวาบขึ้นมา จากนั้น ดวงตาของเขาก็สว่างขึ้นมา
