บทที่849 ท้องลูกของเขา
หลังจากที่อธิบายเหตุการณ์ให้ฮารุฮิ สินและภรรยาทั้งสองเข้าใจแล้วนั้น รพีพงษ์ก็บอกว่าปัญหาของตระกูลอุเอสึงิ เขาจะจัดการเอง เพียงแต่ต้องการความร่วมมือจากตระกูลฮารุฮิ ห้ามให้คนของตระกูลอุเอสึงิรู้สึกไม่ชอบมาพากลเป็นอันขาด ไม่งั้นจะแหวกหญ้าให้งูตื่น
ฮารุฮิ สินเป็นคนที่เข้าใจเหตุการณ์ดี รู้ว่าควรเลือกทางไหนที่ดีที่สุดต่อตระกูลฮารุฮิ ดังนั้นจึงได้ตอบรับข้อตกลงของรพีพงษ์
แล้วเขาก็เข้าใจดี เขาทำได้เพียงตอบรับข้อตกลงนี้เท่านั้น ถ้าเขาไม่ตอบรับ เกรงว่ารพีพงษ์จะใช้ดาบในมือฆ่าเขาซะ
หลังจากที่ตกลงทุกสิ่งทุกอย่างแล้ว ทาจิมะ ฮิซาโกะเชิญรพีพงษืและอุเอสึงิ ฮารุพักที่คฤหาสน์อย่างยินดีปรีดา บอกว่าเพื่อไม่ให้คนของตระกูลอุเอสึงิรู้ ว่าไม่เต็มใจ รู้สึกว่าตนเองกำลังทำเพื่อลูกสาว เพราะนี่เป็นเรื่องตลอดชีวิต ไม่ใช่ว่าอีกฝ่ายแต่งงาน แล้วจึงยอมแพ้แบบนี้
ตระกูลใหญ่อย่างพวกเขา ในการแต่งงาน ต้องหาให้เหมาะสมกัน ผู้ชายหนึ่งคน มีภรรยาได้ถึงสามสี่คน
เพราะเป็นตระกูลชั้นนำ จะมีทายาทแค่คนเดียวไม่ได้ ถ้าเกิดอะไรขึ้น ต้องมีคนที่เหมาะสมเป็นตัวเลือก
นายใหญ่ของตระกูลใหญ่มีเมียสามถึงสี่คน ความจริงก็เพื่อจะได้มีลูกเยอะๆ มีคนรุ่นหลังไว้เยอะๆ เพื่อจัดการกับตระกูล
แต่รพีพงษ์ในฐานะที่เป็นนายน้อยเทือกเขากิสนา แม้จะแต่งงานแล้ว แต่ก็มีนางบำเรอได้ ทาจิมะ ฮิซาโกะคิดว่าด้วยความสามารถของเทือกเขากิสนา แม้ลูกสาวของพวกเขาจะเป็นนางบำเรอ ก็ได้ใช้ชีวิตที่คนหลายคนต้องการอย่างแน่นอน
รพีพงษ์ไม่รู้ว่าทาจิมะ ฮิซาโกะยังมีความคิดนี้ เขารู้เพียงแค่อยู่โรงแรมค่อนข้างลำบาก ยังไงตอนนี้ก็เป็นพันธมิตรกับตระกูลฮารุฮิแล้ว อยู่ที่นี่สะดวกกว่า
ห่างจากงานแต่งของตระกูลอุเอสึงิไม่กี่วัน รพีพงษ์วางแผนว่าช่วงนี้ จะพัฒนาสามท่าของตัวเอง ได้แก่ ฝ่ามือดาวฟ้า เชิญพระจันทร์ และฝ่ามือธันเดอร์ ให้ทั้งสามนี้ใช้คู่กับดาบได้ แบบนี้ตอนต่อสู้ พลังของรพีพงษ์ จะต้องมีมากจนทำให้คนตกใจแน่นอน
ในวงการบู๊ แม้วิชาหมัดและวิชาดาบจะไม่สัมพันธ์กัน แต่พื้นฐาน พวกมันก็เหมือนกัน เพียงแค่การแสดงพลังเปลี่ยนไปเท่านั้น
ตอนนั้นที่อาจารย์อยู่ที่ตระกูลลัดดาวัลย์ ได้พูดกับรพีพงษ์เรื่องนี้ ด้วยความฉลาดของรพีพงษ์ อยากผนวกวิชาหมัดเข้ากับวิชาดาบ ไม่ได้เป็นเรื่องยากอะไร
ในโลกนี้ ทาจิมะ ฮิซาโกะเรียนฝนสุดาเข้าไปในห้อง
“แม่ เรียกหนูมีอะไร?” ฝนสุดาจ้องทาจิมะ ฮิซาโกะแล้วถาม
ทาจิมะ ฮิซาโกะยิ้มกับฝนสุดา แล้วถาม “ลูกสาว หนูพูดกับแม่จริงๆ หนูชอบรพีพงษ์ อย่างมากเลยใช่มั้ย?”
ฝนสุดาได้ยินคำถามนี้ของทาจิมะ ฮิซาโกะ ก็สิ้นหวัง แล้วกล่าว “แม้จะชอบแล้วไง ไอ้นั่นมันท่อนไม้ เขามีเมียแล้ว ก็ไม่มีทางชอบใครได้อีก แม้หนูจะชอบเขามาก เขาก็ไม่มีทางสนใจหนูหรอก”
ทาจิมะ ฮิซาโกะได้ยินคำพูดนี้ของฝนสุดา ก็ลูบหัวแล้วปลอบโยนว่า “เด็กโง่ บนโลกนี้ ไม่มีชายที่รักเดียวใจเดียวหรอกนะ พวกเขาเกิดมาพร้อมกับความเจ้าชู้ ถ้าชายคนไหนพูดว่าตัวเองรักเดียวใจเดียว ก็มีความเป็นไปได้สองอย่าง หนึ่งเขายังไม่เจอใครที่ดึงดูดได้จริงๆ อีกหนึ่ง คือผู้หญิงที่เขาชอบนั้นยังไม่ทำเพื่อเขาทั้งหมด”
ฝนสุดาได้ยินคำพูดของทาจิมะ ฮิซาโกะ ก็ส่ายหัว กล่าว “ที่แม่พูดแบบนี้ ก็เพราะแม่ไม่เข้าใจรพีพงษ์ เขาเป็นผู้ชายที่ใจเดียวที่สุดเท่าที่หนูเคยเจอมา แม้นี่จะเป็นเรื่องที่ผู้หยิงทุกคนต้องการ แต่ผู้หญิงที่เขารัก ไม่ใช่หนู”
“ดังนั้น ประสบการณ์ของลูกยังไม่มากพอ แค่ระดับนี้ ก็ยอมแพ้แล้ว” ทาจิมะ ฮิซาโกะกล่าว
“แม้ตอนนี้เขาจะไม่มีลูกอยู่ในสายตา แต่ไม่ได้หมายความว่าอนาคตจะไม่มีหนิ อยู่นานๆก็มีความรู้สึก เพียงแค่ลูกกับเขาอยู่ด้วยกันนานๆ ก็จะมีความสัมพันธ์เกิดขึ้น ดังนั้นสิ่งที่ลูกต้องทำในตอนนี้ ก็คือคิดหาวิธีที่จะเก็บเขาไว้ข้างกาย มีเพียงแค่นี้ พวกเธอถึงจะพัฒนาไปอีกขั้นได้” ทาจิมะ ฮิซาโกะพูดต่อ
ฝนสุดามองทาจิมะ ฮิซาโกะ แล้วถาม “แม่หมายความว่าไง?”
“ที่แม่ให้รพีพงษ์อยู่ที่นี่ ก็เพราะให้พวกเธอได้มีโอกาส แม้หนูกับเขาจะไม่มีความรู้สึกต่อกัน แต่เพียงแค่มีอะไรกันนี่ก็เป็นความรับผิดชอบที่เขาหนีไม่ได้ตลอดชีวิต” ทาจิมะ ฮิซาโกะกล่าว
“แต่ หนูได้ลองทำมันมาหลายครั้งแล้ว ไม่สำเร็จสักครั้ง” ฝนสุดากล่าว
“นั่นเพราะแม่ไม่ได้ช่วย วันนี้เขาอยู่บ้านเรา แล้วยังมีแม่คอยช่วยอีก ลูกอยากได้เขา ก็ง่ายนิดเดียว” ทาจิมะ ฮิซาโกะยิ้มออกมา “และลูกรู้ว่าวิธีที่จะจับผู้ชาย ที่ดีที่สุดคืออะไรมั้ย?”
“อะไร?” ฝนสุดาถาม
“ท้องลูกเขา” ทาจิมะ ฮิซาโกะตอบ
พูดพลาง เธอหยิบยาออกมาจากชุดของเธอ วางไว้ตรงหน้าของฝนสุดา กล่าว “นี่เป็นยาที่แม่ได้มาจากหมอที่เก่งที่สุดของประเทศญี่ปุ่น หนูเพียงแค่ก่อนทำอะไรกัน ดื่มยานี้ เปอร์เซ็นต์ที่จะตั้งครรภ์มีมากถึงหกเท่า เพียงแค่ตั้งครรภ์ลูกของเขา ไม่ว่าจะยังไง เขาก็ไม่มีทางไม่สนหนู”
หลังจากที่ฝนสุดได้ยินคำพูดของทาจิมะ ฮิซากิ ก็ตาโต ไม่คิดว่าแม่ของเขาจะคิดวิธีนี้ออก ความคิดแบบนี้ เธอไม่เคยทำมาก่อนจริงๆ
“แต่……แต่ว่า นี่มันเล่ห์กลไปหน่อยมั้ย?” ฝนสุดาถาม
“เด็กโง่ ในเมื่อลูกชอบเขามากขนาดนี้ เพื่อจะให้ได้เขามาใช้วิธีนี้แล้วยังไง ทำเพื่อความสุขของตัวเอง จะต้องลองทุกโอกาส” ทาจิมะ ฮิซาโกะกล่าว
ฝนสุดาเงียบสงบ จ้องไปที่ยาที่ทาจิมะ ฮิซาโกะวางไว้หน้าเธอ
พวกเธอทั้งสองไม่รู้ ตอนที่พวกเธอกำลังคุยอยู่นั้น รพีพงษ์ได้ยืนอยู่หน้าประตู ตอนแรกเขาจะไปที่สวนเพื่อลองวิชาดาบของเขา แต่ได้ยินแม่ลูกกำลังคุยเรื่องเขาอยู่
บังเอิญไม่บังเอิญที่ทาจิมะ ฮิซาโกะปิดประตูไม่สนิท รพีพงษ์ได้ยินบทสนทนาของพวกเธอทั้งสองแล้ว
เมื่อฟังคำพูดของทาจิมะ ฮิซาโกะจบ รพีพงษ์ก็ไตร่ตรอง
