บทที่855 มีอะไรน่าอวด
ความเร็วของแสงดาบสีดำในมือของอุเอสุงิ ทาคิโนะนั้นเร็วมาก จนทำให้ท่านพระจิรัฎฐ์ที่ความแข็งแกร่งที่บรรลุถึงแดนปรมาจารย์ชั้นสูงสุดไม่สามารถตอบสนองกลับคืนมาได้ เขาเบิกตากว้างโดยสัญชาตญาณ ในช่วงเวลาต่อมา ความแข็งแกร่งของทั้งหมดร่างกายหายไป และการรับรู้ก็เริ่มเบลอขึ้นมา
อุเอสุงิ ทาคิโนะเตะท่านพระจิรัฎฐ์ลงเวทีประลอง ราวกับว่าเขากำลังจัดการกับสุนัขที่ตายแล้วอย่างชัดเจน
ผู้คนที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างก็ตกตะลึงกับฝีมือที่อุเอสุงิ ทาคิโนะแสดงออกมา มีคนไม่น้อยใช้เริ่มใช้มือขยี้ตาของตัวเอง คิดว่าเมื่อกี้นี้ตัวเองมองผิดไป
“เมื่อกี้นี้ฉันไม่ได้ตาลายไปใช่มั้ย? บนมือของนายใหญ่ตระกูลอุเอสึงิ กลายเป็นดาบด้วยมือที่ว่างเปล่าเหรอ?”
“ฉันก็เห็น พระเจ้า นี่ยังเป็นสิ่งที่มนุษย์ทำได้เหรอ? นี่กำลังถ่ายทำละครอยู่เหรอ?”
“นายใหญ่ตระกูลอุเอสึงินี่เป็นวิธีการเทพอสูร ฉันเคยได้ยินปู่เล่าว่าอันที่จริงบนโลกใบนี้มีเทพอสูรอยู่ ที่ผ่านฉันไม่เคยเชื่อ แต่เมื่อเห็นฝีมือของนายใหญ่ตระกูลอุเอสึงิ ฉันรู้สึกว่าสิ่งที่ปู่ของฉันพูดเป็นความจริง”
……
ในเวลานี้ทุกคนในตระกูลฮารุฮิต่างก็มองไปที่อุเอสุงิ ทาคิโนะที่อยู่บนเวทีประลองอย่างแน่วแน่ พวกเขาต่างก็รู้ความแข็งแกร่งของอุเอสุงิ ทาคิโนะ แต่คาดไม่ถึงว่าอุเอสุงิ ทาคิโนะจะแข็งแกร่งถึงขนาดนี้
ในเวลาเดียวกันพวกเขาก็หันหน้ามองไปที่รพีพงษ์แวบหนึ่ง เพราะสถานการณ์แบบนี้ พวกเขาก็เคยเห็นบนตัวรพีพงษ์มาก่อน
“ระ…..รพีพงษ์ นายใหญ่ตระกูลอุเอสึงิ แข็งแกร่งเหมือนกับนายหรือเปล่า? เขา….เขาสามารถเปลี่ยนมือเปล่าให้เป็นดาบได้ ที่สำคัญพลังก็แข็งแกร่งขนาดนี้”ฮารุฮิ กันตะถามรพีพงษ์ด้วยเสียงสั่นหนึ่งประโยค
ในขณะนี้รพีพงษ์กำลังหรี่ตาจ้องมองไปที่อุเอสุงิ ทาคิโนะ จากนั้นก็พยักหน้า แล้วพูดว่า: “แดนของเขาบรรลุถึงแดนดั่งเทพแล้ว เพียงแต่พลังที่แสดงออกมาไม่ได้น่ากลัวเท่ากับแดนดั่งเทพที่แท้จริง ดูเหมือนว่าน่าจะเกี่ยวข้องกับวิธีทางไสยศาสตร์ที่เขาฝึกฝน”
จากการโจมตีเมื่อกี้นี้ของอุเอสุงิ ทาคิโนะ รพีพงษ์ตัดสินความแข็งแกร่งของอุเอสุงิ ทาคิโนะได้พอประมาณ แม้ว่าแดนจะบรรลุถึงแดนดั่งเทพ แต่พลังก็อ่อนแอไม่น้อย รวมทั้งลมปราณไม่คงที่ รพีพงษ์ยังคงมีกำลังที่จะต่อสู้กับเขาได้
เมื่อคาโต้ แดนโซพวกเขาทั้งสามคนเห็นว่าท่านพระจิรัฎฐ์ถูกอุเอสุงิ ทาคิโนะจัดการได้ย่างง่ายดาย ที่สำคัญอีกฝ่ายยังแสดงฝีมือออกมาราวกับเทพอสูร สีหน้าก็เปลี่ยนเป็นจริงจังขึ้นมาในทันที
คาโต้ แดนโซวิ่งไปที่ท่านพระจิรัฎฐ์ ก้มลงไปจับลำคอของท่านพระจิรัฎฐ์ แน่ใจว่าเขาไม่มีลมหายใจแล้ว
ในเวลานี้อาจารย์ทั้งสามท่านที่เหลืออยู่ถึงได้ตระหนักถึงความร้ายแรงของเหตุการณ์ในวันนี้ อุเอสุงิ ทาคิโนะจะเชิญพวกเขามา ก็เตรียมตัวมาก่อนแล้ว
“ความแข็งแกร่งของอุเอสุงิ ทาคิโนะนี้แปลกประหลาด เกรงว่าน่าจะสัมผัสถึงพื้นฐานนั้นมาแล้ว การต่อสู้เพียงลำพังพวกเราก็คงจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา เรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว ทำได้เพียงร่วมมือกันเท่านั้น”คาโต้ แดนโซหันหน้ามองไปที่อาจารย์อีกทั้งสองท่าน และกล่าวอย่างเคร่งขรึม
อาจารย์ทั้งสองท่านนั้นพยักหน้า เหตุการณ์ที่เกี่ยวกับเรื่องใหญ่ของชีวิต ใครก็ไม่กล้าอวดดี
ทั้งสามคนหันไปทางอุเอสุงิ ทาคิโนะที่อยู่บนเวทีประลอง จากนั้นนำโดยคาโต้ แดนโซ กระโดดขึ้นไปบนเวทีประลอง
อุเอสุงิ ทาคิโนะมองดูทั้งสามคนที่ขึ้นมาบนเวทีพร้อมกัน บนใบหน้าก็ปรากฏรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ เอ่ยปากว่า: “ทำไม อยากสู้คนเดียวกับฉันคนเดียวไม่ใช่เหรอ? ทำไมตอนนี้ลุยขึ้นมาพร้อมกันล่ะ ในเวลานี้พวกแกไม่สนใจหนังหน้าของพวกแกแล้วเหรอ?”
คาโต้ แดนโซส่งเสียงเย็นชา เอ่ยปากว่า: “อุเอสุงิ ทาคิโนะ แกอย่าได้จองหองเลย วิธีการที่แกใช้ออกมาเมื่อกี้นี้ชั่วร้ายขนาดนี้ คงจะเข้าสู่ลัทธิมาร วันนี้พวกเราจะกำจัดลัทธิมารให้ถูกต้อง ทางที่แกควรจะยอมวางมือแต่โดยดี!”
อุเอสุงิ ทาคิโนะส่งเสียงเย็นชาในทันที บนใบหน้าก็แสดงความโหดเหี้ยมออกมา เอ่ยปากว่า: “ไอ้แก่ตายยากที่หน้าเคร่งขรึมอย่างพวกแกนะเหรอ จะกำจัดลัทธิมารให้ถูกต้องเหรอ? อย่าใจร้อนเลย พวกแกที่เรียกว่าสี่ปรมาจารย์นินโดใหญ่ ในสายตาของฉันอุเอสุงิ ทาคิโนะ ก็เป็นเรื่องตลกเท่านั้นเอง!”
หลังจากที่เสียงลดลง แสงดาบสีดำในมือของอุเอสุงิ ทาคิโนะก็สว่างวาบขึ้นอีกครั้ง และร่างกายของเขาก็เปล่งประกายแสงสีดำออกมา ซึ่งเป็นการแสดงออกถึงการปลดปล่อยพลัง
ทุกคนในที่เกิดเหตุต่างร้องอุทานอีกครั้ง เพื่อให้แน่ใจว่าตัวเองไม่ได้ตาลาย วิธีการของอุเอสุงิ ทาคิโนะ บรรลุถึงแดนเทพอสูรจริงๆ
เมื่อคาโต้ แดนโซพวกเขาทั้งสามคนเห็นท่าทางของอุเอสุงิ ทาคิโนะ ก็ไม่กล้าชักช้า ต่างคนต่างก็รีบชักดาบออกมาอย่างรวดเร็ว พลังอานุภาพบนตัวพุ่งขึ้นถึงขีดสุดแล้ว จากนั้นก็ล้อมรอบอุเอสุงิ ทาคิโนะไว้อย่างรวดเร็ว
ระหว่างแดนปรมาจารย์ชั้นสูงสุดกับแดนดั่งเทพ มีความแตกต่างกันเป็นหลัก แม้ว่าอุเอสุงิ ทาคิโนะจะเป็นแดนดั่งเทพที่ไม่ได้เรื่อง แต่ก็ไม่ใช่สิ่งที่คาโต้ แดนโซพวกเขาทั้งสามคนจะเข้าใจได้เลย
พวกเขาทั้งสามคนยกดาบขึ้นแล้วฟันไปที่บนตัวอุเอสุงิ ทาคิโนะ คาโต้ แดนโซอยู่ในพริบตาเดียว ต้านทานการโจมตีของพวกเขาทั้งสามคนไว้ ด้วยความเร็วนี้ บรรลุถึงระดับที่มองไม่เห็นได้ด้วยตาเปล่า
ทุกคนในด้านล่างเวทีเห็นเพียงแสงของดาบที่วิบวับ ดาบฟาดฟันจนเกิดเป็นเสียงเหล็ก ซึ่งมาพร้อมกับแสงสีดำที่สะท้านไปมา และมองไม่เห็นว่าทั้งสี่คนบนเวทีกำลังปะทะกันอย่างไร
หลังจากนั้นไม่นาน ทุกคนก็รู้สึกได้ถึงแรงผลักดันที่รุนแรงปรากฏขึ้นมา จากนั้นดาบดำลวงตาขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้น ทุกคนรู้สึกว่าผิวหนังของตัวเองก็สั่นขึ้นมา และการหายใจก็มีสิ่งปิดกั้นไว้
ช่วงเวลาต่อมา กลลวงตาเส้นนั้นก็ฟันไปทางบนตัวของคาโต้ แดนโซทั้งสามคน ใบหน้าทั้งสามคนถอดสี พวกเขาไม่เคยเจอการโจมตีแบบนี้มาก่อน ต่างคนต่างก็หลบไปเป็นสองด้าน
ดาบดำลวงตาฟันเวทีประลองให้กลายเป็นสองท่อน แม้ว่าคาโต้ แดนโซพวกเขาทั้งสามคนจะไม่ถูกกลลวงตาฟันโดนโดยตรง แต่พลังที่กลลวงตานำพามาให้นั้นทำให้พวกเขาทั้งสามคนพลิกคว่ำ แล้วล้มลงบนพื้น
คาโต้ แดนโซกระอักเลือกออกมาหนึ่งคำ เขารู้สึกว่าอวัยวะภายในร่างกายของตัวเองทั้งหมดได้รับความเสียหาย แม้ว่าจะรอดชีวิตมาได้ แต่ร่างกายก็ไร้ประโยชน์ไปแล้ว
อุเอสุงิ ทาคิโนะยืนอยู่บนเวทีประลองที่พังย่อยยับ แล้วดวงตาทั้งสองข้างจ้องมองไปคาโต้ แดนโซพวกเขาทั้งสามคน และเยาะเย้ยว่า: “พวกแกที่เรียกว่าปรมาจารย์นินโดทั้งสี่คน มีความสามารถเพียงแค่นี้เองเหรอ พวกแกดูถูกตระกูลอุเอสึงิของฉันมาโดยตลอดไม่ใช่เหรอ? ตอนนี้แม้แต่ท่วงท่าเดียวของฉันก็รับไม่ไหว ตลกมั้ยล่ะ?”
หลังจากพูดจบ เขาก็หันมองไปที่ทุกคนในสวนลานบ้าน และพูดเสียงดัง: “วันนี้ ฉันต้องการพิสูจน์ให้พวกคุณทุกคนเห็นว่า ตระกูลอุเอสึงิของฉัน มีพลังแข็งแกร่งที่สุดในประเทศญี่ปุ่น พวกที่เรียกว่าปรมาจารย์นินโดทั้งสี่ก็ไม่ถือได้ว่าสำคัญอะไรเลย ถ้าพวกคุณมีใครไม่พอใจ ตอนนี้ก็สามารถขึ้นมาท้าทายฉันที่บนเวทีได้เลย!”
หลังจากที่ทุกคนได้ยินคำพูดของอุเอสุงิ ทาคิโนะ บนใบหน้าก็ปรากฏร่องรอยของความหวาดกลัว ไม่มีใครกล้าที่จะออกมายืนหยัดต่อสู้กับอุเอสุงิ ทาคิโนะ
คาโต้ แดนโซพวกเขาสามคนต่างก็ถอนหายใจอย่างจนใจ ในใจพวกเขาทุกคนรู้ว่า ตอนนี้ในประเทศญี่ปุ่น น่าจะไม่มีใครที่สามารถสู้กับอุเอสุงิ ทาคิโนะได้
ในตอนนี้ รพีพงษ์ลุกขึ้นยืน เขาพอจะเข้าใจถึงความแข็งแกร่งของอุเอสุงิ ทาคิโนะโดยประมาณหนึ่งแล้ว อาจารย์ทั้งสี่คนของประเทศญี่ปุ่นได้รับการสั่งสอนที่เหมาะสม ก็ถึงเวลาที่เขาจะออกโรงแล้ว
“มันก็เป็นเพียงพลังที่ได้รับมาจากการอาศัยวิธีทางไสยศาสตร์ มีอะไรน่าอวดเหรอ?”
