บทที่929 จะให้คำอธิบายอย่างแน่นอน
รพีพงษ์จ้องมองไปที่ธีรนุชแวบหนึ่ง จากนั้นเอ่ยปากว่า: “เขาคิดว่าฉันเป็นยาจก ไม่คู่ควรที่จะเข้าไปในชุมชนของพวกคุณ ยังชนรถของฉันด้วย”
เมื่อธีรนุชได้ยินคำพูดของรพีพงษ์ สีหน้าก็เริ่มแย่ลงมาก จู่ๆก็มีเหงื่อเย็นที่หน้าผาก ตอนนี้รพีพงษ์เป็นแขกผู้มีเกียรติของตระกูลตรีศาสตร์ของหล่อน แม้ว่าธิติสรณ์จะไม่ใช่คนของตระกูลตรีศาสตร์ แต่ก็มีความสัมพันธ์กับตระกูลตรีศาสตร์
ถ้ารพีพงษ์เป็นเพราะเรื่องนี้ไม่ช่วยพี่สาวของหล่อน ถ้าอย่างนั้นทุกอย่างก็จบเห่แล้ว
ธีรนุชรีบหน้ามองไปที่ธิติสรณ์ พูดอย่างเย็นชา: “นายหมายความว่ายังไง? ทำไมถึงพูดแบบนี้กับคุณรพี?”
ธิติสรณ์ยังไม่ได้ตระหนักถึงความร้ายแรงของเรื่องนี้ เอ่ยปากพูดกับธีรนุชว่า: “นุช ผู้ชายคนนี้เป็นเพียงแค่ยาจกจริงๆ คุณดูรถคันนี้ที่ขับ แค่รถSantanaพังๆเท่านั้นเอง ที่สำคัญเขายังด่าว่าฉัน ข้างในใจฉันโกรธมาก รู้สึกว่าคนแบบนี้ไม่มีสิทธิ์มาด่าฉัน ดังนั้นก็ชนรถของเขา”
เมื่อได้ยินธีรนุชก็โกรธมาก แทบอยากจะตบธิติสรณ์ไปหนึ่งครั้ง ยังไม่ต้องพูดถึงความแข็งแกร่งของรพีพงษ์เป็นอย่างไร เพียงแค่ฐานะที่เขาเป็นนายใหญ่ของตระกูลลัดดาวัลย์ในเกียวโต ก็ไม่มีใครกล้าว่าให้เขาเป็นยาจกแล้ว
ตอนนี้ธิติสรณ์ไม่เพียงขวางรพีพงษ์ไว้ที่ด้านนอกชุมชน แต่ยังชนรถของรพีพงษ์ วันนี้ถ้าหากเขาไม่ช่วยรพีพงษ์ระบายความโกรธนี้ รพีพงษ์คงจะไม่ช่วยตระกูลตรีศาสตร์ของพวกเขาจริงๆ
หล่อนยกมือขึ้นทันที ตบไปที่บนใบหน้าของธิติสรณ์ ด่าว่า: “นายกำลังพูดจาเหลวไหลอะไร นายรู้มั้ยว่าเขาเป็นใครถึงได้กล้าพูดจาแบบนี้!”
ธิติสรณ์ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง คาดไม่ถึงธีรนุชจะลงมือตบเขาในทันใด
“เขา….เขาขับรถSantanaดูไม่เหมือนคนรวย หรือฉันพูดผิดเหรอ?”น้ำเสียงของธิติสรณ์อ่อนลงอย่างกะทันหัน นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นธีรนุชโกรธมากขนาดนี้
รพีพงษ์เห็นธีรนุชลงมือกับธิติสรณ์ จึงเอ่ยปากถามว่า: “เขาเป็นคนตระกูลตรีศาสตร์ของพวกคุณเหรอ?”
ธีรนุชรีบหันกลับมา เอ่ยปากพูดว่า: “เขาเป็นลูกชายของคนขับรถก่อนหน้านี้ของบ้านเรา ฉันคิดไม่ถึงจริงๆว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น คุณรพี ฉันจะให้คำอธิบายแก่คุณอย่างแน่นอน”
รพีพงษ์พยักหน้า เอ่ยปากพูดว่า: “หวังว่าเธอจะไม่ทำให้ฉันผิดหวัง”
ธีรนุชพยักหน้าด้วยแววตาที่แน่วแน่ จากนั้นหันไปมองธิติสรณ์ พูดอย่างเย็นชาว่า: “ครั้งนี้นายสร้างปัญหาใหญ่มาก ต่อให้พ่อเขานายจะเป็นคนขับรถมาให้ตระกูลฉันมาหลายปีแล้ว ครั้งนี้ไม่มีใครคุ้มครองนายได้”
ธิติสรณ์ก็มึนงงไปทันที คาดไม่ถึงว่าเรื่องจะร้ายแรงขนาดนี้ เอ่ยปากถามว่า: “นุช นี่มันเกิดอะไรขึ้น? ฉันก็แค่ชนรถของเขา ฉันชดใช้เงินคืนให้เขาก็พอแล้วไม่ใช่เหรอ?”
“เหอะ? เรื่องนี้ไม่ใช่ว่าชดใช้เงินก็แก้ไขได้แล้ว นายรู้มั้ยว่าเขาเป็นใคร?”ธีรนุชเอ่ยปากพูด
“เขาเป็นใคร?”ธิติสรณ์หันหน้ามองไปที่รพีพงษ์แวบหนึ่ง ไม่ว่ามองยังไง ต่างก็รู้สึกว่าเขาดูไม่เหมือนคนที่มีภูมิหลังที่ยิ่งใหญ่
“เขาเป็นนายใหญ่ของตระกูลลัดดาวัลย์ ที่สำคัญคุณรพียังเป็นแขกผู้มีเกียรติของตระกูลตรีศาสตร์ของฉัน ครั้งนี้คุณปู่ของฉันเชิญเขามา แต่นายกลับไม่ให้เขาเข้าไปในชุมชน ยังชนรถของเขาด้วย ธิติสรณ์ นายกล้าหาญมากจริงๆ!”ธีรนุชพูดอย่างโกรธๆ
ธิติสรณ์ตกตะลึงในทันที มองไปที่รพีพงษ์อย่างเหลือเชื่อ คาดไม่ถึงว่าผู้ชายที่ดูธรรมดาๆคนนี้ จะเป็นนายใหญ่ของตระกูลลัดดาวัลย์!
ริมฝีปากของเขาซีดลง และสั่นขึ้นเล็กน้อย ในใจของเขารู้ดีท่าทีที่เขาเพิ่งปฏิบัติต่อรพีพงษ์ และด้วยฐานะของรพีพงษ์ เขาสร้างปัญหาที่ใหญ่!
“คุณ….คุณรพี ผมนึกไม่ถึงเลยว่าจะเป็นคุณ ผมผิดไปแล้ว ผมไม่ได้ตั้งใจ รถคันนี้ของคุณผมจะชดใช้ให้อย่างแน่นอน ผมขอโทษคุณสำหรับท่าทีของผมที่มีปฏิบัติคุณก่อนหน้านี้ คุณได้โปรดยกโทษให้ผมด้วย”ธิติสรณ์รีบขอโทษรพีพงษ์อย่างรวดเร็ว
รพีพงษ์ส่งเสียงเย็นชา เอ่ยปากพูดว่า: “ถ้าหากฉันไม่ใช่นายใหญ่ของตระกูลลัดดาวัลย์ นายก็มีสิทธิ์พูดจาแบบนี้กับคนอื่นเหรอ? นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ยินว่าไม่สามารถขับรถSantanaมาในสถานที่แบบนี้ เรื่องในวันนี้นายขอร้องฉันก็ไม่มีประโยชน์ ดูว่าคนของตระกูลตรีศาสตร์จะให้คำอธิบายแบบไหนกับฉัน”
ธีรนุชฟังความหมายของรพีพงษ์ในคำพูดแบบนี้ของรพีพงษ์ออกมาได้ รู้ทันทีว่าควรทำอย่างไร
หล่อนมองไปทางรพีพงษ์ เอ่ยปากพูดว่า: “คุณรพี พวกเราเข้าไปจัดการเรื่องนี้ที่ข้างในเถอะ ก็ไม่อยู่รอที่ประตูชุมชนแล้ว”
รพีพงษ์พยักหน้า ธีรนุชรีบพารพีพงษ์เดินเข้าไปในด้านใน จากนั้นหล่อนก็ตะโกนใส่ธิติสรณ์ว่า: “นายก็มาด้วย แล้วบอกพ่อของนายด้วย ให้เขามาที่บ้านฉัน”
ใบหน้าของธิติสรณ์แสดงสีหน้าขมขื่น แต่ไม่กล้าฝ่าฝืนคำสั่งของธีรนุช รีบเดินตามไปที่ด้านหน้า แล้วหยิบโทรศัพท์ออกมา โทรศัพท์หาพ่อของตัวเอง
“พ่อ พ่อมาที่ตระกูลตรีศาสตร์ มีเรื่องจะรบกวนพ่อ”น้ำเสียงของธิติสรณ์เต็มไปด้วยความรู้สึกผิด และไม่กล้าบอกตรงๆว่าตัวเองเรื่องอะไรผิดมา
เมื่อเห็นคนทั้งสามเดินเข้าไป เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยก็ถอนหายใจยาวๆด้วยความโล่งอก โชคดีที่ตัวเองไม่สร้างความลำบากใจให้รพีพงษ์ไปพร้อมธิติสรณ์ ไม่อย่างนั้นวันนี้ก็จบเห่ไปพร้อมกันแน่
“โอ้พระเจ้าช่วย คาดไม่ถึงว่าเป็นนายใหญ่ของตระกูลลัดดาวัลย์ น้ำนิ่งไหลลึกจริงๆ เกรงว่านี่ถึงจะเป็นคนมีอำนาจที่ไม่ทะนงตนอย่างแท้จริง คนที่มีอำนาจมากขนาดนี้ กลับขับเพียงรถSantana นี่ดีกว่าผู้ชายที่ชอบอวดดีอย่างธิติสรณ์”
……
คฤหาสน์ตระกูลตรีศาสตร์
ในเวลานี้เมธีรากำลังนั่งอยู่บนโซฟา รอการมาของรพีพงษ์
เมื่อตอนที่รู้ว่าวันนี้รพีพงษ์จะมาที่ตระกูลตรีศาสตร์ ในใจของเขายังคงมีความสุขอยู่เล็กน้อย
หลังจากนั้นไม่นาน ธีรนุชพารพีพงษ์ไปที่ห้องรับแขกของคฤหาสน์ เมธีรารีบลุกขึ้นมาต้อนรับ เมื่อเห็นสีหน้าของธีรนุชและรพีพงษ์ไม่ค่อยดี เมธีราก็มึนงง
ต่อจากนั้น เขาก็เห็นธิติสรณ์ก็เดินตามเข้ามา ความสงสัยบนใบหน้ายิ่งมากขึ้น เอ่ยปากถามธีรนุชว่า: “เป็นอะไร? นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้น?”
ธีรนุชมองไปที่เมธีราแวบหนึ่ง เอ่ยปากพูดว่า: “เดี๋ยวคุณอาสรณ์ก็มาแล้ว รอเขามาแล้วค่อยพูด”
เมธีราทำได้เพียงพยัก เห็นได้จากการแสดงออกของทั้งสามคน คงจะไม่ใช่เรื่องดีอย่างแน่นอน
หลังจากนั้นไม่นาน พ่อของธิติสรณ์ก็มาถึงที่คฤหาสน์ตระกูลตรีศาสตร์
เข้าไปด้านใน เขาทักทายเมธีราและธีรนุชก่อน เอ่ยปากถามว่า: “คุณท่าน คุณหนู ไม่ทราบว่าพวกคุณเรียกผมมา มีเรื่องอะไรเหรอครับ?”
ธีรนุชมองเขาแวบหนึ่ง เอ่ยปากพูดว่า: “อาถามลูกของตัวเองเถอะ”
ข้างในใจพ่อของธิติสรณ์ก็เอะใจ จากนั้นหันไปมองลูกชายของตัวเอง แล้วเอ่ยปากถาม: “นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้น? แกไปสร้างเรื่องอะไรให้ฉันอีก?”
ในที่ธิติสรณ์ก็ไม่สามารถอดกลั้นมันไว้ได้ คุกเข่าลงต่อหน้าพ่อของเขาทันที และตะโกนร้องไห้ขึ้นมา
“พ่อ พ่อต้องช่วยผมนะ ผมไม่รู้จริงๆว่าท่านนั้นคือนายใหญ่ของตระกูลลัดดาวัลย์ ผมรู้ตัวว่าผิดแล้ว พ่อไปขอร้องท่านเมธี ให้เขาช่วยขอความเมตตาให้ผมด้วย”
