พลิกชีวิต ผมเป็นคนรวยแล้ว / แมงดา? ผมเป็นสายเปย์ต่างหาก – บทที่ 1143 หัวหน้าทหารมังกร

บทที่ 1143 หัวหน้าทหารมังกร

“อย่าบอกนะว่าคุณคือหัวหน้าทหารมังกร”

เมื่อได้ยินน้ำเสียงสั่นเครือที่ธีรวีร์พูดออกมา สีหน้าของรพีพงษ์เปลี่ยนไปทันที จากนั้นจึงถามธีรวีร์ว่า

“อย่าบอกนะว่านายรู้จักฉัน”

“ใครจะไม่รู้จักชื่อเสียงของคุณล่ะ ขอร้องล่ะ ไว้ชีวิตผมไปสักครั้งเถอะ”

เมื่อได้รับการยืนยันจากรพีพงษ์ ธีรวีร์รู้สึกว่าตัวเองพังทลาย ธีรวีร์ช่างโชคร้ายจริงๆ ที่มาเจอคนที่น่ากลัวที่สุดในโลก จากพละกำลังของรพีพงษ์แล้วไม่มีใครสามารถต่อกรกับเขาได้แน่นอน อย่างว่าแต่ในประเทศเลย ถึงจะอยู่ต่างประเทศก็ไม่มีใครกล้าเหิมเกริมกับเขา

และก่อนหน้านี้ธีรวีร์เป็นเพียงลูกน้องของพี่ใหญ่เท่านั้น แน่นอนว่าเขาเคยได้ยินชื่อเสียงของรพีพงษ์จากปากของพี่ใหญ่

เมื่อตอนนั้นพี่ใหญ่ของเขาเคยร่วมมือกับพี่ใหญ่ของแก๊งอื่นๆ เพื่อที่จะลอบฆ่ารพีพงษ์ แต่สุดท้ายคนจำนวนมากกลับตายคามือของรพีพงษ์ ถ้าพี่ใหญ่ของเขาไม่ฉลาดและหาโอกาสหนีออกมาได้ ก็คงไม่สามารถมีชีวิตรอดมาคุยกับพวกเขาหรอก

“ขอร้องล่ะ คุณช่วยไว้ชีวิตพวกเราด้วยเถอะ หลายปีมานี้เราทำเงินได้ไม่น้อย ถ้าคุณไว้ชีวิตพวกเรา เรายอมยกทรัพย์สินและเงินที่เราหาไม่ได้ให้คุณทั้งหมด”

น้ำเสียงของธีรวีร์สั่นเครือ แต่เมื่อได้ยินสิ่งที่ธีรวีร์พูด รพีพงษ์ไม่พอใจขึ้นมาทันที

“เขาดูเป็นคนที่ขาดแคลนเงินขนาดนั้นเลยเหรอ”

เห็นท่าทีของรพีพงษ์ สีหน้าของธีรวีร์เต็มไปด้วยความคาดหวัง หลายปีมานี้เขาสามารถทำเงินได้มากมาย ถึงแม้ตัวตนของรพีพงษ์จะสูงส่ง แต่เขาคงไม่สามารถหนีแรงดึงดูดของเงินได้หรอก เขาเชื่อว่ารพีพงษ์จะต้องรับเงินแน่นอน ดังนั้นเขาจึงพูดเงื่อนไขนี้ออกมา

แต่วินาทีต่อมาคำพูดของรพีพงษ์ทำให้หัวใจของเขาร่วงไปอยู่ที่ตาตุ่ม

“เดี๋ยวพวกนายก็จะตายแล้ว”

เดิมทีธีรวีร์คิดว่ารพีพงษ์จะตกลงรับเงิน แต่เมื่อได้ยินคำพูดจากปากของรพีพงษ์ เขาถึงกับสิ้นหวัง เขารีบพูดกับรพีพงษ์อย่างตัวสั่น

“ฉันไม่ได้พูดเล่นนะ ตอนนี้ผมสามารถเอาบัตรธนาคารกับรหัสให้คุณได้เลย คุณจะเอาเงินพวกนี้ไปทำอะไรก็ได้ ขอแค่คุณไว้ชีวิตผม”

“เหอะๆ อย่าบอกนะว่าเงินของนายคือเงินสะอาด เงินพวกนั้นไม่ควรเป็นของนาย วางใจเถอะ ถึงนายจะไม่ให้เงินพวกนี้กับฉัน แต่ฉันก็จะไล่ล่าพวกมันกลับมา แต่พวกนายทำเรื่องแบบนี้ ก็ต้องตายสถานเดียว”

น้ำเสียงของรพีพงษ์เต็มไปด้วยความเย็นยะเยือก เมื่อได้ยินเสียงของรพีพงษ์ในตอนนี้ ธีรวีร์ถึงกับสิ้นหวัง ถ้าเผชิญหน้ากับคนอื่น ไม่แน่เขาอาจจะยื้อชีวิตของตัวเองได้ และพยายามต่อสู้กันจนตัวตายไปด้วยกันทั้งสองฝ่าย แต่ทว่าตอนนี้เขากำลังเผชิญหน้ากับรพีพงษ์ เขากลัวจนหัวหดไปตั้งนานแล้ว และไม่มีความคิดที่จะหนีเลยแม้แต่น้อย

ขณะนั้นรพีพงษ์ง้างมือขึ้นมาข้างหนึ่งแล้วถามว่า “พวกนายเตรียมตัวหรือยัง”

เมื่อได้ยินคำพูดของรพีพงษ์ ทุกคนต่างพากันตกใจเป็นอย่างมาก และเอาหัวโขกพื้นไม่หยุด ปากก็เอาแต่พูดขอชีวิต แต่ทว่ารพีพงษ์ไม่เคยรู้สึกเมตตาคนพวกนี้

ไม่กี่วินาทีต่อมา เหล่าคนที่อยู่ข้างหน้าก็ไม่มีลมหายใจอีกแล้ว หลังจากที่เขาจัดการเสร็จ รพีพงษ์เดินเข้าไปที่ยาสมุนไพร

เขาเดินเข้าไปและสังเกตมันอย่างละเอียด ในใจของเขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้น เพราะมันเป็นวัตถุดิบยาที่เขาหามานาน เขาคิดว่าถ้าตัวเองมีวัตถุดิบชนิดนี้ เขาก็จะสามารถปรุงยาได้ทันที อารียาจะได้ฟื้นขึ้นมา เขารอคอยไม่ไหวแล้ว

ไม่นานรพีพงษ์ก็กลับมาถึงบ้านของผลอุดม เมื่อเห็นยาสมุนไพรในมือของรพีพงษ์ ผลอุดมรู้ทันทีว่ารพีพงษ์จะมาบอกลาพวกเขา เป็นไปตามคาด วินาทีต่อมารพีพงษ์พูดขึ้นมาว่า

“ผมได้ยาสมุนไพรที่ต้องการแล้ว ผมจำเป็นต้องกลับไปแล้ว”

เมื่อได้ยินรพีพงษ์พูด ผลอุดมจึงตอบว่า “ครับ ต้องการให้ผมทำอะไรไหมครับ ให้ผมจัดเตรียมการเดินทางให้คุณไหมครับ”

“ไม่ต้องหรอก ให้ผมยืมรถขับกลับไปสักคันก็พอแล้ว”

รพีพงษ์ไม่อยากทำตัวเย่อหยิ่ง เขาจึงต้องการแค่รถเพียงคันเดียว

“งั้นผมจะเตรียมให้คุณครับ”

ผลอุดมรีบพูดรับปาก

“ผมต้องการคันที่เร็วที่สุด”

น้ำเสียงของรพีพงษ์ราบเรียบ เขารอให้อารียาฟื้นขึ้นมาไม่ไหวแล้ว

เมื่อได้ยินสิ่งที่รพีพงษ์พูด ผลอุดมก็เข้าใจทันที รพีพงษ์กำลังร้อนใจ ไม่นานพวกเขาก็เดินลงมาที่ลานจอดรถใต้ดินของบ้าน ถึงแม้หลายปีมานี้ครอบครัวของเขาจะถูกเมินเฉย แต่ก็เป็นตระกูลที่มีหน้ามีตาและมีเงินมีทอง

ในลานจอดรถใต้ดินมีรถสปอร์ตมูลค่าสูงจอดอยู่สองสามคัน

“รถเฟอร์รารี่คันนี้เราเพิ่งดัดแปลงมาเมื่อไม่นาน และเพิ่งผ่านการตรวจสภาพประจำปี ถือได้ว่าเป็นรถที่ดีที่สุดในตอนนี้”

นลินชี้ไปยังรถเฟอร์รารี่สีแดงแล้วพูดกับรพีพงษ์ รพีพงษ์พยักหน้าอย่างไม่ลังเล เมื่อนลินเห็นดังนั้นก็รีบหยิบกุญแจส่งให้รพีพงษ์

จู่ๆ ผลอุดมก็พูดกับนลินว่า “เธอก็ไปกับคุณรพีพงษ์ด้วยสิ จะได้ดูแลกันได้ถ้าเกิดอะไรขึ้นระหว่างทาง”

แต่เมื่อรพีพงษ์ได้ยินสิ่งที่ผลอุดมพูด เขาไม่ได้มีท่าทีปฏิเสธ นลินขึ้นรถด้วยสีหน้าดีอกดีใจ และการที่ผลอุดมให้นลินไปกับรพีพงษ์ เพราะเขามีแผนอยู่ในใจ

เพราะตอนนี้เป็นช่วงที่รพีพงษ์กังวลที่สุด จำเป็นต้องมีคนอยู่เป็นเพื่อนเขา เดิมทีเขาอยากจะจับคู่ลูกสาวตัวเองกับรพีพงษ์ ไม่แน่เมื่อผ่านเรื่องราวในวันนี้ ความปรารถนาของเขาอาจจะเป็นไปตามที่ต้องการ

พลิกชีวิต ผมเป็นคนรวยแล้ว / แมงดา? ผมเป็นสายเปย์ต่างหาก

พลิกชีวิต ผมเป็นคนรวยแล้ว / แมงดา? ผมเป็นสายเปย์ต่างหาก

อ่านนิยาย เรื่อง พลิกชีวิตผมเป็นคนรวยแล้ว ฟรี ได้ที่ novel-fast 


บทนำ
โดยนำเนื้อเรื่องมาจากบางส่วนของ พลิกชีวิตผมเป็นคนรวยแล้ว
ผมเป็นเป็นเขยแต่งเข้าบ้านฝ่ายหญิงมาสามปี ทุกคนต่างก็ คิดว่าสามารถเหยียบย่ำผมได้ ในวันนี้ เพื่อเธอ ผมจะต่อต้าน กับโลกนี้

เรื่องย่อ
“คุณชาย คุณจำเป็นจะต้องกลับไปเกียวโตกับ พวกเรา เพื่อสืบทอดกิจการของตระกูลลัดดาวัลย์

“คุณแม่ของคุณอยากจะขอโทษกับเรื่องที่ทำ ผิดพลาดในปีนั้น อีกทั้งยังหวังว่าคุณจะไม่คิดเล็ก คิดน้อยกับเรื่องบาดหมางครั้งก่อนเก่าและเห็นแก่ ส่วนรวม”

“ตระกูลลัดดาวัลย์ถือเป็นตระกูลชั้นนำของ ประเทศ จะขาดคนสานต่อไม่ได้ครับ” รพีพงษ์ มองไปยังชายชราตรงหน้าที่กำลังโค้ง

ตัวด้วยท่าทีนอบน้อม จากนั้นก็แสยะยิ้มออกมา

“ตอนแรกผู้หญิงใจดำอำมหิตคนนั้นต้องการจะ ควบคุมตระกูลลัดดาวัลย์ เธอขับไล่ฉันออกจากบ้าน อย่างไร้ความเมตตา แถมยังใส่ร้ายว่าฉันทรยศ เธอ กลัวว่าฉันจะแก้แค้นเลยบังคับให้ฉันมาอยู่ในเมือง เล็กๆ อย่างเมืองริเวอร์แถมยังโดนคนเยาะเย้ยว่าเป็น ลูกเขยที่ไม่มีปัญญาแต่งภรรยาเข้าบ้าน ต้องยอมไป เป็นเขยบ้านคนอื่น”

“ตอนนี้เธอป่วยหนัก พวกนายถึงจะคิดถึงฉัน ไม่ คิดว่าสายเกินไปหน่อยเหรอ”

“ฉันชินกับการเป็นลูกเขยที่ต้องมาอยู่ในตระกูล ฉัตรมงคล ชินแล้วกับการที่โดนคนพูดว่าเกาะผู้หญิง กิน ฉันไม่สามารถไปยุ่งกับเรื่องของตระกูลลัดดา วัลย์ได้อีก พวกนายกลับไปเถอะ”

พูดจบรพีพงษ์ ก็หมุนตัวโยนขยะถุงขยะในมือ ลงถัง แล้วเดินจากไป

ถึงแม้การที่ได้เป็นคนสืบทอดตระกูลลัดดาวัลย์ จะเป็นเรื่องช็อกโลก แต่เขาก็ไม่ได้คิดอะไรเกี่ยวกับ เรื่องนี้

ในปีนั้นเขาโดนคนในตระกูลลัดดาวัลย์ไล่ออก จากบ้าน เขาก็ไม่เหลือเยื่อใยอะไรกับตระกูลลัดดา วัลย์อีกแล้ว

ตอนนี้เขาเป็นลูกเขยที่ไม่เอาไหนในตระกูล ฉัตรมงคลตระกูลอันดับสองของเมืองริเวอร์อีกทั้ง เขายังเป็นไอ้สวะที่รู้จักกันในเมืองริเวอร์

ไม่มีใครรู้ว่าเขาเคยเป็นคุณชายของตระกูลลัด ดาวัลย์แห่งเกียวโต

แต่ทว่าเรื่องนี้มันผ่านไปแล้ว ถึงแม้ว่าตอนนี้เขา จะใช้ชีวิตอย่างอนาถ ทั้งตัวของเขามีเงินฝากไม่ถึงสี่หลัก แต่เขากลับไม่เสียใจ

รพีพงษ์ เดินถือผลไม้ในมือไป บ้านของตระกูล ฉัตรมงคล วันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณปู่ ญาติ สนิทของตระกูลฉัตรมงคลจะมารวมตัวกันที่นี่ แน่นอนว่างานนี้หลีกเลี่ยงการพูดเปรียบเทียบไม่ได้ อยู่แล้ว แต่ทว่ารพีพงษ์ กลับทำให้ครอบครัวของ อารียาเป็นเรื่องตลก

งานเลี้ยงเริ่มขึ้น ทุกคนในตระกูลฉัตรมงคลต่าง พากันนำของขวัญมามอบให้คุณปู่

“คุณปู่ ผมรู้ว่าคุณปู่ชอบของโบราณ รูปภาพนี้ คือ (ภาพฤาษีตกปลาในซีชาน) ของ ถางหูโป์เป็น รูปภาพจริงที่ผมตั้งใจหามาให้คุณปู่ นี่ครับคุณปู่” หลานคนโตธายุกร ยิ้ม แล้วมอบม้วนรูปภาพหนึ่งให้ ชายชรา

“คุณปู่ หยกชิ้นนี้เป็นของที่ผมขอร้องให้เพื่อนที่ อยู่ต่างประเทศซื้อให้ ราคาไม่เบาเลยค่ะ” หลานรัก คนเล็กอย่างชรินทร์ทิพย์ยื่นหยกให้ชายชรา

ต่างคนต่างก็แย่งกันมอบของขวัญ เพื่อที่จะเอา อกเอาใจคุณปู่

“คุณปู่ ปู่พอมีเงินให้ผมยืมสักห้าแสนไหมครับในปีนี้สถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้าไม่ได้รับเงินบริจาค จากผู้ที่มีเมตตา มันใกล้จะไปต่อไม่ได้แล้วครับ ขีน เป็นแบบนี้ต่อไป เด็กๆ ในนั้นก็จะไร้ที่อยู..

ขณะนั้นเอง รพีพงษ์ที่นั่งอยู่ท้ายโต๊ะก็เอ่ยขึ้นมา เกิดความโกลาหลขึ้น

ศศินัดดาแม่ของภรรยาลุกขึ้นมาในทันที เธอชี้ หน้าของเขาแล้วต่อว่าทันที “นี่สมองแกมีปัญหาหรือ ไง รู้ไหมว่าแกกำลังพูดอะไรอยู่”

สาวงามแห่งเมืองริเวอร์อย่างอารียา ผู้เป็นซึ่ง เป็นภรรยาของรพีพงษ์ ก็คิดไม่ถึงว่าเขาจะพูดแบบ นั้นออกมาเหมือนกัน เธอถึงกับต้องลุกขึ้นยืนแล้วพูด ว่า “คุณปู่ เขาคงจะไม่ค่อยมีสติ คุณปู่อย่าไปใส่ใจ กับคำพูดของเขาเลยค่ะ”

พูดจบเธอก็ยื่นมือออกไปบีบแขนของสามีอย่าง รุ่นแรง

สามปีก่อน ก่อนที่คุณย่าฉัตร จะจากไป เธอรีบ บังคับให้อารียา แต่งงานกับรพีพงษ์เทพธิดาผู้ซึ่งเปล่งประกายระยิบระยับใน สายตาของชาวโลก พลันต้องตกลงสู่พื้นดิน

สามปีมานี้ รพีพงษ์ไม่ทำการทำงานอะไรเลย วันๆ ทำแค่เพียงซักผ้า ทำกับข้าว ทิ้งขยะ ผู้คนใน เมืองริเวอร์ ขนานนามเขาว่าไอ้สวะ เดิมที่เคยภาค ภูมิใจว่าเป็นเทพธิดา ก็กลายเป็นคำเย้ยหยันไปโดย สิ้นเชิง

ตอนนี้ รพีพงษ์ก็มาสร้างความลำบากในงานวัน เกิดของคุณปู่อีก

“น่าตลกสิ้นดี นึ่งานวันเกิดของคุณปู่ ไม่มีของ ขวัญไม่พอ ยังกล้ามาขอเงินห้าแสนอีก รพีพงษ์ ไม่กี่ ปีมานี้นายทำให้ตระกูลฉัตรมงคลขายหน้าไม่พออีก เหรอ นายอุตส่าห์มายืมเงินในงานวันเกิด จะทำให้ คุณปู่โกรธหรือไง” คนที่พูดคือธายุกร ลูกหลานที่ ทำให้ท่านปู่นภทีป์ พึงพอใจมาตลอด

“ฉันว่าไอ้คนสมองพิการมันจงใจ อีกอย่างสถาน เลี้ยงเด็กกำพร้าก็แค่ข้ออ้าง มันต้องการเอาเงินของ คุณปู่ไปใช้เอง ดูจากสมองของมันแล้วคงจะคิด อะไรแบบนี้ไม่ได้หรอก คงจะเป็นอารียาที่สั่งมันมา สินะ”

หลานสาวที่คุณปู่รักที่สุดอย่างชรินทร์ทิพย์พูด เสริม พวกเธอไม่ลงรอยกันอยู่แล้ว เมื่อมีโอกาสก็พูด ใส่ร้าย อารียา

เมื่อมีคนพูดถึง อารียา รพีพงษ์ก็อธิบายขึ้นมา ทันที “ไม่ใช่ ผมแค่ต้องการยืมเงินคุณปู่ ช่วงนี้ผม หมุนเงินไม่ค่อยทัน ผมไม่มีปัญญาหาเงินเยอะขนาด นั้น ผมจะต้องหาเงินมาคืนคุณปู่แน่นอน”

“เลิกพูดไร้สาระสักที คนไร้ประโยชน์อย่างนาย ขนาดงานยังไม่มีให้ทำถ้าให้นายยืม นายจะเอา ปัญญาที่ไหนมาคืน” ธายุกรพูดเย้ยหยัน

“จริงค่ะ ไอ้สวะนี่มันมาจากสถานเลี้ยงเด็ก กำพร้า แกยืมเงินคุณปู่เพื่อไปเลี้ยงพวกสวะแบบแก เหรอ ฉันว่าทางที่ดีแกรีบปิดไอ้สถานเลี้ยงเด็ก กำพร้านั่นซะเถอะ” ชรินทร์ทิพย์พูดด้วยสีหน้า ประชดประชัน

รพีพงษ์มองคนที่กำลังต่อว่าเขาแล้วกัดฟัน กรอด ตอนที่เขากลายเป็นคนเร่ร่อน สถานเลี้ยงเด็ก กำพร้ามารับตัวเขาไว้ เขาถึงเติบโตเป็นผู้เป็นคนมา ถึงทุกวันนี้ ตอนนี้สถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้ากำลัง ลำบาก เขาจึงอยากช่วย แต่เรื่องมันกะทันหันเกินไป เขาไม่มีเงินมากขนาดนั้น เขาคิดได้เพียงการยืมเงิน เท่านั้น

ตอนแรกเขาคิดว่าทุกคนจะมีความเมตตาช่วย เหลือสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า แต่คิดไม่ถึงว่าจะได้รับสายตาอันเย็นชาแบบนี้ ในใจของเขาคิดถึงวิกฤติ ของสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า เขาถึงไม่แสดงท่าที เกรี้ยวกราดอะไรออกมา

ชายชราที่ป์ โกรธจนหน้าดำหน้าแดง เขา จ้องรพีพงษ์เขม็ง แล้วพูดเสียงดังออกไปว่า “เลิกทำ ตามอำเภอใจได้แล้ว นี่พวกแกมาอวยพรฉันหรือจะ มาเพิ่มความวุ่นวายกันแน่ รีบไสหัวไปซะ งานเลี้ยง ของฉันไม่ต้องการคนไร้ประโยชน์อย่างแก ต่อไป ถ้าบ้านเรามีงานเลี้ยงอะไร ฉันไม่อนุญาตให้แกเข้า ร่วมอีกต่อไป”

“คุณปู่ ตอนนี้ที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าลำบาก มากจริงๆ เด็กพวกนั้นต้องการความช่วยเหลือ” รพี พงษ์กัดฟันพูดอย่างไม่ยอมแพ้ สีหน้าของเขาเต็มไป ด้วยความซื่อสัตย์

อารียาเห็นท่าที่จริงจังของเขาแล้ว ก็ถอน หายใจออกมาอย่างจนปัญญา แล้วพูดกับนภทีป์ “คุณปู่คะ เขาต้องการช่วยสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า จริงๆ ค่ะ เขาเติบโตมาจากที่นั่น เขาผูกพันกับที่นั่น มาก คุณปู่ช่วยเขาด้วยนะคะ”


และยังมี  นิยาย อ่านนิยาย นิยาย pdf นิยายวาย อ่านนิยายฟรี นิยายออนไลน์ อีกหลายเรื่องที่รอให้คุณอ่านที่ novel-fast.com

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท