พลิกชีวิต ผมเป็นคนรวยแล้ว / แมงดา? ผมเป็นสายเปย์ต่างหาก – บทที่ 1167 ไสหัวออกไปให้พ้น

บทที่ 1167 ไสหัวออกไปให้พ้น

เมื่อรพีพงษ์ได้ยินเสียงดังมาจากโทรศัพท์ เพียงรู้สึกเต็มไปด้วยความหมดหนทาง

“พ่อ คุณน้า พวกคุณรู้มั้ยว่าพวกคุณกำลังพูดอะไร? ทุกครั้งที่ครอบครัวพวกเรามีปัญหารพีพงษ์ก็ยังเป็นคนช่วยพวกเราจัดการไม่ใช่เหรอ?”

อารียาเอ่ยปากพูดด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยไม่พอใจ

ในช้าไม่ก็อารียาก็ขับรถเบนซ์ของเธอ ไปที่งานเลี้ยงในโรงแรม ก่อนหน้าที่จะขึ้นรถเธอได้ส่งตำแหน่งที่อยู่ของงานเลี้ยงให้รพีพงษ์

พนักงานเสิร์ฟที่ทางเข้าโรงแรมก็เคยเห็นรถหรูนับมาไม่ถ้วนเป็นธรรมดา หลังจากที่เห็นรถเบนซ์คันนี้ พวกเขาก็เข้าใจโดยธรรมชาติว่าสถานะของคนที่สามารถขับรถแบบได้ไม่มีทางที่จะต้อยต่ำอย่างแน่นอน

ผลเป็นอย่างที่คาดไว้ หลังจากนั้นสักครู่ พวกเขาก็เห็นหญิงสาวที่เทียบเท่ากับสามารถใช้เทพธิดามาอธิบายได้ เดินลงมาจากรถเบ้นซ์

วันนี้อารียาสวยมากจริงๆ การปรากฏตัวของเธอดึงดูดสายตาของผู้ชายนับไม่ถ้วน เมื่อเห็นฉากนี้ ในใจของโสรญาก็ยิ่งหลงตัวเองอย่างไร้ที่เปรียบ

ในห้องวีไอพีของชั้นบน จักรินกำลังชนแก้วกับวิลเลียมอย่างไม่หยุด และในขณะนี้ คนในครอบครัวของอารียากำลังเดินเข้ามาในห้องวีไอพี ชั่วพริบตาที่เห็นอารียา วิลเลียมก็นิ่งอึ้งไปทันที

เนื่องจาก หญิงสาวที่สวยบาดตาอย่างอารียา ต่อให้เขาจะไม่เคยเห็นมาก่อน เมื่อมองไปแวบเดียวแบบนี้ จารุดาที่นั่งอยู่ข้างๆของตัวเอง ดูเหมือนเทียบเท่ากับหญิงสาวในชนบท

วิลเลียมรีบลุกขึ้นยืนทันที ถามอารียาว่า: “คนคนนี้เป็นใคร?”

เมื่อจารุดาเห็นฉากนี้ ใบหน้าก็เต็มไปด้วยความโกรธในทันที ตอบกลับด้วยความโกรธว่า

“เธอคืออารียา เป็นลูกของญาติครอบครัวพวกเรา”

วิลเลียมถึงได้ตระหนักว่ากระทำเมื่อกี้นี้ของเขาไม่เหมาะสนมากแค่ไหน ไม่ว่าอย่างไรก็ตามเขาก็เป็นคนของตระกูลวอลบิลซีเป่ย สาวสวยแบบไหนที่ไม่เคยเห็นมาบ้าง ไม่นึกเลยว่าจะควบคุมตัวเองไม่อยู่เพราะหญิงสาวแบบนี้

กระแอมอย่างกระอักกระอ่วนไม่กี่ครั้ง เขาก็นั่งลงไปที่ในที่นั่งของตัวเองอีกครั้ง

ซูโก๋แนะนำหลายคนนี้ให้กับวิลเลียมอย่างรวดเร็ว ตอนที่เขาแนะนำคนในครอบครัวของอารียาให้วิลเลียม แม้แต่จมูกก็แทบจะเชิดลอยขึ้นไปบนฟ้าแล้ว

เนื่องจากฐานะตำแหน่งของวิลเลียมวางอยู่ที่นี่ นับประสาอะไรกับรพีพงษ์ ไม่ใช่ว่ารพีพงษ์จะสามารถพอที่จะเทียบได้

เดิมทีศักดายังคิดว่า ครั้งนี้ที่เชิญพวกเขามาเพื่อจะเชื่อมสัมพันธ์ที่ดีกับครอบครัวพวกเขา คาดไม่ถึงนี่เพิ่งจะปรากฏตัว ซูโก๋ก็แนะนำลูกเขยใหม่ของครอบครัวพวกเขาไม่หยุด

เขาก็นึกถึงลูกเขยของครอบครัวตัวเองในทันที เป็นเศษสวะจริงๆ ไม่ช้าก็เร็วเขาจะต้องถูกไล่ออกจากบ้าน!

ในขณะนี้รพีพงษ์ก็มาถึงที่ชั้นล่างของโรงแรมอย่างรวดเร็ว

ถ้าหากบอกว่าก่อนหน้านั้นอารียาปรากฏตัวที่หน้าประตูโรงแรมนี้ ก็ดึงดูดความสนใจของทุกคนแล้ว ถ้าอย่างนั้นรพีพงษ์ปรากฏตัวที่หน้าประตูโรงแรมแห่งนี้ในเวลานี้ ก็ยิ่งดึงดูดความสนใจมากขึ้น

เนื่องจากโรงแรมอย่างชั้นนำแบบนี้ และเสื้อผ้าทั้งชุดที่รพีพงษ์สวมใส่อยู่ แม้แต่พวกพนักงานทำความสะอาดของโรงแรมยังดีกว่าเขาหลายร้อยเท่า

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่ยืนอยู่ที่หน้าประตูไม่ลังเลแม้แต่น้อย ขวางรพีพงษ์ไว้ที่ด้านนอกประตู

“นายไม่สามารถเข้าไปในโรงแรมนี้ได้”

เมื่อรพีพงษ์ได้ยินคำพูดนี้ก็ขมวดคิ้วทันที ในน้ำเสียงเต็มไปด้วยความเยือกเย็นเอ่ยปากพูดว่า

“ถอยออกไป!”

และเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคิดไม่ถึงว่ารพีพงษ์จะกล้าพูดแบบนี้กับเขา เนื่องจากเขาสามารถที่จะเป็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของโรงแรมแห่งนี้ได้ ซึ่งเป็นงานที่ดีมากในสายตาของคนรอบข้าง

เนื่องจากมีผู้คนมากมายแย่งกันแทบเป็นแทบตายก็อยากจะเข้ามาก็ไม่มีสิทธิ์นี้ แต่ไม่นึกเลยว่ารพีพงษ์จะกล้าพูดจาแบบนี้กับเขา

ตอนที่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยนิ่งอึ้ง รพีพงษ์ก็ตรงเข้าไปที่ประตูใหญ่ของโรงแรมแบบนี้

“ขวางเขาไว้! รีบขวางไอ้หมอนั่นไว้ให้ฉันเดี๋ยวนี้!”

ในที่สุดเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยก็ดึงสติกลับมาได้แล้วตะโกนเสียงดังขึ้นมาในโรงแรม ในไม่ช้าเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหลายคนก็รายล้อมไว้ทั้งหมด โดยขวางรพีพงษ์อยู่ที่เดิม

“พวกคุณได้โปรดถอยออกไปให้ฉันเดี๋ยวนี้”

รพีพงษ์พยายามควบคุมความโกรธในใจของตัวเอง และเอ่ยปากพูดว่า

“ฉันรีบมาก”

เขาไม่อยากพูดจาไร้สาระกับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่อยู่ตรงหน้าเหล่านี้

“ฮ่าๆ เด็กเวรอย่างแกนะเหรอ หรือว่าแกยังต้องการเข้าไปในโรงแรมของพวกเราเหรอ? ไม่งั้นแกบอกฉันมาว่าแกจะไปชั้นไหน?”

เมื่อได้ยินคำพูดของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย รพีพงษ์เอ่ยปากพูดในทันที

“ฉันจะไปห้องวีไอพีของชั้นบน”

และเมื่อเห็นคำตอบของรพีพงษ์ เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่อยู่รอบๆก็หัวเราะกันลั่นออกมาอย่างฉับพลัน

“ฮ่าฮ่าฮ่า ฉันตลกจะตายอยู่แล้วจริงๆ เด็กคนนี้ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงเกินไปแล้ว ไม่นึกเลยว่าเขาจะบอกว่าจะไปชั้นบน!”

และเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหนึ่งในนั้นก็พูดกับรพีพงษ์ด้วยใบหน้าที่เต็มไปความเหยียดหยาม

“ทางที่ดีแกรีบไสหัวออกให้พ้น ฉันเกรงว่าแกคงจะไม่รู้ว่าแขกผู้มีเกียรติอย่างไรที่สามารถขึ้นไปที่ห้องวีไอพีได้!”

“โธ่ ลูกพี่อย่าไปพูดจาไร้สาระกับไอ้หมอนี่ คาดว่าไม่แน่ไอ้หมอนี่อยากจะเข้าไปขโมยของ เนื่องจากพวกเราก็รู้ดีว่าคนที่สามารถพอที่จะทานอาหารอยู่ที่ชั้นสุดได้ก็เป็นเจ้านายใหญ่ที่มีชื่อเสียงที่โด่งดังมาก”

รพีพงษ์ไม่อยากจะสนใจคนเหล่านี้ที่อยู่ตรงหน้า เนื่องจากถ้าหากเขาไปสาย อารียาคงจะตำหนิเขาอย่างแน่นอน

เขาผลักเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่อยู่ตรงหน้าออกไปทันที และเดินไปที่บันได

“ไม่นึกเลยว่าไอ้หมอนี่จะกล้าลงมือ! ไม่ต้องเกรงใจเขาแล้ว รีบฆ่าเขาให้ตายซะ!”

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหลายคนรีบวิ่งพุ่งเข้าหารพีพงษ์ แต่เพียงแค่ชั่วอึดใจเดียว พวกเขาทั้งหมดก็กลับบินออกมาและล้มลงกับพื้นคร่ำครวญขึ้นมา

ในชั้นบนของตึก ครอบครัวของจักรินกำลังพูดคุยกัน ครอบครัวของโสรญาไม่สามารถที่จะพูดแทรกไปได้แม้แต่คำเดียว ทำได้เพียงนั่งที่มุมโต๊ะ และมองดูการแสดงของครอบครัวของจักรินที่อยู่ตรงหน้า

สายตาของวิลเลียมกลับมองไปที่อารียาเป็นครั้งเป็นคราว

ในขณะที่มอง ในใจของวิลเลียมก็ตัดสินได้ วันหนึ่งไม่ช้าก็เร็วตัวเองจะต้องกดทับหญิงสาวคนนี้ไว้ใต้ร่างกายอย่างแน่นอน!

“ขอโทษด้วยจริงๆที่ฉันมาสาย”

ในขณะนี้รพีพงษ์เปิดประตูเดินเข้ามา แต่เสียงขอโทษของเขานี้ เพียงแค่ให้อารียาได้ยินคนเดียว

โสรญาที่เดิมทีที่ตกอยู่ในความเงียบโดยตลอด เมื่อได้ยินเสียงของรพีพงษ์ ก็ตะโกนด้วยความโกรธขึ้นมาในทันที

“ตอนนี้แกเพิ่งจะรู้ว่าขอโทษ ไม่นึกเลยว่าจะสายขนาดนี้เพิ่งมาถึง ทำให้พวกเราขายหน้ามากจริงๆ!”

“ฮ่าฮ่าฮ่า รพีพงษ์ นายมาสายจริงๆ นายต้องดื่มลงโทษตัวเองสามแก้ว ฉันได้ยินมาว่าความสามารถในการดื่มของนายดีมาก!”

ซูโก๋ลุกขึ้นยืนพูดกับรพีพงษ์ทันที

ถ้าหากคนที่ไม่ทราบว่าความเกลียดชังระหว่างสองครอบครัวนี้ลึกซึ้งเพียงใดในเวลานี้ เมื่อเห็นฉากตรงหน้านี้คงจะคิดว่าความสัมพันธ์ระหว่างสองครอบครัวนี้ดีเป็นอย่างมาก

ในขณะนี้รพีพงษ์ไม่ได้ตั้งใจจะพูดอะไร นั่งตรงลงไปที่ข้างๆอารียาทันที

ซูโก๋ไม่นึกเลยว่าจะเห็นรพีพงษ์กล้าที่จะไม่สนใจคำพูดของตัวเอง ก็เอ่ยปากตะโกนเสียงดังทันที

“แกคิดว่าช่วงนี้แกทำอะไรได้บ้างแล้ว ก็คิดว่าแกสามารถพอที่จะมาอวดดีต่อหน้าพวกเราแล้วเหรอ ตอนนี้พวกเรารู้จักกับคนของตระกูลวอลบิลซีเป่ย!”

เดิมทีซูโก๋ยังต้องการจะบอกว่า พวกเขาสามารถอาศัยตระกูลวอลบิลทำอะไรบ้าง แต่รพีพงษ์กลับเพียงแค่เขม็งตาใส่ซูโก๋อย่างโหดๆแวบหนึ่ง ซูโก๋ก็หวาดกลัวจนตัวสั่นเทาขึ้นมา และไม่กล้าที่จะพูดต่อแม้แต่คำเดียว

เนื่องจากเขาเคยได้ยินมาว่าลูกน้องของรพีพงษ์โหดมากแค่ไหน และในขณะนี้อารียาหันหน้าไปถามรพีพงษ์เบาๆว่า

“ทำไมนายมาช้าขนาดนี้ รถติดเหรอ?”

รพีพงษ์กำลังจะตอบ ก็ได้ยินเสียงดังมาจากข้างนอกอย่างฉับพลัน

พลิกชีวิต ผมเป็นคนรวยแล้ว / แมงดา? ผมเป็นสายเปย์ต่างหาก

พลิกชีวิต ผมเป็นคนรวยแล้ว / แมงดา? ผมเป็นสายเปย์ต่างหาก

อ่านนิยาย เรื่อง พลิกชีวิตผมเป็นคนรวยแล้ว ฟรี ได้ที่ novel-fast 


บทนำ
โดยนำเนื้อเรื่องมาจากบางส่วนของ พลิกชีวิตผมเป็นคนรวยแล้ว
ผมเป็นเป็นเขยแต่งเข้าบ้านฝ่ายหญิงมาสามปี ทุกคนต่างก็ คิดว่าสามารถเหยียบย่ำผมได้ ในวันนี้ เพื่อเธอ ผมจะต่อต้าน กับโลกนี้

เรื่องย่อ
“คุณชาย คุณจำเป็นจะต้องกลับไปเกียวโตกับ พวกเรา เพื่อสืบทอดกิจการของตระกูลลัดดาวัลย์

“คุณแม่ของคุณอยากจะขอโทษกับเรื่องที่ทำ ผิดพลาดในปีนั้น อีกทั้งยังหวังว่าคุณจะไม่คิดเล็ก คิดน้อยกับเรื่องบาดหมางครั้งก่อนเก่าและเห็นแก่ ส่วนรวม”

“ตระกูลลัดดาวัลย์ถือเป็นตระกูลชั้นนำของ ประเทศ จะขาดคนสานต่อไม่ได้ครับ” รพีพงษ์ มองไปยังชายชราตรงหน้าที่กำลังโค้ง

ตัวด้วยท่าทีนอบน้อม จากนั้นก็แสยะยิ้มออกมา

“ตอนแรกผู้หญิงใจดำอำมหิตคนนั้นต้องการจะ ควบคุมตระกูลลัดดาวัลย์ เธอขับไล่ฉันออกจากบ้าน อย่างไร้ความเมตตา แถมยังใส่ร้ายว่าฉันทรยศ เธอ กลัวว่าฉันจะแก้แค้นเลยบังคับให้ฉันมาอยู่ในเมือง เล็กๆ อย่างเมืองริเวอร์แถมยังโดนคนเยาะเย้ยว่าเป็น ลูกเขยที่ไม่มีปัญญาแต่งภรรยาเข้าบ้าน ต้องยอมไป เป็นเขยบ้านคนอื่น”

“ตอนนี้เธอป่วยหนัก พวกนายถึงจะคิดถึงฉัน ไม่ คิดว่าสายเกินไปหน่อยเหรอ”

“ฉันชินกับการเป็นลูกเขยที่ต้องมาอยู่ในตระกูล ฉัตรมงคล ชินแล้วกับการที่โดนคนพูดว่าเกาะผู้หญิง กิน ฉันไม่สามารถไปยุ่งกับเรื่องของตระกูลลัดดา วัลย์ได้อีก พวกนายกลับไปเถอะ”

พูดจบรพีพงษ์ ก็หมุนตัวโยนขยะถุงขยะในมือ ลงถัง แล้วเดินจากไป

ถึงแม้การที่ได้เป็นคนสืบทอดตระกูลลัดดาวัลย์ จะเป็นเรื่องช็อกโลก แต่เขาก็ไม่ได้คิดอะไรเกี่ยวกับ เรื่องนี้

ในปีนั้นเขาโดนคนในตระกูลลัดดาวัลย์ไล่ออก จากบ้าน เขาก็ไม่เหลือเยื่อใยอะไรกับตระกูลลัดดา วัลย์อีกแล้ว

ตอนนี้เขาเป็นลูกเขยที่ไม่เอาไหนในตระกูล ฉัตรมงคลตระกูลอันดับสองของเมืองริเวอร์อีกทั้ง เขายังเป็นไอ้สวะที่รู้จักกันในเมืองริเวอร์

ไม่มีใครรู้ว่าเขาเคยเป็นคุณชายของตระกูลลัด ดาวัลย์แห่งเกียวโต

แต่ทว่าเรื่องนี้มันผ่านไปแล้ว ถึงแม้ว่าตอนนี้เขา จะใช้ชีวิตอย่างอนาถ ทั้งตัวของเขามีเงินฝากไม่ถึงสี่หลัก แต่เขากลับไม่เสียใจ

รพีพงษ์ เดินถือผลไม้ในมือไป บ้านของตระกูล ฉัตรมงคล วันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณปู่ ญาติ สนิทของตระกูลฉัตรมงคลจะมารวมตัวกันที่นี่ แน่นอนว่างานนี้หลีกเลี่ยงการพูดเปรียบเทียบไม่ได้ อยู่แล้ว แต่ทว่ารพีพงษ์ กลับทำให้ครอบครัวของ อารียาเป็นเรื่องตลก

งานเลี้ยงเริ่มขึ้น ทุกคนในตระกูลฉัตรมงคลต่าง พากันนำของขวัญมามอบให้คุณปู่

“คุณปู่ ผมรู้ว่าคุณปู่ชอบของโบราณ รูปภาพนี้ คือ (ภาพฤาษีตกปลาในซีชาน) ของ ถางหูโป์เป็น รูปภาพจริงที่ผมตั้งใจหามาให้คุณปู่ นี่ครับคุณปู่” หลานคนโตธายุกร ยิ้ม แล้วมอบม้วนรูปภาพหนึ่งให้ ชายชรา

“คุณปู่ หยกชิ้นนี้เป็นของที่ผมขอร้องให้เพื่อนที่ อยู่ต่างประเทศซื้อให้ ราคาไม่เบาเลยค่ะ” หลานรัก คนเล็กอย่างชรินทร์ทิพย์ยื่นหยกให้ชายชรา

ต่างคนต่างก็แย่งกันมอบของขวัญ เพื่อที่จะเอา อกเอาใจคุณปู่

“คุณปู่ ปู่พอมีเงินให้ผมยืมสักห้าแสนไหมครับในปีนี้สถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้าไม่ได้รับเงินบริจาค จากผู้ที่มีเมตตา มันใกล้จะไปต่อไม่ได้แล้วครับ ขีน เป็นแบบนี้ต่อไป เด็กๆ ในนั้นก็จะไร้ที่อยู..

ขณะนั้นเอง รพีพงษ์ที่นั่งอยู่ท้ายโต๊ะก็เอ่ยขึ้นมา เกิดความโกลาหลขึ้น

ศศินัดดาแม่ของภรรยาลุกขึ้นมาในทันที เธอชี้ หน้าของเขาแล้วต่อว่าทันที “นี่สมองแกมีปัญหาหรือ ไง รู้ไหมว่าแกกำลังพูดอะไรอยู่”

สาวงามแห่งเมืองริเวอร์อย่างอารียา ผู้เป็นซึ่ง เป็นภรรยาของรพีพงษ์ ก็คิดไม่ถึงว่าเขาจะพูดแบบ นั้นออกมาเหมือนกัน เธอถึงกับต้องลุกขึ้นยืนแล้วพูด ว่า “คุณปู่ เขาคงจะไม่ค่อยมีสติ คุณปู่อย่าไปใส่ใจ กับคำพูดของเขาเลยค่ะ”

พูดจบเธอก็ยื่นมือออกไปบีบแขนของสามีอย่าง รุ่นแรง

สามปีก่อน ก่อนที่คุณย่าฉัตร จะจากไป เธอรีบ บังคับให้อารียา แต่งงานกับรพีพงษ์เทพธิดาผู้ซึ่งเปล่งประกายระยิบระยับใน สายตาของชาวโลก พลันต้องตกลงสู่พื้นดิน

สามปีมานี้ รพีพงษ์ไม่ทำการทำงานอะไรเลย วันๆ ทำแค่เพียงซักผ้า ทำกับข้าว ทิ้งขยะ ผู้คนใน เมืองริเวอร์ ขนานนามเขาว่าไอ้สวะ เดิมที่เคยภาค ภูมิใจว่าเป็นเทพธิดา ก็กลายเป็นคำเย้ยหยันไปโดย สิ้นเชิง

ตอนนี้ รพีพงษ์ก็มาสร้างความลำบากในงานวัน เกิดของคุณปู่อีก

“น่าตลกสิ้นดี นึ่งานวันเกิดของคุณปู่ ไม่มีของ ขวัญไม่พอ ยังกล้ามาขอเงินห้าแสนอีก รพีพงษ์ ไม่กี่ ปีมานี้นายทำให้ตระกูลฉัตรมงคลขายหน้าไม่พออีก เหรอ นายอุตส่าห์มายืมเงินในงานวันเกิด จะทำให้ คุณปู่โกรธหรือไง” คนที่พูดคือธายุกร ลูกหลานที่ ทำให้ท่านปู่นภทีป์ พึงพอใจมาตลอด

“ฉันว่าไอ้คนสมองพิการมันจงใจ อีกอย่างสถาน เลี้ยงเด็กกำพร้าก็แค่ข้ออ้าง มันต้องการเอาเงินของ คุณปู่ไปใช้เอง ดูจากสมองของมันแล้วคงจะคิด อะไรแบบนี้ไม่ได้หรอก คงจะเป็นอารียาที่สั่งมันมา สินะ”

หลานสาวที่คุณปู่รักที่สุดอย่างชรินทร์ทิพย์พูด เสริม พวกเธอไม่ลงรอยกันอยู่แล้ว เมื่อมีโอกาสก็พูด ใส่ร้าย อารียา

เมื่อมีคนพูดถึง อารียา รพีพงษ์ก็อธิบายขึ้นมา ทันที “ไม่ใช่ ผมแค่ต้องการยืมเงินคุณปู่ ช่วงนี้ผม หมุนเงินไม่ค่อยทัน ผมไม่มีปัญญาหาเงินเยอะขนาด นั้น ผมจะต้องหาเงินมาคืนคุณปู่แน่นอน”

“เลิกพูดไร้สาระสักที คนไร้ประโยชน์อย่างนาย ขนาดงานยังไม่มีให้ทำถ้าให้นายยืม นายจะเอา ปัญญาที่ไหนมาคืน” ธายุกรพูดเย้ยหยัน

“จริงค่ะ ไอ้สวะนี่มันมาจากสถานเลี้ยงเด็ก กำพร้า แกยืมเงินคุณปู่เพื่อไปเลี้ยงพวกสวะแบบแก เหรอ ฉันว่าทางที่ดีแกรีบปิดไอ้สถานเลี้ยงเด็ก กำพร้านั่นซะเถอะ” ชรินทร์ทิพย์พูดด้วยสีหน้า ประชดประชัน

รพีพงษ์มองคนที่กำลังต่อว่าเขาแล้วกัดฟัน กรอด ตอนที่เขากลายเป็นคนเร่ร่อน สถานเลี้ยงเด็ก กำพร้ามารับตัวเขาไว้ เขาถึงเติบโตเป็นผู้เป็นคนมา ถึงทุกวันนี้ ตอนนี้สถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้ากำลัง ลำบาก เขาจึงอยากช่วย แต่เรื่องมันกะทันหันเกินไป เขาไม่มีเงินมากขนาดนั้น เขาคิดได้เพียงการยืมเงิน เท่านั้น

ตอนแรกเขาคิดว่าทุกคนจะมีความเมตตาช่วย เหลือสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า แต่คิดไม่ถึงว่าจะได้รับสายตาอันเย็นชาแบบนี้ ในใจของเขาคิดถึงวิกฤติ ของสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า เขาถึงไม่แสดงท่าที เกรี้ยวกราดอะไรออกมา

ชายชราที่ป์ โกรธจนหน้าดำหน้าแดง เขา จ้องรพีพงษ์เขม็ง แล้วพูดเสียงดังออกไปว่า “เลิกทำ ตามอำเภอใจได้แล้ว นี่พวกแกมาอวยพรฉันหรือจะ มาเพิ่มความวุ่นวายกันแน่ รีบไสหัวไปซะ งานเลี้ยง ของฉันไม่ต้องการคนไร้ประโยชน์อย่างแก ต่อไป ถ้าบ้านเรามีงานเลี้ยงอะไร ฉันไม่อนุญาตให้แกเข้า ร่วมอีกต่อไป”

“คุณปู่ ตอนนี้ที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าลำบาก มากจริงๆ เด็กพวกนั้นต้องการความช่วยเหลือ” รพี พงษ์กัดฟันพูดอย่างไม่ยอมแพ้ สีหน้าของเขาเต็มไป ด้วยความซื่อสัตย์

อารียาเห็นท่าที่จริงจังของเขาแล้ว ก็ถอน หายใจออกมาอย่างจนปัญญา แล้วพูดกับนภทีป์ “คุณปู่คะ เขาต้องการช่วยสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า จริงๆ ค่ะ เขาเติบโตมาจากที่นั่น เขาผูกพันกับที่นั่น มาก คุณปู่ช่วยเขาด้วยนะคะ”


และยังมี  นิยาย อ่านนิยาย นิยาย pdf นิยายวาย อ่านนิยายฟรี นิยายออนไลน์ อีกหลายเรื่องที่รอให้คุณอ่านที่ novel-fast.com

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท