Invincible Divine Dragon’s Cultivation System ระบบฝึกฝนมังกรอมตะ – ตอนที่ 217

ตอนที่ 217 เทพเจ้าแห่งหินเดิมพัน
“เฮ้!..ฮ่า ๆ ๆ เทพธิดาแห่งโชคลาภกำลังส่งยิ้มให้กับฉันอยู่!” หวัง
เสียน หัวเราะและพูดออกมาอย่างยียวน หลังจากที่เขาตัดหินเดิมพัน
ก้อนที่สอง และเขาได้หยกโลหิตระดับสูงสุดมาอย่างง่ายดาย
หยกโลหิตระดับสูงสุดชิ้นนี้ มีมูลค่าอย่างน้อยห้าล้านหยวน
หลานชิงเยว่ และ หลานเฉียนเฟิง จ้องมองไปที่หยกโลหิตในมือของ
หวังเสียน ด้วยความตกตะลึง
เขาเพียงแค่โชคดีเกินไปอย่างนั้นใช่ไหม?
หญิงวัยกลางคนตระกูลโจวและกลุ่มคนที่มาพร้อมกับเธอต่างจ้องมอง
ไปที่ หวังเสียนด้วยความมึนงง ใบหน้าของพวกเขานั้นเปลี่ยนไป
กลายเป็นยับย่นจะดูน่าเกลียด
“ฮึ! ก็แค่โชคดี!” หญิงวัยกลางคนพูดพูดออกมาอย่างหงุดหงิด
“ดำเนินการต่อ!”
หวังเสียนโยนหยกโลหิตในมือของเขา ไปให้โม่ชิงหลง ก่อนที่เขา
จะหยิบหินเดิมพันก้อนที่เหลือออกมา ขนาดของมันเกือบจะเท่ากับ
หัวคน
“นี่คือหินเดิมพันก้อนที่สามของเขา เขาคงจะไม่ได้รับหยกอีกชิ้น
หนึ่งหรอกใช่ไหม?”
“มันจะเป็นไปได้อย่างไร! เขาจะโชคดีมากมายอะไรขนาดนั้นได้
ยังไง ต่อให้เป็นปรมาจารย์ที่เก่งกาจที่สุดก็ยังไม่สามารถรับประกัน
ได้เลยว่าเขาจะได้รับกำไรมากถึงสองเท่าจากเงินลงทุนของตัวเองจาก
การเล่นเดิมพันหินหยก เฉพาะที่ฉันเคยรู้มาอาจารย์ที่เก่ง ๆ หลายคน
เขาสามารถรับประกันความสำเร็จของตัวเองได้แค่ประมาณ 1.5 เท่า
ของเงินลงทุนเพียงเท่านั้น!”
“เขาคงจะเป็นลูกนอกสมรสของเทพเจ้าแห่งโชคชะตาแล้วล่ะ ถ้าหิน
เดิมพันทั้งสามก้อนที่เขาเลือกมามีหินหยกอยู่ภายในนั้น!”
ผู้คนที่มามุงดูโดยรอบต่างจ้องมองไปที่หวังเสียน พร้อมกับพูดคุย
กระซิบกระซาบกันอย่างเมามัน
หญิงวัยกลางคนแห่งตระกูลโจวพร้อมกับกลุ่มคนของเธอก็จ้องมอง
มาที่เขาด้วยเช่นเดียวกัน
หวังเสียน แอบหัวเราะอยู่ในใจเมื่อเห็นท่าทางของกลุ่มคนทั้งหมดที่
กำลังจ้องมองและลุ้นหินเดิมพันที่อยู่ในมือของเขาในตอนนี้
“อ๊าา!”
หวังเสียน ยิ้มพร้อมกับแกล้งร้องออกมาอย่างตกใจหลังจากที่เขาผ่า
หินเดิมพันลงที่ขอบด้านนอกของมัน แล้วไม่พบอะไรอยู่ในหินเดิม
พัน
“การลงมีดครั้งแรกล้มเหลว!”
“มันก็ควรจะเป็นเรื่องปกติของหินเดิมพัน หากหินเดิมพันทุกก้อนมี
หินหยกอยู่ข้างในคนขายหินเดิมพันก็คงไม่ต้องเอาหินออกมาขาย
แล้วล่ะ พวกเขานั้นคงจะเก็บเอาไว้เพื่อผ่านำหินหยกออกไปขาย
กันเองไม่ดีกว่าเหรอ!”
“ฮ่า ๆ ๆ !เทพธิดาแห่งโชคลาภกำลังส่งยิ้มให้เขาอย่างนั้นนะเหรอ
ช่างงี่เง่า!…”
หญิงวัยกลางคนกำลังหัวเราะเยาะความโชคร้ายของหวังเสียน
ในขณะที่เธอกำลังจะพูดอะไรบางอย่างออกมา แต่หลังจากนั้นคำพูด
ของเธอก็ต้องหยุดลงในทันที หลังจากที่หวังเสียน ตัดหินเดิมพันซ้ำ
ลงอีกครั้งหนึ่ง
“ปะ!..เป็นไปได้ยังไง!” หญิงวัยกลางคนตะโกนออกมาอย่างลืมตัว
เมื่อเห็นแสงสีเขียวจากหินเดิมพันที่หวังเสียนกำลังผ่าอยู่อย่างตั้งใจ
“เฮ้ย!..เขาได้มันมาอีกแล้ว! นี่มันอะไรกันวะเนี่ย!”
“ผ่าหินเดิมพันทั้งสามก้อนได้หินหยกหมดทุกก้อน นี่เขาเป็นลูกลับ ๆ
ของเทพเจ้าแห่งโชคชะตาจริง ๆ อย่างนั้นหรือ?”
“นี่!..ดวงเขาดีหรือเขามีฝีมือในการเลือกหินเดิมพันกันแน่?”
หยกสีเขียวชิ้นนี้ไม่เลวร้ายมากนัก แม้ว่ามูลค่าจะไม่สูงเท่ากับหยก
ทั้งสองชิ้นก่อนหน้านี้ แต่ก็ยังมีราคาอยู่ที่หลายล้านหยวนเช่นเดียวกัน!”
“เฮ้อ!..ฉันนี่ช่างโชคดีจริง ๆ !”
หวังเสียนส่ายหัวช้า ๆ ในขณะที่เขาผ่าหินออกมาจนเสร็จ
“เสี่ยวเสียน คุณช่างน่าประทับใจมาก!”
หลานชิงเยว่ วิ่งเข้าไปหาเขาด้วยความดีใจ เธอจ้องมองเขาด้วย
ดวงตาที่เป็นประกายระยิบระยับอย่างชื่นชม
“ฮ่า ๆ ๆ ! ผมไม่ใช่ปรมาจารย์หินหยกอย่างที่พวกเขาพูดจริง ๆ นั้น
แหละ แต่ผมคือเทพเจ้าหินหยกต่างหากล่ะ ฮ่า ๆ ๆ !” หวังเสียน
หัวเราะและพูดออกมาเสียงดังด้วยความสะใจ “เราไปที่ร้านอื่นต่อ
กันเถอะ!”
หวังเสียนโยนหินหยกให้โม่ชิงหลงและมองไปที่กลุ่มของชายชราที่
เรียกตัวเองว่าผู้เชี่ยวชาญระดับปรมาจารย์ “ท่านปรมาจารย์ผู้เฒ่า
ทั้งหลายขอให้โชคดีนะ!”
ชายชรากลุ่มนั้นหน้าแดงด้วยความอับอายขณะที่จ้องมองไปที่หวัง
เสียน และไม่สามารถพูดอะไรเพื่อตอบโต้เขาได้
“ฮ่าฮ่าฮ่า!”
หวังเสียนหัวเราะเสียงดังอย่างสะใจ ก่อนที่เขาจะเดินไปยังร้านถัดไป
หญิงวัยกลางคนแห่งตระกูลโจวและชายวัยกลางคนที่มาจากสำนัก
หลิงเยว่ ต่างมองไปที่หวังเสียน พร้อมกับกัดเขี้ยวเคี้ยวฟันก่อนจะ
พูดกันขึ้นมาว่า “ไป! ตามไปดูเจ้าหนุ่มนั่นกัน ดูซิว่ามันจะดวงดีมาก
ขนาดไหนกันเชียว!”
หวังเสียน มาที่แผงขายหินเดิมพันอีกแห่งหนึ่ง ในขณะที่เขาก็เริ่มใช้
ความสามารถของดวงตา สแกนดูหินเดิมพันในร้านทั้งหมด
“เจ้าของร้าน ผมซื้อหิน 7 ก้อนนั้น!”
หวังเสียนชี้ไปที่หินเดิมพันทั้ง เจ็ดก้อนเพื่อบอกกับเจ้าของร้านให้
นำมาให้กับเขา
“ทั้งหมดราคา 1.85 ล้านหยวนครับคุณลูกค้า!”
“ไม่มีปัญหา! เอาหินทั้งหมดนั่นมาให้ผม!” หวังเสียน พยักหน้าแล้ว
พูดออกมา
“เสี่ยวเสียน คุณไม่ซื้อมากเกินไปหน่อยเหรอ!” หลานชิงเยว่ พูดเตือน
เขาออกมาในทันทีเมื่อเห็นว่าเขาซื้อหินเดิมพันทั้ง 7 ก้อนในราคา
เกือบ 2 ล้านหยวน
“ชิงเยว่! ไว้ใจผมเถอะ คุณแค่รอดูฝีมือผม!”
หวังเสียน ยิ้มให้เธอในขณะที่เขารับหินทั้งหมดมาจากเจ้าของร้าน
“เขาคิดว่าเขาจะสามารถได้รับหยกจากหินเดิมพันทั้งเจ็ดก้อนนั้นเลย
หรืออย่างไร!” หญิงวัยกลางคนแห่งตระกูลโจว มองไปที่หวังเสียน
ด้วยหน้าตาที่บึ้งตึง
หวังเสียนหัวเราะเบา ๆ ทันทีที่เขาได้ยินคำพูดของหญิงวัยกลางคน
เขาหยิบมีดตัดหินขึ้นมา พร้อมกับควงไปมาเบา ๆ ก่อนที่จะตัดไปยัง
หินเดิมพันก้อนหนึ่ง
“โอ้ว!…นั้นหินหยก! เขาได้รับหินหยกอีกครั้งแล้วอย่างนั้นเหรอ!”
เหล่าผู้คนที่เดินตามมาดูเขาต่างตกใจกันมาก เมื่อเห็นว่าเขานั้นได้รับ
หินหยกอีกครั้ง
ถ้ามองในแง่ของผลกำไรนั้น ในตอนนี้เขาได้กำไรมากกว่าต้นทุนที่
จ่ายไปหลายร้อยเท่าตัวเลยทีเดียว
“ดูเหมือนว่านั่นจะเป็นหินหยกระดับกลาง หยกชิ้นนั้นน่าจะมีราคา
มากกว่าล้านหยวนเลยทีเดียว!” หลานชิงเยว่ มีรอยยิ้มและพูดขึ้นมา
อย่างดีใจ
“นี่!… ลูกเขยในอนาคตของตระกูลหลานคนนี้!..เป็นบุตรของเทพเจ้า
แห่งโชคชะตาหรืออย่างไรกัน!” หลานเฉียนเฟิง ดวงตาเหม่อลอย
และบ่นพึมพำออกมาเหมือนคนสติไม่สมประกอบ
“อย่างน้อยหยกชิ้นนี้ราคาก็น่าจะเกินล้านหยวนล่ะนะ!”
เขาโยนหินหยกให้โม่ชิงหลงก่อนที่จะเริ่มตัดหินก้อนต่อไปอย่าง
รวดเร็ว
“เฮ้อ!..โชคของฉันนี่เริ่มแย่แล้วจริง ๆ !”
“อย่างน้อย ๆ ก็ยังพอได้กำไรมาบ้างล่ะนะ!”
หวังเสียน ยิ้มแล้วพูดออกมาเบา ๆ จากก้อนหินเดิมพันทั้งเจ็ดก้อน มี
สามก้อนที่ไม่มีหินหยกอยู่ข้างในนั้น นั่นก็เพราะเขาจงใจที่จะเลือก
หินทั้งสามก้อนนี้ออกมาเอง เพื่อป้องกันไม่ให้มันดูผิดปกติมาก
จนเกินไป
ตู้มมมม!
แต่อย่างไรก็ตามความปั่นป่ วนและความตื่นตะลึงก็ปะทุขึ้นอีกรอบ
ในทันทีเมื่อเขาตัดหินเดิมพันก้อนสุดท้าย
“พระเจ้า!…นั่นมันมรกตก้อนขนาดมหึมาเลยนะนั่น! ราคาของมัน
น่าจะหลายร้อยล้านเลยทีเดียว!”
“นี่มันบ้ามาก ๆ นี่คืออัญมณีก้อนแรกที่พบในหินเดิมพันของเทศกาล
เดิมพันหินหยกในปีนี้เลยทีเดียว!”
“เมื่อวานนี้พึ่งจะมีคนได้รับหยกแก้วจากหินเดิมพันไป และในวันนี้
มีคนได้รับมรกตขนาดใหญ่ไปอีก เทศกาลเดิมพันหินหยกในปีนี้ช่าง
น่าตื่นตะลึงเสียจริง ๆ !”
พลอยมรกตถือได้ว่าเป็นหินที่มีค่าสูงที่สุดในบรรดาตระกูลหินหยก
ต่อให้เป็นมรกตขนาดเล็กเพียงแค่หัวแม่มือ ก็มีราคาถึงหลายสิบล้าน
เลยทีเดียว
และพลอยมรกตที่หวังเสียน ได้รับมาชิ้นนี้ต้องมีมูลค่าไม่ต่ำกว่าร้อย
ล้านหยวนอย่างแน่นอน
“เยี่ยมมาก!”
หวังเสียน พยักหน้าและยิ้มออกมาอย่างพึงพอใจ เขาส่งพลอยมรกต
ชิ้นนั้นต่อไปให้โม่ชิงหลง ด้วยรอยยิ้ม
“เสี่ยวเสียน! คุณน่าทึ่งมากจริง ๆ ยอดเยี่ยมมาก ๆ เลย!”
หลานชิงเยว่ ตื่นเต้นมากจนเธออดไม่ได้ที่จะเดินเข้าไปจูบแก้มเขา
เบา ๆ
หวังเสียน ยิ้มอย่างอารมณ์ดี “ปีนี้คุณไม่จำเป็นต้องจัดหาซื้อหินหยก
อีกต่อไป ผมจะจัดหาหินหยกชั้นดีให้กับคุณเอง!”
“โอเค! ถ้าอย่างนั้นฉันคงต้องฝากเรื่องนี้ไว้กับคุณด้วยก็แล้วกันนะ ปี
นี้บริษัทเครื่องประดับทะเลคราม คงจะต้องอาศัยท่านเทพเจ้าหินหยก
หวังเสียนซะแล้วล่ะ!”
“เอาล่ะไปต่อกันเถอะ!”
หวังเสียน พยักหน้าด้วยรอยยิ้มให้กับหลานชิงเยว่
“นี่!..เป็นไปได้ยังไงกัน!”
หญิงวัยกลางคนแห่งตระกูลโจว จ้องมองไปที่หวังเสียน ด้วยความ
ตื่นตะลึงพร้อมกับกัดฟันจนแน่น
“ท่านผู้หญิงโจวครับ! ผมว่ามันน่าแปลกมากเกินไป เขานั้นหยิบ
ก้อนหินเดิมพันมาแบบสุ่ม ๆ และไม่ได้เข้าไปสังเกตก้อนหินพวก
นั้นเลยแม้แต่น้อย…นี่มันออกจะไร้เหตุผลอย่างสิ้นเชิง!” กลุ่มของ
ชายชราที่เป็นระดับปรมาจารย์หินหยกพูดออกมาด้วยความลำบากใจ
พวกเขาเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการเดิมพันหินอันดับต้น ๆ ในประเทศ
จีน แต่ตอนนี้ชายหนุ่มคนนี้นั้นมีความสามารถมากกว่าพวกเขาทั้ง
กลุ่มอย่างเทียบกันไม่ติด กลุ่มของชายชรารู้สึกอับอายจนอยากจะ
เดินหนีออกไปให้ไกลจากจุดนี้ในทันที
“ใช่! เจ้าหนุ่มคนนั้นเป็นคนประหลาดมาก เขามีรายได้มากกว่า 100
ล้านหยวนภายในเวลาไม่ถึงชั่วโมง หากเขายังคงดำเนินการต่อไป
จำนวนหินหยกที่เขาได้รับมาคงจะสามารถสนับสนุนบริษัทเครื่อง
ประดับทะเลครามได้อย่างแน่นอน!” หญิงวัยกลางคนแห่งตระกูล
โจว พูดขึ้นมาด้วยใบหน้าที่บูดบึ้ง
“ถ้าอย่างนั้นพวกเราก็ต้องหาทางหยุดพวกเขา ไม่เช่นนั้นการกระทำ
ของพวกเราที่ผ่านมาทั้งหมดจะสูญเปล่ากันไปเลยทีเดียว!” ชายวัย
กลางคนจากสำนักหลิงเยว่ พูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา
หญิงวัยกลางคนแห่งตระกูลโจว หันกลับไปมองกลุ่มคนที่มาจาก
ประเทศหินหยกในกลุ่มของเธอ อย่างช้า ๆ
เมื่อชายวัยกลางคนจากสำนักหลิงเยว่ เห็นท่าทางของหญิงวัยกลางคน
เขาก็พยักหน้าเบา ๆ พร้อมกับมีความเหี้ยมโหดฉายออกมาทางแววตา
ของเขา
“ชามาลา คุณช่วยอะไรผมสักหน่อยจะได้ไหม!” ชายวัยกลางคนจาก
สำนักหลิงเยว่ พูดขึ้นมาอย่างจริงจัง
“พี่โจว ประเทศหินหยกนั้นเป็นประเทศของพวกเรา หากมีคนต้องการ
ที่จะนำหินหยกภายในประเทศของพวกเราออกไป ก็คงต้องถามพวก
เราดูเสียก่อนว่าเต็มใจหรือไม่ ฮึฮึ!” ชายวัยกลางคนที่ชื่อ ชามาลา
เข้าใจความหมายของชายวัยกลางคนจากสำนักหลิงเยว่ได้ในทันที
เขาจึงยิ้มและพูดออกมาด้วยความมั่นใจ
“แล้วพวกคุณสามารถลงมือได้เมื่อไหร่!”
“ฮ่าฮ่าฮ่า! เราสามารถทำอะไรก็ได้ตลอดเวลาเพราะนี่คืออาณาเขต
และถิ่นของพวกเรา เราสามารถจัดการโจมตีพวกเขาได้ทุกเมื่อ!” ชา
มาลา หัวเราะและพูดออกมาเสียงดังอย่างไม่หวาดกลัวอะไรทั้งสิ้น