อ๊บบ! อ๊บบๆ!
ในทันใดนั้นเอง เสียงอันแหบแห้งแต่ทรงพลังที่คล้ายกับเสียงของกบร้อง ก็ดังสั่นสะเทือนแทรกผ่านอากาศมาจากในระยะไกล ทำให้ทุกคนที่อยู่ในที่นี้ล้วนแล้วแต่สะดุ้งตกใจกันในทันที!
แต่หากสังเกตฟังให้ดีแล้วมันไม่เหมือนเสียงของกบเสียทั้งหมด มันเป็นเสียงที่ทุ้มต่ำและแหบแห้งมากกว่า
เสียงนี้ดังออกมาจากระยะทางที่ไกล อย่างน้อยก็หลายพันเมตร
“นั่นคือเสียงอะไร?!”
ทุกคนต่างตกตะลึงหันไปมองตามทิศทางของต้นเสียงที่ดังมา!
เสียงนี้ทำให้หัวใจของพวกเขาเต้นสั่นระรัวเลยทีเดียว!
ตรงด้านหน้าของพวกเขาอีกไม่ไกลมากเท่าไหร่นัก ก็คืออาณาเขตของริมแม่น้ำฮวงโห และเสียงที่ดังออกมาเมื่อครู่นี้นั้นก็มาจากทางจุดศูนย์กลางของต้นกำเนิดสิ่งมีชีวิตกลายพันธุ์
“หรือว่านี่มันจะเป็นเสียงของสิ่งมีชีวิตกลายพันธุ์ที่ทรงพลังชนิดอื่นๆ!”
ใบหน้าของนายทหารวัยกลางคนค่อนข้างเคร่งขรึม เขาทอดสายตามองไปที่อาณาเขตของแม่น้ำฮวงโหด้วยความวิตกกังวล ก่อนที่เขาจะหันกลับมาพูดกับกลุ่มคนทั้งหมดว่า “ในตอนนี้สถานการณ์ไม่ค่อยจะดีมากนัก อาจจะมีสิ่งมีชีวิตกลายพันธ์ที่ทรงพลัง อยู่ตรงจุดที่พวกเราจะทำภารกิจสำรวจ ทุกๆคนโปรดระมัดระวังตัวด้วย และหากเป็นไปได้อย่าแยกตัวออกไปคนเดียวอย่างเด็ดขาด!”
กลุ่มคนทั้งหมดเปลี่ยนท่าทีขึ้นมาในทันทีพวกเขาเริ่มตรวจสอบสภาพแวดล้อมกันอย่างระมัดระวัง
“ไปกันเถอะ! เร่งฝีเท้าเพิ่มขึ้นอีกหน่อย!”
เมื่อนายทหารวัยกลางคนพูดจบเขาก็พุ่งตัวนำไปข้างหน้าด้วยความเร็วที่น่าตกใจ
กลุ่มคนทั้งหมดตามไปอย่างกระชั้นชิดและมุ่งหน้าตรงไปยังแม่น้ำฮวงโห
ฟ้าวว! ฟ้าวว!
เมื่อคนกลุ่มใหญ่เร่งความเร็วผ่านดงต้นหญ้า ฝูงปลิงและฝูงมดที่กลายพันธุ์ ก็พุ่งเข้ามาโจมตีพวกเขาอย่างรวดเร็ว
แต่อย่างไรก็ตามเมื่อความแข็งแกร่งของกลุ่มคนทั้งหมดรวมพลังกัน สัตว์และแมลงกลายพันธุ์พวกนี้ก็ถูกโจมตีจนกลายเป็นเศษซากชิ้นเล็กชิ้นน้อย
“สิ่งมีชีวิตกลายพันธุ์เหล่านี้ มีอยู่แทบจะทุกพื้นที่ในบริเวณเหล่านี้เลยทีเดียว!” ซุนหลิงซิ่วขมวดคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เธอพูดออกมา
เมื่อกลุ่มคนทั้งหมดเดินทางผ่านดงหญ้าไปไกลกว่าพันเมตร พวกเขาได้พบเจอสิ่งมีชีวิตที่กลายพันธุ์มากเกินกว่า 50 ตัวแล้ว
“ที่นี่น่าจะเป็นเพียงขอบเขตรอบนอกของพวกมัน บริเวณพื้นที่แถบริมแม่น้ำฮวงโหน่าจะมีพวกมันมากกว่านี้หลายเท่าตัวเลยทีเดียว!”
หวังเสียน วิเคราะห์ออกมาในขณะที่เขาพุ่งทะยานไปข้างหน้าพร้อมๆกับซุนหลิงซิ่วและหมอโลหิต
หลังจากนั้นไม่นาน พวกเขาทั้งหมดก็พบกับหมู่บ้านร้างที่ทรุดโทรมอยู่ตรงด้านหน้า หมู่บ้านนี้มีที่อยู่อาศัยประมาณ 200 หลังคาเรือน พวกเขายังสังเกตุเห็นคราบเลือดอยู่ตามพื้นดินและบริเวณตัวบ้าน ในตอนนี้คราบเลือดนั้นเปลี่ยนกลายเป็นสีดำไปหมดแล้ว แสดงว่าหมู่บ้านแห่งนี้นั้นถูกโจมตีมานานพอสมควร
ในตอนนี้ในหมู่บ้านไม่มีมนุษย์และสิ่งมีชีวิตเหลือรอดอยู่อีกต่อไป มีเพียงเศษซากศพของสัตว์เลี้ยงที่นอนตายอยู่เพียงเท่านั้น
“ทุกคนได้โปรดระวังตัวไว้ด้วยในตอนนี้พวกเราเข้าใกล้เขตริมแม่น้ำฮวงโหแล้ว!” นายทหารวัยกลางคนตะโกนเตือนทุกคนในกลุ่มออกมาอีกครั้ง
กลุ่มคนทั้งหมดชะลอตัวลงเล็กน้อยพวกเขามองไปที่แม่น้ำฮวงโหที่อยู่ตรงหน้าของพวกเขาด้วยความคิดที่หลากหลาย
พวกเขาทั้งหมดต่างหยุดรวมตัวกันอยู่ตรงที่ลานกว้างของหมู่บ้าน
หึ่งงงงงง!~
ในทันใดนั้นทุกคนต่างก็ได้ยินเสียง ‘หึ่งๆ’ คล้ายกับเสียงกระพือปีกของฝูงแมลง
พวกเขาต่างหันมองไปทางด้านข้างด้วยความตกใจ
“นั่นมัน! … นั่นมันฝูงยุงกลายพันธุ์ ระวังตัวกันด้วย!” ผู้เชี่ยวชาญระดับก่อกำเนิดลมปราณ หลายคนตะโกนออกมาพร้อมกับตั้งท่าเตรียมต่อสู้
“ไอ้เชี่ยเอ้ยยยย! พวกมันมากันยกฝูงเลย!”
หลายคนตื่นตระหนกพร้อมกับสบถด่าออกมาเสียงดัง
ยุงแต่ละตัวนั้นมีขนาดเท่ากับฝ่ามือของมนุษย์ และพวกมันยังมีอยู่เป็นจำนวนมากนับพันตัว!
ฝูงยุงบินพุ่งตรงมายังพวกเขาอย่างรวดเร็ว
หวังเสียน จ้องมองไปที่ฝูงยุงเหล่านั้นพร้อมกับใช้ระบบอ่านข้อมูลของพวกมัน!
พวกมันคือซากศพยุงกลายพันธุ์ และในกลุ่มของพวกมันมีอยู่หลายสิบตัว ที่มีความแข็งแกร่งเทียบเท่ากับสัตว์อสูรระดับ 10
และยังมียุงกลายพันธุ์ที่อยู่ในระดับสัตว์อสูรระดับ 9 อีกเป็นจำนวนมาก
“ระวังตัวด้วย! ยุงบางตัวในกลุ่มของพวกมันมีความแข็งแกร่งเทียบเท่ากับผู้เชี่ยวชาญระดับก่อกำเนิดลมปราณขั้นต้นเลยทีเดียว!”
ชายชราระดับก่อกำเนิดลมปราณคนหนึ่งตะโกนเตือนทุกๆคนในกลุ่ม หลังจากที่เขาใช้คลื่นดาบของเขาเข้าไปโจมตียังยุงฝูงนั้น เขาสามารถรับรู้ได้ทันทีเลยว่าความแข็งแกร่งของยุงฝูงนี้นั้นอยู่ในระดับใกล้เคียงกันกับเขา
ตูมมมมม!
กลุ่มผู้เชี่ยวชาญระดับก่อกำเนิดลมปราณทุกคนต่างแสดงพลังของพวกเขาทั้งหมดออกมา พวกเขาไม่กล้าประมาทอีกต่อไป
“คลื่นแสงศักดิ์สิทธิ์!”
“หมอกโลหิตสังหาร!”
ซุนหลิงซิ่วและหมอโลหิต โจมตีออกมาพร้อมๆกัน
แสงสว่างประกายสีทองตัดผ่านอากาศไปทางฝูงยุงกลายพันธุ์เหล่านั้นทำให้ท้องฟ้าทั่วทั้งหมู่บ้านสว่างไสวในทันที
ส่วนหมอกสีแดงเลือดของหมอโลหิต กลายเป็นกลุ่มก้อนเมฆปกคลุมไปยังยุงกลายพันธุ์หลายร้อยตัวอย่างรวดเร็ว
ในไม่ช้าซากศพของยุงกลายพันธุ์จำนวนมากก็ตกลงมาที่พื้นเหมือนกับห่าฝน
“แข็งแกร่งมาก!”
เมื่อกลุ่มผู้คนเห็นการโจมตีของซุนหลิงซิ่วและหมอโลหิต พวกเขาก็รู้สึกตกตะลึงในความแข็งแกร่งและทรงพลังของทั้งคู่เป็นอย่างมาก
มันแตกต่างกับการโจมตีของพวกเขาอย่างเห็นได้ชัด แม้ว่าพวกเขานั้นจะโจมตีอย่างเต็มที่ แต่การโจมตีของพวกเขาหนึ่งครั้ง ก็สามารถฆ่ายุงกลายพันธุ์ได้เพียง 1-5 ตัวเท่านั้น
กลุ่มของหมอเทวะยังมองซุนหลิงซิ่วและหมอโลหิตด้วยความหวาดกลัว ในฐานะหมอเทวะความสามารถในการต่อสู้ของพวกเขานั้นอ่อนแอกว่าผู้บ่มเพาะในระดับเดียวกันมาก ถึงแม้ว่าพวกเขาจะเป็นผู้เชี่ยวชาญระดับก่อกำเนิดลมปราณเช่นเดียวกันก็ตามที แต่ทักษะของพวกเขานั้นไม่ได้มุ่งเน้นไปในทางต่อสู้
แต่สิ่งที่พวกเขาเห็นในตอนนี้นั้นก็คือเทพธิดาแห่งแสงศักดิ์สิทธิ์จากเมืองเจียงเฉิงและหมอเทวะโลหิตคนรับใช้ของเธอ มีความสามารถในการต่อสู้ที่แข็งแกร่งเป็นอย่างมาก แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญระดับก่อกำเนิดลมปราณที่มีทักษะวิชายุทธทางด้านการต่อสู้ในระดับสูงก็ยังไม่สามารถเปรียบเทียบกับคนทั้งคู่ได้
นายทหารวัยกลางคนเหลือบไปมองที่ซุนหลิงซิ่วและหมอโลหิต พร้อมกับพยักหน้าเบาๆ ก่อนที่เขาจะหันไปออกคำสั่งกับทุกคน “รีบไปกันเร็ว!”
กลุ่มคนทั้งหมดอยู่ในสภาวะที่มีความตื่นตัวสูง แม้แต่ฝูงยุงนับพันตัวก็ยังมีระดับเดียวกับผู้เชี่ยวชาญก่อกำเนิดลมปราณอยู่หลายสิบตัว
และหากพวกเขายิ่งเข้าใกล้ศูนย์กลางของแหล่งที่แพร่กระจายของเชื้อไวรัส อาจจะมีสัตว์กลายพันธุ์ที่แข็งแกร่งมากกว่านี้อยู่ก็ได้!
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพิจารณาถึงเสียงร้องที่พวกเขาได้ยินในก่อนหน้านี้ ทำให้พวกเขาบางคนถึงกับใจสั่นและเกิดความตื่นกลัวขึ้นมาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้!
เมื่อกลุ่มคนทั้งหมดเดินทางเข้ามาใกล้เขตของแม่น้ำฮวงโห พวกเขาต่างระมัดระวังตัวกันมากขึ้น น้ำในแม่น้ำตอนนี้นั้นเป็นสีขุ่นข้นแดงจนคล้ายกับสีของน้ำโคลน ไม่มีใครสามารถมองเห็นสถานการณ์ใต้แม่น้ำได้ ข้างริมตลิ่งและในแม่น้ำบางแห่งยังมีเศษซากของนกเป็ดน้ำและฝูงนกนานาชนิดลอยอยู่จนเต็มไปหมด
แต่เนื่องจากบริเวณนี้ไม่ใช่ตรงกลางของแม่น้ำฮวงโห เป็นเพียงแอ่งของตาพักน้ำในแม่น้ำเท่านั้น กระแสน้ำจึงไม่ได้ไหลรุนแรงมากนัก
ความกว้างของแอ่งตาพักน้ำนี้ มีพื้นที่กว้างมากกว่า 1,000 เมตร มันไม่ได้ถึงกับกว้างใหญ่เป็นพิเศษแต่ก็ไม่สามารถเรียกว่าเล็กได้เช่นเดียวกัน
กลุ่มคณะสำรวจของพวกเขาเดินมาถึงขอบของแอ่งตาพักน้ำ พวกเขาต่างสังเกตสภาพแวดล้อมรอบด้านอย่างระมัดระวัง
“ดูเหมือนว่าเสียงร้องของสัตว์กลายพันธุ์ที่ทรงพลังในก่อนหน้านี้น่าจะส่งเสียงมาจากบริเวณใกล้เคียงนี้!” ผู้เชี่ยวชาญระดับก่อกำเนิดลมปราณคนหนึ่งแสดงความคิดเห็นออกมาด้วยสีหน้าที่เคร่งขรึม
“ข้าจะลองตรวจดู!” หมอพิษหยาน ขยับแขนของเขาเล็กน้อยงูพิษสีเขียวก็พุ่งตรงไปยังบริเวณแอ่งตาพักน้ำของแม่น้ำฮวงโหอย่างรวดเร็ว
หมอพิษหยาน ไม่ได้ปล่อยงูพิษสีดำตัวที่อยู่บนแขนของเขาไป เขาเพียงปล่อยงูพิษสีเขียวอีกตัวหนึ่งลงไปสำรวจในน้ำแทน เพราะเขาไม่เต็มใจที่จะนำงูพิษสีดำที่เป็นสัตว์เลี้ยงตัวโปรดของเขาเข้าไปเสี่ยง
“ข้าจะตรวจสอบน้ำในแม่น้ำให้!” ชายชราระดับก่อกำเนิดลมปราณคนหนึ่งโบกมือพร้อมกับมีลูกบอลน้ำบินเข้ามาอยู่ในมือของเขา
“ศูนย์กลางของแอ่งตาพักน้ำแห่งนี้มีความลึกเกินกว่า 15 เมตร ถือได้ว่ามีความลึกมากเลยทีเดียว!” นายทหารวัยกลางคนอธิบายให้คนอื่นๆในกลุ่มได้ฟัง หลังจากที่รอการตรวจสอบของผู้เชี่ยวชาญคนอื่นๆ
หวังเสียน จ้องมองไปที่แม่น้ำ มีแสงสีฟ้าและสีแดงสว่างวาบขึ้นในดวงตาของเขา
หลังจากที่ใช้พิวส์ชิ่งอาย ในมุมมองของหวังเสียนสีน้ำที่คล้ายกับสีน้ำโคลนก็ค่อยๆเปลี่ยนเป็นโปร่งใส สถานการณ์ใต้ผิวน้ำก็ปรากฏขึ้นในสายตาของเขา
‘ไม่มีปลาเลยแม้แต่ตัวเดียว!’
หวังเสียนรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยที่ไม่มีแม้แต่ปลาตัวเล็กๆอาศัยอยู่ในแม่น้ำฮวงโหที่กว้างใหญ่แห่งนี้
‘นั่นคือฝูงปลิงกลายพันธุ์!’
หวังเสียน กวาดสายตามองไปรอบๆ เขาเห็นฝูงปลิงขนาดเท่าฝ่ามือนอนหมอบตัวกันอยู่อย่างเงียบๆที่ก้นของแม่น้ำ
ในทันใดนั้นปลิงกลายพันธ์ที่อยู่ริมขอบแม่น้ำตัวหนึ่งก็ตรงเข้าไปโจมตีงูพิษสีเขียวของหมอพิษหยานอย่างรวดเร็ว
ฟ่ออออ!
งูเขียวตัวนี้ก็ไม่ใช่งูธรรมดาเช่นกัน เมื่อมันสัมผัสได้ว่าปลิงกลายพันธุ์กำลังพุ่งเข้ามาโจมตีมัน มันก็พลิกตัวกลับอย่างรวดเร็ว
ฟ้าววว!
ปลิงกลายพันธุ์อ้าปากหวังที่จะกัดกินดูดเลือดของงูเขียวตัวนั้น แต่งูเขียวนั้นมีความว่องไวมากกว่า มันอ้าปากกัดลงไปที่ตัวของปลิงกลายพันธุ์พร้อมกับฉีดพิษเข้าไปจนปลิงกลายพันธุ์ตัวนั้นกลายเป็นอัมพาตตัวแข็งทื่อไปในทันที
หลังจากนั้นงูพิษสีเขียวก็รีบว่ายกลับเข้าหาฝั่งอย่างรวดเร็ว
ตูมมม!
ซ่าาาา!
แต่ในทันใดนั้นเองมวลน้ำก็พวยพุ่งสาดกระจายขึ้นมาต่อหน้าของงูพิษสีเขียวตัวนั้น สิ่งมีชีวิตรูปร่างคล้ายกับคางคกขนาดใหญ่พุ่งขึ้นมาจากน้ำและตรงเข้าไปหางูพิษสีเขียวตัวนั้นด้วยความเร็ว
สัตว์กลายพันธุ์คล้ายกับคางคกแลบลิ้นยาวสีขาวซีดที่มีเมือกเหนียวๆของมันออกมา บนปลายลิ้นของมันนั้นมีลักษณะคล้ายกับถ้วยขนาดใหญ่ที่มีเขี้ยวแหลมคมอยู่นับไม่ถ้วน
งูพิษสีเขียวไม่มีเวลาแม้แต่จะตอบโต้ มันถูกรัดพันด้วยลิ้นที่เต็มไปด้วยเมือกเหนียวๆ หลังจากนั้นถ้วยขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยเขี้ยวแหลมคมก็ประกบเข้าที่ตัวของงูพิษสีเขียวในทันที
ในทันทีนั้นงูพิษสีเขียวก็ถูกดูดจนตัวแห้งคล้ายกับมัมมี่ด้วยความเร็วที่ตามองเห็นได้อย่างชัดเจน
“เฮ้ย!” กลุ่มคนทั้งหมดรู้สึกตกใจกันเป็นอย่างมากเมื่อเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในตอนนี้ พวกเขาตั้งท่าเตรียมพร้อมกันในทันที
ซ่าาาาา!
สิ่งมีชีวิตกลายพันธุ์ที่คล้ายกับคางคกยักษ์เหมือนจะสัมผัสและรับรู้กลิ่นของมนุษย์ได้ มันกระโดดขึ้นจากน้ำอย่างรวดเร็วก่อนที่มันจะจ้องมองไปยังกลุ่มคนทั้งหมดด้วยดวงตาที่หิวกระหาย
มันมีขนาดลำตัวที่สูงกว่า 1 เมตร มีปุ่มปูดโปนสีเหลืองหม่นๆ อยู่บนชั้นผิวหนังของมันทั่วทั้งตัว มันอ้าปากกว้างพร้อมกับแลบลิ้นสีขาวซีดที่เต็มไปด้วยเมือกเหนียวๆ และส่ายลิ้นไปมาอย่างช้าๆ
……….
จบบท
