ตอนที่ 356 ก่อนจะเริ่มสงคราม!
.
“เราจะไปที่ไหนกันอย่างนั้นเหรอ?”
เช้าวันรุ่งขึ้น หลานชิงเยว่ และ กวนชูชิง ยืนอยู่บนดาดฟ้าเรือยอทช์เหยียดร่างกายอย่างเกียจคร้านในขณะที่หันไปถามหวังเสียน
พวกเธอมองไปที่ซุนหลิงซิ่วซึ่งยืนอยู่ข้างๆ เขาพร้อมกับทำหน้ามุ่ยกันออกมาด้วยความไม่พอใจเล็กน้อย
กวนชูชิง และ หลานชิงเยว่ ไม่มีความหึงหวงระหว่างพวกเธอทั้งสองคนที่ต้องมีแฟนคนเดียวกัน แต่พวกเธอก็ไม่ค่อยสบายใจมากนักเมื่อต้องมีซุนหลิงหลิงซิ่วเข้ามาร่วมด้วยอีกคน
พวกเธอจ้องมองไปที่หวังเสียนด้วยสายตาที่กัดจิก เพื่อแสดงออกถึงความไม่พอใจของพวกเธอ
หวังเสียนยิ้มออกมาอย่างขมขื่นและแสร้งทำเป็นว่าไม่ได้สังเกตเห็นสายตาที่แสดงความไม่พอใจของพวกเธอ ก่อนที่เขาจะตีเนียนกอดหญิงสาวทั้งสองคนแล้วพูดว่า “ผมจะพาพวกคุณไปยังสถานที่ที่มหัศจรรย์รับรองว่าพวกคุณจะต้องชอบมากๆอย่างแน่นอน!”
“โอ้! มันเป็นสถานที่แบบไหนกันแน่อย่างนั้นหรอ?”
เด็กสาวทั้งสองต่างส่งเสียงออกมาอย่างตื่นเต้นและไม่สนใจการที่หวังเสียนยืนกอดพวกเธอทั้งสองคนพร้อมๆกัน
แม้ว่าหวังเสียนจะยังไม่ได้ผลักหลานชิงเยว่ลงบนเตียง แต่เขาก็ได้สัมผัสร่างกายของเธอเกือบจะทุกส่วนแล้ว เหลือเพียงแค่ขั้นตอนสุดท้ายเท่านั้นที่พวกเขายังไม่ได้ทำร่วมกัน
มันจึงนับว่าเป็นความเคยชินกับการที่จะถูกสัมผัสด้วยมือของหวังเสียน ทั้งสองสาวจึงไม่ได้มีปฏิกิริยาที่จะต่อต้านใดๆ
“มันเป็นความลับ! พวกคุณจะได้รู้ทันทีที่พวกเราไปถึงที่นั่นแล้ว!”
หวังเสียนยิ้มออกมาอย่างลึกลับ วังมังกรของเขายังไม่ได้ถูกสร้างขึ้น อย่างไรก็ตามระบบสามารถสร้างวังมังกรให้เขาได้ในทันทีเมื่อเลือกสถานที่ได้แล้ว
สิ่งที่เขาต้องทำในตอนนี้นั่นก็คือยึดอาณาเขตของแมงกะพรุนออโรร่ายักษ์ให้ได้
หลังจากการก่อตั้งวังมังกรศักดิ์สิทธิ์แล้ว วังมังกรจะมีความสามารถที่ทรงพลังมากมาย ในเวลานั้นสระน้ำมังกร ประตูมังกรและสิ่งก่อสร้างอื่น ๆ ก็จะปรากฏขึ้นในเขตของวังมังกรด้วย
“บรรยากาศข้างนอกนั้นดีมากเลยทีเดียว พวกคุณมากินปลากับไวน์แดงกันก่อนเถอะ!” หวังเสียนยิ้มอย่างสดใสและพาสาว ๆ ไปที่โต๊ะอาหารบนเรือยอทช์
หลังจากนั้นเขาเดินก็ไปที่ตู้เย็นเพื่อดึงชิ้นปลาที่มีออร่าออกมาจากตู้แช่
ปลาชิ้นนี้เป็นเนื้อของปลาระดับที่ 11 มันสามารถเทียบได้กับยาจิตวิญญาณระดับ 2 เลยทีเดียว
เนื้อของสัตว์อสูรที่ทรงพลังนั้นจะมีคุณค่าทางโภชนาการที่สูงและเป็นแหล่งรวมของพลังจิตวิญญาณทางธรรมชาติ รวมถึงมันมีรสชาติอร่อยมาก แม้แต่ปลาทูน่าครีบน้ำเงินก็ยังไม่สามารถนำมาเปรียบได้
อาหารและไวน์รสเลิศและยังมีสาวสวยนั่งทานอยู่ข้างๆด้วย ถือได้ว่าเป็นการใช้ชีวิตที่สุนทรีย์อย่างมากเลยทีเดียว!
ซุนหลิงซิ่วยืนอยู่ข้างๆ หวังเสียนเหมือนกับเลขาส่วนตัว เธอมองดูพวกเขานั่งทานอาหารด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยน เธอไม่มีความคิดที่จะต่อสู้แย่งชิงหวังเสียนเพื่อมาเป็นของตัวเองเลยแม้แต่น้อย แค่เธอได้อยู่ใกล้ๆกับเขา เธอก็มีความสุขมากแล้ว
สิ่งนี้ทำให้ หลานชิงเยว่ และ กวนชูชิง รู้สึกลำบากใจเล็กน้อย ดังนั้นพวกเธอจึงชวนซุนหลิงซิ่วร่วมโต๊ะอาหารกับพวกเธอด้วย
ท่ามกลางบรรยากาศกลางท้องทะเลที่สดชื่นบนเรือยอร์ชสุดหรู อาหารที่แสนอร่อยและไวน์รสเลิศจึงทำให้บรรยากาศบนโต๊ะอาหารนั้นดีขึ้นมากเลยทีเดียว หญิงสาวทั้งสามคนพูดคุยกันอย่างเป็นกันเองมากขึ้น
สิ่งนี้ทำให้หวังเสียน รู้สึกโล่งใจและผ่อนคลายลงไปเป็นอย่างมาก
เรือยอทช์เคลื่อนที่อย่างรวดเร็วและกองทัพของวังมังกรศักดิ์สิทธิ์ ก็ติดตามเรือยอร์ชของหวังเสียนมาอย่างใกล้ชิดจากใต้ทะเล
นำโดยมหาเสนาบดีเต่ายักษ์, อ๋าวฉีเทียน, อ๋าวเยี่ยฉ๋า และนาคาพิษทั้ง 9 ตัว
นี่คือสัตว์อสูรระดับ 11 ทั้ง 12 ตัวของกองทัพวังมังกรศักดิ์สิทธิ์ ความแข็งแกร่งของพวกมันนั้นเทียบเท่ากับผู้ฝึกตนระดับขอบเขตเม็ดยาเซียนเลยทีเดียว
ลำดับถัดมาตามมาด้วย อ๋าวหนี่,อ๋าวเซี่ยและงูยักษ์โลหิตทั้ง 2 ตัว พวกมันทั้งหมดนั้นอยู่ในระดับที่ 10 ขั้นสูงสุดเทียบเท่าได้กับผู้ฝึกตนระดับครึ่งขั้นเม็ดยาเซียน
และในกองทัพของวังมังกรศักดิ์สิทธิ์ยังมีวานรปีศาจและยักษ์มัจฉาอีก 23 ตัว ที่อยู่ในระดับเดียวกันกับ ผู้เชี่ยวชาญระดับก่อกำเนิดลมปราณขั้นสมบูรณ์แบบ
กลุ่มสาวกที่เหลือของวังมังกรศักดิ์สิทธิ์นั้นก็อยู่ในระดับที่ 8 และที่ 9 ซึ่งถือได้ว่าแข็งแกร่งเทียบเท่ากับกองกำลังระดับชั้นศักดิ์สิทธิ์รวมกันถึง 2 กองกำลังเลยทีเดียว
โม่ชิงหลงได้ขับเรือยอร์ชไปตามเส้นทางที่หวังเสียนได้กำหนดเอาไว้ เพื่อเข้าสู่อาณาเขตของแมงกะพรุนออโรร่ายักษ์
พื้นที่ในเขตทะเลตะวันออกนั้นกว้างขวางเป็นอย่างมาก เมื่อหวังเสียนและโม่ชิงหลงสังเกตดูจากแผนที่ของอาณาเขตในท้องทะเลแล้ว พวกเขาพบว่าท้องทะเลในแถบอาณาเขตของแมงกะพรุนออโรร่ายักษ์นั้นอยู่ในเขตทะเลหลวง ซึ่งไม่ได้เป็นอาณาเขตของประเทศใดๆ
ภูมิภาคในทะเลแถบนี้นั้นมีเกาะเล็กๆ อยู่มากกว่า 6,000 เกาะ เกาะส่วนมากนั้นจะถูกยึดครองโดยชาวพื้นเมืองที่อาศัยอยู่ในทะเลแถบนี้เป็นเวลานานมากแล้ว ยกเว้นบางเกาะที่ไม่เหมาะสมกับการอยู่อาศัยมันจึงกลายเป็นเกาะรกร้าง
เกาะเหล่านี้บางเกาะมีขนาดใหญ่เป็นอย่างมาก และอาจจะมีสำนักหรือตระกูลที่ทรงพลังอาศัยอยู่บนนั้นด้วยก็ได้
เรือยอทช์แล่นไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว หลานชิงเยว่ และ กวนชูชิง ยืนรับลมและชื่นชมบรรยากาศอยู่บนดาดฟ้าเรือ พวกเธอทั้งคู่รู้สึกผ่อนคลายกันเป็นอย่างมาก
ตูมมมม!
แต่ในขณะที่เรือยอร์ชของพวกเขากำลังจะเข้าไปถึงอาณาเขตของแมงกะพรุนออโรร่ายักษ์ ในทันใดนั้นก็เกิดการระเบิดขึ้นบนผิวน้ำทะเลไม่ไกลจากด้านหน้าเรือของหวังเสียน
“มันเกิดอะไรขึ้น?”
หวังเสียนสังเกตเห็นเรือที่ดูไม่ต่างจากเรือรบ มีอยู่ด้วยกันทั้งหมด 3 ลำ พวกมันอยู่ไม่ไกลจากเรือของหวังเสียมากนัก
บนเรือเหล่านั้นมีผู้ฝึกตนอยู่อย่างมากมาย พวกเขาทุกคนต่างถืออาวุธอยู่ในมือ
คนพวกนั้นกำลังจ้องมองไปยังน้ำทะเลที่อยู่ไม่ไกลจากเรือของพวกเขา
พื้นที่ในน้ำทะเลที่ตรงด้านหน้าของพวกเขานั้นมีสัตว์ทะเลขนาดยาวกว่า 30 ถึง 40 เมตร กำลังต่อสู้อยู่กับผู้ฝึกตนบนเรือเหล่านั้นอย่างดุเดือด
“คนพวกนั้นกำลังทำอะไรอยู่กันอย่างนั้นเหรอ?”
กวนชูชิง และ หลานชิงเยว่ รู้สึกตกใจและประหลาดใจในสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้าของพวกเธอ
“ดูเหมือนว่าพวกเขากำลังล่าสัตว์อสูรทะเลกันอยู่ และสัตว์อสูรตัวนั้นดูเหมือนว่ามันค่อนข้างที่จะแข็งแกร่งมากเลยทีเดียว!”
หวังเสียนใช้พลังจิตวิญญาณของเขาสำรวจสิ่งมีชีวิตตัวนั้นในทันที
หลังจากนั้นเขาก็รู้ว่าสัตว์อสูรทะเลตัวนี้นั้นอยู่ในระดับที่ 8 และมูลค่าของสัตว์อสูรตัวนี้นั้นเทียบเท่าได้กับต้นพืชสมุนไพรที่เป็นยาจิตวิญญาณระดับ 5 เลยทีเดียว
สัตว์อสูรนั้นถือได้ว่าเป็นสิ่งมีชีวิตที่มีคุณค่าต่อเหล่าผู้ฝึกตนเป็นอย่างมาก ยิ่งพวกมันมีระดับที่สูงมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งมูลค่าและราคาสูงมากขึ้นเท่านั้น
การล่าสัตว์อสูรในท้องทะเลนั้นเป็นที่นิยมของกองกำลังต่างๆมานานแล้ว เพราะสิ่งนี้ถือได้ว่าเป็นทรัพยากรหลักที่สามารถพัฒนาเหล่าสาวกในกองกำลังของพวกเขาได้เป็นอย่างดีเลยทีเดียว
เรือยอทช์ของหวังเสียน แล่นไปข้างหน้าอย่างช้าๆและกำลังเข้าไปใกล้บริเวณที่กลุ่มผู้ฝึกตนเหล่านั้นกำลังต่อสู้อยู่กับสัตว์อสูร
“หืออ?” ในขณะนั้นเองชายชราที่อยู่บนเรือลำหนึ่งก็หันไปมองเรือยอร์ชของหวังเสียนที่กำลังใกล้เข้ามา ชายชราคนนั้นพลิกฝ่ามือของเขาขึ้นมา ในทันใดนั้นลูกบอลสีดำก็ปรากฏขึ้นบนฝ่ามือของเขา ก่อนที่เขาจะส่งลูกบอลสีดำลูกนั้นพุ่งตรงมาที่เรือยอทช์ของหวังเสียนอย่างรวดเร็ว
หวังเสียนจ้องไปที่วัตถุทรงกลมสีดำที่บินมาหาเขา เขาขมวดคิ้วเล็กน้อยและโบกมือของเขาขึ้นในทันที
บรึมมมม!
เกิดเสียงระเบิดดังกึกก้องขึ้นในอากาศอย่างรุนแรง
ชายชราบนเรือลำน้ำขมวดคิ้วขึ้นมาในทันที เมื่อเห็นว่าหวังเสียนสามารถรับมือกับการโจมตีของเขาได้
“พวกเจ้าจงไสหัวไปให้พ้น! นี่คืออาณาเขตของสำนักดาบทะเลศักดิ์สิทธิ์!” ชายชราพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา
เมื่อได้ยินคำพูดของชายชรา หวังเสียน ก็หรี่ตาลงเล็กน้อยก่อนที่จะพูดพึมพำออกมา
“สำนักดาบทะเลศักดิ์สิทธิ์อย่างนั้นหรือ?”
ก่อนที่เขาจะพยักหน้ากับโม่ชิงหลง ให้เขาเลี่ยงออกไปทางอื่น
หวังเสียนจ้องมองไปที่ชายชราเป็นเวลานาน แต่ไม่ได้โจมตีพวกเขา
สิ่งที่สำคัญสำหรับเขาในตอนนี้ก็คือการสร้างวังมังกรศักดิ์สิทธิ์ เขาไม่มีเวลาไปเล่นกับกองกำลังอื่นๆ
ที่ใต้ทะเลถูกครอบครองโดยสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลัง และบนผิวน้ำทะเลรวมถึงเกาะบางแห่งก็ยังถูกครอบครองโดยกองกำลังของมนุษย์ที่มีอำนาจเช่นเดียวกัน
สิ่งนี้ทำให้หวังเสียนสามารถตระหนักได้อย่างแท้จริงว่า ในท้องทะเลนั้นก็ไม่ใช่เรื่องง่ายนักที่จะสามารถครอบครองได้อย่างสมบูรณ์
แต่สิ่งนี้ก็ไม่ทำให้หวังเสียนหวาดกลัวเลยแม้แต่น้อย
เขาแสดงรอยยิ้มบางๆมา เพราะมันเป็นสิ่งที่น่าสนใจและน่าตื่นเต้นมากสำหรับเขา หากเขาสามารถยึดครองท้องทะเลและมหาสมุทรได้โดยง่าย มันคงจะน่าเบื่อมากเกินไป
เรือยอทช์ของหวังเสียนยังคงเดินหน้าต่อไป ในตอนกลางคืนพวกเขามาถึงบริเวณที่แมงกะพรุนออโรร่ายักษ์อาศัยอยู่
สถานที่แห่งนี้นั้นอยู่ห่างจากแผ่นดินใหญ่ประมาณ 200 กิโลเมตร
หลังจากทานอาหารเย็นกับ หลานชิงเยว่, กวนชูชิง และซุนหลิงซิ่ว แล้ว หวังเสียน ก็คุยกับพวกเธออยู่อีกครู่ใหญ่ๆ
“หือ?!” เมื่อเห็นว่าหวังเสียนขอตัวกลับไปที่ห้องเพื่อพักผ่อนหลานชิงเยว่ก็รู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมาก
‘ฮึ! วันนี้ฉันอุตส่าห์เตรียมพร้อมเพื่อ!… แต่คุณกลับ….ฮึ!’
เธอทำหน้ามุ่ยและเดินกลับไปที่ห้องของเธออย่างไม่ค่อยจะพอใจ
หวังเสียนไม่รู้ว่าตัวเขาได้พลาดโอกาสดีๆ ที่จะสามารถผลักหลานชิงเยว่ลงบนเตียงไปเสียแล้วในคืนนี้!
ในตอนนี้นั้นเขาอยู่ที่ด้านล่างของเรือยอร์ช
“กลายร่างเป็นมังกร!”
หวังเสียนดำดิ่งลงไปในทะเลโดยไม่ลังเล เขากวาดสายตามองไปยังสาวกแห่งวังมังกรด้วยสีหน้าที่เคร่งขรึม
ก่อนที่เขาจะปลดปล่อยออร่าแห่งจอมราชันย์มังกรออกมาอย่างเต็มที่
เขาจ้องมองไปยังเทือกเขาที่เป็นอาณาเขตของแมงกะพรุนออโรร่ายักษ์
หลังจากนั้นเขาก็หันมาพูดกับเหล่าสาวกแห่งมังกรทั้งหมดด้วยน้ำเสียงที่ทรงพลังว่า “หลังจากวันนี้ไปสถานที่แห่งนี้จะกลายเป็นฐานที่ตั้งแห่งวังมังกรศักดิ์สิทธิ์ของพวกเรา!”
หวังเสียนแสยะยิ้มออกมา ก่อนที่เขาจะนำกองทัพทั้งหมดของวังมังกรศักดิ์สิทธิ์บุกตะลุยไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว!
………
จบบท
