ตอนที่ 350 อัพเกรดผลึกแก้วมังกรเพลิงโลกันตร์!
.
หวังเสียนรู้สึกตกใจมาก เมื่อเขาจ้องมองไปยังกิ่งไม้ที่อยู่บนชั้นวางของในห้องสมบัติ ข้อมูลของกิ่งไม้ก็ปรากฏขึ้นในใจของเขา
….
[กิ่งของต้นไม้คืนวิญญาณ: ระดับ 9]
….
ยิ่งเขาเข้าใกล้กิ่งไม้นี้มากเท่าไหร่ร่างกายของเขานั้นก็ยิ่งมีปฏิกิริยาแรงดึงดูดมากขึ้นเท่านั้น
“มันอะไรกันแน่?…ทำไมร่างกายของฉันถึงมีความต้องการกิ่งไม้นี้มากนัก!”
หวังเสียนสามารถรู้สึกได้ถึงความปรารถนาจากภายในร่างกายของเขา และในทันใดนั้นก็มีสิ่งหนึ่งปรากฏขึ้นในทะเลแห่งจิตวิญญาณของเขา มันเป็นสิ่งที่ตัวเขานั้นลืมไปนานแล้ว
มันคือต้นไม้จุดกำเนิด ที่เขาได้รับมาจากหินหยกเดิมพันจากประเทศหินหยก
[ตอนที่ 223]
บรรพบุรุษแห่งต้นไม้ทั้งหมด! ต้นไม้จุดกำเนิด!
ในตอนแรกเมื่อต้นไม้จุดกำเนิดถูกดูดซึมเข้าสู่ร่างกายของหวังเสียน เขาต้องทำการฝึกฝนและดูดซับพลังงานชีวิตแห่งธาตุไม้ตลอดทั้งเดือนเพื่อนำไปหล่อเลี้ยงมัน
แต่อย่างไรก็ตามมันไม่ได้แสดงความเคลื่อนไหวใดๆออกมา มันเพียงแค่หยังรากลึกลงภายในร่างกายและทะเลจิตวิญญาณของเขาเพียงเท่านั้น
และมันก็ไม่ได้เพิ่มความสามารถพิเศษใดๆให้กับเขา แม้กระทั่งการเปลี่ยนแปลงทางร่างกายหรือพลังงานชีวิตก็ไม่เพิ่มขึ้นมาเลยแม้แต่น้อย
สิ่งที่มันทำทั้งหมดก็เพียงแค่อาศัยอยู่ในร่างกายของเขาและหยั่งรากลึกไปที่ทะเลจิตวิญญาณของเขาอย่างเงียบๆเหมือนต้นไม้ธรรมดาทั่วๆไปต้นหนึ่ง
แต่ตอนนี้ต้นไม้จุดกำเนิดนั้นกลับเกิดปฏิกิริยาที่รุนแรง มันมีความต้องการที่จะดูดซับกิ่งของต้นไม้คืนวิญญาณกิ่งนั้นด้วยความหิวกระหาย
หวังเสียนจำได้ว่าเขาเคยอ่านเจอเกี่ยวกับเรื่องของต้นไม้คืนวิญญาณ ในหนังสือโบราณ
ต้นไม้คืนวิญญาณนับได้ว่าเป็นสิ่งมหัศจรรย์ที่เหนือกว่าจินตนาการจนคนทั่วไปไม่สามารถเข้าใจได้
ในหนังสือตำนานกล่าวไว้ว่า หากมีใครนำเศษเสี้ยวจิตวิญญาณของตนเองผูกติดไว้กับต้นไม้คืนวิญญาณ ต้นไม้ต้นนี้จะดูดซับและเก็บเศษเสี้ยวดวงจิตวิญญาณของคนผู้นั้นเอาไว้เพื่อดูแลรักษาเป็นอย่างดี
เมื่อร่างหลักเจ้าของเศษเสี้ยวดวงจิตวิญญาณนั้นเสียชีวิตลงไป ต้นไม้คืนวิญญาณจะออกผลวิญญาณของคนผู้นั้นออกมา และหากใช้วิธีพิเศษบางอย่างเพื่อสร้างร่างกายของคนผู้นั้นขึ้นมาได้ใหม่ ผลของดวงจิตวิญญาณจากต้นไม้คืนวิญญาณจะสามารถคืนชีพให้กับคนผู้นั้นได้อย่างสมบูรณ์
นี่คือต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ที่มีพลังมากพอๆกับเทพเจ้าเลยทีเดียว มันถูกบันทึกไว้ในหนังสือตำนานสิ่งมหัศจรรย์เกี่ยวกับเทพเจ้าโบราณและเหล่าเทพเจ้าปกรณัม [1]
หวังเสียนไม่เคยคาดคิดมาก่อนเลยว่าเขาจะได้พบกับกิ่งก้านของต้นไม้คืนวิญญาณในคลังสมบัติแห่งชาติ
แต่อย่างไรก็ตามกิ่งก้านของต้นไม้คืนวิญญาณกิ่งนี้ได้สูญเสียความมีชีวิตชีวาไปเกือบทั้งหมดแล้ว นอกจากนี้มันยังเป็นเพียงแค่สมบัติระดับ 9 ซึ่งถือได้ว่าเป็นสมบัติที่อยู่ในระดับปานกลางเพียงเท่านั้น ยังด้อยกว่าสมบัติชิ้นอื่นๆ ที่อยู่ในคลังสมบัติแห่งนี้เป็นอย่างมาก
หวังเสียนยืนคิดใคร่ครวญอยู่อย่างเงียบๆ
เขาไม่แน่ใจเกี่ยวกับต้นไม้คืนวิญญาณว่าจะเป็นจริงเหมือนอย่างที่ในตำนานกล่าวไว้หรือไม่ หากว่าเขาเลือกกิ่งก้านของต้นไม้คืนวิญญาณชิ้นนี้ไป มันคงไม่ใช่ทางเลือกที่ฉลาดมากนัก เพราะมันเป็นสมบัติระดับ 9 เพียงเท่านั้น มันไม่สามารถเทียบได้กับสมบัติระดับก่อกำเนิดจิตวิญญาณชิ้นอื่นๆได้เลย
ในขณะที่หวังเสียนยังคงลังเลอยู่นั้น ต้นไม้จุดกำเนิดที่อยู่ภายในร่างกายของหวังเสียนก็เริ่มส่งแรงดึงดูดที่รุนแรงออกมาเรื่อยๆ
‘ข้าหวังว่ากิ่งของต้นไม้คืนวิญญาณกิ่งนี้จะนำมาซึ่งการเปลี่ยนแปลงที่ดีขึ้นหลังจากที่ ต้นไม้จุดกำเนิดในร่างกายของข้าดูดกลืนมันเข้าไปแล้ว ไม่เช่นนั้นในครั้งนี้ข้าคงจะต้องขาดทุนย่อยยับอย่างแน่นอน!’
หวังเสียนรู้สึกหดหู่ใจเล็กน้อย ก่อนที่เขาจะหยิบกิ่งของต้นไม้คืนวิญญาณขึ้นมาและหันไปพูดกับชายชรา “ผู้อาวุโสข้าตัดสินใจเลือกสิ่งนี้!”
“ห๊ะ?” ชายชรารู้สึกตกใจและประหลาดใจเป็นอย่างมากที่เห็นหวังเสียน เลือกกิ่งไม้แห้งๆที่แม้แต่ผู้อาวุโสระดับสูงของหน่วยงานในประเทศก็ยังไม่รู้ว่ามันคืออะไร
จากการที่พวกเขาเคยตรวจสอบกิ่งไม้กิ่งนี้กันมาก่อนแล้ว พวกเขารู้ดีว่ากิ่งไม้กิ่งนี้นั้นไม่มีประโยชน์อะไรสำหรับพวกเขาเลย ถึงแม้ว่ามันจะเป็นสมบัติระดับ 8 หรือระดับ 9 ก็ตาม
ประโยชน์ของมันนั้นไม่สามารถนำมาเปรียบกับอาวุธวิญญาณระดับ 7 ได้ด้วยซ้ำ
แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ตามเขาค่อนข้างรู้สึกดีใจเล็กน้อย ที่หวังเสียนเลือกกิ่งไม้ที่น่าสมเพชชิ้นนี้ออกไปจากคลังสมบัติแห่งชาติได้ เพราะในสายตาของพวกเขากิ่งไม้กิ่งนี้นั้นแทบจะเหมือนกับขยะดีๆนี่เอง
และมันเป็นเรื่องที่ดีมากที่หวังเสียนใช้สิทธิ์ในการเลือกสมบัติจิตวิญญาณในคลังสมบัติแห่งชาติโดยการเลือกกิ่งไม้นี้ออกไปแทนสมบัติชิ้นอื่นๆ
สิ่งนี้ถือได้ว่าเป็นการช่วยลดค่าใช้จ่ายของประเทศชาติที่จะต้องสูญเสียไปได้เป็นอย่างมากเลยทีเดียว
“เจ้าหนุ่ม! ข้าขอเตือนเจ้าเอาไว้เสียก่อน เมื่อการเลือกได้รับการยืนยันอย่างสมบูรณ์ เจ้าจะไม่สามารถเปลี่ยนแปลงสิ่งของที่เจ้าได้เลือกเอาไว้อีกแล้ว ฉะนั้นในตอนนี้เจ้าจงตัดสินใจให้ดีๆ!” ชายชรากล่าวเตือนหวังเสียนอีกครั้ง ด้วยความหวังดี เพราะไม่ว่าอย่างไรเขาก็ยังรู้สึกถูกชะตากับเด็กหนุ่มคนนี้
“ข้าไม่คิดเปลี่ยนใจแล้วครับท่านผู้อาวุโส!” หวังเสียนตอบชายชราด้วยสีหน้าที่จริงจัง
ต่อจากนั้นเขามองไปที่ชายชราก่อนจะถามออกมาว่า “ข้าได้ยินผู้อาวุโสเคยพูดเอาไว้ว่าสามารถนำเม็ดยาจิตวิญญาณมาแลกเปลี่ยนเป็นสิ่งของที่ต้องการในคลังสมบัติแห่งชาติได้ ไม่ทราบว่าในตอนนี้ทางรัฐบาลยังอนุญาตให้แลกเปลี่ยนอยู่อีกหรือไม่?”
“เจ้าต้องการแลกเปลี่ยนเม็ดยาจิตวิญญาณกับของที่อยู่ในคลังสมบัติแห่งชาติอย่างนั้นหรือ? มันสามารถแลกเปลี่ยนได้อย่างแน่นอน แต่มันก็ต้องขึ้นอยู่กับคุณภาพและระดับของเม็ดยาจิตวิญญาณที่เจ้านำมาอีกด้วยว่ามันคุ้มค่ากับราคาสิ่งของที่เจ้าต้องการแลกเปลี่ยนหรือไม่!” ชายชรายิ้มแล้วตอบ
“ข้าจะนำเม็ดยาจิตวิญญาณเหล่านั้นมาแลกเปลี่ยนกับหินวิญญาณ!” หวังเสียนพูดในสิ่งที่เขาต้องการออกมาในทันที
ในตอนนี้เขามีหินวิญญาณอยู่ 5,000 ก้อน เขาไม่แน่ใจว่ามันจะมีเพียงพอสำหรับการสร้างวังมังกรหรือไม่ ฉะนั้นในความคิดของเขามีมากเกินไปย่อมดีกว่ามีน้อยเกินไป!
และนอกจากนี้เขายังสามารถรวบรวมทรัพยากรอื่นๆได้แล้วกว่า 60% ตราบใดที่มีหินวิญญาณเพียงพอ แร่ธาตุและทรัพยากรอื่นก็คงจะหาไม่ยากอย่างแน่นอน
“อืมม! ถ้ามันเป็นเพียงแค่หินวิญญาณทางเราสามารถซื้อเม็ดยาจิตวิญญาณของเจ้าได้ตามราคาในท้องตลาด!” ชายชราตอบ
“ข้ามีเม็ดระดับ 1 ยาฟื้นฟูปราณ 190 เม็ด ยาเสริมพลังกาย 30 เม็ด เม็ดยาระดับ 2 ยาเสริมไขกระดูก 30 เม็ด ยาบำรุงจุดชีพจร 15 เม็ด เม็ดยาระดับ 3 ยาเสริมจิตวิญญาณ 20 เม็ด!”
หวังเสียนพูดขณะที่นำขวดกระเบื้องเคลือบใส่ยาแต่ละชนิดออกมา พร้อมกับอธิบายให้ชายชราฟัง
“โอ้ว! เม็ดยาจิตวิญญาณทั้งหมดนี้ถูกปรับแต่งโดยเจ้าอย่างนั้นเหรอ?” ชายชรารู้สึกตกใจเป็นอย่างมากเมื่อเห็นจำนวนเม็ดยาที่หวังเสียนนำออกมาวาง
หลังจากตั้งสติได้ชายชราเริ่มตรวจสอบดูคุณภาพของเม็ดยาจิตวิญญาณพร้อมกับคิดคำนวณมูลค่าของเม็ดยาจิตวิญญาณในราคาท้องตลาดให้กับเขาอย่างตรงไปตรงมา “เม็ดยาทั้งหมดที่อยู่ตรงหน้านี้ สามารถเปลี่ยนเป็นหินจิตวิญญาณได้ 2,000 ก้อน นี่คือราคาตามท้องตลาดที่เหมาะสมมากที่สุดแล้ว และข้าก็ไม่สามารถเพิ่มราคาให้กับเจ้าได้มากกว่านี้ เพราะว่านี่เป็นไปตามระบบกฎเกณฑ์ที่ทางรัฐบาลได้กำหนดเอาไว้!”
“ตกลง! ข้าเห็นด้วยกับท่านผู้อาวุโส ในราคาที่ท่านเสนอออกมา” หวังเสียนพยักหน้ารับอย่างรวดเร็ว เขาคำนวณเอาไว้คราวๆว่าราคาหินวิญญาณที่เขาจะได้รับน่าจะอยู่ที่ประมาณ 1800-1900 มันเกินความคาดหมายของเขาไปเกือบ 100 ก้อนเลยทีเดียว
“ผู้อาวุโส! ข้านั้นอาศัยอยู่ที่เมืองเจียงเฉิง ฉะนั้นครั้งต่อไปที่เราทำการแลกเปลี่ยนเม็ดยากันเราจะซื้อขายกันด้วยวิธีไหน?” หวังเสียนถามชายชรา เขาเองก็ไม่สะดวกที่จะต้องเดินทางออกมาแลกเปลี่ยนเม็ดยาที่นี่ในทุกๆครั้ง
“เราผู้เฒ่าจะบอกเบอร์โทรพิเศษไว้ให้กับเจ้า ที่เมืองเจียงเฉิงก็มีคนของกองทัพอาศัยอยู่ที่นั่นด้วย เมื่อเจ้ากลับไปที่เมืองเจียงเฉิงเจ้าสามารถโทรติดต่อคุยรายละเอียดกับคนผู้นั้นได้โดยตรง!” ชายชราพูดออกมาพร้อมกับรอยยิ้ม
“ขอบคุณมากครับท่านผู้อาวุโส!” หวังเสียนพยักหน้า ก่อนที่จะกล่าวคำขอบคุณกับชายชรา ที่เป็นธุระจัดการเรื่องนี้ให้กับเขา
ในขณะที่พวกเขากำลังจะออกจากคลังสมบัติแห่งชาติ กลุ่มของหวังเสียนก็ถูกผ้าปิดตาไว้อีกครั้งหนึ่งก่อนที่จะพาพวกเขาออกไปยังด้านนอก
เมื่อพวกเขาออกไปยังด้านนอกก็เป็นเวลาค่ำแล้ว หวังเสียนก้มมองดูนาฬิกาที่ข้อมือ ในตอนนี้มันเป็นเวลาประมาณสามทุ่ม แต่อย่างไรก็ตามเมืองปักกิ่งนั้นไม่เคยหลับไหล ถนนย่านตัวเมืองนั้นถือได้ว่าเป็นแหล่งบันเทิงยามราตรีของวัยรุ่นหนุ่มสาวเลยทีเดียว
ตึกสูงระฟ้าบริเวณโดยรอบรวมถึงร้านค้าร้านอาหารต่างๆยังคงเปิดให้บริการกันอยู่
หวังเสียนหันไปถามซุนหลิงซิ่วด้วยรอยยิ้ม “หลิงซิ่วคุณอยากทานอะไร!”
“อืมม? ฉันอยากลองชิมเป็ดย่างของเมืองปักกิ่งมานานแล้ว และนี่ก็เป็นครั้งแรกที่ฉันได้มาเมืองปักกิ่งเช่นเดียวกัน!” ซุนหลิงซิ่ว หันมองไปรอบๆ ก่อนที่เธอจะหันกลับมามองหวังเสียนแล้วยิ้มให้กับเขาด้วยใบหน้าที่งดงามราวกับเทพธิดา
“โอเค! ถ้าอย่างนั้นผมจะพาคุณไปชิมเป็ดย่างปักกิ่งในร้านอาหารที่มีชื่อเสียงที่สุดบนถนนสายนี้!”
หลังจากนั้นพวกเขาก็เรียกรถแท็กซี่ไปที่ร้านอาหารชื่อดังของเมืองปักกิ่ง
หลังจากทานอาหารค่ำเสร็จแล้วพวกเขาทั้งสามคน ก็หาโรงแรมเพื่อพักผ่อนก่อนที่จะกลับไปยังเมืองเจียงเฉิงในเช้าวันรุ่งขึ้น
ในขณะที่พักผ่อนอยู่ในโรงแรมหวังเสียน ได้หยิบเอาลูกแก้วจิตวิญญาณแห่งธาตุไฟระดับ 10 และกิ่งของต้นไม้คืนวิญญาณออกมา
“กลืนกิน!”
หวังเสียนเรียกผลึกแก้วมังกรเพลิงโลกันต์ ของเขาออกมาเพื่อให้มันดูดกลืนลูกแก้วธาตุไฟระดับ 10 เพื่อเพิ่มระดับความสามารถให้กับผลึกแก้วมังกรเพลิงโลกันตร์ของเขา
หวังเสียน หลับตาลงเล็กน้อยขณะที่ปล่อยให้ผลึกแก้วมังกรเพลิงโลกันตร์ย่อยลูกแก้วจิตวิญญาณแห่งธาตุไฟ
หลังจากนั้นไม่นานสีสันของผลึกแก้วมังกรเพลิงโลกันตร์ก็เป็นประกายสีสันอันร้อนแรงดูดุร้ายและน่ากลัวเป็นอย่างมาก ความหนาแน่นของเปลวไฟรวมถึงความร้อนแรงของมันนั้นต่างจากเดิมเป็นอย่างมากเลยทีเดียว
โฮกกกกกก!
เมื่อผลึกแก้วมังกรเพลิงโลกันตร์ดูดกลืนลูกแก้วจิตวิญญาณแห่งธาตุไฟระดับ 10 และย่อยสลายเรียบร้อยแล้ว จิตวิญญาณของมังกรไฟศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ในผลึกแก้วมังกรเพลิงโลกันก็ส่งเสียงร้องคำรามออกมาจนดังสนั่น
แต่เสียงร้องคำรามของมันนั้นอยู่ในโลกของผลึกแก้วมังกรเพลิงโลกันตร์เพียงเท่านั้น
….
[ผลึกแก้วมังกรเพลิงโลกันตร์: ระดับ 11]
….
หวังเสียนยิ้มออกมาในทันทีเมื่อเห็นว่าผลึกแก้วมังกรเพลิงโลกันต์ของเขานั้นวิวัฒนาการเข้าสู่ระดับที่ 11 แล้ว
ผลึกแก้วมังกรเพลิงโลกันตร์ระดับ 11 สามารถสังหารผู้เชี่ยวชาญขอบเขตเม็ดยาเซียนขั้นสูงได้อย่างไม่ยากเย็นเท่าไหร่นัก
และมีเพียงผู้เชี่ยวชาญขอบเขตเม็ดยาเซียนขั้นสมบูรณ์แบบเท่านั้นที่สามารถพอเป็นคู่ต่อสู้กับผลึกแก้วมังกรเพลิงโลกันตร์ของเขาได้
หลังจากนั้นหวังเสียนก็หยิบกิ่งของต้นไม้คืนวิญญาณขึ้นมาสังเกตพิจารณามันอย่างละเอียดถี่ถ้วน
นอกจากพลังงานลึกลับที่ระบบอ่านได้แล้วนั้น ภายนอกมันก็เป็นเหมือนกับกิ่งไม้ที่แห้งเหี่ยวทั่วๆไปเท่านั้นเอง
หวังเสียนขมวดคิ้วเข้าหากัน ก่อนที่เขาจะชักนำพลังงานของธาตุไม้อันหนาแน่นไหลเข้าไปยังกิ่งของต้นไม้คืนวิญญาณ
วิ้งงงงง!~
หลังจากนั้นกิ่งไม้ก็สั่นสะท้านขึ้นมาเบาๆ แสงสีเทาเริ่มส่องสว่างออกมาจากมันอย่างช้าๆ
ในทันใดนั้นหวังเสียนรู้สึกราวกับว่าต้นไม้จุดกำเนิดในทะเลจิตวิญญาณของเขานั้นได้ยื่นกิ่งของมันออกมาจนทะลุร่างกายของเขาและดูดกลืนกิ่งของต้นไม้คืนวิญญาณอย่างรวดเร็ว
ด้วยความตกใจหวังเสียนจ้องมองไปยังกิ่งของต้นไม้คืนวิญญาณ และเห็นว่ามันถูกดึงเข้าสู่ร่างกายของเขาและหายไปอย่างรวดเร็ว
ต้นอ่อนของต้นไม้จุดกำเนิดในทะเลจิตวิญญาณของเขานั้นสั่นไหวไปมาคล้ายกับคนที่กำลังมีความสุข
หลังจากนั้นหวังเสียนก็สังเกตเห็นว่ามีกิ่งก้านกิ่งหนึ่งแตกยื่นออกมาจากต้นไม้จุดกำเนิดเพิ่มขึ้นอีก 1 กิ่ง
สีสันและลักษณะโดยทั่วไปของกิ่งไม้ที่แตกออกมาใหม่นั้น แตกต่างจากกิ่งก้านเดิมของต้นไม้จุดกำเนิดที่เป็นสีเขียวหยก แต่กิ่งไม้กิ่งใหม่นี้นั้นเป็นสีเทาและเปล่งแสงสีเทาออกมาอย่างจางๆ
เมื่อจ้องมองดูแล้วมันดูลึกลับและแปลกประหลาดอย่างแท้จริง
หลังจากนั้นหวังเสียน ก็จ้องมองไปที่การเปลี่ยนแปลงอื่นๆของต้นไม้จุดกำเนิดในทะเลจิตวิญญาณของเขา
“นี่มันยังไงกันแน่? นอกจากมีกิ่งงอกเพิ่มมาใหม่อีกหนึ่งกิ่งแล้ว ก็ไม่เห็นจะเกิดการเปลี่ยนแปลงอะไรขึ้นมาอีกเลย แม้แต่ความสามารถและความแข็งแกร่งของข้าก็ไม่ได้เพิ่มขึ้นมาเลยแม้แต่น้อย!”
………..
จบบท
EndNote : [1] เทพเจ้าปกรณัม คือตำนานเทพเจ้าของกรีกและโรมัน ซึ่งมีตำนานอยู่อย่างมากมายและปฐมบทของเทพเจ้าปกรณัม นั้นเริ่มต้นมาจากเทพเจ้าแห่งจุดกำเนิด เคออส (Chaos) ซึ่งอยู่ในยุคแห่งความโกลาหลก่อนการกำเนิดขึ้นของจักรวาล หลังจากนั้นก็มีเทพเจ้าก่อกำเนิดขึ้นมาอีกอย่างมากมายไม่ว่าจะเป็นทางฝั่งเทพเจ้าแห่งภูเขาโอลิมปัส เช่น 1. ซุส(Zeus) 2. โพไซดอน (Poseidon) 3. ดิมิเทอร์ (Demeter) เป็นต้น และเทพยักษ์อสูรแห่งไททัน เช่น 1.เทพีไธอา 2.เทพไฮเพอเรียน 3.เทพีฟีบี เป็นต้น
ฯลฯ
ตำนานเทพเจ้าปกรณัมนั้นมีเนื้อหาที่ยาวเป็นอย่างมาก ฉะนั้นผู้แปลต้องขอละเอาไว้ ผู้อ่านสามารถค้นหาอ่านเพิ่มเติมได้เองจากอินเตอร์เน็ต…
ผังต้นตระกูลเทพปกรณัม
