ตอนที่ 354 สำรวจหาสถานที่ตั้งวังมังกรศักดิ์สิทธิ์!
.
“ตอนนี้ฉันสามารถสร้างวังมังกรศักดิ์สิทธิ์ระดับหนึ่งได้เท่านั้น แต่อย่างไรก็ตามวังมังกรศักดิ์สิทธิ์ระดับหนึ่งก็ไม่ได้อ่อนแอไปกว่าฐานของสำนักระดับชั้นศักดิ์สิทธิ์!”
“วังมังกรศักดิ์สิทธิ์ระดับหนึ่งจะมีข่ายอาคมที่เป็นเกราะป้องกันรัศมีครอบคลุมประมาณ 10 กิโลเมตรหลังจากที่มันสร้างเสร็จ!”
“นี่นับว่าเป็นเพียงวังมังกรศักดิ์สิทธิ์ที่เป็นระดับพื้นฐานที่ต่ำมากที่สุด และมันยังสามารถเพิ่มระดับความสามารถของวังมังกรได้อีก แม้ว่ามันจะยังไม่ถึงระดับที่ 2 ก็ตาม!”
หวังเสียนไม่ทราบเกี่ยวกับรายละเอียดของวังมังกรศักดิ์สิทธิ์มากนัก แต่ในตอนนี้เขาแน่ใจแล้วว่าคงจะไม่อาจสร้างวังมังกรศักดิ์สิทธิ์ของเขาในทะเลปั๋วไห่ได้อย่างแน่นอน
ทะเลปั๋วไห่เป็นทะเลที่มีขนาดเล็กและตื้นมาก มีความลึกเพียงไม่กี่สิบเมตรเท่านั้น หวังเสียนคิดคำนวณดูแล้วความสูงของวังมังกรคงจะต้องโผล่พ้นเลยผิวน้ำขึ้นมาอย่างแน่นอน
สถานที่ที่เขาจะสร้างวังมังกรอย่างน้อยต้องมีความลึกที่ 1,000-2,000 เมตร
ที่ตั้งของวังมังกรศักดิ์สิทธิ์จะไม่ได้อยู่ที่เดิมตลอดไป หากว่าวังมังกรศักดิ์สิทธิ์ของหวังเสียนได้เลื่อนระดับไปเป็นระดับที่ 2 วังมังกรของเขาจะสามารถเคลื่อนที่ได้
และเมื่อวังมังกรศักดิ์สิทธิ์มีระดับที่สูงขึ้นไปอีกมันก็จะสามารถ อยู่ในอวกาศได้โดยตรงและความสามารถของมันจะทรงพลังขึ้นเป็นอย่างมากเลยทีเดียว
หวังเสียนพาซุนหลิงซิ่วเดินเที่ยวไปรอบๆเกาะลอยน้ำ ก่อนที่เขาจะบอกให้เธอกลับไปยังที่วิลล่า ต่อจากนั้นเขาก็ดำลงไปในทะเล
“มหาเสนาบดีไท่ฝู่ตามข้ามา พวกเราจะไปหาพื้นที่ในทะเลลึกเพื่อสร้างวังมังกรกัน!”
หวังเสียนส่งคำสั่งผ่านทางจิตวิญญาณของเขาไปยังเต่ายักษ์
“รับด้วยเกล้าพะยะค่ะองค์ราชามังกร!”
ร่างกายอันใหญ่โตของเต่ายักษ์ลอยขึ้นมาจากใต้ทะเลและว่ายเข้ามาหาหวังเสียนในทันที
หวังเสียนยืนอยู่บนหลังของเต่ายักษ์ ในขณะที่มันเคลื่อนตัวไปยังทะเลลึกอย่างรวดเร็ว
ในใต้ท้องทะเลมีทิวทัศน์ที่สวยงามตระการตาเป็นอย่างยิ่ง ถึงแม้ว่าเขาจะลงมาที่ใต้ทะเลค่อนข้างจะบ่อย แต่ความสวยงามใต้ท้องทะเลนั้นก็เป็นสิ่งที่เขารู้สึกสดชื่นทุกๆครั้งที่ได้ดูมัน
พื้นที่ทะเลที่มีความลึกไม่ถึง 100 เมตร ไม่เป็นที่ต้องการสำหรับหวังเสียนที่จะสร้างวังมังกรศักดิ์สิทธิ์ของเขา
ในตอนนี้เขาต้องการจะสร้างวังมังกรศักดิ์สิทธิ์ของเขาในทะเลไร้พรมแดนหรือทะเลหลวงที่มีความลึกอย่างน้อย 2,000 เมตร เขาไม่ต้องการให้มนุษย์คนอื่นได้รับรู้ถึงการคงอยู่ของวังมังกรศักดิ์สิทธิ์ของเขา
เต่ายักษ์ว่ายน้ำรวดเร็วเป็นอย่างมาก ให้ตอนนี้ความแข็งแกร่งของมันอยู่ในจุดสุดยอดของระดับที่ 11 และอีกไม่นานหลังจากนี้มันคงจะสามารถเลื่อนระดับไปถึงระดับที่ 12 ได้
“พวกเรากำลังจะเข้าสู่เขตทะเลตะวันออกในไม่ช้า ภายในพื้นที่ทะเลเขตนั้นจะมีร่องลึกของแนวหินใต้ก้นทะเล ที่มีความลึกอยู่ที่ประมาณ 7,000 เมตร และทะเลตะวันออกแห่งนี้ก็อยู่ไม่ไกลจากเมืองเจียงเฉิงด้วย นี่เป็นอีกหนึ่งในสถานที่ที่ข้าคิดเอาไว้ว่าสมควรจะเป็นที่สร้างวังมังกรศักดิ์สิทธิ์!”
หวังเสียน พูดพึมพำออกมาในขณะที่เขายืนอยู่บนหลังของเต่ายักษ์
เขตร่องหินของทะเลที่อยู่ตรงหน้าเขานั้นมีขนาดที่ใหญ่และลึกเป็นอย่างมาก แสงแดดแทบจะไม่สามารถส่งลงมาถึงความลึกในระดับนี้ได้
จำนวนความหนาแน่นของฝูงปลาที่อยู่ในบริเวณนี้ก็สูงมากเช่นเดียวกัน
หวังเสียนไม่ได้กลืนกินฝูงปลาที่อยู่ในบริเวณนี้เพื่อเปลี่ยนพวกมันให้กลายเป็นพลังงานมังกร แต่เขาสั่งให้เต่ายักษ์ว่ายน้ำลงไปสำรวจในบริเวณร่องหินลึกแทน
“นั่นมันฉลามอย่างงั้นเหรอ? ตัวใหญ่มากเลยทีเดียว ลำตัวของมันน่าจะยาวกว่า 40 เมตร!”
หวังเสียนรู้สึกค่อนข้างจะตกใจเมื่อเขามองไปยังฉลามตัวใหญ่ ที่อยู่ไม่ไกลจากเขามากนัก
มันจ้องมองมาที่หวังเสียนด้วยสายตาที่ดุร้าย เพราะบริเวณรอบๆสถานที่นี้คืออาณาเขตของมัน
หวังเสียนหรี่ตาลงเล็กน้อยขณะที่เขากำลังคิดอยู่กับตัวเอง ส่วนลึกในใต้ท้องทะเลโดยส่วนมากจะมีกลุ่มเผ่าพันธุ์ของสัตว์ร้ายในทะเล หรืออาจจะมีระดับสัตว์อสูรรวมอยู่ด้วย พวกมันจะยึดครองพื้นที่ใต้ท้องทะเลเป็นอาณาเขตของพวกมัน หากมีเผ่าพันธุ์อื่นเข้ามารุกล้ำอาณาเขตของพวกมัน พวกมันจะพุ่งเข้ามาโจมตีในทันที
หวังเสียนยังคงสั่งให้เต่ายักษ์นั้นสำรวจต่อไปเรื่อยๆ
นี่เป็นครั้งแรกที่หวังเสียน ได้ออกมาสำรวจใต้ท้องทะเลที่มีความลึกเช่นนี้ ในก่อนหน้านี้เขานั้นไม่ได้ลงมาในส่วนลึกของทะเลมากนัก
ในครั้งนี้เขาจึงสามารถเข้าใจได้อย่างชัดเจนเลยว่าพื้นที่ใต้ท้องทะเลลึกนั้นมีความน่ากลัวมากเพียงใด
มีสัตว์ทะเลที่ดุร้ายอยู่อย่างมากมายที่เขาไม่เคยเห็น
บางตัวนั้นมีแขนและขาคล้ายกับไดโนเสาร์ในยุคโบราณ
สิ่งมีชีวิตบางตัวก็คล้ายกับตะขาบที่มีขานับไม่ถ้วน และยังมีหางที่มีหนามแหลมคมที่ส่องแสงสว่างประกายสีเขียวออกมา
ปลาบางตัวมีรูปลักษณ์คล้ายกับรถถัง เกล็ดรอบตัวของมันหนาเหมือนกับชุดเกราะ ปากและฟันของมันนั้นมีความแหลมคมจนดูน่ากลัวเป็นอย่างมาก
และยังมีปลาที่มีลักษณะคล้ายกับค้างคาวซึ่งมีเขาแหลมอยู่บนหัว
สายพันธุ์เหล่านี้นั้นเป็นสิ่งมีชีวิตใต้ท้องทะเลที่มีรูปลักษณ์น่ากลัวเป็นอย่างมาก พวกมันต่างตระเวณอยู่บริเวณโดยรอบอาณาเขตของพวกมันพร้อมกับแสดงท่าทางเป็นปฏิปักษ์ในทันทีเมื่อหวังเสียนเข้าไปใกล้
หวังเสียนไม่ได้คิดต่อสู้หรือปะทะกับพวกมัน ถึงแม้ว่าจะมีพวกมันบางตัวที่พุ่งเข้ามาหวังโจมตีเขา แต่เขาก็สั่งให้เต่ายักษ์นั้นรีบหลบออกไปจากบริเวณอาณาเขตของพวกมันอย่างรวดเร็ว
“ตอนนี้ยังไม่ใช่เวลา! แต่เมื่อข้าสามารถสร้างวังมังกรเสร็จสิ้นแล้วเมื่อใด เมื่อนั้นข้าก็ยินดีจะเผชิญหน้ากับพวกเจ้าทุกเผ่าพันธุ์ เพื่อช่วงชิงความเป็นหนึ่งในท้องทะเลบริเวณนี้!”
มุมปากของหวังเสียนยิ้มขึ้นมาเล็กน้อย ขณะที่เขามองสำรวจไปยังบริเวณโดยรอบ
“หือ! นั่นคืออะไร?”
บริเวณข้างหน้าไม่ไกลจากจุดที่หวังเสียนอยู่มากนัก มีภูเขาใต้ทะเลที่สูงตระหง่านอยู่หลาย 10 ลูก
ภูเขาแต่ละลูกสูงประมาณ 200 เมตร
ในบรรดาภูเขาทั้งหมดลูกที่ใหญ่ที่สุดนั้นมีความสูงกว่า 300 เมตร
เทือกเขาเหล่านี้นั้นอยู่กันอย่างแน่นหนารัศมีโดยรอบน่าจะอยู่ที่ประมาณ 20 กิโลเมตร
นอกจากนี้แล้วยังมีสิ่งที่ดึงดูดความสนใจของหวังเสียนอยู่อีก นั่นก็คือแสงเรืองๆ ที่ส่องสว่างอยู่เต็มบริเวณโดยรอบเทือกเขาใต้ทะเลแห่งนี้
แสงที่เกิดขึ้นนี้มาจากฝูงของแมงกะพรุน ในบริเวณเทือกเขาใต้ทะเลแห่งนี้มีแมงกะพรุนอยู่เป็นจำนวนมาก พวกมันอยู่กันอย่างหนาแน่นจนไม่สามารถนับจำนวนได้เลย แสงของพวกมันทำให้บริเวณแถบนี้ทั้งหมดสว่างไสวจนเป็นเหมือนกับเวลากลางวันเลยทีเดียว
“มหัศจรรย์จริงๆ! พื้นที่บริเวณแถบนี้นั้นสวยงามมาก และยังมีภูเขาสูงอยู่รอบๆอีกหลาย 10 ลูก นี่ถือได้ว่าเป็นสถานที่ที่ยอดเยี่ยมมากทีเดียวสำหรับการสร้างวังมังกร!”
หวังเสียนมองไปรอบๆ ก่อนที่เขาจะพยักหน้าออกมาด้วยความพึงพอใจ
ภูเขาลูกที่สูงที่สุดที่อยู่ใจกลางของเทือกเขาอาจจะกลายเป็นสถานที่พักผ่อนหรือที่พักของตัวเขาราชามังกร
สำหรับภูเขาส่วนที่เหลือโดยรอบ เขาก็จะจัดสรรให้เป็นที่พักของเหล่าสาวกแห่งวังมังกร
“นี่น่าจะเป็นสถานที่ที่ดีที่สุดสำหรับการสร้างวังมังกรศักดิ์สิทธิ์แห่งแรกของข้า!”
ในขณะที่หวังเสียนยังคงมองสำรวจบริเวณโดยรอบด้วยความพึงพอใจอยู่นั้น เขาก็สังเกตเห็นฝูงแมงกะพรุนยักษ์ว่ายน้ำตรงเข้าไปยังภูเขาเหล่านั้นด้วยความเร็ว
ถึงแม้ว่าแมงกะพรุนยักษ์เหล่านั้นจะดูไม่ทรงพลังมากนัก แต่ขนาดและจำนวนของพวกมันก็ทำให้หวังเสียนรู้สึกเป็นกังวล
ฝูงแมงกะพรุนนับหมื่นตัวนี้ที่มีขนาดเล็กที่สุดมีขนาดไม่ต่ำกว่า 5-6 เมตรเลยทีเดียว
ในกลุ่มของฝูงแมงกะพรุนยักษ์มีหลายสิบตัวที่มีขนาดใหญ่กว่ารถบรรทุก
รูปร่างที่โปร่งใสและเป็นวงรีของพวกมันดูเหมือนจะอ่อนแอ แต่หนวดของมันที่มีความยาวกว่า 50-60 เมตร ดูเป็นอันตรายเป็นอย่างมาก
และที่ใจกลางของฝูงแมงกะพรุน หวังเสียนสังเกตเห็นได้อย่างเลือนลางว่ามีหนวดของแมงกะพรุนตัวหนึ่งที่มีความยาวมากกว่า 100 เมตร
“มันจะมีแมงกะพรุนที่ตัวใหญ่ขนาดนี้ได้อย่างไร? แค่เฉพาะหนวดของมันก็ยาวกว่า 100 เมตรเลยทีเดียว!?”
หวังเสียนรู้สึกตกตะลึงเป็นอย่างมาก เพราะสิ่งที่เขาเห็นในตอนนี้นั้นนอกจากแมงกะพรุนตัวยักษ์ที่มีขนาดใหญ่กว่ารถสิบล้อหลายสิบตัวแล้ว ยังมีแมงกะพรุนที่ดูเหมือนจะเป็นจ่าฝูงที่มีขนาดใหญ่กว่า 100 เมตรซึ่งดูน่ากลัวเป็นอย่างมาก
แมงกะพรุนยักษ์เหล่านั้นว่ายน้ำไปตามยอดเขาแต่ละลูก
หลังจากนั้นพวกมันก็ฝังตัวอยู่บนยอดเขาแต่ละลูกอย่างช้าๆ
หนวดของพวกมันครอบคลุมไปทั่วทั้งภูเขาทุกลูก และพร้อมกันนั้นฝูงแมงกะพรุนตัวเล็กนับหมื่นตัวก็กระจัดกระจายล้อมรอบเทือกเขาแห่งนั้นอย่างรวดเร็ว
“นี่คือการแสดงอาณาเขตของพวกมัน! เทือกเขาทั้งหมดนี้คืออาณาเขตของฝูงแมงกะพรุนยักษ์เหล่านี้อย่างนั้นหรือ?”
หวังเสียนขมวดคิ้วเข้าหากันในทันที เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่าสถานที่แห่งนี้นั้นถูกครอบครองโดยเผ่าพันธุ์แมงกะพรุนยักษ์ที่ทรงพลังเหล่านี้
“ลองเข้าไปดูใกล้ๆอีกหน่อยเถอะ!” หวังเสียนส่งความคิดผ่านทางจิตวิญญาณของเขาไปยังเต่ายักษ์ ให้มันทดลองเข้าไปใกล้แมงกะพรุนตัวที่มีขนาด 5-6 เมตร
เมื่อเต่ายักษ์อยู่ห่างจากฝูงแมงกะพรุน ประมาณ 100 เมตร แมงกะพรุนยักษ์ที่เกาะอยู่บนภูเขาโดยรอบก็เริ่มเคลื่อนไหวกันในทันที
ราวกับว่าพวกมันมีดวงตา หนวดที่อ่อนนุ่มของพวกมันถูกปกคลุมไปด้วยเข็มที่มีพิษ พวกมันต่างชี้หนวดมาทางหวังเสียน อย่างดุร้าย
เฟี้ยววว! เฟี้ยวววว!
และในทันทีนั้นกลุ่มเข็มหลายพันเล่มก็พรุ่งตรงเข้ามาหาหวังเสียนอย่างรวดเร็ว
….
[แมงกะพรุนออโรร่า: ระดับ 11]
[พลังมังกรที่สกัดได้: 254,433]
….
“แมงกะพรุนระดับ 11!”
เมื่อหวังเสียนเพ่งสายตาไปยังแมงกะพรุนยักษ์ตัวหนึ่งข้อมูลจากระบบก็ปรากฏขึ้นมาในใจของเขาในทันที
ตูมมมม!
เต่ายักษ์หรี่ตาลงเล็กน้อยก่อนที่จะใช้ความสามารถของมันสร้างกำแพงดินให้ปรากฏขึ้นมาตรงด้านหน้าของหวังเสียน
กำแพงดินที่ก่อตัวขึ้นมานี้สามารถปิดกั้นการโจมตีของกลุ่มเข็มพิษที่ถูกยิงมาโดยฝูงแมงกะพรุนได้อย่างสมบูรณ์
“พวกเรากลับกันก่อนเถอะ!”
หวังเสียนสั่งเต่ายักษ์ในทันที หลังจากที่เขาสังเกตเห็นกลุ่มของฝูงแมงกะพรุนยักษ์เริ่มเคลื่อนตัวเข้ามาทางพวกเขา
เต่ายักษ์ก็รีบหันหลังกลับและว่ายน้ำออกจากพื้นที่ในบริเวณนั้นอย่างรวดเร็ว
เมื่อหวังเสียนและเต่ายักษ์จากไปฝูงแมงกะพรุนยักษ์เหล่านั้นก็ไม่ได้ไล่ล่าพวกเขา พวกมันว่ายน้ำกลับเข้าไปประจำตำแหน่งเดิมของพวกมันอย่างช้าๆ
“แมงกะพรุนที่เป็นจ่าฝูงนั้นน่าจะอยู่ในระดับที่ 12 อย่างแน่นอน ส่วนแมงกะพรุนยักษ์ตัวอื่นๆก็อยู่ในระดับที่ 11 !”
หวังเสียนขมวดคิ้วขึ้นมาเล็กน้อย ในบรรดาผู้ใต้บังคับบัญชาของเขามีเพียง เต่ายักษ์, อ๋าวฉีเทียนและอ๋าวเยี่ย เพียงเท่านั้นที่อยู่ในระดับที่ 11 มันคงจะเป็นเรื่องยากที่จะจัดการกับฝูงแมงกะพรุนยักษ์เหล่านี้
“เฮ้อออ! ในใต้ท้องทะเลลึกช่างมีสิ่งมีชีวิตที่น่ากลัวอยู่อย่างมากมายจริงๆ! ในตอนนี้สาวกแห่งวังมังกรของข้านั้นยังคงมีพลังที่น้อยมากเกินไป!”
หวังเสียนถอนหายใจออกมาเบาๆ เขารู้สึกหดหู่ใจเล็กน้อย!
………
จบบท
