ตอนที่ 370 ต้องรักษาด้วยวิธีที่พิเศษเท่านั้น!
.
หลังจากที่กวนชูชิง, หลานชิงเยว่, ซุนหลิงซิ่วและโม่ชิงหลง เข้าไปยังห้องโถงราชามังกร หวังเสียนก็มองไปยังปลาวาฬสีน้ำเงินขนาดใหญ่ที่ว่ายวนไปมาอยู่รอบนอกวังมังกร
เขาไม่ได้กังวลใจกับมันมากนัก ถึงแม้ว่าปลาวาฬสีน้ำเงินจะเป็นสิ่งมีชีวิตที่มีขนาดใหญ่โต แต่ความสามารถในการโจมตีของมันก็อ่อนแอมาก
“วังมังกรมีทางเข้า 4 ทางคือ ประตูทางทิศตะวันออก ประตูทางทิศตะวันตก ประตูทางทิศใต้และประตูทางทิศเหนือ!”
หวังเสียน ยิ้มและแนะนำสถานที่ให้กับ กวนชูชิง, หลานชิงเยว่, ซุนหลิงซิ่วและโม่ชิงหลง
“รู้สึกเหมือนว่าพวกเรากำลังจะเข้าสู่โลกของยักษ์ยังไงอย่างงั้นเลยล่ะ โครงสร้างทั้งหมดของวังมังกรนั้นใหญ่โตมาก!”
เมื่อสาว ๆ ทั้งสามคนเข้าไปในวังมังกร พวกเธอต่างตะโกนออกมาด้วยความตื่นตะลึงกับสิ่งที่พวกเธอได้เห็น
เสาแต่ละต้นสูงอย่างน้อยห้าสิบถึงหกสิบเมตร บางต้นสูงมากกว่าร้อยเมตรด้วยซ้ำ
รอบๆวังมังกรมีภูเขาสูงตระหง่านหลายสิบลูกโอบล้อม ทำให้ทิวทัศน์นั้นดูยิ่งใหญ่และอลังการเป็นอย่างมาก
ขั้นบันไดทางเข้าของวังมังกรมีความสูงกว่าครึ่งเมตร ทางเดินในวังมังกรนั้นก็กว้างมากถึง 10 เมตร สภาพแวดล้อมในวังมังกรนั้นสวยงามและตระการตาเป็นอย่างยิ่ง
สิ่งเหล่านี้จึงทำให้หญิงสาวทั้งสามคนนั้นรู้สึกตื่นตาตื่นใจกันเป็นอย่างมาก
ในขณะที่กลุ่มคนทั้งหมดกำลังหันมองไปรอบๆ ด้วยความตื่นเต้น หวังเสียน ก็เดินไปโอบเอวของกวนชูชิงและหลานชิงเยว่ ด้วยรอยยิ้ม หลังจากที่พวกเขาเดินเข้ามาในเขตวังมังกรกว่าสิบนาที กลุ่มคนทั้งหมดก็เข้ามาถึงห้องโถงราชามังกร
“นี่คือห้องโถงราชามังกร และตรงนั้นคือบัลลังก์มังกร ส่วนแท่นสูงทั้งสองด้านที่อยู่ข้างๆ นั้นเป็นของเหล่าข้าราชบริพารระดับสูงของวังมังกร!”
“บัลลังก์มังกร! นั่นคือบัลลังก์มังกรอย่างนั้นเหรอ ช่างใหญ่โตอะไรอย่างนี้!”
“ดูนั่น! เสาสีทองต้นนั้นใหญ่มากจริงๆ มันจะต้องเป็นเสาค้ำสมุทรแห่งวังมังกรอย่างแน่นอน!”
“ภาพแกะสลักของมังกรศักดิ์สิทธิ์แต่ละตัวที่อยู่รอบๆวังมังกรก็ดูราวกับว่าพวกมันยังมีชีวิตอยู่เลย!”
กวนชูชิงและหลานชิงเยว่ ชี้ไปรอบๆพร้อมกับพูดเจื้อยแจ้วกันออกมาไม่หยุด ด้วยความตื่นเต้น
“ตรงด้านหลังของบัลลังก์มังกรก็คือเสาค้ำสมุทรที่นับว่าเป็นหัวใจหลักแห่งวังมังกร ส่วนตรงด้านนั้นเป็นสระน้ำมังกรศักดิ์สิทธิ์ มันสามารถเพิ่มสายเลือดมังกรศักดิ์สิทธิ์ให้กับผู้ที่ได้รับอนุญาตให้ลงไปในสระน้ำมังกรแห่งนั้น และต่อไปในอนาคตผู้ที่ได้รับสายเลือดมังกรศักดิ์สิทธิ์ก็จะสามารถกลายร่างเป็นมังกรศักดิ์สิทธิ์ได้!” หวังเสียนยังคงแนะนำต่อไป
“มนุษย์ธรรมดาจะสามารถกลายร่างเป็นมังกรศักดิ์สิทธิ์ได้จริงๆอย่างนั้นเหรอ?” กวนชูชิงและหลานชิงเยว่ จ้องมองไปที่หวังเสียนและถามออกมาด้วยความอยากรู้อยากเห็น
“ใช่! ผู้ที่ได้รับเลือดของมังกรศักดิ์สิทธิ์นั้นมีโอกาศสามารถกลายเป็นมังกรศักดิ์สิทธิ์ได้มากเกินกว่า 50% เลยทีเดียว!” หวังเสียนพยักหน้าและตอบก่อนจะพูดต่อไปอีกว่า “ไปที่อื่นกันต่อเถอะ!ผมจะพาพวกคุณไปยังจุดที่สูงที่สุดของวังมังกร!”
หวังเสียนโบกมือเบาๆ กระแสน้ำอันอ่อนโยนล้อมรอบตัวเด็กสาวทั้ง 3 คนและโม่ชิงหลง ก่อนที่เขาจะพาคนทั้งหมดลอยไปยังหอบัญชาการ การรบ ที่อยู่บนภูเขาลูกที่สูงที่สุด
เมื่ออยู่บนหอบัญชาการ หวังเสียน ก็ชี้นิ้วไปยังสถานที่ต่างๆภายในวังมังกรพร้อมกับอธิบายให้กับทั้งสามสาวได้เข้าใจ
เมื่อเด็กสาวทั้งสามคนมองไปยังอาณาเขตทั้งหมดของวังมังกร พวกเธอก็รู้สึกได้ถึงความยิ่งใหญ่ของวังมังกรแห่งนี้
สถานที่แห่งนี้เป็นเหมือนสถานที่แห่งปาฏิหาริย์! เป็นดินศักดิ์สิทธิ์ที่มีอยู่เพียงในตำนานเท่านั้น!
“เสี่ยวเสียน ฉันคิดว่าคุณควรจะกลับไปพักผ่อนเพื่อพักฟื้นร่างกายก่อนจะดีกว่า!” หลังจากมองไปรอบๆอาณาเขตวังมังกรทั้งหมด ซุนหลิงซิ่ว ก็นึกถึงอาการบาดเจ็บของหวังเสียน ขึ้นมาได้
“ไม่เป็นไรหรอกหลิงซิ่ว! อีกไม่นานอาการบาดเจ็บของผมก็จะค่อยๆหายเป็นปกติไปเอง!” หวังเสียนหันไปตอบพร้อมกับยิ้มให้เธออย่างอ่อนโยน
“บาดแผลของคุณอยู่ที่ตรงไหนให้พวกเราดูหน่อยจะได้หรือไม่?” กวนชูชิงและหลานชิงเยว่ถามขึ้นมาอย่างห่วงใย
“อืมมมม!… ถ้าอย่างนั้นก็มากับผมเถอะ! ผมจะพาพวกคุณไปยังห้องส่วนตัวของราชามังกรก่อน!”
หวังเสียนหัวเราะออกมาเบา ๆ ดวงตาของเขาสาดประกายชั่วร้ายออกมาอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่มันจะหายไปอย่างรวดเร็ว!
เขาโบกมือขึ้นมาอีกครั้งก่อนที่จะนำเด็กสาวทั้งสามคนไปยังห้องนอนของเขาในวังมังกร
เมื่อโม่ชิงหลงได้ยินว่าเป็นห้องนอนของราชามังกรเขาก็ไม่ได้ตามไปด้วย เขาเพียงแค่เดินเที่ยวชมรอบๆวังมังกรด้วยรอยยิ้มที่ภาคภูมิใจ
“ว้าว! ห้องใหญ่อะไรอย่างนี้!”
เมื่อหวังเสียน พาเด็กสาวทั้งสามคนเข้าไปยังห้องนอนของเขา เด็กสาวทั้งสามคนก็ร้องออกมาด้วยความตกใจ ห้องนอนนั้นมีพื้นที่มากกว่า 2,000 ตารางเมตร และภายในห้องยังประดับตกแต่งอย่างสวยงามและหรูหรามากยิ่งกว่าห้องพักระดับประธานาธิบดีของโรงแรม 5 ดาวเสียอีก
โดยเฉพาะอย่างยิ่งตรงกลางห้องนอนมีเตียงขนาดใหญ่ที่กว้างและยาวกว่า 50×50 เมตร เตียงที่ใหญ่มากขนาดนี้นั้นสามารถนำไปลงกินเนสส์เวิลด์เรคคอร์ดได้เลยทีเดียว [กินเนสส์บุ๊ค]
“เตียงอะไรกัน! ทำไมมันถึงได้ใหญ่โตมากขนาดนี้!”
เด็กสาวทั้งสามตกตะลึง กับขนาดของเตียงที่ใหญ่โตมโหฬารและมันยังดูสวยงามเป็นอย่างมากอีกด้วย
หวังเสียนหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะกระโดดนอนลงไปบนเตียง วัสดุที่ทำเตียงนอนของเขานั้นเป็นวัสดุพิเศษระดับจักรวาลมันนุ่มและสบายตัวเป็นอย่างมาก อีกทั้งมันยังมีฟังก์ชันการทำความสะอาดตัวเองเป็นพิเศษ ในเวลาที่ไม่มีผู้นอนอยู่บนเตียง
“โอ้ใช่แล้ว! เสี่ยวเสียน คุณได้รับบาดเจ็บร้ายแรงมากไม่ใช่เหรอ?”
กวนชูชิงและหลานชิงเยว่ เดินไปถามเขาบนเตียงอย่างห่วงใย
“แม้ว่าอาการบาดเจ็บของผมในก่อนหน้านี้มันจะร้ายแรงมากก็ตาม แต่ในตอนนี้นั้นมันทุเลาลงไปมากแล้วล่ะ และหลังจากนี้อีกประมาณ 1 เดือนก็คงจะสามารถฟื้นตัวได้อย่างสมบูรณ์!” หวังเสียนตอบออกมาด้วยรอยยิ้ม
“ให้พวกเราดูหน่อยจะได้ไหม?” กวนชูชิงหันหน้าไปหาเขาขณะที่อยู่บนเตียงพร้อมกับทำหน้ามุ่ย “พวกเรานั้นเป็นห่วงและกังวลใจกับคุณมากเลยจริงๆนะ!”
“ขอบคุณพวกคุณมากนะ! ที่เป็นห่วงผม!” หวังเสียนยิ้มให้กับเด็กสาวทั้งสามคนอย่างอ่อนโยน ก่อนที่เขาจะค่อยๆสลายเสื้อที่สร้างขึ้นมาจากธาตุน้ำของเขาออกไปจนเหลือแต่ตัวเปลือยเปล่า
ซุนหลิงซิ่วที่ยืนอยู่ข้างๆหน้าแดงขึ้นมาในทันที เธอก้มหน้าลงเล็กน้อยก่อนที่จะมองไปยังกวนชูชิงและหลานชิงเยว่ ด้วยรอยยิ้ม หลังจากนั้นเธอก็เดินออกไปจากห้องนอนอย่างเงียบๆ
เมื่อเสื้อบนร่างกายของหวังเสียนนั้นหายไป บาดแผลทั่วร่างกายของเขานั้นก็แสดงออกมาให้เห็นอย่างเด่นชัด ถึงแม้ว่าในตอนนี้เลือดจะหยุดไหลลงไปแล้วก็ตามที แต่บาดแผลก็ยังดูน่ากลัวเป็นอย่างมาก
ดวงตาของกวนชูชิงและหลานชิงเยว่แดงก่ำและมีหยดน้ำปรากฏขึ้นในดวงตาของพวกเธอในทันที “เสี่ยวเสียน เจ็บมากหรือไม่?” เด็กสาวทั้งสองคนลูบบาดแผลบนตัวของหวังเสียงเบาๆพร้อมกับร้องไห้ออกมา
“ในตอนนี้ไม่เจ็บมากแล้ว! บาดแผลที่พวกคุณเห็นในตอนนี้มันเกือบจะหายดีแล้วล่ะไม่ต้องเป็นห่วงมากนักหรอก!” หวังเสียรยิ้มและหัวเราะออกมาเบาๆ เขาเพียงแค่ไม่เต็มใจจะใช้พลังมังกรจำนวนมากเพื่อรักษาอาการบาดเจ็บของเขา ดังนั้นมันจึงยังคงเหลือบาดแผลที่ยังไม่หายอยู่อีกหลายแห่ง
“มีบาดแผลที่ส่วนอื่นอีกหรือไม่?” กวนชูชิง ถามออกมาในขณะที่เธอยังคงลูบบาดแผลของหวังเสียนอย่างเบามือ
“ยังมีบาดแผลตรงส่วนขาอยู่อีกมากเช่นเดียวกัน!” หวังเสียนยิ้มออกมาด้วยดวงตาที่เป็นประกาย หลังจากนั้นกางเกงที่สร้างขึ้นมาจากธาตุน้ำก็หายไปเหลือเพียงแต่กางเกงใน
“นี่!…” บาดแผลที่ขาของ หวังเสียน ร้ายแรงมากยิ่งกว่าบนตัวของเขาเสียอีก เด็กสาวทั้งสองคนตกใจจนตัวสั่นเมื่อได้เห็นบาดแผลของเขา
แต่กลับกัน ตัวของหวังเสียน ในตอนนี้เขานั้นรู้สึกว่าร่างกายของเขาร้อนรุ่มและเลือดลมเดือดพล่านไปหมด ความต้องการของเขาปะทุขึ้นมาในทันที
วู๊บบบ!
ในทันใดนั้นเองกางเกงในส่วนที่เหลือของเขาที่สร้างขึ้นมาจากน้ำก็สลายหายไปอย่างรวดเร็ว
กวนชูชิงและหลานชิงเยว่ สะดุ้งตกใจกันเล็กน้อย หลังจากนั้นไม่นานใบหน้าของเด็กสาวทั้งคู่ก็แดงจนแทบจะเป็นสีเลือด พวกเธอรีบก้มหน้าลงซุกบนที่นอนอย่างรวดเร็วด้วยความเขินอาย
หวังเสียนยิ้มออกมาที่มุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ ในตอนนี้เขาไม่สามารถทนอดกลั้นความต้องการของเขาได้อีกต่อไป
“โอ๊ยย!~ ตอนนี้ทำไมบาดแผลมันถึงได้เจ็บปวดขึ้นมาเช่นนี้กันล่ะ? โอ๊ยยย! ควจะต้องรีบรักษาอย่างเร่งด่วนเสร็จแล้วล่ะ! ไม่เช่นนั้นจะต้องอันตรายมากๆอย่างแน่นอน!” หวังเสียน ร้องออกมาเหมือนกับว่าได้รับความเจ็บปวดและทุกข์ทรมานเป็นอย่างมาก
“ห๊ะ! เสี่ยวเสียน!! คุณเป็นอะไร?!”
เด็กสาวทั้งสองคนรู้สึกตกใจกันมาก พวกเธอรีบเงยหน้าขึ้นมาจากบนที่นอน พร้อมกับรีบเข้าไปดูอาการของเขาอย่างรวดเร็ว “คุณเป็นอย่างไรบ้าง? เจ็บที่ตรงไหน? แล้วจะให้พวกเราช่วยคุณได้อย่างไร?”
“ผมคงจะต้องขอให้พวกคุณทั้งสองคนใช้วิธีพิเศษในการช่วยรักษาอาการบาดเจ็บให้ผมเสียแล้วล่ะ!”
สีหน้าของหวังเสียนยังคงแสดงออกถึงความเจ็บปวดในขณะที่เขาพูดพึมพำออกมาเบาๆกับเด็กสาวทั้งสองคน ด้วยท่าทางเหมือนคนที่สิ้นหวัง
“วิธีการรักษาที่พิเศษนี้ต้องอาศัยการผสมผสานและปรับสมดุลระหว่างหยินและหยางอย่างตั้งใจจริง หลังจากนั้นภาพในร่างกายของผมจะปรับสมดุลให้เป็นกลาง มันจึงจะสามารถทำให้บาดแผลของผมทุเลาและหายจากอาการเจ็บปวดได้!”
หวังเสียน จับมือของเด็กสาวทั้งสองคนพร้อมกับพูดล่อลวงออกมาด้วยท่าทางที่น่าสงสาร
บางทีอาจเป็นเพราะหวังเสียนได้รับบาดเจ็บกวนชูชิงและหลานชิงเยว่ จึงให้ความร่วมมือกับเขาอย่างเต็มที่
เด็กสาวทั้งสองคนจึงกลายเป็นอัศวินหญิงผลัดกันขึ้นขี่มังกรด้วยความตั้งใจ!
ถึงแม้ว่ามังกรศักดิ์สิทธิ์นั้นจะมีเกียรติและความภาคภูมิใจที่สุดส่ง แต่ตัวเขานั้นก็เต็มใจเป็นอย่างยิ่งที่จะให้เด็กสาวทั้งสองคนนั้นขึ้นขี่บนตัวของเขา
เมื่อผ่านไปประมาณสองชั่วโมงทั้งสามคนก็นอนบนเตียงและหลับไป
เมื่อหวังเสียนตื่นขึ้นมา เด็กสาวทั้งสองคนก็ตื่นก่อนแล้ว และสวมเสื้อผ้าของพวกเธออย่างเรียบร้อย
เมื่อพวกเธอเห็นหวังเสียนลืมตาตื่นขึ้นมาพวกเธอก็จ้องมองเขาด้วยสายตาที่ดุร้าย!
หวังเสียนยิ้มและหัวเราะออกมาเบาๆ ก่อนที่จะดึงพวกเธอทั้งคู่เข้ามากอด และหันไปพูดกับหลานชิงเยว่ว่า “ชิงเยว่สามีจะให้ของขวัญกับคุณ!”
“ของขวัญอะไรอย่ามาเจ้าเล่ห์อีกนะ!” หลานชิงเยว่ พูดออกมาด้วยน้ำเสียงหวาดระแวง ในตอนนี้เธอยังรู้สึกเจ็บปวดอยู่บ้างเล็กน้อย
“มันเป็นของขวัญที่ดีมากจริงๆ!”
หวังเสียนยิ้มออกมาอย่างอ่อนโยน เขาโบกมือเบาๆ ผลึกหยดเลือดสีแดงเข้มที่อยู่ในตู้หัวเตียงก็บินเข้ามาหาเขาในทันที
“นี่คืออะไรอย่างนั้นเหรอ?”
หลานชิงเยว่ พลิกตัว กลับมาดูผลึกหยดเลือดสีแดงในมือของหวังเสียนด้วยความประหลาดใจ
กวนชูชิงเองก็จ้องมองไปผลึกหยดเลือดสีแดงที่มือของหวังเสียนด้วยความสงสัยเช่นเดียวกัน
“นี่คือหยดเลือดที่เป็นมรดกของเทพโบราณคุนเผิงอันทรงพลัง!” หวังเสียนยิ้มและอธิบายออกมา
………..
จบบท
