“ฮึๆๆ! ช่างอวดดียิ่งนัก ถึงกับกล้าโจมตีพวกเราโดยตรงเลยอย่างนั้นหรือ อยากจะตายมากนักใช่มั้ย!”
เมื่อเหล่านักรบหน้ากากของกองกำลังร้อยภูตผีเห็นหวังเสียนและเสี่ยวหยู กำลังเข้ามาโจมตีพวกเขา พวกเขาก็หัวเราะกันออกมาอย่างดูถูกในทันที
นักรบหน้ากากคาบูกิคนที่ฉุดหญิงสาวเพื่อไปข่มขืนนั้นเกิดความหงุดหงิดขึ้นมาในทันทีเมื่อเห็นมีคนเข้ามาขัดขวางการกระทำของเขา เขาจึงชักดาบสั้นของเขาออกมาพร้อมกับแทงไปที่เสี่ยวหยูโดยตรง
เมื่อเสี่ยวหยูเห็นการโจมตีของนักรบหน้ากากคนนั้น เธอก็แสดงความดูถูกออกมาในทันที
กระบี่กระดูกที่เต็มไปด้วยเปลวเพลิงในมือของเธอตวัดฟันออกไปอย่างรวดเร็ว
ฉับบบ!
ดาบสั้นในมือของนักรบหน้ากากคนนั้นถูกฟันจนขาดเหมือนกับกิ่งไม้เล็กๆ หลังจากนั้นคลื่นพลังของคมกระบี่ก็ยังทะลุผ่านร่างกายของนักรบหน้ากากคนนั้นออกไปทางด้านหลัง
ตุบบบบบ
พร๊วดดดด!
นักรบหน้ากากคนนั้นเอนหลังล้มลงไปที่พื้น ในขณะที่ร่างกายของเขาที่ถูกผ่าครึ่งก็ค่อยๆแยกออกจากกันตามแนวยาว เลือดสดๆ ไหลทะลักออกมาจากจนเจิ่งนองไปทั่วพื้น
เสี่ยวหยูจ้องมองไปที่กระบี่ในมือของเธอด้วยความตกตะลึง
“บัดซบบ! ฆ่าพวกมันเดี๋ยวนี้!”
เหล่านักรบของกองกำลังร้อยภูตผีตะโกนออกมาอย่างโกรธแค้น นักรบหน้ากากหลายคนรีบพุ่งทะยานตรงไปที่เสี่ยวหยูอย่างรวดเร็ว
นักรบหน้ากากคนหนึ่งใช้กรงเล็บสีเขียวในมือของเขาแทงไปที่ร่างกายของเสี่ยวหยูอย่างรวดเร็ว
เสี่ยวหยูชะงักไปครู่หนึ่ง ทันใดนั้น มือซ้ายของเธอก็เหยียดออกไปทางด้านหน้า เดือยกระดูกสีดำก็พุ่งออกมาจากแขนของเธอโดยตรง
เดือยกระดูกยาวสามถึงสี่เมตร และเจาะหน้าอกของนักรบหน้ากากคนนั้นภายใต้ความตกใจของเหล่านักรบหน้ากากคนอื่นๆที่อยู่ในบริเวณนั้น
เมื่อหวังเสียนเห็นเสี่ยวหยูสามารถสังหารนักรบหน้ากากของกองกำลังร้อยภูตผีได้อย่างง่ายดาย เขาก็แสดงรอยยิ้มออกมา
การโจมตีด้วยพลังของชุดเกราะมังกรของเสี่ยวหยูนั้นรุนแรงเป็นอย่างมาก
ด้วยความแข็งแกร่งของชุดเกราะมังกรบนร่างกายของเสี่ยวหยูในตอนนี้อาจจะเทียบเท่าได้กับการป้องกันและการโจมตีของอาวุธวิญญาณระดับ 11 ได้เลยทีเดียว
ในตอนนี้แม้แต่การใช้อาวุธวิญญาณระดับ 10 ที่เป็นอาวุธวิญญาณระดับก่อกำเนิดจิตวิญญาณอาจจะไม่สามารถทำอันตรายใดๆกับร่างกายของเสี่ยวหยูได้
“ฮึ! ช่างเกะกะลูกนัยน์ตายิ่งนัก!”
หวังเสียนสะบัดมือของเขาไปทางด้านหน้าของกลุ่มนักรบกองกำลังร้อยภูตผีห้าคนที่อยู่ใกล้ๆกับเขา น้ำทะเลที่อยู่รอบๆกลายเป็นคมมีดอันคมกริบพุ่งตรงไปโจมตีคนทั้งห้าในทันที
“บัดซบ!…”
นักรบหน้ากากทั้งห้าคนไม่สามารถต้านทานการโจมตีของหวังเสียนได้แม้แต่น้อย พวกเขาถูกสายน้ำตัดผ่านร่างกายของพวกเขาและถูกฆ่าตายไปโดยไม่ทันได้ส่งเสียงร้องแม้แต่ครึ่งคำ
“ข้าจะไปสังหารกลุ่มผู้เชี่ยวชาญระดับก่อกำเนิดลมปราณทั้งสี่คนเอง ส่วนกลุ่มนักรบที่เหลือข้าเก็บเอาไว้ให้พวกเจ้าได้เล่นสนุกกัน!”
หวังเสียนหันไปพูดกับเสี่ยวหยูและเด็กสาวคนอื่นๆ ก่อนที่เขาจะเคลื่อนตัวไปยังกลุ่มผู้เชี่ยวชาญระดับก่อกำเนิดลมปราณทั้งสี่คนของกองกำลังร้อยภูตผี
ในตอนนี้ผู้เชี่ยวชาญระดับก่อกำเนิดลมปราณของกองกำลังร้อยภูตผีกำลังรุมโจมตีชายชราของฝ่ายกองกำลังซิงไป๋อยู่บนเรือสำราญลำหนึ่ง
ร่างกายของชายชราเต็มไปด้วยบาดแผล มิหนำซ้ำบนบาดแผลของเขานั้นยังเป็นสีเขียวคล้ำซึ่งแสดงว่าบาดแผลของเขานั้นเต็มไปด้วยยาพิษ
ดวงตาของชายชรานั้นเป็นสีแดงเลือด ในตอนนี้เขาสามารถล้มลงได้ทุกเมื่อ แต่เขาก็ยังคงกัดฟันต่อสู้แลกชีวิตกับผู้เชี่ยวชาญระดับก่อกำเนิดลมปราณทั้งสี่คนของกองกำลังร้อยภูตผีอย่างบ้าคลั่ง
หากไม่ใช่เพราะผู้เชี่ยวชาญระดับก่อกำเนิดลมปราณทั้งสี่คนของกองกำลังร้อยภูตผีไม่ต้องการที่จะเสี่ยงได้รับบาดเจ็บจากการต่อสู้ด้วยการแลกชีวิตของเขา ผู้เชี่ยวชาญระดับก่อกำเนิดลมปราณวัยชราคนนี้ของฝ่ายกองกำลังซิงไป๋ก็คงจะถูกฆ่าตายไปนานแล้ว
“ไอ้พวกสวะต่างแดนกล้าบุกรุกเข้ามาสังหารผู้บริสุทธิ์ในเขตน่านน้ำของประเทศเรา! พวกเจ้าทุกคนมันสมควรตายยิ่งนัก!”
ในขณะที่ผู้นำของกองกำลังร้อยภูตผีและผู้เชี่ยวชาญอีกสามคนกำลังปิดล้อมชายชราของกองกำลังซิงไป๋เพื่อรอให้ยาพิษออกฤทธิ์มากกว่านี้ พวกเขาก็ได้ยินเสียงอันเย็นชาดังขึ้นมาจากทางด้านหลังของพวกเขา
พวกเขาขมวดคิ้วขึ้นมาเล็กน้อยและหันไปมองยังหวังเสียนด้วยสายตาที่ดุร้าย
“ฮึ! ยังมีผู้เชี่ยวชาญระดับออกกำเนิดลมปราณอยู่ที่นี่อีกอย่างนั้นหรือ! ฆ่ามันซะ!”
เสียงของผู้นำกองกำลังร้อยภูตผีพูดขึ้นมา ในขณะเดียวกันผู้เชี่ยวชาญระดับก่อกำเนิดลมปราณสองคนก็แยกตัวออกมาและหันไปเผชิญหน้ากับหวังเสียนโดยตรง
ดาบคาตานะอันคมกริบ และกรงเล็บที่มีสีเขียวเข้มของผู้เชี่ยวชาญระดับก่อกำเนิดลมปราณทั้งสองคนโจมตีไปที่หวังเสียนอย่างรวดเร็ว
“ระวังด้วย! อาวุธของพวกมันมีพิษ!” ผู้เชี่ยวชาญระดับก่อกำเนิดลมปราณวัยชราของกองกำลังซิงไป๋รีบตะโกนเตือนหวังเสียน
“เป็นแค่เศษสวะเหม็นๆสองตัว! ถึงกับกล้าเข้ามาโจมตีข้าเขียวรึ!”
เมื่อหวังเสียนเห็นชายทั้งสองคนจากกองกำลังร้อยภูตผีเข้ามาโจมตีเขา เขาก็พูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความรังเกียจ
เขาสามารถรับรู้ได้ถึงกลิ่นอายอันน่าขยะแขยงที่เกิดจากการสังหารผู้คนเป็นจำนวนมากจากร่างกายของคนกลุ่มนี้ได้เป็นอย่างดี
กลิ่นอายแห่งการฆ่าฟันบนร่างกายของคนพวกนี้นั้นมากมายยิ่งกว่ากลุ่มนักรบมังกรที่เคยเป็นอดีตมือสังหารเสียอีก แสดงว่าคนกลุ่มนี้นั้นได้สังหารผู้บริสุทธิ์ไปมากมายหลายร้อยหลายพันชีวิตเพราะกลิ่นอายอันน่ารังเกียจและขยะแขยงที่ออกมาจากพวกเขานั้นมันรุนแรงเป็นอย่างมาก
“ไอ้บัดซบบ! ข้าจะสับเจ้าเป็นหมื่นๆชิ้น!” ผู้เชี่ยวชาญระดับก่อกำเนิดลมปราณที่สวมหน้ากากคนหนึ่งตะโกนออกมาเสียงดังพร้อมกับฟันดาบคาตานะของเขาไปที่หวังเสียนอย่างเต็มแรง
“ขยะ!” ด้วยการโบกมือเพียงเบาๆของหวังเสียน ลูกศรน้ำอันแหลมคมก็ปรากฏขึ้นจากทางด้านหลังของเขาและพุ่งเข้าไปหาผู้เชี่ยวชาญระดับก่อกำเนิดลมปราณทั้งสองคนอย่างรวดเร็ว
“บูม บูม บูม!”
หลังจากนั้นลูกศรน้ำก็แตกตัวออกกลายเป็นลูกธนูนับร้อยพุ่งเข้าโจมตีผู้เชี่ยวชาญทั้งสองคนราวกลับห่าฝน
ดวงตาของผู้เชี่ยวชาญทั้งสองคนแสดงความตื่นตระหนกออกมา พวกเขาพยายามใช้อาวุธของพวกเขาปัดป้องการโจมตีของลูกธนูน้ำกันอย่างเต็มที่
“การโจมตีของเจ้าหนุ่มคนนี้นั้นแข็งแกร่งมากเลยทีเดียว!”
ผู้นำของกองกำลังร้อยภูตผีมองไปที่หวังเสียนด้วยความระมัดระวัง
บรึมมม!
ตูมมมม!
อย่างไรก็ตามผู้เชี่ยวชาญทั้งสองคนของกองกำลังร้อยภูตผีก็ถูกกระแทกถอยหลังจนตกลงไปในน้ำทะเล
หลังจากนั้นน้ำในทะเลก็เกิดน้ำวนขึ้นอย่างรุนแรงและเริ่มดึงผู้เชี่ยวชาญทั้งสองคนเข้าสู่ใจกลางน้ำวนในทันที
น้ำทะเลในใจกลางน้ำวนบางส่วนกลายเป็นคมมีดคล้ายกับมีดในเครื่องปั่นพุ่งเข้าไปหาคนทั้งสองในทันที
เอื้อออ! อ๊ากกกก!
เสียงร้องของความเจ็บปวดดังขึ้นมาอย่างสิ้นหวัง น้ำทะเลในบริเวณนั้นกลายเป็นสีแดงในทันที หลังจากนั้นน้ำวนที่เกิดขึ้นก็ค่อยๆสงบลง
“อะไรกัน?”
“มันเกิดอะไรขึ้น?”
ผู้นำและผู้เชี่ยวชาญที่เหลือของกองกำลังร้อยภูตผีเห็นคนของเขาถูกสังหารจนตายลงไปอย่างง่ายดาย พวกเขาก็แสดงความตื่นตระหนกกันขึ้นมาในทันที
“ฮึ! เผลอฆ่าพวกมันในทะเลเสียจนได้ ช่างน่าเสียใจจริงๆ สวะเหม็นๆสองชิ้น อาจจะทำให้น้ำทะเลที่นี่เกิดความสกปรกขึ้นมาก็เป็นได้!”
หลังจากพูดจบหวังเสียนก็พุ่งตรงไปยังผู้นำกลุ่มและผู้เชี่ยวชาญอีกคนหนึ่งของกองกำลังร้อยภูตผีในทันที
“เฮ้ยยย!!” ทั้งสองคนตะโกนร้องออกมาด้วยความตกใจเมื่อเห็นว่าหวังเสียนกำลังพุ่งเข้ามาโจมตีพวกเขา
“แยกกันหนี!” ทั้งสองคนหันมองหน้ากันแล้วพูดออกมา
ผู้นำของกลุ่มร้อยภูตผีไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อยเขารีบพุ่งทะยานออกไปบนผิวน้ำทะเลอย่างรวดเร็ว ส่วนผู้เชี่ยวชาญอีกคนหนึ่งรีบกระโดดลงไปในน้ำทะเลโดยตรง
“ข้าอนุญาตให้พวกเจ้าไปแล้วอย่างนั้นรึ!”
ร่างของหวังเสียนหายไปจากจุดเดิมอย่างรวดเร็วและไปปรากฏขึ้นตรงหน้าของผู้นำกลุ่มร้อยภูตผีในทันที
“ไอ้!… ไอ้บัดซบบบ!”
ลูกนัยน์ตาของผู้นำกลุ่มร้อยภูตผีหดแคบลงด้วยความตื่นตระหนก หลังจากนั้นเขาก็เหวี่ยงดาบคาตานะที่เคลือบด้วยแสงสีเขียวเข้มฟันไปที่หวังเสียน อย่างสุดแรง
ฟ่ออออ!
แต่ในทันใดนั้นเองเสียงคำรามของงูเหลือมทะเลขนาดใหญ่ก็ดังขึ้นมา งูเหลือมตัวนั้นอ้าปากกลืนกินผู้นำของกลุ่มกองกำลังร้อยภูตผีเข้าไปและจมหายลงไปสู่ก้นทะเลในทันที
“ไอ้บ้าเอ้ยย! หัวหน้าถูกฆ่าตายแล้ว!”
ผู้เชี่ยวชาญระดับก่อกำเนิดลมปราณคนสุดท้ายของกองกำลังร้อยภูตผีตะโกนออกมาด้วยความตกใจกลัว หลังจากนั้นเขาก็รีบพุ่งทะยานหนีไปทางก้นทะเลอย่างเต็มกำลัง
“ไอ้เหี้ยยย!”
แต่ในทันใดนั้นเองผู้เชี่ยวชาญระดับก่อกำเนิดลมปราณคนสุดท้ายของกองกำลังร้อยภูตผีก็ตะโกนออกมาด้วยความตกใจ เมื่อเขาเห็นว่าชายหนุ่มคนที่พึ่งจะสังหารหัวหน้าของเขาไป ได้มาดักยืนรอเขาอยู่ที่ก้นทะเลแล้ว
รูม่านตาของเขาหดลง แสดงออกถึงความน่ากลัวอย่างสุดชีวิต
อ๊อกกก!
บุ่งๆๆๆ!
ในทันใดนั้นผู้เชี่ยวชาญคนสุดท้ายของกองกำลังร้อยภูตผีก็รู้สึกว่าน้ำทะเลที่อยู่รอบๆร่างกายของเขานั้นบีบรัดเข้ามาที่ตัวของเขาจนเขาไม่สามารถจะขยับตัวได้
“ทำไมกัน? ข้าเป็นผู้ฝึกฝนแห่งธาตุน้ำ! ทำไมข้าจึงไม่สามารถควบคุมน้ำที่อยู่รอบๆตัวได้…”
“ฮึ! ผู้ฝึกฝนแห่งธาตุน้ำงั้นรึ!” หวังเสียนพูดออกมาอยากดูถูก หลังจากนั้นผู้เชี่ยวชาญคนสุดท้ายของกองกำลังร้อยภูตผีก็ถูกดึงจมลงไปใต้โคลนที่ก้นทะเล อย่างเงียบๆ
เมื่อกำจัดผู้นำกลุ่มและผู้เชี่ยวชาญระดับก่อกำเนิดลมปราณของกลุ่มกองกำลังร้อยภูตผีเสร็จเรียบร้อยแล้ว หวังเสียน ก็ปรากฏตัวขึ้นอยู่บนผิวน้ำทะเล
“ขอบคุณมาก! ข้าต้องขอขอบคุณน้องชายมากจริงๆที่ได้ช่วยชีวิตของข้าเอาไว้!”
ในทันทีที่หวังเสียนปรากฏตัวขึ้นบนผิวน้ำทะเล ผู้เชี่ยวชาญระดับก่อกำเนิดลมปราณวัยชราของกองกำลังซิงไป๋ก็รีบเข้ามายกมือขึ้นคารวะและกล่าวคำขอบคุณเขาด้วยความเคารพ
“หามิได้ท่านผู้อาวุโส! คนกลุ่มนี้นั้นชั่วช้ามากเกินไป หากข้าได้พบเจอพวกมันในที่อื่น ข้าก็ยังคงจะต้องสังหารพวกมันอยู่ดี!”
หวังเสียนยิ้มและประสานมือคารวะตอบตามมารยาท ก่อนที่เขาจะกวาดสายตามองไปยังบนเรือสำราญลำอื่นๆ
ในเวลานี้การสู้รบนั้นได้จบลงไปเรียบร้อยแล้ว กลุ่มนักรบของกองกำลังพเนจรร้อยภูตผีได้ถูกสังหารจนหมดสิ้น
“ในนามของกองกำลังซิงไป๋ ข้าต้องขอขอบคุณน้องชายมากจริงๆที่ช่วยเหลือ!”
ชายชรามองไปที่หวังเสียนพร้อมกับโค้งตัวลงคารวะอีกครั้งด้วยความขอบคุณอย่างสุดซึ้ง
“น้องชายท่านคือหมอเทวะหวังราชาแห่งเมืองเจียงเฉิงใช่หรือไม่?”
………
