Flash Marriage เธอต้องแต่งงานกับฉัน – ตอนที่ 372

ตอนที่ 372

บทที่ 372 ทำให้ตัวเองใจอ่อน

“ลมอะไรพัดคุณมู่มา” ฉีเซินหรี่สายตา

มู่เหิงยิ้มๆ นั่งลงโซฟาข้างๆ

“ยาหลายตัวของบริษัทมู่ซื่อยอดขายเพิ่มขึ้นอีกแล้ว ฉันกำลังร้อนใจอยู่ไม่ใช่เหรอ?”

“ในปัจจุบันบริษัทยารายใหญ่ไม่มียาชนิดเดียวกันในตลาด เกรงว่าการผูกขาดของบริษัทมู่ซื่อ จะอยู่ใกล้แค่เอื้อม” ฉีเซินพูดนิ่งๆ

“สำหรับบริษัทฉีซื่อกรุ๊ปแล้ว เป็นการระเบิดที่ไม่ได้เล็กเลย”

“เอาความจริง มู่เหิง คุณต้องการทำอะไร?”

มู่เหิงปรากฏรอยยิ้มที่เยือกเย็น ยื่นเอกสารไปหนึ่งชุด

“แม้ว่ายาของบริษัทมู่ซื่อจะขายดี แต่เมื่อมองปัจจุบันแล้ว สูงกว่าราคาตลาด เราอาจต้องพัฒนาทางเลือกต้นทุนต่ำ”

ฉีเซินขมวดคิ้ว แม้จะคาดไม่ถึง แต่ก็เป็นวิธีที่ดี

ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อมองในปัจจุบันแล้วต้องการวิจัยและพัฒนาออกมาให้เร็วที่สุด มีเพียงบริษัทฉีซื่อที่จะมีความสามารถนี้

“บริษัทมู่ซื่อมีปัญหา ฉันต้องสนับสนุนคุณขึ้นมาอยู่แล้ว”

“ตอนนี้ตาแก่ต้องการย้ายฉันไปแอฟริกา ฉันต้องลาออกจากบริษัทมู่ซื่อก่อน ปัจจุบันสถานะของฉันเป็นแค่หุ้นส่วน”

“วางใจ นายจะได้กลับมาอย่างรวดเร็ว”

หลังจากฉีเซินออกจากโรงพยาบาล กรณีของมู่ซือซือที่ทำร้ายคนโดยเจตนากำลังจะเปิดศาล

เรื่องนี้ได้รับการประกาศโดยนักข่าวสื่อ ภาพลักษณ์ของบริษัทมู่ซื่อก็ได้รับผลกระทบอย่างหนัก ราคาหุ้นของบริษัทฉีซื่อก็เด้งขึ้นมา

ด้านนอกบริษัทมู่ซื่อมีนักข่าวไม่น้อยมารวมตัวกัน เมื่อเห็นมู่วี่สิงเดินออกมาก็รีบไปล้อมทันที

“ประธานมู่ คุณคิดอย่างไร? เกี่ยวกับการถูกฟ้องร้องค่าเสียหายของมู่ซือซือ”

“ทำไมมู่ซือซือต้องไปทำร้ายคนของตระกูลฉีโดยเจตนา มีความขุ่นแค้นอะไรไหม?”

“ประธานมู่…”

“…”

มู่วี่สิงไม่ได้พูดอะไรสักคำ ใบหน้าของเขาเครียดอยู่เสมอ ออร่าบนตัวเยือกเย็นมาก

เมื่อนั่งเข้าไปในรถ เขาสั่งเกาเชียน “ประชาสัมพันธ์ให้ดี”

คนที่จะระเบิดเรื่องนี้ออกมาได้ มีเพียงฉีเซิน

เมื่อกลับมาถึงตระกูลมู่ มู่เฉิงก็อยู่ไม่สุข ตอนนี้ข่าวพูดถึงแต่เรื่องของมู่ซือซือ ได้ส่งผลกระทบต่อบริษัทมู่ซื่ออย่างหนักแม้กระทั่งตระกูลมู่ด้วย

“มู่สิง ปู่ไม่ได้กังวลอะไรอย่างอื่นเลย กังวลก็แต่มู่ซือซือ” มู่เฉิงพูดนิ่งๆ

หลานสาวของเขา จะถูกคนมารายงานมั่วซั่วไม่ได้

ตอนแรกเธอเคยได้รับบาดเจ็บ ตอนนี้จะรับกับเรื่องพวกนี้ไหวได้อย่างไร

ตอนนี้มู่ซือซือยังไม่รู้ แต่เพียงแค่เธออกมา เรื่องนี้ก็จะรู้ได้เอง

“ข่าวทั้งหมดจะถูกถอนออกในคืนนี้” มู่วี่สิงพูดเสียงเย็นชา

“เป็นเช่นนี้ดีที่สุด จะเปิดศาลเมื่อไหร่?”

“จันทร์หน้า”

เมื่อได้รับอาหารที่คนใช้ส่งมาให้แล้ว มู่วี่สิงขึ้นไปห้องของน้องสาว

ช่วงนี้มีเขาและส้งวี่ที่ผลัดกันไปเฝ้ามู่ซือซือ

เมื่อเห็นพี่ชาย ใบหน้าของมู่ซือซือก็นิ่งเงียบ

มองไปนอกหน้าต่าง แม้แต่สายตาก็ไม่ได้โฟกัส

“ซือซือ มากินข้าว”

“พี่ชาย ประชาสัมพันธ์เรื่องของปีนั้นออกมาเถอะ”

เมื่อได้ยินที่พูด ดวงตาของมู่วี่สิงนิ่งเงียบ

นี่เป็นผลลัพธ์ที่เขาไม่ต้องการเห็นมากที่สุด

“ฉันไม่มีทางเห็นด้วย” เขายังคงยืนยันคำเดิม

ครั้งนี้มู่ซือซือหัวแข็งมาก หัวเราะอย่างเยือกเย็น: “ไม่อย่างนั้น ฉันคงต้องถูกเข้าคุก ไม่ใช่เหรอ?”

มู่วี่สิงกรอกสายตาที่เยือกเย็นมองขึ้นฟ้า ตาดำลึก

ออกจากห้องของมู่ซือซือ เขายืนอยู่ตรงระเบียง นิ้วมือหนีบบุหรี่ไว้ แต่ก็ยังไม่ได้สูบ จนกระทั่งบุหรี่ได้ไหม้โดนผิวของเขา เขาถึงจะเขี่ยบุหรี่

แท็บเล็ตในมือกำลังเล่นวิดีโอที่มู่ซือซือถูกทำร้ายในปีนั้น หยุดอยู่ชั่วครู่ เขาก็รีบลบออกอย่างรวดเร็ว

ความเย็นชาปรากฏใต้ดวงตา เขากำมือแน่น

การเปิดศาลให้เข้ามาถึงอย่างรวดเร็ว ความวุ่นวายที่หนานเฉิงเหตุการณ์นี้อึกทึกเพิ่มขึ้น แม้ว่าความคิดเห็นของสาธารณะที่มีต่อบริษัทมู่ซื่อนั้นจะได้รับการจัดการจากประชาสัมพันธ์แล้ว แต่ยังคงมีรายงานที่กระจัดการะจายอยู่ออกมา

มู่วี่สิงอยู่ที่บริษัทมู่ซื่อตลอด แม้ว่าเขาจะจัดงานตามปกติแต่ใครๆก็รู้สึกได้ว่ามู่วี่สิงอารมณ์ไม่ดีนัก ผู้บริหารทั้งภายในและนอกทุกคนในสำนักงานของประธานาธิบดีตกอยู่ในความหวาดกลัว

เกาเชียนที่ปกติจะมีสีหน้าเรียบเฉยก็มีสีหน้าลำบากใจ การรายงานหนึ่งชุดถูกมู่วี่สิงปฏิเสธแล้วหลายครั้ง เขาไม่มีทางที่จะเริ่มแล้ว

คนที่จะสามารถทำให้บอสสงบลงได้…

คนที่เขานึกถึงได้ก็มีเพียงเวินจิ้งแล้ว

แต่ว่า..เขาก็ไม่กล้าไปหาเธอ ยังไงทั้งสองคนก็มีความสัมพันธ์ที่หย่ากันแล้ว

ช่วงกลางคืน ทีมงานวิจัยและพัฒนาของยาหลินด๊าได้จัดเตรียมไว้เรียบร้อยแล้ว ห้องปฏิบัติการของบริษัทมู่ซื่อได้รับการปรับปรุงใหม่แล้ว พรุ่งนี้ก็สามารถกลับมายังกระบวนการวิจัยและพัฒนาได้ตามปกติ

เรื่องนี้ก็ได้แจ้งให้เวินจิ้งแล้ว เมื่อนึกถึงว่าพรุ่งนี้ต้องไปบริษัทมู่ซื่อ เวินจิ้งก็รู้สึกประหม่าเล็กน้อย

ไม่ได้เจอมู่วี่สิงแค่สามวัน แต่ราวกับว่าเวลาได้ผ่านไปนาน

ตรงข้าม หลิงเหยากำลังคุยสายกับมู่ซือซือ วันมะรืนก็เป็นเวลาที่ศาลจะเปิดคดีของมู่ซือซือที่มำร้ายคนโดยเจตนา แต่ตอนนี้ หลักฐานที่ประสงค์ร้ายได้นำมาต่อต้านมู่ซือซือ เธออาจถูกตัดสินให้จำคุก

วันถัดมา เวินจิ้งได้มาบริษัทมู่ซื่อแต่เช้า

ที่ประตู เธอได้เจอกับเกาเชียนพอดี

เมื่อเจอเวินจิ้ง เขาทักทายอย่างสุภาพ “คุณเวิน”

“สวัสดีค่ะ”

“ช่วงนี้สถานการณ์ของบริษัทมู่ซื่อ ไม่ค่อยดีนัก” เกาเชียนเอ่ยปากพูดออกมาอย่างอดไม่ได้

เวินจิ้งขมวดคิ้ว มองเกาเชียนด้วยความสงสัย

รู้สึกกังวลเล็กน้อย แต่ก็ไม่อยากรู้อะไรมาก

จะทำให้ตัวเองใจอ่อน

“เรื่องของเขา…ไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน” เวินจิ้งพูดเย็นชา

สิ้นเสียง ก็เดินเข้าไปในลิฟต์อย่างรวดเร็ว

เพียงแต่ เพราะคำพูดของเกาเชียน อารมณ์จึงแตกต่างออกไปเล็กน้อย

เนื่องจากได้เปลี่ยนทีมวิจัยและการพัฒนาใหม่แล้ว กระแสทั้งหมดจะถูกเรียกใช้งานซ้ำ ผลลัพธ์ของการวิจัยและพัฒนาก่อนหน้านี้ทั้งหมดถูกยกเลิก รีสตาร์ทใหม่

เวลาช่วงเช้าผ่านไปอย่างรวดเร็ว ใกล้บ่ายโมงถึงจะมีเวลาไปทานข้าว

ลงไปโรงอาหารของบริษัทมู่ซื่กับเพื่อนร่วมงานสองคน เนื่องจากพวกเขาได้เดินผ่านร้านอาหารมานานแล้ว คนไม่ค่อยเยอะ

“เธอว่าทำถึงเปลี่ยนทีมวิจัยและพัฒนา ทั้งที่การวิจัยและพัฒนาได้ดำเนินมาได้พักหนึ่งแล้ว ตอนนี้มาเริ่มใหม่ บริษัทมู่ซื่อก็จะศูนย์เสียทรัพยากร?” มีเพื่อนคนคนหนึ่งถาม

“อาจเป็นเพราะประธานมู่ไม่พอใจกับความก้าวหน้าของการวิจัยและพัฒนา ความคิดของประธานเราก็ไม่สามารถคาดเดาได้” เพื่อนอีกคนพูด

เพียงแต่ สายตาของเขากลับตกอยู่ที่บนตัวของเวินจิ้ง ก็ถามเวินจิ้งทันที “เวินจิ้ง เธอเดินใกล้กับประธานมู่ไม่ใช่เหรอ เธอรู้ว่าเป็นเพราะอะไรไหม?”

เวินจิ้งก้มหน้าก้มตาทานข้าวไม่ร่วมวงพูดคุยกับพวกเขา เมื่อได้ยินเช่นนี้ หยุดชะงัก

เธอรู้ เหมือนว่าเพราะเธอถูกถอดถอนดังนั้นมู่วี่สิงจึงเปลี่ยนทั้งทีม

แต่นี่เป็นผลลัพธ์ที่เธอไม่ต้องการเห็น

เธอไม่อยากเห็นเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น แต่มู่วี่สิงทำเช่นนี้แล้ว

“เวินจิ้ง?” เมื่อเห็นว่าเวินจิ้งเงียบ เพื่อนมองเธออย่างสงสัย

เวินจิ้งได้สติกลับมา และส่ายหน้า “ฉันไม่รู้”

เวลานี้ มีร่างยาวเดินเข้ามาที่ร้านอาหาร เสื้อสีขาวกางเกงสีดำ มันแสดงให้เห็นถึงตัวตนที่มีสง่าราศี ทำให้ผู้คนต่างชื่นชม

ผู้ชายคนนั้น มักมีเสน่ห์แบบนี้

เวินจิ้งรีบหลบสายตา แต่มู่วี่สิง ก็เห็นเธอโดยอัตโนมัติ

คิ้วลึกขมวดขึ้นมา เขาเดินมาทางเวินจิ้ง

เกาเชียนเดินตามหลังบอส หลังจากที่เครียดจากอารมณ์ในช่วงเช้าในที่สุดก็ผ่อนคลายลง

Flash Marriage เธอต้องแต่งงานกับฉัน

Flash Marriage เธอต้องแต่งงานกับฉัน

อ่านนิยาย เรื่อง Flash Marriage เธอต้องแต่งงานกับฉัน ฟรี ได้ที่ novel-fast 


โดยเรื่อง Flash Marriage เธอต้องแต่งงานกับฉัน บางส่วนของนิยาย

บทนำ

เดิมทีคิดว่ามู่วี่สิงเป็นคนธรรมดา หลังแต่งงานจึงรู้ได้ว่า เมื่อก่อนเธอไม่รู้จักผู้ชายคนนี้อย่างรอบคอบสามีของตัวเองไม่เพียงแต่เป็นหมอ ยังมีฐานะที่เป็นผู้เชี่ยวชาญของสถาบันวิจัยทางการแพทย์ และทายาทของตระกูลใหญ่

เรื่องย่อ

“คุณเวิน คุณ25ปีแล้ว?”

“อีกเดือนนึงค่ะ”

“ก่อนหน้านี้คบกับผู้ชายมาแล้วกี่คน?”

“คนเดียวค่ะ”

“พัฒนากันไปถึงไหน?”

“พบครอบครัวกันแล้วค่ะ”

“เคยมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งหรือยัง?”

เวินจิ้งสูดหายใจเข้าลึกๆ ใบหน้าที่ยิ้มแย้มอย่างมีมารยาทในที่สุดก็หายไป พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า“เกี่ยวอะไรกับคุณเหรอ!”

“คุณ……เราไม่ได้มานัดดูตัวกันเหรอครับ?ก็แค่รู้จักกันและกันมากขึ้น คุณจะโมโหอะไรเนี่ย!”ผู้ชายตรงข้ามขมวดคิ้วพร้อมตำหนิเวินจิ้ง

“ฉันขอปฏิเสธที่จะรู้จักคุณ ลาก่อน!”เวินจิ้งหยิบกระเป๋าขึ้นมาแล้วหมุนตัวออกไป

เธอหยุดลงแล้ววางเงิน500หยวนไปอย่างเท่ๆ

ชายคนนั้นรีบดึงเวินจิ้งไว้“หมายความว่าไงอ่ะ?คุณอายใช่ไหม คุณไม่ใช่สาวพรหมจรรย์เหรอ?”

เสียงที่เขาพูดไม่ดังเท่าไหร่แต่เพราะว่าในร้านกาแฟค่อนข้างเงียบ ลูกค้าที่นั่งโต๊ะใกล้ๆกันต่างได้ยินหมด

เวินจิ้งหรี่ตามองแล้วยกเท้าขึ้นมาเหยียบบนเท้าเขาแรงๆ จากนั้นยกกาแฟขึ้นมาสาดใส่หน้าเขาอย่างไม่ลังเล

พอถูกเธอเหยียบใส่ ชายคนนั้นก็ล้มลงไป ดังนั้นกาแฟในมือของเวินจิ้งก็สาดเป็นรูปโค้งใส่ผู้ชายชุดสูทที่กำลังจะออกจากร้าน

เวินจิ้งอึ้งไปแปปนึงกับฉากตรงหน้า

“ขอโทษค่ะ”เธอหยิบทิชชู่จากในกระเป๋าอย่างอึนๆ มองเสื้อเชิ้ตขาวที่โดนสาดใส่ของผู้ชายตรงหน้า พระเจ้า แค่มองก็รู้ว่าชุดราคาแพง

สีหน้าของมู่วี่สิงเย็นชา มองไปที่เวินจิ้งด้วยใบหน้าไร้ความรู้สึกและไม่รับทิชช่าจากเธอ แต่หยิบผ้าเช็ดหน้าในกระเป๋าออกมา ตอนที่เช็ดกาแฟก็แสดงท่าทางไม่พอใจออกมา

เวินจิ้งรู้สึกผิดสักพัก ตอนนี้เอง เท้าของหนุ่มนัดดูตัวที่อยู่ข้างล่างก็รีบคว้าเท้าเธอไว้“ยัยผู้หญิงคนนี้ เหยียบเท้าผม!”

“น่ารำคาญจะตายชัก”เวินจิ้งดึงเท้าออกมา จะวิ่งออกจากร้านกาแฟ

ตอนที่ผลักประตู เธอก็อดไม่ได้ที่จะหันไปมองผู้ชายชุดสูทนั่น รูปร่างหน้าตาเขาหล่อเหลาไร้ที่ติ กรอบหน้าชัดเจน ใบหน้าตรงนั่นเหมือนพระเจ้าค่อยๆวาดลงเพื่อทำให้คนที่เห็นแล้วตกตะลึง

พอเข้าไปในรถ เวินจิ้งที่ยังไม่ทันสตาร์ทรถก็มีโทรศัพท์ดังขึ้นมา“ลูกรัก ดูตัวเป็นยังไงบ้าง?ผู้ชายคนนั้นโอเคใช่ไหม?”

“จบแล้ว”เวินจิ้งตอบไปสองคำ

ตอนนี้เองรถของเธอก็ออกไปไมได้ เวินจิ่งยิ่งรำคาญมากขึ้น

“อะไรกัน?นี่แม่สื่อแนะนำคนที่ปีนึงมีรายได้เป็นล้านๆให้ฉัน ลูกต้องไปมาหาสู่กับเขาดีๆ……จะหยุดไม่ได้นะ!”

เวินจิ้งไม่อยากฟัง เธอวางโทรศัพท์ลงทั้งที่แม่เธอกำลังบ่น

รถขยับออกไปไม่ได้ เวินจิ้งเลยดึงกุญแจออกมาแล้วลงจากรถ“วันนี้ออกจากบ้านไม่ได้ดูปฏิทินแน่ๆ!ถึงได้โชคร้ายสุดๆแบบนี้!”

พอพูดจบแปปนึง ฝนก็ตกหนักลงมา

เวินจิ้งหลับจาลง เปียกไปทั้งตัว

พอได้สติเธอก็ว่าจะวิ่งไปหลบฝนในร้านกาแฟ แต่พอนึกถึงผู้ชายที่นัดดูตัวท่าทางน่ารังเกียจเมื่อกี้ ก็เลยล้มเลิกไป

ตอนที่แกว่งไปมาซ้ายขวา ก็มีรถปอร์เช่สีดำก็มาจอดข้างๆเธอ หน้าต่างเปิดลงมาก็มีใบหน้าที่ไม่คุ้นเคยและคุ้นเคยนั้นเข้ามา

คือผู้ชายที่โดนเธอสาดกาแฟใส่อย่างไม่ตั้งใจเมื่อกี้

“ขึ้นมา”น้ำเสียงและใบหน้าของเขาเย็นชาเหมือนเดิม

เวินจิ้งยิ้มไปอย่างเขินๆพร้อมส่ายหัว“ไม่เป็นไรค่ะ ลำบากคุณเปล่าๆ”

“ไม่ลำบาก”มู่วี่สิงยังคงเย็นชาใส่

เวินจิ้งยิ่งละอายเข้าไปใหญ่ จากนั้นเห็นว่าด้านหลังมีแท็กซี่อยู่ก็เลยคิดว่าจะไปเรียกรถ

แต่บังเอิญจริงๆ เธอดันเหยียบแอ่งน้ำที่ขังไว้ จนรองเท้าส้นสูงพัง

มู่วี่สิงมองเห็นหญิงสาวล้มลงไปจากกระจกมองหลัง เขาขมวดคิ้วอย่างอดไม่ได้แล้วเปิดรถลงมาอุ้มเวินจิ้งขึ้นไปท่ามกลางสายฝนที่ตกหนัก

 

เวินจิ้งอึ้งไป พอนั่งข้างคนขับปุ๊ปก็เริ่มได้สติ

“ขอบคุณค่ะ”เธอหันไปมองผู้ชายข้างๆ

ใบหน้าที่เย็นชาของมู่วี่สิงกลับยื่นผ้ามา

เวินจิ้งก้มลงเช็ดผมและใบหน้าที่เปียกถึงเห็นว่าเสื้อผ้าของตัวเองเปียกไปหมด

ดีที่เธอสวมชุดคลุมอยู่ ไม่งั้นคงจะน่าอาย

“ที่อยู่”มู่วี่สิงถาม

“ถนนอันหนิง10”

ครึ่งชั่วโมงผ่านไป รถปอร์เช่สีดำนั่นก็หยุดลงที่ใต้ตึกเก่าๆที่พักแถวนั้น

เดิมทีเวินจิ้งไม่อยากให้เขาเข้ามาที่ข้างใน แต่ว่าเขาไม่ฟังเธอเลย

“ขอบคุณที่มาส่งฉันค่ะ เรื่องวันนี้ต้องขอโทษมากจริงๆ”เวินจิ้งขอโทษเขาอีกรอบ

“เชิ้ตอขงคุณราคาเท่าไหร่คะ เดี๋ยวฉันจ่ายให้ค่ะ”เวินจิ้งพูดด้วยเสียงหวาดหวั่นเล็กน้อย

สายจาของมู่วี่สิงมองไปข้างหน้า พอได้ยินก็ขมวดคิ้ว แล้วก็เห็นเวินจิ้งเปิดกระเป๋าเงิน

เธอทายในใจน่าจะหลักสี่ แต่ว่าราคาจริงๆไม่รู้

“คุณชดใช้ไหวเหรอ?”เสียงทุ้มต่ำของมู่วี่สิงก็ดังขึ้น เชิ้ตของเขาตัดอย่างดี ทั้งโลกนี้มีแค่ตัวเดียว

“ฉันชดใช้ราคาไม่ไหวเหรอคะ?”ใบหน้าของเวินจิ้งดูหดไป

ตอนนี้เองก็มีเสียงของเจี่ยนอีดังๆจากด้านนอกเข้ามา“เวินจิ้ง กลับมาไวขนาดนี้ทำไมเนี่ย ไม่ได้บอกว่าให้อยู่กับเขานานๆหน่อยเหรอ……”

เวินจิ้งลำบากใจเล็กน้อย ชุมชนเล็กๆแบบนี้ ทุกตึกเกือบจะเป็นเพื่อนบ้านกัน เจี่ยนอีตะโกนแบบนี้จนเกือบจะได้ยินไปทั้งชุมชน

“ขอโทษค่ะ ฉันต้องกลับแล้ว นี่เบอร์ของฉัน ถ้าให้ฉันชดใช้อะไรติดต่อมานะคะ!”เวินจิ้งรีบเขียนเบอร์โทรตัวเองจากนั้นก็ลงรถ

มู่วี่สิงขมวดคิ้ว ที่ปลายนิ้วยังมีกระดาษที่มีไออุ่นของเวินจิ้งอยู่ ด้านบนมีเบอร์โทรอยู่ เขากำกระดาษแน่น

เจี่ยนอีเห็นลูกสาวลงมาจากรถก็ตะลึง แต่ก็ได้สติกลับมา“เวินจิ้ง ทำไมถึงบอกว่านัดดูตัวจบแล้วล่ะ?นี่ไม่ใช่ว่าสำเร็จแล้วเหรอ?”

“ไม่ใช่เขา”เวินจิ้งดึงแม่เข้าบ้าน แต่ว่าดึงไม่ได้

เจี่ยนอีจ้องรถนั่น ในใจก็นับว่ารถนี่น่าจะมีศูนย์กี่ตัว

ที่แท้ก็เป็นคนที่ที่มีรายได้ปีละล้าน รถนี่แค่ดูก็รู้แล้วว่าเกินล้าน!

“ลูกพูดอะไร?อย่าหลอกแม่สิ รีบไปให้เขาลงมาให้แม่ดูหน่อย”

เวินจิ้งนิ่งไป มองมู่วี่สิงแล้วรีบปิดประตูรถ จากนั้นก็ดึงแม่ออกมา

ในรถนั่น มู่วี่สิงมองแม่ลูกที่เดินออกไปไกล สายตาหม่นลงเล็กน้อย

ในแสงสว่างนั่น โทรศัพท์สีขาวก็ตกลงที่เบาะข้างคนขับ

เขาหยิบขึ้นมา โทรศัพท์สั่นเล็กน้อยแล้วก็มีแจ้งเตือนเข้ามาว่า:วันที่1000ที่คุณจากไป

เวินจิ้งกับแม่ที่เพิ่งเข้าบ้าน ออดประตูก็ดัง

เป็นเขา?

เวินจิ้งเปิดประตู ร่างสูงๆของมู่วี่สิงยืนอยู่หน้าประตู

“โทรศัพท์คุณ”น้ำเสียงของมู่วี่สิงมีความไม่พอใจแฝงอยู่

“อ้อ ขอบคุณค่ะ!”เวินจิ้งยิ้ม“เดี๋ยวฉันลงไปส่งคุณ”

พอพูดจบเสียงของเจี่ยนอีก็เข้ามา“เวินจิ้ง ทำไมให้เขายืนอยู่ข้างนอกล่ะ รีบเข้ามานั่งสิ!”

เวินจิ้ง:……

มู่วี่สิงขมวดคิ้ว ขายังไม่ขยับก็พูดอย่างเรียบๆว่า“ผมมีธุระ ไปก่อนนะ”

เวินจิ้งโล่งอกไป วันนี้เธอก็รบกวนชายคนนี้พอแล้วจะให้มีเรื่องอะไรอีกไม่ได้

แต่เจี่ยนอีก็ยังมองมา เวินจิ้งปิดประตูดัง“ปัง”

“แม่ หนูไม่รู้จักเขา”

“ไม่รู้จักเขาแล้วมาส่งลูกได้ไง?”

“เขาใจดี หนูเปียกไปทั้งตัวแบบนี้?”

“แม่ว่าลูกสองคนได้อยู่ ฮิฮิ ผู้ชายคนนี้ไม่เลว เวินจิ้ง ครั้งนี้ลูกสายตาไม่เลวจริงๆ!”

เวินจิ้งกลับเข้าห้อง ปิดประตู


และยังมี  นิยาย อ่านนิยาย นิยาย pdf นิยายวาย อ่านนิยายฟรี นิยายออนไลน์ อีกหลายเรื่องที่รอให้คุณอ่านที่ novel-fast.com

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท