บทที่ 452 วันทำงานยุ่ง
เวินจิ้งยังคงเงียบ เธอ…พูดไม่ออกจริงๆ
“รอฉันมา”
เมื่อไม่ได้ยินเวินจิ้งตอบ มู่วี่สิงก็พูดไว้ตรงนี้
เวินจิ้งร้อนรน จึงรีบเอ่ยปาก “อย่า…ก็คือ ก็คือพรุ่งนี้ฉันไปกับคุณไม่ได้แล้ว”
“เหตุผล”
“พรุ่งนี้แม่ต้องไปโรงพยาบาล ฉันต้องเข้าร่วมการประมูลแทนเธอ…” เสียงของเวินจิ้งเบาลงเรื่อยๆ
มู่วี่สิงต้องรู้แน่นอน ว่าเธอรู้ราคาขั้นต่ำของทั้งสองบริษัทแล้ว
“อืม เธอเป็นคนของตระกูลหลิน เป็นเรื่องปกติ” น้ำเสียงของมู่วี่สิงเป็นปกติ
เวินจิ้งถามอย่างตื่นตระหนก “มู่วี่สิง คุณไม่โกรธเหรอ?”
“มีอะไรให้ฉันต้องโกรธ?” มู่วี่สิงถามดีๆ
“ฉันรู้ข่าวสารของบริษัทมู่ซื่อของพวกคุณแล้ว และตอนนี้แม่ก็บอกของบริษัทหลินซื่อให้ฉัน…”
“เวินจิ้ง ฉันเต็มใจที่จะให้เธอได้รับรู้เรื่องราวของบริษัทมู่ซื่อ เพราะเธอคือผู้หญิงของฉัน ไม่เกี่ยวกับคนอื่น เดิมทีฐานะของเธอก็คือคนของตระกูลหลิน ควรทำอะไร ตัวเธอเองชัดเจนดี”
“แต่ว่า ฉัน…”
“ไม่ต้องคิดมาก พรุ่งนี้คู่แข่งของเธอไม่ได้มีแค่ฉัน” มู่วี่สิงเตือน ดี ในเมื่อมู่วี่สิงพูดแบบนี้ เธอก็เข้าใจแล้ว
พรุ่งนี้ฐานะของเธอคือคนของตระกูลหลิน เป็นตัวแทนของบริษัทหลินซื่อ ไม่ว่าจะรู้ราคาขั้นต่ำของบริษัทมู่ซื่อ แต่นอกเหนือจากบริษัทมู่ซื่อก็มีคู่แข่งอื่นๆ บางทีความมุ่งเน้นของเธอ ไม่ควรวางไว้ที่บริษัทมู่ซื่อ
เมื่อคิดเช่นนี้ เวินจิ้งรู้สึกดีขึ้นไม่น้อย
“รีบพักผ่อน ไม่ต้องกดดัน” น้ำเสียงของมู่วี่สิงอ่อนโยน
อารมณ์ไม่ดีของเวินจิ้งก็ดีขึ้นไม่น้อย เสียงของมู่วี่สิงราวกับมีมายากล
“คุณก็เช่นกัน กลับถึงบ้านแล้วใช่ไหม?”
“เพิ่งถึง”
“งั้นก็ฝันดีค่ะ คุณแฟน” เวินจิ้งยิ้มจนตาหยี
วันถัดไป หลังจากส่งหลินเวยไปโรงพยาบาลแล้ว เวินจิ้งมาถึงเป่ยเจียวาน ผู้อำนวยการระดับสูงหซู่หนานของบริษัทหลินซื่อก็ได้มาถึงแล้ว เขาอยู่เคียงข้างหลินเวยมาหลายปี เขารู้ทุกอย่างเกี่ยวกับบริษัทหลินซื่อ ทั้งสองคนเดินไปด้วยพูดคุยเรื่องการประมูลไปด้วย
“บริษัทมู่ซื่อและตระกูลโจว เป็นคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่ง ทั้งสองบริษัทนี้มีเงินทุนและความสามารถเพียงพอ…”
เมื่อเวินจิ้งได้ฟัง คิ้วก็ขมวดเป็นปม
เมื่อเดินมาถึงในห้องการประมูล ที่ไม่ไกล ร่างของมู่วี่สิงก็กำลังเดินมาทางนี้
เวินจิ้งรีบหลบสายตาอย่างรวดเร็ว และนั่งอยู่ที่ของตัวเอง
หซู่หนานยังคงพูดคุยกับเธอ ถึงสถานการณ์ปัจจุบันของตระกูลโจวเป็นสิ่งเดียวที่เขาตรวจเช็คไม่ได้ ดังนั้นจึงต้องระมัดระวังเป็นอย่างมาก
เวินจิ้ง—จดไว้ เพียงแต่การประมูลก็ยังต้องมอบให้หซู่หนานเวินจิ้งได้ถ่ายทอดคำพูดของหลินเวย—ว่าจำเป็นต้องได้มันมา
“ผมจะพยายาม” หซู่หนานถอนหายใจ
เขาดูออกว่าเวินจิ้งเป็นคนนอก แต่ก็เข้าใจ
การประมูลใกล้จะเริ่ม คนของตระกูลโจวมาช้า
ที่นั่งข้างๆ ของเวินจิ้งยังคงว่างตลอด ไม่คิดว่าจะเป็น…โจวเซิน?”
และมู่วี่สิง นั่งอยู่สองแถวหน้าของเธอ
เวินจิ้งถูกเขาดึงดูดความสนใจโดยไม่ได้ตั้งใจ
จนกระทั่งมู่วี่สิงนั่งลงข้างๆ เธอ เวินจิ้งขมวดคิ้ว นึกขึ้นได้ว่าเขาเป็นพี่ชายของโจวหย่าน
ตอนนี้เขาเป็นผู้ดูแลตระกูลโจว?
ความหมายในคำพูดเมื่อครู่ของหซู่หนานกำลังสื่อว่าตระกูลโจวลึกลับมาก แต่อำนาจไม่สามารถละเลยได้
“คุณเวิน” โจวเซินทักทายตามมารยาท
เวินจิ้งพยักหน้าช้าๆ
หซู่หนานมองเวินจิ้งอย่างประหลาดใจ “คุณเวิน เขาคือ?”
“โจวเซิน ประธานของตระกูลโจว”
“คุณรู้จักเขา?” หซู่หนานประหลาดใจมาก
ตั้งแต่ได้พูดคุยกับเวินจิ้งเมื่อครู่ เขาคิดว่าเวินจิ้งเป็นเพียงนักเรียนที่ยังเรียนไม่จบ คงไม่รู้จักตัวละครที่เหี้ยมโหดของห้างสรรพสินค้า
“เคยเจอสองสามครั้ง” เวินจิ้งไม่อยากพูดถึงโจวเซินมากนัก
แม้ว่าจะเคยเจอ เธอก็ไม่เข้าใจผู้ชายคนนี้เลยสักนิด และไม่อยากที่จะเข้าใจ
การประมูลจะเริ่มขึ้นในไม่ช้า โจวเซินยังไม่มีความเคลื่อนไหวใดๆ แต่หซู่หนานตัวแทนบริษัทหลินซื่อได้ยกป้ายขึ้นสองสามครั้งแล้ว
ทันใดนั้นโจวเซินที่อยู่ข้างๆ ก็เอ่ยปาก “คุณเวินเข้าร่วมเกี่ยวกับบริษัทหลินซื่อตั้งแต่เมื่อไหร่?”
“คุณโจวโปรดให้ความสนใจกับงานประมูลด้วย” เวินจิ้งพูดเรียบๆ ไม่ต้องการพูดคุยกับเขามากนัก
“ที่ดินผืนนี้ บริษัทหลินซื่อต้องการมากเลยเหรอ?” ราวกับว่าโจวเซินไม่ได้ยินในสิ่งที่เวินจิ้งได้พูดเมื่อครู่
“บริษัทที่มาที่นี่ ใครไม่ต้องการกัน?” เวินจิ้งมองเขา
ผู้ชายตรงหน้าดวงตามืดและลึก ทำให้มองเห็นไม่ชัดเจน
เวินจิ้งยังคงให้ความสนใจกับงานประมูลอย่างต่อเนื่อง
มู่วี่สิงยังคงไม่มีความเคลื่อนไหวใดๆ แต่ราคาในตอนนี้ สูงมาก
เวินจิ้งหยุดไม่ให้หซู่หนานยกป้ายต่อ
โจวเซินมองเวินจิ้ง ริมฝีปากบางค่อยๆ ยิ้มขึ้นมาอย่างมีเลศนัย
ตอนที่ไม่มีคนเสนอราคา ทันใดนั้นโจวเซินก็ยกป้ายขึ้น เสนอราคาเพิ่มขึ้นหนึ่งเท่าตัว!
ราคานี้…
เวินจิ้งขมวดคิ้ว หากเธอจำไม่ผิด บริษัทมู่ซื่อไม่มีทางเข้าร่วมแน่นอน
และราคานี้ บริษัทหลินซื่อก็ให้ไม่ได้
หซู่หนานรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย พูดด้วยความโกรธ “บ้าไปแล้ว”
ซึ่งมันสูงกว่าราคาประเมินเป็นสิบเท่า
ตระกูลโจวได้ที่ดินผืนนี้ไป อย่างไม่ต้องสงสัย
การประมูลสิ้นสุดลง เวินจิ้งกำลังจะออกไป
ในสายตา มู่วี่สิงก็กำลังเดินมาทางนี้ เวินจิ้งเดินช้าลง มู่วี่สิงเดินมา ก็ไม่ได้สนใจว่ารอบตัวยังมีคนอื่นๆ ก็กุมมือของเวินจิ้งไว้
ใบหน้าของเขาไม่มีความผิดหวังแต่อย่างใด ราวกับว่า…เป็นไปตามสิ่งที่คาด
“บริษัทมู่ซื่อยอมแพ้แบบนี้เลยเหรอ?” เวินจิ้งขมวดคิ้ว
“ไม่อย่างนั้น ฉันจะเสนอราคาไปหนึ่งเท่าเหรอ?” มู่วี่สิงเลิกคิ้ว
“แน่นอนว่าไม่ใช่ แต่ว่าราคาของตระกูลโจว…สูงมาก” เวินจิ้งรู้สึกสงสัย
แม้ว่าที่ดินผืนนี้จะมีมูลค่ามาก แต่เมื่อประมูลมูลค่าของมันแล้ว ราคาของตระกูลโจวเวินจิ้งคิดว่า สูงเกินไป
“อืม นั่นเป็นเรื่องของตระกูลโจว ในเมื่อโจวเซินต้องการ สุดท้ายเขาก็ต้องยอมรับ”
คำพูดของมู่วี่สิง เวินจิ้งรู้สึกว่าเหมือนจะเข้าใจแต่ก็ไม่เข้าใจ
แต่เมื่อคืนเธอคิดว่า บริษัทมู่ซื่อสาบานว่าจะเอามันมาให้ได้
ดังนั้นตอนที่หลินเวยต้องการให้เธอไปเป็นตัวแทนบริษัทหลินซื่อในการประมูล เธอไม่อยากเป็นศัตรูกับมู่วี่สิง โดยไม่รู้ตัว
ตอนนี้ตระกูลโจวได้ที่ดินผืนนี้ไปแล้ว เธอค่อนข้างคาดไม่ถึง
“คุณเวิน ผมกลับบริษัทหลินซื่อก่อน เรื่องนี้ ต้องรบกวนคุณช่วยรายงานให้ประธานหลินด้วย” หซู่หนานเดินมา สายตามองไปที่มู่วี่สิงและเวินจิ้ง สำหรับตำนานของมู่วี่สิงคนนี้ เขาได้ยินมานานแล้ว
ตอนที่ได้เจอเขา สายตาก็เผยความนับถือออกมาอย่างอดไม่ได้
“วันนี้ลำบากคุณแล้ว” เวินจิ้งพยักหน้า
“ฉันต้องไปรับคุณแม่ คุณกลับไปยุ่งบริษัทมู่ซื่อเถอะ” ออกจากประตู เวินจิ้งไม่ได้ขึ้นรถของมู่วี่สิง
“ฉันไปกับเธอ” มู่วี่สิงพูด
“ประธานมู่ผู้ทำงานยุ่งทุกวันคุณมีเวลาว่างด้วยเหรอ?” เวินจิ้งมองอย่างเขาสงสัย
ความจริงแล้วเธอไม่อยากใช้เวลาทำงานของมู่วี่สิงต้องมาอยู่กับเธอ
“เวลาที่อยู่กับเธอ ไม่ว่าเวลาไหนก็ว่าง” สิ้นเสียง ก็ได้พาเวินจิ้งเข้ามาในรถ
รอยยิ้มบนใบหน้าของเวินจิ้งปรากฏขึ้น โอบแขนของมู่วี่สิงไว้ เขาก็ได้ก้มจูบลงไป คนขับก็รีบสตาร์ทรถทันที ยกแผ่นกั้นขึ้น เพื่อให้พื้นที่ส่วนตัวเพียงพอกับบอส
