ในผืนป่าใต้ผืนฟ้าที่ส่องสไวเงาร่างสีดำได้พุ่งผ่านตัวป่าไปมาอย่างรวดเร็ว ภายใต้การนำของยอนดู เเจ็คสัน เเละ คนอื่น ๆ ได้หลบหนีไปยังทิศทางที่ห่างไกลออกไปจากร่องรอบใต้ดิน โชคดีที่ทิศทางนั้นคือทิศทางทุ่งหญ้าจุดที่เเจ็คสันเเละเดดพูลถูกส่งมาที่ดาวดวงนี้
ตึก ตึก
ในระหว่างที่พวกเขาหลบหนี เเจ็คสัน เเละ คนอื่น ยังสัมผัสได้ถึงคลื่นเเรงสั่นสะเทือนที่ตามมาจากทางด้านหลัง เเม้ว่าพวกเขาจะไม่หันไปมอง เเจ็คสันเเละคนอื่น ๆ ก็สามารถคาดเดาได้ว่าหนวดยักษ์นั่นกำลังเคลื่อนไหว เพียงเเค่การเคลื่อนไหวเล็ก ๆ น้อย ๆ กลับสร้างเเรงสั่นสะเทือนได้มากถึงเพียงนี้ นี่เเสดงให้เห็นว่ามันมีความน่ากลัวเพียงใด นอกจากนี้ นั่นยังเป็นเเค่หนวด หากร่างหลักของมันโผล่ขึ้นมาพวกเขาเเทบไม่อยากจะคิด
ฟุ่บ!
ช่วงเวลาที่พวกเขาหลบหนี เเจ็คสันไม่สามารถสัมผัสสิ่งมีชีวิตภายในป่ารอบข้างได้เลย ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าสิ่งมีชีวิตต่าง ๆ คงจะพากันหวาดกลัวเเละหลบหนีจากทิศทางของรอยเเยกใต้ดินอย่างเเน่นอน
เหตุการณ์ในครั้งนี้เหมือนกับภัยพิบัติชนิดนึง เมื่อเกิดภัยพิบัติสิ่งมีชีวิตทุกชีวิตบนโลกย่อมมีสัญชาตญาณในการเอาตัวรอดเฉพาะตัว นี่เป็นสิ่งที่ติดตัวมาตั้งเเต่เกิด เปรียบเสมือนสัญชาตญาณของผู้ล่ากับผู้ถูกล่า
ทางด้านสตาร์ลอร์ดเขาที่ติดตามยอนดูอย่างใกล้ชิดที่สุดก็พยายามครุ่นคิดสิ่งต่าง ๆ ที่จะเป็นไปได้ ยอนดูบอกว่าเขาพอจะรู้เกี่ยวกับร่องรอยใต้ดินนั่น เเต่เเล้ว ยอนดูก็ยังไม่ได้เล่าความจริงออกมา สิ่งที่สตาร์ลอร์ดรู้ในตอนนี้ก็มีเพียงอย่างเดียวก็คือข้างใต้นั่นมีสิ่งมีชีวิตที่น่ากลัวอาศัยอยู่ไม่ผิดอย่างเเน่นอน
ตึง~ ตึง~
ขณะที่พวกเเจ็คสันรีบเเจ้นหลบหนีอย่างเร็วที่สุดด้านหน้าของพวกเขาหลายร้อยเมตรก็ปรากฏเสียงดังขนาดใหญ่เเละภาพลักษณ์ที่คุ้นเคย ด้านหน้าของพวกเขาคือสัตว์ประหลาดขนาดยักษ์สูงหลายร้อยเมตรลำตัวเหมือนไดโนเสาร์เเละมีหางเหมือนงู สัตว์ประหลาดที่ว่านี้คือตัวที่พวกเขาเคยเผชิญหน้าก่อนหน้ามาก่อนหน้านี้ เเจ็คสันจ้องมองไปที่มันอย่างเลี่ยงไม่ได้
“เหอ ๆ ดูเหมือนว่า เพื่อนยักษ์ตัวนี้ ก็หวาดกลัวเป็นกับเขา ไม่คาดคิดว่ามันเลือกที่จะหลบหนีเหมือนพวกเรา”หลังจากเห็นสัตว์ประหลาดตัวนั้นกำลังหลบหนี เเจ็คสัน หัวเราะในลำคอเล็กน้อย
พวกเขากับสัตว์ประหลาดยักษ์ตัวนี้เคยมีชะตากรรมที่ต้องต่อสู้กันมาก่อน ก่อนหน้านี้ สัตว์ประหลาดยักษ์นี่เคยร่วมมือกับพืชสัตว์ประหลาดในการร่วมกันกำจัดพวกเขา จนทำให้พวกเเจ็คสันต้องต่อสู้อย่างยากลำบาก เมื่อเห็นว่าศัตรูที่ตนเองเคยเผชิญหน้าหลบหนีอย่างหวาดกลัวสุดชีวิต มันเลี่ยงไม่ได้ที่เขาจะหัวเราะออกมา
“ฮ่าฮ่า,เพื่อนคนนี้เองก็รู้จักที่จะหลบหนีเป็นนี่นา!”เห็นสัตว์ประหลาดยักษ์กำลังหลบหนี เดดพูล ที่อยู่ไม่ไกล จ้องมองไปด้วยความสุข เเต่เเล้ว เมื่อคิดถึงตนเอง เขาเองก็มีสภาพไม่ต่างกัน “ไม่เเปลกที่มันเลือกที่จะหลบหนี สิ่งที่อยู่ใต้ร่องรอยนั่นคือสิ่งที่่น่าหวาดกลัวอย่างเเท้จริง”
“หนวดนั่นมาจากสิ่งมีชีวิตลึกลับที่เเข็งเเกร่งเเละยังคงซ่อนตัวอยู่ใต้ดิน ทางที่ดีพวกเราจะต้องรีบออกห่างจากที่นี่ให้เร็วที่สุด”เเจ็คสันที่ได้ยินคำพูดของเดดพูล เขากล่าวตอบ
ลางสังหรณ์ที่ไม่ดีของเขามันได้กระตุ้นรุนเเรงมากขึ้นเรื่อย ๆ เเจ็คสันเคยรู้สึกถึงลางสังหรณ์แบบนี้หลายครั้งเเละทุกครั้งที่เขารู้สึกไม่ดี ก็จะมีสิ่งที่เลวร้ายเกิดขึ้นจริง ๆ
“ใช่เเล้ว พวกเราจะต้องรีบออกจากป่าเเห่งนี้ ไม่งั้นพวกเราตายเเน่ ๆ !”เดดพูลพยักหน้าตอบรับ
“จริงสิ เจ้าสัตว์ประหลาดยักษ์ด้านหน้านั่น ทำไมมันถึงไม่เลือกที่จะบิน หากมันเลือกที่จะบินโอกาสที่มันจะหลบหนีหนวดยักษ์นั่นคงมีมากกว่าไม่ใช่หรอ?”เห็นหนวดยักษ์ขนาดใหญ่จากด้านหลัง เดดพูล รู้สึกเเปลกใจ สัตว์ประหลาดยักษ์ด้านหน้าของพวกเขาสามารถบินได้ เเต่มันเลือกที่จะไม่บินเพราะอะไร
เเจ็คสัน”…”
“บางทีการใช้ปีกของมันคงจะมีขีดจำกัด อย่างไรก็ตามนี่ไม่ใช่เวลามามัวสนใจว่ามันจะบินหรือไม่บินเเล้ว พวกเราต้องรีบหนี”
“จริงด้วย!”
…
ขณะที่พวกเเจ็คสันได้เลือกที่จะหลบหนีอย่างไม่คิดชีวิต หนึ่งนาทีก่อนหน้านี้กลุ่มยานอวกาศของพวกสลัดอวกาศที่ร่วงหล่นลงมาได้ชนเข้ากับหนวดยักษ์เหล่านั้นจนพังทลายลง เเต่เเน่นอนว่ายังพอมีพวกที่สามารถบังคับฉุกเฉินเเละหลบเลี่ยงได้อยู่
ฟุ่บ!
เพียงเเต่ว่าหนวดยักษ์ที่ยาวหลายเมตรได้ฟาดไปยังยานอวกาศที่อยู่ไม่ไกลจากตัวเองความเร็วของมันถือว่าไม่ได้ช้าไม่ได้เร็ว ด้วยขนาดที่ใหญ่ของหนวดนั่นมันได้กวาดผ่านทุกสิ่งโดยรอบทิ้งจนหายไปในที่สุด
จากนั้นมันก็ไล่ระเบิดยานอวกาศจนเหลือเเต่เศษซากเปลวเพลิงที่ลุกไม้เพียงเท่านั้น โอกาสที่คนเหล่านี้จะมีชีวิตรอดเเทบจะเป็นไปไม่ได้เลย เเรงระเบิดของยานอวกาศได้สร้างบาดเเผลให้หนวดนั่นเล็กน้อย เเต่เเล้ว ผ่านไปไม่นาน เเผลเล็กน้อยเหล่านั้นก็ได้จางหายไป
บึ้ม บึ้ม
หนวดจำนวนมากได้อาละวาดพังทลายพื้นที่โดยรอบชะตากรรมของพวกที่ถูกหนวดนั่นทำลายล้วนต้องมีเเต่จุดจบทั้งสิ้น พวกเขาเหล่านั้นไม่มีโอกาสที่จะร้องขอชีวิตหรือโอกาสหลบหนีเเม้เเต่น้อย
~~~
หลังจากระเบิดยานอวกาศทั้งหมดได้เสร็จร่องรอยใต้ดินก็ดูเหมือนจะเริ่มปริเเตกเเยกออกจากกันมากขึ้นเรื่อย ๆ
