Tranxending Vision – เนตรเนรมิตร – 440 ความลับของแผนที่

!
TXV– 440 ความลับของแผนที่ !
แผ่นหนังแผ่นที่สามเป็นแผนที่ซึ่งแสดงเครื่องหมายว่าเป็นสุสานโบราณ มันเป็นหลุมศพรูปสามเหลี่ยมคล้ายพีระมิดของอียิปต์แต่ก็ไม่มีรายละเอียดที่แน่ชัด เซี่ยเหล่ยจึงไม่รู้ว่าที่แห่งนั้นมีขนาดใหญ่หรือขนาดเล็กอย่างไรก็ตามสิ่งเดียวที่เขาสามารถยืนยันได้ก็คือที่แห่งนี้ตั้งอยู่ใต้ the Church of the Holy Sepulchre และภายใต้ระบบระบายน้ำโบราณ
มีแผนที่ทั้งหมดสามชิ้นด้วยกัน ชิ้นแรกคือแผนที่พื้นผิวของเมืองเก่าเยรูซาเล็ม ชิ้นที่สองคือระบบระบายน้ำโบราณใต้ดิน และชิ้นที่สามเป็นภาพวาดของสุสาน ทั้งสามชิ้นนี้ดูเผินๆอาจจะคิดว่าทั้งสามชิ้นนี้ไม่มีความเกี่ยวข้องกันเลย แต่ถ้านำมันทั้งหมดมาวางซ้อนกันมันจะกลายเป็นแผนที่ 3 มิติ!
คนสมัยก่อนไม่มีคอมพิวเตอร์ที่ช่วยทำแบบจำลอง 3 มิติ ดังนั้นการนำแผนที่มาวางซ้อนกันก็จะให้ผลลัพธ์ในแบบเดียวกัน ต้องชื่นชมชาวยิวสมัยโบราณอย่างมากที่คิดเรื่องนี้ขึ้นมาได้
หากเครื่องมือวิทยาศาสตร์ยุคใหม่ทั้งหมดสามารถแยกชิ้นส่วนของแผนที่หนังที่หลอมรวมได้ทั้งสามชิ้น นักโบราณคดีชาวอิสราเอลก็จะไปขุดสุสานนั้นไปตั้งนานแล้ว แต่น่าเสียดายสำหรับพวกเขาที่ไม่มี
แสงแดดส่องทั่วใบหน้าทำให้พวกเขารู้สึกอุ่นขึ้นขณะที่พวกเขากำลังเดินออกจากพิพิธภัณฑ์เยรูซาเล็ม อารมณ์ของเซี่ยเหล่ยเข้ากับสภาพอากาศในตอนนี้อย่างมาก มันทั้งสดชื่นและสดใสแถมอากาศก็ดีอีกด้วยทั้งหมดนี้ส่วนหนึ่งก็เพราะเขาเห็นความหวังในการไขปริศนาของอัลลอยโบราณและหนังสือสำริดแล้ว
คำตอบอาจจะอยู่ในสุสานแห่งนั้นก็ได้ เพราะมันคือสุสานที่เจ้าหญิงหยงเหม่ยยังไม่ได้ไปและตอนนี้มันอยู่ห่างออกไปแค่เพียงเอื้อมมือสำหรับเขาจึงเป็นธรรมดาที่เขาจะรู้สึกดีและตื่นเต้น
“คุณยิ้มอะไรอยู่เหรอ?” ถ่างหยู่เหยี่ยถามพร้อมขมวดคิ้วเพราะเขาทำอะไรแปลกๆหลายอย่างในช่วงที่ผ่านมา บวกกับปกติแล้วเธอเป็นผู้หญิงที่ขึ้สงสัย ตอนนี้ในหัวของเธอก็เต็มไปด้วยคำถามมากมายพร้อมกับสงสัยในตัวของเขาด้วยเช่นกัน
หลงบิงเองก็จับตาดูเซี่ยเหล่ยด้วยเหมือนกัน เธอเองก็คิดเหมือนถ่างหยู่เหยึ่ย เธอรู้สึกว่าเซี่ยเหล่ยทำตัวไม่เหมือนตัวเองตามปกติ
“พูดอะไรซักอย่างสิ” ถ่างหยู่เหยี่ยพูดอย่างไม่พอใจก่อนจะพูดต่อว่า “คุณบอกว่าจะบอกกับพวกเราเมื่อออกจากพิพิธภัณฑ์นี่ ดังนั้นตอนนี้ทั้งหลงบิงกับฉันกำลังรอฟังคำตอบอยู่นะ”
หลงบิงเองก็พยักหน้าเช่นกัน พวกเธอเห็นพ้องกันในเรื่องนี้
เซี่ยเหล่ยพูดว่า “เมืองเก่าในเยรูซาเล็มมีระบบระบายน้ำใต้ดินโบราณอยู่ ซึ่งส่วนหนึ่งของมันอยู่ภายใต้ the Church of the Holy Sepulchre ดังนั้นเราเพียงแค่ต้องหาทางเข้าไปสูระบบระบายน้ำโบราณใต้ดินนั้น เราก็จะสามารถลงไปที่สุสานได้”
“คุณ…” ถ่างหยู่เหยี่ยพูดอย่างประหลาดใจก่อนจะพูดต่อว่า “คุณรู้ได้ยังไงว่ามีระบบระบายน้ำโบราณอยู่ใต้ดินในเมืองเก่าของเยรูซาเล็ม”
“ผมก็ดูแผนที่ไง” เซี่ยเหล่ยตอบก่อนจะพูดต่อว่า “พวกคุณไม่เห็นแผนที่เหรอ? มันมีคำใบ้บอกอยู่”
ถ่างหยู่เหยี่ยอดไม่ได้ที่จะหันไปถามหลงบิงว่า “เธอเห็นคำใบ้บ้างมั้ย ?”
หลงบิงพยายามอย่างสุดความสามารถเพื่อจะนึกภาพแผนที่ขึ้นมาในหัวแต่เนื่องจากเธอไม่ได้ดูมานานและไม่รู้ภาษาฮิบรู ดังนั้นเธอจึงไม่มีทางเห็นคำใบ้ เธอจึงส่ายหัวพร้อมกับตอบว่า “ไม่”
เซี่ยเหล่ยยักไหล่ก่อนจะพูดว่า “คุณสามารถกลับไปดูอีกครั้งได้ หากคุณต้องการ ผมจะรอ”
ถ่างหยู่เหยี่ยและหลงบิงไม่ได้เดินกลับเข้าไปดูอีกครั้งอย่างไรก็ตามพวกเธอยังคงสงสัยกันอยู่แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่สามารถหาคำมาอธิบายได้ว่าทำไมเซี่ยเหล่ยถึงรู้เรื่องระบบระบายน้ำโบราณนอกเหนือจากที่เขาบอกมา
“เอาหล่ะ เรากลับกันเถอะ” เซี่ยเหล่ยพูดก่อนจะพูดต่อว่า “ผมต้องการชุดอุปกรณ์ป้องกันสำหรับการขุดและอุปกรณ์การอื่นๆที่จำเป็น รีบหาอุปกรณ์มาให้ผมโดยเร็วที่สุด”
”ชุด? คุณหมายความว่าคุณกำลังจะขุดแล้วเข้าไปในระบบระบายน้ำนั้นเพียงลำพังอย่างนั้นเหรอ?” ถ่างหยู่เหยี่ยถาม ไอลีนโนเวล
“ใช่ ผมจะไปคนเดียว” เซี่ยเหล่ยตอบ
หลงบิงพูดว่า “ไม่ ฉันไม่ปล่อยให้คุณเข้าไปคนเดียวแน่นอน คุณสามารถให้ถ่างหยู่เหยี่ยรออยู่ข้างนอกและคอยระวังทางเข้าไว้ให้ได้ แต่ฉันจะต้องไปด้วยกับคุณด้วย”
“คุณหมายความว่ายังไงหรอ หลงบิง?” ถ่างหยู่เหยี่ยพูดด้วยน้ำเสียงปกติแต่สีหน้าเต็มไปด้วยความโกรธก่อนจะพูดว่า “ทำไมคุณไม่รออยู่ข้างนอกเองหล่ะ ฉันจะไปกับเซี่ยเหล่ยเอง”
“โอเค โอเค พวกคุณหยุดเถียงกันได้แล้ว” เซี่ยเหล่ยพูดก่อนจะพูดต่อว่า “พวกคุณทั้งสองคนสามารถเข้าไปกับกับผมได้ทั้งคู่ แต่เมื่อถึงทางเข้าสุสานใต้ดิน พวกคุณต้องรอผมอยู่ข้างนอก อย่าตามผมเข้าไป พวกคุณรู้ว่านี่ว่าเรื่องนี้มันอันตรายมากแค่ไหนเหล่าผู้เชี่ยวชาญพวกนั้นที่เสียชีวิตและกลายเป็นบ้าเป็นข้อพิสูจน์ที่ชัดเจนมาก”
“แต่คุณไม่เป็นอะไรงั้นเหรอ?” ถ่างหยู่เหยี่ยถาม
เซี่ยเหล่ยไม่ได้ตอบอะไร
“เอาหล่ะ เราจะได้เห็นเองเมื่อไปถึงที่นั่น” หลงบิงพูด
รถกระบะขับมาถึงเขตเมืองเก่าของเยรูซาเล็มในตอนบ่าย โดยมีหลิวเฉียเป็นคนขับรถเมื่อส่งเซี่ยเหล่ยถ่างหยู่เหยี่ยและหลงบิงแล้ว เขาก็ขับออกไปทันที
ทั้งสามคนถือกระเป๋าเดินทางใบใหญ่
เซี่ยเหลี่ยมองไปรอบๆ ก่อนจะเดินไปที่ฝาปิดท่อระบายน้ำตามถนน เขาใช้ชะแลงเพื่อเปิดฝาปิดท่อระบายออกก่อนจะมองลงไปภายใน มันมีบันไดเหล็กที่มีสนิมเกาะติด แถมกลิ่นก็ภายในนั้นก็ยังเหม็นเน่ามาก มากจนทำให้ถ่างหยู่เหยี่ยและหลงบิงที่ได้กลิ่นขมวดคิ้วทันที
“คุณแน่ใจหรือว่าใช่ทางนี้ ดูเหมือนว่ามันเพิ่งจะถูกสร้างขึ้นมาไม่นานเลยนะ นี่เป็นทางเข้าที่คุณพบจากแผนที่งั้นเหรอ?” ถ่างหยู่เหยี่ยถามแววตาของเธอเต็มไปด้วยความสงสัย
“ตามผมมาเถอะ” เซี่ยเหล่ยพูด เขาไม่ได้ตอบคำถามเธอจากนั้นก็ไต่บันไดเหล็กลงท่อไปทันที
หลงบิงเองก็ไต่บันไดเหล็กตามเซี่ยเหล่ยไปติดๆ
ถ่างหยู่เหยี่ยเป็นคนสุดท้ายที่ไต่บันไดลงไป ซึ่งในขณะที่กำลังจะลงนั้นเธอก็เอื้อมมือไปหยิบฝาท่อระบายน้ำก่อนจะปิดกลับที่เดิมเพื่อป้องกันคนสงสัย
โชคดีที่ระหว่างที่พวกเขากำลังลงท่อระบายน้ำนั้น ไม่มีใครอยู่บริเวณนั้นเลย
แท่งไฟสว่างขึ้น ภายในท่อระบายน้ำจึงมีแสงสีเขียวส่องสว่าง ตรงจุดที่พวกเขาลงมานี้ไม่มีน้ำไหลผ่าน มีเพียงเศษขยะสกปรกที่สะสมไว้มากมายจนส่งกลิ่นเน่าเหม็นฝุ้งไปทั่วทั้งท่อระบายน้ำ
“บ้าเอ๊ยย! มันมาตายที่นี่ได้อย่างไร อี๋!” ถ่างหยู่เหยี่ยร้องโวยวายเมื่อเธอเดินไปเตะซากหนูตาย
“กระโตกกระตากไปได้” หลงบิงบ่นพึมพัมก่อนจะพูดต่อว่า “มันก็แค่ซากหนูตายทำโวยวายไปได้”
ด้วยคำพูดของหลงบิง ถ่างหยู่เหยี่ยรู้สึกไม่พอใจอย่างมาก เธอต้องการจะปล่อยหมัดใส่จมูกของหลงบิงแต่ก็ทำไม่ได้ดูเหมือนว่าหลงบิงจะวางแผนให้เธอดูเป็นผู้หญิงร้ายๆในสายตาของเซี่ยเหล่ย ดังนั้นเธอจึงไม่ทำ!
“จริงๆเลย พวกคุณทั้งสองคนนี่ละก็นะ ข้างบนก็แล้วยังจะมาทะเลาะกันข้างล่างอีกงั้นเหรอ?” เซี่ยเหล่ยพูดซึ่งระหว่างที่พูดนั้นเขาก็หยิบอุปกรณ์ที่จำเป็นออกมาด้วย
ในกระเป๋ามีอุปกรณ์มากมายไม่ว่าจะเป็นชุดกันน้ำ เสื้อผ้ารองเท้ากันน้ำและถังออกซิเจนขนาดเล็กสำหรับการใช้งานสองชั่วโมงนอกจากนี้ยังมี มีด ค้อน พลั่ว และสิ่งที่ขาดไม่ได้เลยก็คือปืนที่ผลิตโดยอุตสาหกรรมอาชาสายฟ้า
ด้วยคำพูดของเซี่ยเหล่ยเมื่อซักครู่นี้ ทำให้ทั้งถ่างหยู่เหยี่ยและหลงบิงไม่ทะเลาะหรือเถียงกันต่ออีก อย่างไรก็ตามดูเหมือนการที่พวกเธอชอบเถียงหรือทะเลาะกันนั้นจะเป็นเพียงนิสัยที่แปลกประหลาดของพวกเธอเท่านั้น
เซี่ยเหล่ยหยิบชุดยางขึ้นมาและเปลี่ยนทันทีพร้อมกับพูดว่า “พวกคุณก็เปลี่ยนด้วยหล่ะ”
หลงบิงและถ่างหยู่เหยี่ยทำตามคำสั่งทันที
แต่ก่อนจะเปลี่ยนเสื้อผ้านั้น หลงบิงได้หันไปพูดกับเซี่ยเหล่ยว่า “คุณหันหน้าไปทางอื่นเดี๋ยวนี้ แล้วอย่าหันกลับมามองเด็ดขาด ไม่อย่างนั้นคุณเจอดีแน่”
เซี่ยเหล่ยหันหน้าไปทางอื่นทันที
พวกเธอใช้เวลาเปลี่ยนเสื้อผ้าไม่นานเมื่อเสร็จแล้ว หลงบิงก็พูดอีกว่า“ เราเสร็จแล้ว คุณหันมาได้”
ติดตามตอนต่อไป…….