หิมะเริ่มโรยตัวลงมาช่วงกลางดึกคืนนั้นแต่เมื่อพระอาทิตย์กลับมา โลกก็เปล่งประกายอีกครั้ง ทางเหนือของประเทศจีนดูสวยงามขึ้นมากเมื่อดินถูกชั้นหิมะสีขาวปกคลุม
ข้างนอกนั่นหนาวราวกับจะเยือกแข็งแต่ข้างในนั้นทั้งอบอุ่นและอบอวลไปด้วยเสน่หาของบทรัก
ฮือ… เย่เสี่ยวฉีก้มหน้าลงพร้อมกับส่งมือทั้งสองขึ้นปิดบังใบหน้า เธอไม่รู้สึกอยากปกปิดร่างกายอีกต่อไปแล้ว ตอนนี้เธอกำลังร้องไห้อย่างเศร้าโศก
เซี่ยเหล่ยอยู่ข้างๆเธอพยายามปลอบด้วยคำหวานหู ผมขอโทษนะเสี่ยวฉี ผมคงรักคุณมากไป คือผมทนไม่ไหวจริงๆ แต่ไม่ต้องห่วงนะผมจะรับผิดชอบเอง
ฮึก ฮืออ… ฉันไม่คิดเลยว่าคุณจะเป็นคนแบบนี้ คุณมอมเหล้าฉันแล้วก็นอนกับฉัน ฉัน…ฮื่อออ… เย่เสี่ยวฉีร้องไห้หนักอีกครั้งก่อนจบประโยค
แต่การร้องไห้ของเธอนั้นไม่มีน้ำตาแม้สักหยด ช่วงว่างเล็กๆระหว่างนิ้วมือที่ปิดหน้าอยู่ช่วยให้เธอแอบมองเซี่ยเหล่ยได้อย่างชัดเจน
ฝ่ายเซี่ยเหล่ยก็แกล้งทำเป็นไม่เห็นและทำเป็นปลอบใจผู้หญิงที่เขาเพิ่งจะ ‘นอน’ กับเธอต่อไป เสี่ยวฉี อยากให้ผมสาบานมั้ย? เอาล่ะ ผมขอสาบานต่อสวรรค์เลยว่าถ้าผมไม่รับผิดชอบคุณล่ะก็ ขอให้ผม…
ทันใดนั้นเย่เสี่ยวฉีก็รีบเอามือปิดปากเซี่ยเหล่ยทันที อย่าพูดแบบนั้นสิ ฉันเชื่อคุณค่ะ คาโต้ เราก็มาถึงขั้นนี้กันแล้ว ตอนนี้ฉันก็ถือว่าเป็นผู้หญิงของคุณไปแล้วด้วย เพราะอย่างนั้นฉันคงปล่อยให้คุณพูดอะไรแบบนั้นไม่ได้จริงมั้ยคะ? ถ้ามีเรื่องน่ากลัวเกิดขึ้นกับคุณ ฉันเองก็คงอยู่ต่อไปไม่ได้เหมือนกัน
คุณเป็นคนดีจริงๆ เสี่ยวฉี เซี่ยเหล่ยพูดพร้อมรอยยิ้ม
เย่เสี่ยวฉีโผเข้ากอดเซี่ยเหล่ยทันที ฉันรักคุณค่ะคาโต้ เธอพูดด้วยความหลงใหล
ความรักที่ผมมีให้คุณน่ะล้ำลึกยิ่งกว่ามหาสมุทรอีกนะครับ เซี่ยเหล่ยกล่าวแม้จะรู้สึกได้เลยว่าขนที่หลังของเขาลุกกันเกรียวกราวแล้ว
เย่เสี่ยวฉีวาดแขนขึ้นโอบเขาพูดเสียงหวานราวกับน้ำผึ้ง คาโต้ เมื่อคืนน่ะฉันเมา คุณก็คงพอใจอยู่ฝ่ายเดียวแต่ฉันนี่สิคะจำอะไรไม่ได้เลย มันไม่ยุติธรรมเลยจริงมั้ยคะ? เรามาทำกันอีกรอบเถอะ
นี่… เซี่ยเหล่ยเริ่มมีปัญหาแล้ว
แต่ก่อนที่เขาจะได้ตอบอะไร เย่เสี่ยวฉีก็ผลักเขาลงกับเตียงแล้วคลานขึ้นคร่อมเสียก่อน ตอนนี้เธอก็เหมือนกับกระต่ายหิวโหยที่เพิ่งเจอแครอทน่าอร่อย เธอทั้งขบกัดที่คอและแผงอกเซี่ยเหล่ยราวกับอยากจะกลืนเขาลงไปทั้งตัว
เซี่ยเหล่ยแทบจะยอมแพ้แล้ว ‘ถ้ารู้แบบนี้เราใส่เสื้อผ้าแล้วนั่งรอเธอตื่นที่โซฟาดีกว่า แต่ตอนนี้เราจะทำไงดีล่ะ? ทำไงดี?’ ในขณะที่เขากำลังลังเล เย่เสี่ยวฉีได้โอกาสมุดเข้าไปใต้ผ้าห่ม ฝ่ายเซี่ยเหล่ย็็็ค่อยๆเลิกคิ้วเลิกขึ้นตาม
แต่เสียงกริ่งที่ประตูห้องก็ดังขัดขึ้นก่อน
เซี่ยเหล่ยรีบลุกหนีออกจากสถานการณ์เย้ายวนของเย่เสี่ยวฉีจนแทบจะดูเป็นการกระโจนออกจากเตียงเลยก็ว่าได้ เขารีบใส่กางเกงไปพร้อมๆกับถามคนหน้าห้อง นั่นใคร?
รูมเซอร์วิสครับ เสียงพนักงานโรงแรมตอบกลับมา อาหารเช้าที่คุณสั่งมาส่งแล้วครับ
บอกให้เขาค่อยมาใหม่สิคะ เย่เสี่ยวฉีพูดอย่างรำคาญในขณะที่กำลังโผล่หน้าออกมาจากผ้าห่มด้วย
คงไม่ดีมั้งครับ ถ้าปล่อยให้อาหารเย็นคงไม่อร่อยแน่เลย เซี่ยเหล่ยกล่าวพร้อมกับเปิดประตูให้คนด้านนอก
พนักงานโรงแรมค่อยๆเข็นรถเข็นอาหารเข้ามาในห้อง ส่วนเซี่ยเหล่ยก็อยู่ในสภาพแต่งตัวเรียบร้อยแล้ว
เย่เสี่ยวฉีดึงผ้าห่มรอบตัวไว้แน่น สีหน้าเต็มไปด้วยความผิดหวังต่อให้คาโต้ ทากาสุเกะจะไม่ใช่มหาเศรษฐี เขาก็ยังหล่อและหุ่นแน่นน่ากินสำหรับเย่เสี่ยวฉีอยู่ดี ก่อนที่เสียงกระดิ่งจะดังเธอก็เกือบจะได้ทำอะไรดีๆอยู่แล้วเชียว แล้วแบบนี้จะไม่ให้เธอผิดหวังได้ยังไง?
เมื่อพนักงานออกไปจากห้องแล้ว เย่เสี่ยวฉีก็ยังคงแสดงความต้องการออกมาไม่ได้อยู่ดีเพราะเซี่ยเหล่ยก็แต่งตัวเสร็จเรียบร้อยแล้ว เขาคือปลาตัวใหญ่ที่จะรับประกันความหรูหราร่ำรวยให้กับชีวิตเธอได้ ดังนั้นเย่เสี่ยวฉีจำต้องบอกตัวเองให้ค่อยเป็นค่อยไปไม่รีบร้อน คนในผ้าห่มจึงออกมาแต่งตัวให้เรียบร้อยตาม
เธอไม่ได้พยายามปกปิดร่างกายอีกแล้วตอนหาเสื้อผ้ามาใส่ เซี่ยเหล่ยที่ถูกกระตุ้นอีกครั้งถึงกับควบคุมตัวเองไว้ไม่ไหว บนกางเกงของเขาจึงมีเต็นท์หลังสูงเด่นขึ้นมาอีกครั้ง เย่เสี่ยวฉียกยิ้มเมื่อเห็นปฏิกิริยาของเซี่ยเหล่ย ดูคุณสิ เมื่อคืนยังไม่พออีกเหรอ?
เซี่ยเหล่ยหัวเราะเบาๆ เมื่อคืนคุณเมามากเลย ผมคงเต็มอิ่มไม่ได้หรอกแต่ผมจะค่อยๆชิมคุณไปตลอดชีวิตแทนนะ
เดี๋ยวคืนนี้ฉันจะให้คุณเติมเต็มอีกรอบนะ เย่เสี่ยวฉีกล่าวอย่างยั่วยวน
‘แล้วคืนนี้เราจะใช้ข้ออ้างอะไรดีล่ะเนี่ย?’ เซี่ยเหล่ยคิดในใจ
หลังจากมื้อเช้าผ่านไปเซี่ยเหล่ยก็ขับรถไปส่งเย่เสี่ยวฉีที่บริษัทฮั่นยุทโธปกรณ์ เขาเปิดประตูรถให้แล้วรอเธอเดินลงมาก่อนจะถามขึ้น เสี่ยวฉีที่รัก คุณบอกว่าคุณจะแนะนำให้ผม แต่ให้คำตอบผมวันนี้เลยได้มั้ย?
ไม่ต้องห่วงค่ะ ฉันจะให้คำแนะนำที่ดีมากๆกับคุณแน่นอนแต่คุณต้องบอกฉันก่อนว่าลูกค้าคุณอยากได้อาวุธแบบไหนและเท่าไหร่? เย่เสี่ยวฉีตอบ
ออเดอร์นี้มูลค่า 2 พันล้านดอลล่าร์ครับเขาสนใจไรเฟิลจู่โจมกับระเบิดเป็นหลัก ลูกค้าผมเขาเบื่อคุณภาพแย่ๆของ AK47 แล้วน่ะครับ มันไม่ค่อยแม่นเท่าไหร่ เขาอยากได้ไรเฟิลจู่โจมที่ดีที่สุดแล้วเขาก็ค่อนข้างพอใจกับคุณภาพและราคาอาวุธของจีนด้วยน่ะสิครับ ผมก็เลยมาที่นี่ไงล่ะ
ออเดอร์ใหญ่เลยนะ เดี๋ยวฉันจะไปคุยกับประธานเย่และดูว่าเขาคิดยังไงให้จากนั้นฉันค่อยแอบโทรไปให้คำแนะนำคุณทีหลัง แบบนี้เป็นไง? เย่เสี่ยวฉียิ้มหวาน
โอเค คุณรับหน้าที่สอดแนมบริษัทฮั่นยุทโธปกรณ์ไปนะครับ ส่วนผมจะลองไปดูโรงงานทหารอาชาสายฟ้าหน่อย เซี่ยเหล่ยกล่าว
คุณจะไปที่นั่นเหรอคะ?
ครับ ปืนสไนเปอร์ไรเฟิล XL2500 ของเขาตอนนี้เป็นปืนที่ก้าวหน้าที่สุดในโลกแล้ว ลูกค้าผมสนใจมันมากเลยล่ะครับ ผมเลยต้องไปดูสักหน่อย เขาตอบ
งั้นก็ได้ค่ะ รอฉันโทรไปนะคะ เย่เสี่ยวฉีโน้มตัวเข้าไปใกล้แล้ววาดแขนกอดเซี่ยเหล่ยก่อนจะจูบเบาๆที่แก้มเขา
เหล่าพนักงานของบริษัทฮั่นยุทโธปกรณ์ที่กำลังรีบตรงไปทำงานต่างประหลาดใจกับภาพที่เห็น เพราะซุปเปอร์คาร์ Ferrari FF และความหล่อเหลาของเซี่ยเหล่ยทำเอาพนักงานหญิงหลายคนเป็นต้องอิจฉา พวกเธอกระซิบคุยกันว่าเย่เสี่ยวฉีทำบุญอะไรมาถึงมีผู้ชายระดับนี้ให้ควงได้
เย่เสี่ยวฉีจูบเซี่ยเหล่ยต่อหน้าทุกคนด้วยความอยากอวด ก่อนจะบิดสะโพกเดินกรีดกรายเข้าไปในตึกบริษัทฮั่นยุทโธปกรณ์ราวกับว่าเธอคือนางแบบนานาชาติบนรันเวย์
เย่คุนมาทำงานแล้วตั้งแต่เช้าตรู่ เขากำลังนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ที่โต๊ะทำงานของตัวเอง
ทำไมวันนี้มาเช้าจังล่ะ ท่านประธานเย่? เย่เสี่ยวฉีทักทายแม้ในใจจะสาปส่งเขาอยู่ก็ตาม ‘ไอ้หมูอ้วนเอ๊ย ทำไมถึงยังมีชีวิตอยู่อีกนะ? โลกนี้มันไม่ยุติธรรมเลยจริงๆ’ เย่คุนยิ้มรับ อา เสี่ยวฉีนี่เอง มาได้เวลาพอดีเลย ชงชาให้หน่อยสิ
ค่ะ เธอตอบรับแล้วจึงไปชงชาให้ตามคำสั่งแต่แอบถ่มน้ำลายใส่ก่อนนำมันไปเสิร์ฟให้เขา
เย่คุนพยักหน้า เสี่ยวฉี ผมรู้สึกขอบคุณคุณมากจริงๆนะ ไม่ต้องห่วง ผมจะเลื่อนขั้นให้คุณทันทีที่มีโอกาสเหมาะๆแน่นอน แต่มันก็… ขึ้นอยู่กับตัวคุณเองด้วยนะ
ดูเหมือนคำพูดของเขาจะมีนัยบางอย่างแฝงอยู่ด้วย
เย่คุนค่อยๆเลื่อนสายตาไปยังสะโพกมนของเย่เสี่ยวฉีด้วยระหว่างพูด
เธอเป็นผู้หญิงที่ฉลาดพอจะรู้ว่าเขาหมายถึงอะไรและเธอก็คงตอบรับข้อเสนอไปแล้วหาก คาโต้ ทากาสุเกะ ไม่ปรากฏตัวขึ้นมาเสียก่อน เมื่อเย่เสี่ยวฉีเปรียบเทียบทั้งสองคนดูแล้ว มันก็เหมือนกับการเทียบม้าแคระกับม้าพันธุ์แท้ในเมื่อมีคาโต้ ทากาสุเกะอยู่แล้วเธอก็ไม่จำเป็นต้องพิจารณาเรื่องเย่คุนอีกไม่ต้องพูดถึงเรื่องการยอมเป็นของเล่นให้เย่คุนเลยด้วยซ้ำ
เย่คุนคิดว่าเย่เสี่ยวฉีกำลังทดสอบการแก้ปัญหาของเขาอยู่ เขาจึงยื่นมือออกไปหาต้นขาเธอช้าๆ เรียวขาของเย่เสี่ยวฉีภายใต้กระโปรงออฟฟิศมีถุงน่องสีเนื้อสวมทับอยู่ ทั้งนุ่มและอวบอิ่มและเย่คุนก็ชักอยากจะเล่นกับมันสักหน่อยแล้ว
แต่ทันใดนั้นเย่เสี่ยวฉีก็ถอยหนีไปสองก้าว อะแฮ่ม ท่านประธานเย่ มาคุยกันเรื่องงานหน่อยดีกว่าค่ะ
คุยเรื่องงานกับผม? เย่คุนเริ่มโกรธ คุณคิดจะลาออกเหรอ?
ประธานเย่ ฉันทำงานและมีส่วนร่วมกับบริษัทนี้มามากแล้วคุณคิดว่าฉันจะลาออกงั้นเหรอคะ? เธอเองก็เริ่มหงุดหงิดแล้วเช่นกัน ท่านประธานเย่ คุณเคยกลัวว่าฉันจะไปโรงงานทหารอาชาสายฟ้าแล้วคุยกับเซี่ยเหล่ยบ้างมั้ย?
แหะ แหะ เย่คุนยิ้มแห้ง ผมแค่ล้อเล่นน่าเสี่ยวฉี อย่าคิดมากสิ มานี่มา บอกผมสิว่าคุณจะคุยเรื่องอะไรกับผม?
แฟนฉันกำลังทำธุรกิจค้าอาวุธอยู่ เขามีลูกค้าจากตะวันออกกลางต้องการซื้อไรเฟิลจู่โจม 2พันล้านดอลล่าร์ เย่เสี่ยวฉีกล่าว แฟนฉันเขาอยากไปที่โรงงานทหารอาชาสายฟ้าแต่ฉันทำงานที่บริษัทฮั่นยุทโธปกรณ์เพราะฉะนั้น ฉันจะไปโน้มน้าวเขาให้ซื้อของจากเราแน่นอนแต่ตอนนี้ฉันชักไม่ค่อยแน่ใจแล้วว่าจะโน้มน้ามเขาดีรึเปล่าเนี่ยสิ…
นี่คุณไปมี… แฟนแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่น่ะ? เย่คุนประหลาดใจ
เย่เสี่ยวฉีพูดอย่างไม่แยแส แล้วฉันมีแฟนแบบนี้บ้างไม่ได้เหรอ? เขาเป็นคนญี่ปุ่น ชื่อคาโต้ ทากาสุเกะ อ้อจริงสิ ตอนนี้เขากำลังขับรถไปโรงงานทหารอาชาสายฟ้าอยู่นะ
เขาจะไปที่นั่นทำไมน่ะ? เย่คุนถึงกับนั่งไม่ติดเก้าอี้ เขาลุกขึ้นยืนอย่างกระวนกระวาย เร็วเข้า รีบไปเชิญเขามาที่นี่สิ
เย่เสี่ยวฉีนิ่งคิดก่อนจะพูด เชิญเขามาเหรอ?
เราจะปล่อยให้โรงงานทหารอาชาสายฟ้าได้ออเดอร์ 2พันล้านเหรียญไปได้ยังไง? บริษัทพวกมันจะต้องแข็งแกร่งกว่าเราแน่ถ้าเซี่ยเหล่ยได้มันไป รีบโทรหาแฟนคุณให้เร็วเลยสิ ผมอยากคุยกับเขา
เรื่องนั้น… เย่เสี่ยวฉีกำลังจะพูดอะไรบางอย่างแต่ก็หยุดไป
เย่คุนดูเหมือนจะเข้าใจในสิ่งที่เธอคิดแล้ว เขายิ้มออกมา เอาแบบนี้เป็นไง เสี่ยวฉี ถ้าคุณทำให้บริษัทฮั่นยุทโธปกรณ์ได้ทำธุรกิจนี้ ผมจะแบ่งให้คุณเลย 2 ล้านเป็นค่าตอบแทน
คุณจะรักษาสัญญาแน่เหรอ?
แน่นอน มาเขียนเป็นลายลักษณ์อักษรเลยก็ได้ เย่คุนกล่าว
ไม่ต้องขนาดนั้นหรอก ฉันจะโทรเรียกแฟนเลยก็แล้วกัน เย่เสี่ยวฉีหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วโทรหาเซี่ยเหล่ยตามเบอร์ที่เขาให้ไว้เมื่อเช้า
แล้วเสียงของ คาโต้ ทากาสุเกะ ก็ดังออกมาจากโทรศัพท์ ว่าไงครับ เสี่ยวฉี?
คุณยังไปไม่ถึงโรงงานทหารอาชาสายฟ้าใช่มั้ยคะ?
ยังครับ ผมไม่ค่อยคุ้นกับถนนเส้นนี้เท่าไหร่ คิดว่าอาจจะเลี้ยวผิดนิดหน่อย เอ ผมน่าจะพาคุณไปด้วยกันนะเนี่ย
ไม่ต้องไปที่นั่นแล้วล่ะค่ะ มาที่บริษัทฮั่นยุทโธปกรณ์สิ ท่านประธานเย่อยากพบคุณน่ะ หลังจบประโยคนี้เย่เสี่ยวฉีก็ลดเสียงลง ฉันจะบอกความลับให้นะคะ คุณจะได้ไรเฟิลจู่โจมแบบเดียวกันแม้คุณจะไม่ได้ไปที่โรงงานทหารอาชาสายฟ้าแน่นอน อันที่จริง บริษัทฮั่นยุทโธปกรณ์น่ะมีประสิทธิภาพการผลิตที่ดีกว่าและใช้เวลาน้อยกว่าในการทำออเดอร์ด้วยนะ
เอ๋? ยังไงเหรอครับ?
ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้นหรอกค่ะ ไว้ฉันจะบอกคุณทีหลัง เย่เสี่ยวฉีจูบลงบนโทรศัพท์ทิ้งท้าย รีบมานะ ฉันคิดถึงคุณแล้ว
โอเค เดี๋ยวผมไป
เย่เสี่ยวฉีวางสายแล้วหันไปพูดกับเย่คุน แฟนฉันกำลังมาที่นี่ คุณต้องให้ราคาดีๆกับเขาด้วยนะคะ ประธานเย่
เย่คุนนิ่งไปก่อนจะหัวเราะออกมา คราวนี้ช่วยแฟนประหยัดเงินแล้วเหรอ หืม?
แน่นอน ยังไงครึ่งหนึ่งของเงินเขาก็ต้องกลายเป็นของฉันสักวันแหละค่ะ
เย่คุนเริ่มก่นด่าเธอในใจบ้างที่ทำตัวเป็นคณิกาแบบนั้นแต่หัวเราะออกมาเบาๆระหว่างพูดแทน ฮ่าฮ่า งั้นผมจะไปดื่มฉลองให้ที่งานแต่งพวกคุณนะ
ในขณะเดียวกันรถซุปเปอร์คาร์ Ferrari FF บนถนนสายหนึ่งจู่ๆก็หันหัวเลี้ยวกลับ มุ่งหน้าไปยังตึกของบริษัทฮั่นยุทโธปกรณ์ทันที
ภายในรถเซี่ยเหล่ยกำลังยกยิ้มมุมปาก ผมมาแล้ว เย่คุน
