โรมโบราณ: จากนายทาสสู่มหาจักรพรรดิ์ – ตอนที่ 46

ตอนที่ 46

“ได้โปรดอย่าฆ่าข้าเลย!”

ฟิลิปยืนทึ่มอยู่กับที่ด้วยความกลัว. เขาเป็นแค่พ่อค้าทาสและไม่เคยเห็นอะไรที่สยดสยองและเลือดสาดแบบนี้มาก่อน. การต่อสู้ยังไม่จบเลยแต่เขาก็กรี๊ดเป็นเด็กผู้หญิงไปซะแล้ว.

“หุบปากซะ เจ้าลูกหมาเอ้ย!”

นักรบสปาตั้นถือดาบเลือดไหลติ๋งๆอยู่ด้านหน้าฟิลิปแล้วสั่งเขาด้วยเสียงเบาๆ, ซึ่งมันทำให้ฟิลิปตัวสั่นไปอีก.

“กรรรร!!”

กลิ่นเลือดและรังสีอาฆาตทำให้วูฟเกิลในกรงตื่นขึ้น. นางจึงส่งเสียงคำรามออกมา.

“ฟิลิป, เจ้าเพื่อนเก่าของข้า เป็นอะไรไปเหล่า? กลัวหรือ?”

เย่เทียนเดินออกมาจากความมืด, พอเห็นสีหน้าของฟิลิปก็อดขำไม่ได้. เจ้าหมอนั้นขี้ขลาดจริงๆ.

“โอ้ พระเจ้า, นี่พระเจ้าล้อข้าเล่นรึป่าวนะ? ลอร์ดซาตาน ท่านเองหรือนี่….”

พอได้ยินเสียงของเย่เทียน ฟิลิปก็ดีใจตัวเต้น. ขณะเดียวกันเขาก็ช็อคมากและเผลอตะโกนออกมา.

“ฮ่าฮ่า…ข้าแค่จะมาปกป้องของๆข้า. แต่ด้วยพรของพระเป็นเจ้า เจ้าเองก็ถูกข้าช่วยไว้ด้วย”

เย่เทียนพูดอย่างใจเย็น.

“ครับ, ครับ. ขอบคุณพระเจ้า. ขอบคุณท่านลอร์ดซาตานผู้โอบอ้อมของข้า…”

พอหายช้อค ฟิลิปก็ไม่ถามอะไรเพิ่มเติมถึงแม้เขาจะมีคำถามอยู่เต็มหัวก็ตาม.

เขาเป็นพ่อค้าหัวแหลมจริงๆ.

“เจ้านาย, พวกมันไม่มีตราตระกูลอยู่บนตัวเลย!”

ทาสนักรบคนหนึ่งเดินมาข้างๆเย่เทียนแล้วพูด.

“ก็อย่างที่เจ้านั่นพูดไว้แหละ, มันเป็นเรื่องปกติที่จะมีคนตายอยู่บนถนนมืดๆในโรมทุกคืน. แต่ถ้ามีศพเกลื่อนกลาดล่ะก็ เมืองนี้คงลุกเป็นไฟแน่. เพราะงั้นจัดการกับศพกันก่อนดีกว่า”

เย่เทียนพูด.

“ลอร์ดซาตาน ข้าควรทำอย่างไรดี?.

ฟิลิปเริ่มลนนิดหน่อย.

“เจ้าควรทำไงเหรอ? เจ้าเพื่อนยาก, คืนนี้ไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้นและเจ้าก็ไม่เคยออกบ้านเลยคืนนี้. เจ้าไม่เห็นอะไรทั้งนั้น, ใช่มั้ย? เอาล่ะเจ้ากลับไปได้แล้ว. ไม่ต้องห่วงข้าจะจัดการที่เหลือเอง..”

เย่เทียนตบไหล่ฟิลิปเบาๆแล้วปลอบเขา.

“ครับๆๆๆ คืนนี้ข้าไม่ได้ออกไปไหนเลย. บ้าเอ๊ย ตะกี้ข้าคงฝันร้ายสินะ…”

ด้วยคำพูดของเย่เทียนฟิลิปก็กลับมามีสติได้อย่างรวดเร็ว. เขาไม่เห็นอะไรเลยคืนนี้.

หลังจากนั้นฟิลิปก็รีบลาเย่เทียนแล้วออกไปจากที่นี่อย่างรวดเร็ว.

“ทุกคนยกศพมาไว้บนรถม้า. เราต้องไปแล้ว….”

เย่เทียนออกคำสั่ง. พอทหารสปาตั้นยกศพไปไว้บนรถม้า เย่เทียนก็กระโดดขึ้นรถม้า, หวดแส้ลงม้า, แล้วออกรถไปทันที.

รถม้านั้นหนักมาก มันทำเสียงครุ่กครั่กดังมาก.

ไม่นานหลังจากนั้น, เย่เทียนก็ขับมาถึงบ้าน. จากนั้นเขาให้เหล่าสปาตั้นยกกรงเหล็กลงมาแล้วขนไปที่ห้องลับที่เขาเตรียมไว้.

“แฮ่!”

วูฟเกิลส่งเสียงคำรามออกมาครั้งคราว. ความฉลาดของเธอค่อนข้างสูง เธอจึงไม่ได้คำรามออกมาบ่อยนัก ปกติแล้วเธอจะอยู่เงียบๆ.

“พวกเจ้าขุดหลุมแล้วโยนศพเวรพวกนี้ลงไปซะ, เสร็จแล้วก็ตามข้ามาลบรอยล้อรถนี่!”

เย่เทียนออกคำสั่งไป. ถึงแม้ว่ามันจะไม่จำเป็นแต่เย่เทียนก็อยากจะกันไว้ดีกว่าแก้.

“ครับเจ้านาย!”

ทาสนักรบตอบอย่างสุภาพ. คืนนี้เย่เทียนได้แสดงให้พวกเขาเห็นแล้วว่าเขาไม่ใช่ชนชั้นสูงธรรมดา เขาได้บัญชาการทหารของเขาได้เป็นอย่างดี. พวกเขาเองก็ได้เรียนรู้จากเย่เทียนเยอะเหมือนกัน.

หลังจากทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว, มันก็ถึงเวลาเที่ยงคืนพอดี!

“นักรบของข้า, ทหารของข้า, ข้าพอใจในตัวพวกเจ้ามากคืนนี้. เจ้าได้พิสูจน์ความภักดีและความสามารถแล้ว. ตอนนี้, ข้าขอประกาศว่าเจ้ามีสิทธิ์ที่จะได้กลับมาครองเกียรติยศของเจ้าอีกครั้งแล้ว! ในนามของพระเป็นเจ้า, ข้าขอคืนชื่อและสกุลของเจ้า. จากวันนี้ต่อไป, เจ้าสามารถใช้ชื่อของตัวเองได้แล้ว! ยินดีด้วยนะ….”

หลังจากสปาตั้น30คนกลับมารวมกันอีกครั้ง, เย่เทียนพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง.

“สปาต้า!”

……

นักรบสปาตั้นพวกนี้ตื่นเต้นมากๆ จนน้ำตาไหลออกจากเบ้า.

“นายท่านผู้สูงส่ง, ข้าเห็นว่าคำว่า ‘ซาตาน’ อันศักดิ์สิทธิ์นั้นเป็นเกียรติอันสูงสุดของข้า. ข้าขออ้อนวอนนายท่าน โปรดให้ข้าใส่คำว่า ‘ซาตาน’ ในชื่อของข้าด้วยเถิด…”

ด้วยความตื่นเต้นสปาตั้นผู้หนึ่งคุกเข่าต่อหน้าเย่เทียนแล้วพูดด้วยน้ำเสียงเลื่อมใส.

“นายท่าน, พวกเราด้วย…”

……..

พอทาสนักรบคนอื่นได้ยิน, ดวงตาของพวกเขาก็ไฟลุกโชน. แล้วทุกคนก็คุกเข่าลงแล้วก็อ้อนวอน.

“ข้าก็อยากแบ่งปันเกียรติของข้ากับเจ้านะ, งั้นข้าจะตอบรับคำขอของเจ้าแล้วกัน. ขอพระเจ้าเป็นพยาน, นามของ ‘ซาตาน’จะต้องส่องสว่างไปทั่วทั้งโรมแน่นอน…”

เย่เทียนพยักหน้า, เขาแฮปปี้มากๆ. ส่วนพวกนักรบ, พวกเขาเปรียบคำว่า ‘ซาตาน’ ให้เป็นเกียรติแต่ตนเองแล้ว และในอนาคตพวกเขาอาจจะเปรียบเขาเป็นพระเจ้าเลยก็ได้.

“ขอบพระคุณครับ, เจ้านาย…”

“ขอบพระคุณครับ, เจ้านาย…”

….

เหล่านักรบสปาตั้นพากันดีอกดีใจมากๆ.

“ติ๊ด ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์. ค่าความภักดีของสปาตั้น30คนเพิ่มถึง95แต้มแล้ว. ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ที่ได้รับค่าแสตทฟรี30แต้ม!”

ตอนนี้เสียงดังออกมาจากระบบในหัวของเย่เทียน มันทำให้เขาดีใจมาก.

ค่าแสตท30แต้มนั่น, ค่าแสตทหลักทั้ง4ค่าของเขาจะได้ถึงขีดจำกัดของมนุษย์ซักที. เขารอที่จะใช้มันไม่ได้เลย.

โฮสต์: เย่ เทียน

สถานะ: นายทาสหน้าใหม่.

ค่าความแข็งแกร่ง: 100

ค่าความคล่องแคล่ว: 100

ความเร็ว: 100

ค่าเสน่ห์: 100

จำนวนทาส: 59

ทาสหญิงคุณภาพสูง: 5

ทาสนักรบ: 30

หลังจากค่าแสตทหลักทั้ง4ของเขาถึง100แต้ม แต้มก็ยังมีเหลือ2อยู่แต้ม. แต่ในตอนนี้, ร่างกายของเขาก็เริ่มเปลี่ยนแปลงไปอย่างชัดเจน.

โรมโบราณ: จากนายทาสสู่มหาจักรพรรดิ์

โรมโบราณ: จากนายทาสสู่มหาจักรพรรดิ์

เย่เทียนข้ามกาลเวลามาสู่โรมโบราณพร้อมกับระบบนายทาสที่แข็งแกร่งที่สุด.และจะต้องกลายเป็นมหาจักรพรรดิ์ให้ได้!!

เขาจะเตะแครสซัส, ต่อยหน้าปอมปี, และลูบหัวเจ้าหนูซีซาร์.

ทั้งสภาจะต้องอยู่ภายใต้เขา แม้แต่3ยักษ์ใหญ่แห่งโรมยังต้องก้มหัวและพวกชนชั้นสูงทั้งหลายจะต้องศิโรราบใต้แทบเท้าของเขา!!

นักโบราณคดีรุ่นหลังจะต้องค้นพบว่า มหาจักรพรรดิ์ผู้ปกครองไปทั่ว3ทวีปนั้นแท้จริงแล้วคือ…….คนจีน.

นิยายแนะนำ

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท