“ได้สิ, เรามีเวลาและโอกาสเหลือเฟือเลยแหละ!”
เย่เทียนลูบหัวซีซาร์เบาๆแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม.
ด้วยค่าความภักดี99นี้ บางทีเขาอาจจะไม่ภักดีกับพ่อตัวเองแบบนี้. อาจจะเดาได้เลยว่าถ้าเขารู้เรื่องความสัมพันธ์ระหว่างเย่เทียนกับออเรเลีย, เขาเลือกที่จะช่วยเย่เทียนปกปิดความลับซะ.
ตระกูลจูเลียสจะล่มสลายจากการตายของพ่อซีซาร์และลุงของเขาในสงครามที่จะถึงใน2ปีนี้.
แต่ทว่าตอนนี้ออเรเลียกับซีซาร์นั้นภักดีกับเขามาก เย่เทียนจึงคิดว่าเขาจะช่วยทั้งคู่เมื่อเวลามาถึง.
ไม่ต้องคิดเลยว่าเมื่อพ่อกับลุงของซีซาร์ตายในสนามรบแล้ว ทั้งตระกูลจูเลียสจะต้องกลายเป็นตระกูลใต้อาณัติของเขา.
เมื่อเวลามาถึงตราบใดที่ความมั่งคั่งและสมบัติของตระกูลจูเลียสยังอยู่, สมบัติของเย่เทียนก็จะเพิ่มขึ้นอย่างมหาศาลเลย.
“ขอบพระคุณครับ อาจารย์ผู้น่าเคารพของข้า!”
ซีซาร์ตอบอย่างนอบน้อม, เมื่อตะกี้นี้เขาได้ยินแผนของเย่เทียนด้วยหูของตัวเอง มันจึงทำให้เขาประหลาดใจมาก.
ความรู้สึกอย่างกับ ศัตรูถูกกวาดเรียบด้วยการคุยและการหัวเราะเลย.
เย่เทียนทำให้เขานึกขึ้นได้อีกครั้ง, สิ่งที่เย่เทียนเก่งกาจที่สุดนั้นไม่ใช่พละกำลังของเขาแต่เป็นความรู้และการวางแผนอันแยบยลต่างหาก.
สิ่งที่น่ากลัวที่สุดนั้นคือใจของมนุษย์และที่แข็งแกร่งที่สุดคือสมอง!
ในที่สุดซีซาร์ก็ได้เข้่าใจสิ่งที่เย่เทียนพูดอย่างถ่องแท้.
“ซีซาร์ เจ้าช่วยไปดูว่าน้องสาวเจ้ากลับมารึยังได้ไหม? เด็กคนนี้ทำข้ากังวลจริงๆ นางไปภาวนานานจริงๆ ข้าเริ่มห่วงแล้ว!”
ออเรเลียบอกซีซาร์, เธอรู้ว่าเย่เทียนน่าจะลากลับแล้ว นางจึงอยากให้เขาพบกับเคช่า.
“ครับท่านแม่!”
ซีซาร์พยักหน้าแล้ววิ่งออกไป เปิดโอกาสให้ออเรเลียและเย่เทียนอยู่สองต่อสอง.
“ซาตาน ท่านจะทำอะไร?”
พอซีซาร์ออกไป, ออเรเลียก็เห็นรอยยิ้มแหม่งบนหน้าของเย่เทียน, ใจเธอเริ่มเ̶ก̶เ̶ร̶ สั่นแล้วถามด้วยกลัว.
“ท่านหญิงครับ, ท่านบอกให้ซีซาร์ออกไป แปลว่าท่านอยากให้เราอยู่กันสองต่อสองรึ?”
เย่เทียนยิ้มแล้วเข้าไปหาเธอ.
“เจ้าบ้า, ข้าไม่ได้….ว๊าย….”
แต่ก่อนเธอจะพูดจบ เย่เทียนก็เข้าไปกอดนางจนทำให้เธอร้องออกมา.
…
“เจ้าบ้านี่….ทำกับข้าอย่างงี้ได้ยังไง?”
เมื่อเย่เทียนปล่อยออเรเลีย, หน้าของเธอก็แดง เธอสูดหายใจเข้าออกรัวๆราวกับว่าพยายามกลั้นมานาน.
“ท่านหญิงครับ, ช่วยข้าอีกทีเถอะ….” (อีกแล้วหรอ)
เย่เทียนนั่งลงแล้วกอดเธออีกครั้ง.
“ไม่, ปากข้ายังเจ็บอยู่เลย. ข้าสงสัยจริงๆว่าเจ้าใช่คนหรือป่าว!”
ออเรเลียส่ายหัวแล้วปฏิเสธแต่รอบนี้ในใจเธอเองรู้สึกไม่ต่อต้านเลย.
“นะครับ….”
เย่เทียนยิ้มแล้วค่อยๆดึงคอเสื้อเธอลง.
“เจ้าทะลึ่ง เจ้าทำอะไรเนี่ย?”
ออเรเลียหน้าแดงขึ้นทันทีแล้วใจเธอก็ระเบิดออกมา.
“ไม่เป็นไรครับ ไว้ใจข้านะ!”
เย่เทียนพูดอย่างนุ่มนวลจากนั้นค่อยๆกระซิบเธอ. เขาค่อยๆกระตุกมือ จากนั้นกระต่ายหิมะสองลูกก็โดดออกมาแล้วมันก็กระเด้งไปมาอย่างยั่วยวน. ตาของพวกมันสดใสมาก ระยิบระยับราวกับทิบทิมสองก้อนและดูเย้ายวนมากด้วย. (มึงเทียบกับกระต่ายจริงดิ?)
“เจ้าบ้าซาตาน, ทำไมเจ้าถึงคิดทะลึ่งบ่อยขนาดนี้…”
ออเรเลียบ่นแต่นางก็ไม่ปฏิเสธ, เธอเอามือโอบกระต่ายหิมะไว้แล้วค่อยๆนั่งลงช้าๆ.
….
“ท่านแม่ครับ, น้องกลับมาแล้วกับเพื่อน….”
ผ่านไปพักใหญ่ซีซาร์ก็กลับมา. โชคดีที่เสียงของเขาดังมาก่อนตัว. ถึงอย่างนั้นออเรเลียก็กลัวมากจึงรีบลุกขึ้นแล้วจัดชุดและผมของเธอ.
“เจ้าบ้า, เอามันกลับเข้าไปเร็วๆสิ!!!!!”
ออเรเลียเห็นท่าทางเย่เทียนเนิบนาบแล้วเธอก็กำลังจะตายเพราะรีบ, ขณะเธอกำลังก้มตัวไปช่วยเขา.
เย่เทียนยิ้มเฉยๆ ไม่ได้พูดอะไรจากนั้นเขาก็หลับตาลงเล็กน้อย. พอซีซาร์เข้ามาเขาจึงค่อยๆเปิดตาออก ราวกับว่าเพิ่งงีบไป.
ออเรเลียเองก็สงบใจลงเร็วมาก ท่าทางสง่าของเธอก็กลับมาด้วยเช่นกัน.
“ท่านแม่คะ!”
“ท่านหญิงคะ…”
…
ไม่นานนักขณะซีซาร์เดินเข้ามา เด็กผู้หญิง3คนก็ตามเขามาด้วย, ซึ่งน่าจะเป็นเคช่าและเพื่อนสนิท2คนของเธอ.
เคช่านั้นแทบจะได้ความสวยและหุ่นของออเรเลียมาทั้งหมดเลย.
เธอตัวสูงและมีผมยาวสีทอง. แม้ว่าเธอจะยังดูเด็กด้วยอายุ14ปี แต่เธอก็ผอมและสวย.
เธอสวมชุดเดรสสีเขียวอ่อน ซึ่งดูเด็กกว่าออเรเลียมาก.
ถ้าหากนางมายืนข้างๆออเรเลียล่ะก็ หลายคนคงคิดว่าพวกนางคงเป็นพี่น้องสุดสวยแน่ๆ.
สวยจัง!
ออเรเลียกับซีซาร์ไม่ได้โกหกเขาเลย เคช่านั้นเป็นสาวงามหายากจริงๆ.
เธอน่าจะทราบสถานะของเย่เทียนดีและเธอก็มองไปหาเย่เทียเป็นครั้งคราว ใบหน้าเธอแดงขึ้นและตาของเธอก็เต็มไปด้วยความอายและความยินดี.
ก่อนหน้านี้เธอรู้ว่าออเรเลียได้จัดหาคู่หมั้นมาให้เธอ, เธอค่อนข้างจะเครียดและปฏิเสธไปด้วย เพราะถึงยังไงเขาก็เป็นคนแปลกหน้าที่เธอไม่เคยเจอมาก่อนแถมเขายังเป็นแค่นายทาสธรรมดาอีกด้วย.
เธอค่อนข้างจะผิดหวัง. เด็กสาวทุกคนมีหัวใจที่เปราะบางและโรแมนติคและเด็กผู้หญิงทุกคนก็อยากให้สามีของเธอเป็นเหมือนเจ้าชายขี่ม้าขาว.
แต่ตอนนี้พอเธอเห็นเย่เทียน เธอก็สบายใจมาก.
คู่หมั้นคนนี้เธอชอบมากๆๆๆ.
เขาไม่ใช่แค่เจ้าชายรูปงามธรรมดาเท่านั้นแต่คือพระเจ้า!
ค่าเสน่ห์100นั้นไม่ได้แย่เลย ราวกับเป็นเวทย์มนต์แห่งความรักแหนะ.
“เคช่า, นี่คืออาจารย์ของซีซาร์และคู่หมั้นของลูก, ซาตาน เย่เทียน!”
พอเห็นสายดีใจของเคช่า, ออเรเลียก็โล่งอก. แล้วเธอก็แนะนำเย่เทียนให้เคช่า.
“ท่านซาตานผู้สูงส่ง, ข้ายินดีมากๆที่ได้พบท่านและข้าก็เป็นเกียรติอย่างสุดซึ้งที่ได้เป็นคู่หมั้นของท่าน…..”
เคช่านั้นกระด้างมาก, ไม่มีความเขินอายของเด็กผู้หญิงเลย, กระด้างและผ่าซากและเธอทนรอบอกความรู้สึกให้เย่เทียนฟังไม่ได้ด้วย.
“เคช่าผู้สูงส่งและงดงาม, ขอบคุณเทพธิดาแห่งชีวิตที่สร้างเด็กสาวที่งดงามแบบนี้มา, และขอบคุณท่านหญิงออเรเลียที่มอบสมบัติล้ำค่าที่สุดให้ข้า. ข้าขอสาบานในชั่วชีวิตของข้าต่อหน้าพระเป็นเจ้าทั้งหลาย, ข้าจะเป็นหนึ่งเดียวกับนาง. รักนาง, ดูแลนาง, เคารพนาง, ปกป้องนาง, เหมือนกับตัวข้า. ไม่ว่านางจะทุกข์หรือสุข, ไม่ว่าจะยากจนหรือร่ำรวย, ข้าก็จะขอซื่อสัตย์กับนางจนข้าจากไป!”
พอเห็นความกระด้างของเคช่า, เย่เทียนเองก็ทนความรู้สึกที่ถาโถมอยู่ในใจไม่ไหว. เขาพูดคำสาบานที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดที่ได้ยินทั่วไปจากอนาคตออกมา แต่มันก็กลายเป็นคำสารภาพรักที่โรแมนติคที่สุดและน่ารักที่สุดในยุคนี้.
