ตอนที่ 10 ธรรมชาติ มหัศจรรย์
กบหยกยังคงไม่เคลื่อนไหว มันกำลังมึนงงอยู่ว่าเด็กหญิงรูปร่างดูไม่น่ามีพิษมีภัย หลบการโจมตีของมันได้อย่างง่ายดาย ทางเสียวหัวไม่ได้สนใจเจ้ากบยักแม้แต่น้อย
หยวนเดินไปข้างหน้าด้วยท่าทีสงบนิ่งสายตาเขาจ้องมองไปที่เจ้ากบหยกตัวนั้น แม้ว่าเขาไม่เคยต่อสู้มาก่อน แต่ในตอนนี้เขากลับรู้สึกนิ่งอย่างประหลาดราวกับว่าการต่อสู้นั้นเป็นเรื่องธรรมดา
“แค่ต่อยตีกับคนอื่นฉันยังไม่เคย ไม่ต้องพูดถึงดาบเลย ชีวิตส่วนใหญ่ก็ได้แต่นอนอยู่บนเตียง ในโลกใบนี้ฉันขยับแขนขาได้ตามใจชอบ มันทำให้รู้สึกว่าฉันทำได้ทุกอย่างหลังจากนี้ รวมถึงเอาชนะแกด้วย!” ทันใดนั้นหยวนก็พุ่งหากบยักษ์ด้วยความเร็วสูง สูงเกินมนุษย์ธรรมดาจะทำแบบนั้นได้
“มองดู จดจำ เรียนรู้ ทำให้สำเร็จ” การต่อสู้ของคัลติเวเตอร์ทั้งสองก่อนหน้านี้ ปรากฏขึ้นในหัวของเขา จากนั้นมือของเขาก็เริ่มขยับตาม
ฟัน!!! ดาบในมือของเขาเฉือนเข้าเนื้อกบอย่างง่ายดาย เลือดไหลพุ่งจากท้องของมัน กบหยกกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดทำให้มันต้องกระโดดไปมา
เสียวหัวตาโต “ดูจะทื่อไปหน่อยเหมือนมือสมัครเล่น … แต่นั่นเป็นเทคนิคดาบแน่นอน!”
หยวนไม่ได้ไล่กวดเจ้ากบหยก แต่มองไปที่ดาบของเขาด้วยสีหน้าไม่พอใจ “ ชิ ก็ขยับตัวเหมือนหมอนั่นแล้วนิ แต่เหมือนจะมีบางอย่างไม่ถูกต้อง…”
“เราเคลื่อนไหวตามหมอนั่นแทบจะทุกท่วงท่าแต่ กลับมีบางอย่างขาดหายไป หรือบางทีอาจจะเป็น…ฉี?”
ราวกับว่าหยวนคิดอะไรดีๆได้เขายิ้มออกมาและจ้องไปที่เจ้ากบ “ถึงฆาตซะแล้วเจ้ากบเอ๋ย” เขาพูดขึ้นด้วยความมั่นใจชี้ดาบของเขาไปที่กบหยก
กบหยกเริ่มสับสน มนุษย์ที่มีท่าทีอ่อนแอเพียงแค่จับดาบก็เปลี่ยนเป็นคนละคน ทั้งการจ้องมองท่าทีที่แสดงออกแล้วความเย่อหยิ่ง นั่นมันเป็นเพราะเหตุใด
แม้กระทั่งเสียวหัวเองก็ยังงุนงงกับท่าทีที่เปลี่ยนไปของเขา ราวกับเขาตายจากร่างมนุษย์และเกิดใหม่เป็นเทพนักดาบที่เข้าใจวรยุทธอย่างลึกซึ้ง! นั่นรวมไปถึงออร่าที่เปร่งออกจากตัวเขาเองด้วย
หยวนพุ่งเข้าหากบยักษ์ทันที พร้อมดาบในมือที่เปล่งประกายแสงสีแดง
“ดาบอาบโลหิต!”
ช่าา!! กบหยกกระโดดถอยหลังโดยสัญชาตญาณ แต่การเคลื่อนไหวของมันนั้นช้าเกินไปมากเมื่อเทียบกับหยวน
มันถูกฟันด้วยดาบเข้าอย่างจังร่างของมันขาดครึ่งอวัยวะและเลือดกระเด็นไปทุกทิศทาง
<คุณได้เรียนรู้ ดาบอาบโลหิต>
…
<ดาบอาบโลหิต>
<ระดับ:โลก>
<ระดับความเชี่ยวชาญ : 1>
<รายละเอียด: ใช้พลังงาน 900 ฉี ควงดาบเพื่อเปิดใช้งาน เทคนิคจากนิกายเลือด>
…
<ยินดีด้วย! ผู้เล่นหยวนเป็นผู้เล่นคนแรกที่ได้เรียนรู้ทักษะระดับโลก>
<ยินดีด้วย! ผู้เล่นหยวนเป็นผู้เล่นคนแรกที่สังหาร อีไลท์บอส : กบหยก>
หลังจากกบหยกตายเสียวห้วก็ถามขึ้น “พี่ชายไปเรียนเทคนิคแบบนั้นมาจากที่ไหน”
ออร่ารอบๆตัวหยวนค่อยๆจางทันทีที่ได้นินเสียงของเสียวหัว “หืม? โอ้ นั่นเป็นเทคนิคของเพื่อนผมแดงคนนั้นที่ต่อสู้บนท้องฟ้ายังไงหล่ะ” เขาพูด
ดวงตาของเสียวหัวเป็นประกายขึ้นมาทันที “ไม่แปลกที่พี่หยวนสามารถเข้าใจศิลปะลับแห่งสวรรค์ได้ในเวลาอันสั้น…” เธอพึมพำ
“จะอย่างไรก็เถอะ ฉันรู้สึกว่าฉันแข็งแกร่งขึ้นจากการต่อสู้เมื่อครู่ แถมยังรู้สึกดีอีกด้วยที่ได้ใช้ร่างกายในลักษณะนี้ไม่เคยรู้เลยว่ามันจะสนุกแบบนี้!” หยวนหัวเราะ “บางทีฉันอาจจะมีพรสวรรค์ในด้านการต่อสู้ก็ได้ฮ่าๆ!”
“ไม่ต้องสงสัยพี่หยวนเป็นอัจฉริยะของจริง!” เสียวหัวพยักหน้าด้วยใบหน้าจริงจัง
“หยุดเถอะ… เธอกำลังยอพี่จนจะบินได้อยู่แล้ว”
“เสียวหัวพูดจริงหาได้ประจบสอพลอ ความสามารถในการเรียนรู้ของพี่หยวนไม่มีให้เห็นแม้ในสวรรค์ชั้นสูงไม่นับประสาอะไรกับสวรรค์ชั้นร่างนี่”
“ที่พี่ชนะได้ง่ายดายนั่นก็เพราะดาบที่เธอมอบให้นั่นแหล่ะ”
“ถ้าพี่หยวนแข็งแกร่งขึ้นเสียวหัวจะมอบอาวุธที่ทรงพลังกว่านี่ให้”
“เธอยังมีอุปกรณ์ที่ดีกว่านี้อีกงั้นหรือ? เป็นร้านค้าอาวุธเดินได้หรือยังไง”
“ใช่ แต่พี่หยวนยังไม่แกร่งพอที่ใช้มันโดยไม่ระเบิดตาย”
“ระ……ระเบิดงั้นหรอ” หยวนถึงกับพูดเสียงสั่น “เธอล้อเล่นใช่ไหม”
“ไม่เหมือนอาวุธไร้เกรด อาวุธระดับวิญญาณนั้นอยู่เหนือกว่าอาวุธนั้นมีสติสัมปชัญญะเป็นของตนเองหากผู้ใช้อ่อนแอ อาวุธบางชิ้นที่คิดจะฆ่าผู้ใช้นั้นก็มีอยู่ ขึ้นอยู่กับบุคลิคของมัน” เสียวหัวอธิบาย
“นั่นมันอันตรายเกินไปแล้ว อาวุธประเภทไหนกันที่คิดจะทำร้ายเจ้าของที่อ่อนแอ” เขาบ่นพึมพำ
“อาวุธ สัตว์ประหลาด หรือแม้แต่อาวุธ ถ้ามันแข็งแกร่งก็เป็นธรรมดาที่พวกมันจะครอบครองผู้อ่อนแอ”
“งั้นฉันคงปลอดภัยเมื่อมีเธอเสียวหัว”
“หนูแข็งแกร่งแค่ที่สวรรค์ชั้นร่างเท่านั้น เมื่อไปเทียบกับชั้นบนๆแล้วหนูไม่ต่างจากมดตัวนึง”
“แค่มด?” ขนาดมดยังทำลายภูเขาทั้งลูกได้ เจ้าพวกนั้นมีพลังขนาดไหนไม่อาจจินตนาการได้เลย
ทันใดนั้นเสียวหัวก็เดือนไปที่ซากศพของกบหยก
“เธอจะไปไหนหน่ะ?” หยวนเดินตาม
“เมื่อมอนสเตอร์ตายบางตัวจะดรอปแกนกลางของพวกมัน” เสียวหัวยื่นแขนมั้งสองข้างเข้าไปในซากกบหยกโดยไม่มีท่าทีขยะแขยงใดๆ ไม่นานก็มี คริสตัลเล็กๆออกมา “แกนมอนสเตอร์นั้นเป็นส่วนสำคัญที่จะช่วยให้คัลติเวเตอร์นั้นฝึกฝนได้ง่ายขึ้นโดยด้านในมีฉีอัดแน่นอยู่”. เธอยื่นมันให้หยวน
“แล้วเธอหล่ะไม่จำเป็นต้องเติบโตงั้นหรอ” เขาถาม
“ฉีในสัตว์พวกนี้น้อยเกินไปสำหรับเสียวหัว พี่หยวนรับไว้เถอะ
หยวนพยักหน้าและยัดเข้าปากอย่างไม่ลังเล “รสชาติเหมือนขนม”
“อ๊ะ! พี่หยวน!” เสียวหัวตะโกนเสียงดัง
“งั่มๆ หืม มีอะไยหยอ”
“แกนมอนเตอร์ไม่ได้มีไว้กลืนแบบนั้นรีคายออกมาเร็วเข้า!!”
เมื่อหยวนเห็นใบหน้าตื่นตระหนกของเธอทำให้เขาก็ตื่นตระหนกเช่นกันแต่มันละลายในปากทันทีเมื่อสัมผัสกับลิ้นและเขากลืนลงท้องไปเรียบร้อยแล้ว
“ฉันกลืน…… ไปเรียบร้อยแล้ว” หยวนพูดด้วยเสียงกระด้าง “จะเป็นยังไงหากกินมันเข้าไป”
เสียวหัวเข่าทรุด “แกนมอนส์เตอร์มีพลังฝึกฝนเป็นของตนเอง ใครที่พยายามจะกลืนมันเข้าไปในครั้งเดียวจะต้องระเบิดตาย”
“ระเบิดอีกแล้วหรอ!!” หยวนตกใจจนกรามแทบหลุด
ทันใดนั้น
<เปิดใช้งานกายกลั่นสวรรค์>
<1,280,000 ฉี ได้รับการขัดเกลาจากมอนสเตอร์กบหยก>
<คุณได้รับการฝึกฝนฉีเพียงพอแล้ว>
<คุณมาถึงวิญญาณฝึกหัดระดับ 8 >
<สถานะทั้งหมด +450>
……
