‘ถ้าเขาสามารถทำลายหุ่นฝึกได้ในขณะที่มีระดับต่ำกว่าข้าสองระดับในการฝึกฝน ไม่ต้องพูดถึงด้วยเทคนิคระดับมนุษย์ เพราะฉะนั้นก็ไม่มีเหตุผลว่าทำไมข้า, หมินลี่จะไม่สามารถทำลายมันได้เช่นกัน!’ หมินลี่คิดกับตัวเองด้วยสีหน้าเด็ดเดี่ยวรู้สึกราวกับว่าเธอถูกหยวนท้าทายหลังจากที่ได้เห็นการแสดงที่น่าตื่นตาของเขา
ศิษย์ทุกคนในพื้นที่ฝึกฝน รวมทั้งหยวนหยุดทุกสิ่งที่พวกเขากำลังทำ เพื่อดูหมินลี่ซึ่งยืนอยู่ต่อหน้าหุ่นฝึกพร้อมดาบธรรมดาในมือของเธอและใบหน้าของเธอที่ดูจริงจัง แต่ยังคงสวยงาม
‘เนื่องจากเขาใช้อาวุธธรรมดา และเทคนิคระดับมนุษย์ ข้าก็จะทำเช่นเดียวกัน!’ หมินลี่คิดกับตัวเองขณะที่เธอเตรียมใจและดาบ
หลังจากหายใจเข้าลึกๆหมินลี่ก็ขยับตัว
เธอก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับยกดาบในมือขึ้นและตัวสั่น
“ฮ่าา!”
หมินลี่ตะโกนเสียงดังขณะเหวี่ยงดาบในมือ
ตูม!
หุ่นฝึกบินห่างออกไปจากแรงกระแทกหลายเมตร
“ว้าว! เป็นไปตามที่คิดไว้เลยนางฟ้าหมิน! เธอสามารถแสดงความแข็งแกร่งเช่นนี้ได้ด้วยเทคนิคระดับมนุษย์!”
“นั่นเป็นความจริง แต่…เมื่อเทียบกับศิษย์คนอื่นๆ…มันยังรู้สึกเหมือนขาดไปเล็กน้อย…ข้าคิดว่า…” จู่ๆศิษย์คนหนึ่งก็พึมพำขึ้นมา
“เจ้างี่เง่า! อย่าพูดแบบนั้นออกไป! ถ้านางฟ้าหมินได้ยินเจ้าล่ะ?!” อีกเสียงกระซิบ
“… “
คิ้วของหมินหลี่กระตุกเล็กน้อย เมื่อเธอได้ยินศิษย์เหล่านั้นพูด แต่เธอแสร้งทำเป็นราวกับว่าเธอไม่ได้ยินและมุ่งความสนใจไปที่หุ่นฝึก
ครู่ต่อมาหุ่นฝึกก็กลับมา และอย่างที่เธอคาดไว้ไม่มีความเสียหายใดๆกับหุ่นเชิดแม้จะมีพลังรุนแรงขนาดนั้นก็ตาม
หมินลี่จ้องไปที่หุ่นฝึกด้วยการขมวดคิ้ว แต่เธอก็ไม่ท้อถอย เนื่องจากการโจมตีครั้งก่อนเป็นเพียงการวอร์มอัพเท่านั้น
หลังจากหายใจเข้าอีกครั้งหมินลี่ก็แสดงการโจมตีครั้งที่สองของเธอและดาบในมือของเธอก็ปล่อยออร่าที่ทรงพลังยิ่งกว่าเดิม
ตูม!
หุ่นฝึกถูกส่งออกไปอีกครั้งโดยการโจมตีครั้งที่สอง
“ว้าว! การโจมตีครั้งนี้มีพลังมากกว่าครั้งก่อนอย่างน้อยสองเท่า! และมันยังเหนือกว่าการโจมตีของศิษย์คนอื่นๆในตอนแรกอีกด้วย!”
“ตามที่คาดไว้ นางฟ้าหมิน! ข้ารู้ว่าการโจมตีครั้งแรกของเธอเป็นเพียงการวอร์มอัพเท่านั้น!”
อย่างไรก็ตามแม้จะได้รับคำชมจากเหล่าศิษย์ แต่หมินลี่ก็ไม่รู้สึกมีความสุขแม้แต่น้อย เพราะเธอรู้ดีว่ามันไม่เพียงพอที่จะทำลายหุ่นฝึกหัด
หุ่นฝึกกลับมาอยู่ข้างๆเธอสักครู่ และมีรอยแตกเล็กน้อยบนร่างกายของมัน แต่ก็ไม่มีอะไรสำคัญและถือได้ว่าเป็นความเสียหายเพียงผิวเผินเท่านั้น
‘เป็นไปได้ยังไง?’ หมินลี่ครุ่นคิดกับตัวเอง แม้ว่าข้าจะใช้แค่อาวุธธรรมดา แต่ด้วยความเชี่ยวชาญของข้ากับเทคนิคระดับมนุษย์นี้ก็ถึงจุดสูงสุดแล้วหลังจากฝึกฝนมานานกว่าสิบปี แต่ก็เทียบไม่ได้กับเทคนิคมีดบินของเขาที่เขาเพิ่งเรียนรู้เมื่อไม่นานมานี้! นี่ไม่สมเหตุสมผลเลย! เว้นแต่…’
หมินลี่หันไปมองอาวุธที่สวยงามในมือของหยวน
‘เว้นแต่นั่นจะไม่ใช่อาวุธธรรมดาเลย! ข้าหลงกลเพราะมันไม่มีออร่า! อาวุธนั้นเป็นสมบัติที่ทรงพลังอย่างแน่นอน! ไม่มีทางที่ใครบางคนจากตระกูลโบราณจะพกพาอาวุธธรรมดาไปไหนมาไหน! เนื่องจากเป็นเช่นนั้นข้าก็จะใช้อาวุธส่วนตัวของข้าด้วย! ‘
หลังจากที่ทำให้ตัวเองมั่นใจว่ากริชห้วงดวงดาวของหยวนนั้นเป็นสมบัติและไม่ใช่อาวุธธรรมดา แต่อย่างใดหมินลี่ก็เก็บดาบธรรมดาของเธอไว้ และหยิบดาบมาอีกเล่มหนึ่ง ดาบสีฟ้าสวยงามที่เปล่งออร่าที่คมชัดและลึกซึ้งซึ่งส่งความหนาวสั่นให้กับหลังของเหล่าศิษย์ที่อยู่ที่นั่นเมื่อพวกเขาเห็นมัน
“นั่นไง! สมบัติระดับสวรรค์ของนางฟ้าหมินเข็มนางฟ้านิรันดร์!”
“ว้าวใบมีดของดาบนั้นบางมาก! ข้าไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อน! แต่มันจะไม่ส่งผลต่อความทนทานของมันหรือ?”
“เจ้าโง่เหรอนั่นคือสมบัติระดับสวรรค์! เจ้าไม่สามารถตัดสินสมบัติด้วยรูปลักษณ์ของพวกมันได้แม้ว่ามันจะมีใบมีดที่บางเหลือเชื่อ แต่ก็ทนทานกว่าดาบดาบ อย่างน้อยนั่นก็คือสิ่งที่ข้าได้ยิน”
ขณะที่เหล่าศิษย์พึมพำกันเองหมินลี่ก็เตรียมตัวสำหรับการโจมตีครั้งที่สาม
ต่อมาหมินลี่ก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับตะโกนด้วยเสียงดัง
“ฮ่าาาาา!”
เข็มนางฟ้านิรันดร์ของเธอพุ่งไปข้างหน้าและกระทบกับหุ่นฝึกที่หน้าอกโดยตรง
บูม!
หุ่นฝึกซ้อมถูกส่งบินไปเหมือนกับมันถูกปล่อยโดยเครื่องยิงจรวด และลงจอดในพื้นที่ฝึกซ้อมที่สามในระยะทางหลายเมตร
“โอ้!…การโจมตีที่ทรงพลัง ข้าคิดว่าแม้แต่เทคนิคระดับโลกก็ไม่สามารถแสดงพลังได้เช่นนี้!”
“เจ้าคิดว่านางฟ้าหมินสามารถทำลายหุ่นฝึกด้วยการโจมตีนั้นได้หรือไม่?”
“แน่นอน! ไม่มีทางที่หุ่นฝึกจะรอดมาได้!”
แต่หุ่นฝึกก็ได้สร้างความประหลาดใจให้กับทุกคน หุ่นฝึกซ้อมกลับมาในไม่กี่นาทีต่อมาโดยมีเพียงรอยแตกขนาดใหญ่ที่หน้าอก
“อะไรกันเนี่ยหุ่นฝึกทนทานขนาดนั้นเลยเหรอ มันอยู่ในจุดที่มันสามารถทนได้แม้กระทั่งสมบัติระดับสวรรค์เลยงั้นหรอ?!”
“ถ้าเป็นอย่างนั้น ศิษย์คนนั้นจะมีพลังแค่ไหนที่ทำลายมันได้หมด!”
เหล่าศิษย์ต่างตกตะลึงเกินกว่าจะเชื่อ เมื่อพวกเขาตระหนักว่ามันยากเพียงใดที่จะทำลายหุ่นฝึกและพวกเขาทั้งหมดก็หันไปมองหยวนที่ยืนอยู่ที่นั่น ด้วยใบหน้าที่ไร้เดียงสาพร้อมกับสายตาที่ตกตะลึง
ในขณะเดียวกันหมินลี่ที่จ้องไปที่หุ่นฝึกด้วยสีหน้าโกรธเล็กน้อย เธอรู้สึกหงุดหงิดเป็นครั้งแรกในรอบหลายปี ในฐานะอัจฉริยะที่มักได้รับการยกย่องและมีคู่แข่งน้อยมากในชีวิตของเธอ เธอจึงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกโกรธ เมื่อจู่ๆเธอก็พบกับบุคคลอื่นที่เธอไม่สามารถแม้แต่จะเปรียบเทียบได้เลย ไม่ต้องพูดถึงว่าเธอกำลังถูกจับตามองจากคนนับร้อย จากศิษย์คนอื่นๆ
‘ข้ารู้ว่าข้าขุดหลุมนี้ด้วยตัวเองเมื่อข้าตัดสินใจที่จะท้าทายกับเขา แต่ข้าประเมินเขาต่ำไปมาก! ถ้าข้าไม่ทำลายหุ่นฝึกข้าก็จะเสียหน้าแน่นอน และมันอาจจะส่งผลเสียกับข้า!’ หมินลี่คิดกับตัวเอง
‘งั้นตอนนี้ ข้าต้องใช้พลังทั้งหมดออกไป แม้ว่าข้าจะโกงนิดหน่อยก็ตาม!’
