ตอนที่ 190 หินวิญญาณ
เครื่องดนตรีนี้เรียกว่าอะไรหรอ? หยวนถามหลังจากเห็นเครื่องดนตรีที่มีลักษณะคล้ายกีตาร์
เครื่องดนตรีนี้เรียกว่า ผีผา* เฟยยู่หยานตอบอย่างรวดเร็ว
ผีผา..มันจะเหมือนกับกีตาร์หรือเปล่านะ… หยวนสงสัยกับตัวเอง ขณะที่เขาเดินไปรอบๆห้อง เพื่อชมเครื่องดนตรีที่ประดิษฐ์ขึ้นอย่างสวยงามภายในตู้โชว์
หลังจากใช้เวลาสองสามนาที่ในห้องผีผา จากนั้นพวกเขาก็เดินไปอีกห้องหนึ่ง
เครื่องดนตรีนี้คล้ายไวโอลินเลย… หยวนพึมพําหลังจากเห็นเครื่องดนตรีรูปตะลุมพุกด้ามบางและยังมีคันธนูอยู่ข้างๆมันเหมือนกับไวโอลิน
ข้าไม่เคยได้ยินเรื่อง ไวโอลิน แต่เครื่องดนตรีชนิดนี้เรียกว่าเอ้อร์หู เจ้าวางมันไว้ที่ต้นขาและใช้คันธนูนั้นสีกับสาย เฟยยู่หยานอธิบายสั้นๆให้เขาฟัง
ข้าเข้าใจแล้ว… หยวนพยักหน้า
ในเวลาต่อมาพวกเขาออกจากห้องแสดงเอ้อร์หู และเข้าไปในห้องสุดท้ายในอาคาร
เจ้ารู้จักเครื่องดนตรีเหล่านี้หรือไม่ศิษย์หยวน เฟยยู่หยานถามเขาด้วยน้ําเสียงประชดประชันภายในห้องที่เต็มไปด้วยพิณ
หยวนยิ้มและพูดเล่นกับเธอ
ข้าไม่รู้ แต่พวกมันดูคุ้นเคยมาก
ยังไงก็ดูพิณตรงนี้ส จากนั้นเฟยยู่หยานก็ชี้ไปที่พิณในตู้โชว์ชิ้นหนึ่งและพูดต่อว่า
นี่คือพิณระดับสวรรค์ที่ทําจากหยกน้ําแข็งซึ่งเป็นวัสดุที่หายากมากและมีข่าวลือว่าครั้งหนึ่งเคยเป็นของเทพธิดาพิณจนได้รับการขนานนามว่าพันธนาการชั่วนิรันดร์
เทพธิดาพิณนี้เป็นคนแบบไหนกันนะ? หยวนถามโดยรู้สึกสนใจตัวบุคคลมากกว่าพิณ
ผู้เชี่ยวชาญพิณอันดับหนึ่งของโลกนี้ คนเล่นพิณรู้จักกันดี และไม่มีใครแม้แต่จะกล้าเรียกตัวเองว่าเป็นอันดับหนึ่งแทนที่เธอเมื่อได้เห็นเธอเล่นกับตาของตัวเองราวกับว่าเธอสามารถทําให้ดนตรีและโน็ตแต่ละตัวของเธ อนั้นมีชีวิตขึ้นมา
ทําให้ดนตรีมีชีวิต….ข้านึกไม่ถึงว่าจะมีใครกล้ากล่าวอ้างเช่นนั้น.. หยวนส่ายหัว
นั่นเป็นเพียงตํานาน แต่ถ้าเทพธิดาพิณมีจริงข้าก็อยากเจอคนแบบเธอ เฟยยู่หยานถอนหายใจด้วยความรู้สึกโหยหาในดวงตาของเธอ
บางทีหยวนอาจจะกลายเป็นเทพเจ้าพิณในใดวันหนึ่งก็ได้ ซวนหวู่ฮั่นพูดด้วยน้ําเสียงติดตลก
เทพเจ้าพิณ? เฟยยู่หยานมองหยวนด้วยสีหน้าแปลกๆเพราะเธอพยายามจินตนาการว่าหยวนจะกลายเป็นเทพเจ้าพิณแต่เธอไม่สามารถจินตนาการถึงภาพเช่นนั้นได้ไม่ว่าเธอจะพยายามแค่ไหนก็ตาม
ยังไงก็ลองดูรอบๆกันต่อเถอะ หลังจากเราดูห้องเหล่านี้เสร็จแล้วเราสามารถไปดูที่ร้านของพวกเขาและดูว่ามีอะไรให้ซื้อหรือไม่ เฟยยู่หยานกล่าว
พวกเขากลับไปดูที่พิณในเวลาต่อมา ในขณะที่เฟยยู่หยานให้บทเรียนเกี่ยวกับประวัติของพิณแต่ละตัวกับหยวนจนเกือบจะทั้งหมดที่นั้น
ถ้าเฟยยู่หยานเปลี่ยนเครื่องแบบศิษย์ของเธอเป็นเครื่องแบบชุดทํางานในสถานที่แห่งนี้ แขกจะไม่มีทางรู้เลย
ต่อมาเฟยยู่หยานก็พาพวกเขาออกจากห้องพิณก่อนจะพาพวกเขาไปที่ลานกว้างหลังร้าน
ภายในลานมีตู้โชว์ประมาณ 12 ตู้วางเรียงกันอย่างเป็นระเบียบและภายในตู้โชว์เหล่านี้มีเครื่องดนตรีที่มีป้ายราคาติดอยู่
หยวนเดินเข้าไปใกล้ตู้โชว์ชิ้นหนึ่งที่กําลังจัดแสดงขลุ่ยสีดํา
[ขลุ่ยนกกระจอกดํา]
[ระดับ: โลก]
[คุณภาพ: สูง]
[รายละเอียด: ขลุ่ยไม้ไผ่ที่ท่าจากไม้ไผ่สีดําที่พบในป่านกกระจอกดํา]
[ราคา: 5,000,000 เหรียญทองหรือ 500 หินวิญญาณ]
ฮะ 5 ล้านทอง?! กรามของหยวนตกลงเล็กน้อยหลังจากเห็นป้ายราคา
ว้าวราคาถูกมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื่องจากสมบัติพวกนี้เป็นสมบัติระดับโลกคุณภาพสูง เฟยยู่หยานปรากฏตัวขึ้นข้างหลังหยวนและกล่าว
ถูกขนาดนี้เลยเหรอ? หยวนเลิกคิ้วและถามครู่ต่อมา
หินวิญญาณคืออะไร
หินวิญญาณเป็นแหล่งการฝึกฝนที่สําคัญสําหรับผู้ฝึกฝน ไม่เพียงเท่านั้นหินวิญญาณยังสามารถใช้เป็นสกลเงินได้และ 1 หินวิญญาณนั้นมีมูลค่าประมาณ 10,000 เหรียญทองอย่างไรก็ตามผู้คนยังคงชอบซื้อขายด้วยเหรียญทองเนื่องจากพวกเขาต้องการใช้คริสตัลวิญญาณ เพื่อพัฒนาการฝึกฝนของพวกเขามากกว่า เฟยยู่หยานอธิบายให้เขาฟัง
ข้าเข้าใจแล้ว.. หยวนพยักหน้า
ถ้าเป็นพิณข้าคงซื้อมาแล้วแต่…ข้าไม่เล่นขลุ่ย.. เฟยหยู่หยานส่ายหัวไปมาเมื่อมองไปที่ขลุ่ยนกกระจอกดําก่อนที่จะเดินไปยังตู้โชว์ถัดไปที่กําลังจัดแสดง ของคุณภาพสูงอีกชิ้นหนึ่งสมบัติระดับโลกผีผาสีแดงที่มีป้ายราคา 8 ล้านเหรียญทองหรือ 800 หินวิญญาณ
ไม่กี่นาทีต่อมาเฟยหยู่หยานถอนหายใจเสียงดัง
ช่างโชคร้ายจริงๆวันนี้ไม่มีเครื่องดนตรีพิณขายเลยสักชิ้น ครั้งสุดท้ายที่ข้ามาที่นี่ยังมีขายตั้ง 3 ชิ้น!
นี่คือทั้งหมดแล้วใช่ไหม เราจะไปไหนกันต่อดี ซวนหวู่ฮั่นกล่าว
ใครบอกว่าหมดแล้ว เรายังมีร้านอื่นอีกที่ข้าอยากจะพาไปโดยเฉพาะศิษย์หยวน เฟยยู่หยานกล่าวขณะมองหยวนด้วยรอยยิ้มลึกลับบนใบหน้าของเธอ
มากับข้า! เธอพูดก่อนจะเดินออกไป
เมื่อเห็นเช่นนี้หยวนก็รีบตามเธอไปและคนอื่นๆก็เดินตามเขาไป
สองสามนาทีต่อมาพวกเขาก็มาถึงสถานที่ลึกลับและเงียบสงบแห่งหนึ่ง โดยมีทหารยามสองคนยืนอยู่ข้างประตู และนั้นทําให้เกิดความรู้สึกเป็นลางไม่ดี เพราะทั้งสองคนที่ยืนเฝ้าอยู่เป็นยอดนักรบวิญญาณ
เราอยู่ที่ไหน ทําไมถึงต้องคุมเข้มขนาดนี้! ซวนหวู่ฮั่นพูดกับเฟยยู่หยาน
แน่นอนว่านี่ไม่ใช่สถานที่สาธารณะ มีเพียงผู้ที่ติดอันดับหนึ่งในสิบของการแข่งขันพิณครั้งก่อนเท่านั้นที่สามารถมาที่นี่ได้ และตั้งแต่ข้าได้อันดับที่ 7 ข้าจึงได้รับอนุญาตให้เข้าไปข้างในได้และข้าทําได้แค่นําหนึ่งคนไปกับข้าและข้าจะพาศิษย์หยวนไปด้วย
เอ๊ะ!? นี่ไม่ยุติธรรมเลย ซวนหวู่ฮั่นบ่นทันที
ถ้าเจ้าสามารถเล่นพิณได้ถึงครึ่งหนึ่งของศิษย์หยวนข้าอาจพิจารณาพาเจ้าเข้าไปข้างในในภายหลังได้ มิฉะนั้นมันจะทําให้เวลาและความพยายามของข้าจะเสียเปล่า เฟยยู่หยานส่ายหัว
จะ…เจ้า… ซวนหวู่ฮั่นหรี่ตาของเธอมองไปที่เฟยยู่หยาน แต่เธอก็ไม่สามารถเล่นพิณได้เลยจริงๆเฟยยู่หยานไม่ได้ให้ความสนใจซวนหวู่ฮั่นอีกต่อไปและหันไปมองหยวน
ตามข้ามา เธอพูดกับเขา
