Genius Doctor Black Belly Miss – ตอนที่ 1583

ตอนที่ 1583 การแก้แค้นของใจที่ไม่ยินยอม (4)
　　ตอนที่จวินอู๋เสียมาที่หอจันทร์แรมซูหย่ากำลังพักผ่อนอยู่บนเก้าอี้นอน ดูเหมือนนางกำลังหลับอยู่
　　จวินอู๋เสียไม่ได้รีบร้อนไปฝึกฝนพลังต่อแต่นางกลับหยิบไม้กวาดขึ้นมา ที่นี่ไม่ได้ทำความสะอาดมาหลายวัน ชั้นหนึ่งและชั้นสองของหอจันทร์แรมมีขยะอยู่ไม่น้อย ซูหย่าก็เอาแต่ชี้นิ้วสั่ง นอกจากชี้แนะจวินอู๋เสียในการฝึกฝนพลังแล้ว สิ่งเดียวที่นางทำก็คือดื่มเหล้า ไม่เคยสนใจอย่างอื่นเลย
　　จวินอู๋เสียเลิกทำตัวเป็นภารโรงของหอจันทร์แรมแล้วนางจะทำความสะอาดใหญ่ทีเดียวหลังจากฝึกฝนทุกๆสองสามวัน ทำความสะอาดไหเหล้าที่ว่างเปล่าและกวาดขยะที่พื้น
　　หลายครั้งที่จวินอู๋เสียรู้สึกสงสัยมากว่าก่อนที่นางจะมาที่นี่ ซูหย่าอยู่ยังไง?
　　ความจริงแล้วก่อนที่จวินอู๋เสียจะมา มีอีกคนที่มาทำความสะอาดหอจันทร์แรมเป็นประจำ คนผู้นั้นก็คือเทียนเจ๋อ……
　　แต่ตอนนี้หอจันทร์แรมมีจวินอู๋เสียแล้ว ซูหย่าก็เลยไม่อยากเห็นหน้าเทียนเจ๋ออีก
　　ซูหย่าหลับสนิทนางนอนกอดน้ำเต้าสุราที่ดื่มหมดแล้วและขยับตัวเล็กน้อยอยู่บนโซฟานุ่ม จวินอู๋เสียดึงเอาผ้าห่มบางๆที่เตรียมไว้ด้านข้างออกมาห่มให้ซูหย่าโดยอัตโนมัติเพื่อป้องกันไม่ให้ทิวทัศน์อันงดงามเปิดเผยออกมา
　　หลังจากทำความสะอาดเสร็จแล้วจวินอู๋เสียก็ขึ้นไปที่ชั้นสามเพื่อแช่ตัวในสระเหล้าต่อ
　　แต่นางเพิ่งจะลงไปในสระได้แค่แปบเดียวก็ได้ยินเสียงตะโกนดังผ่านหน้าต่างเข้ามา
　　“จวินอู๋ออกมาเดี๋ยวนี้!”
　　จวินอู๋เสียขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อได้ยินเสียงตะโกนเรียกชื่อของนางนางไม่อยากสนใจแต่เมื่อคิดว่าซูหย่ายังพักผ่อนอยู่ที่ชั้นล่าง นางก็เดินออกมาจากสระเหล้าและพุ่งออกไปทางประตูโดยไม่แม้แต่จะเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน
　　ที่ด้านนอกหอจันทร์แรมสวี่มู่ยืนตระหง่านด้วยท่าทางองอาจผึ่งผาย เขาทะลวงเข้าสู่ขั้นพลังวิญญาณสีม่วงแล้วและใช้พลังวิญญาณถ่ายทอดเสียง เสียงของเขาจึงดังมาก ศิษย์มากมายที่เดินผ่านหอจันทร์แรมได้มารวมตัวกันด้วยสีหน้าคาดหวังว่าจะได้ดูอะไรสนุกๆ
　　จวินอู๋ถือได้ว่าเป็น“บุคคลที่มีอิทธิพล” ของสำนักธาราเมฆเช่นกัน เขาถูกด่ามาตั้งแต่ตอนเข้าสู่สำนักจนกระทั่งถึงตอนนี้ เรื่องความแค้นระหว่างเขากับวิหารมารโลหิตทำให้ผู้คนจำนวนมากเกิดความอยากรู้อยากเห็น เมื่อพวกเขาได้ยินคนตะโกนเรียกชื่อจวินอู๋ พวกสอดรู้สอดเห็นทั้งหลายย่อมทนนั่งอยู่เฉยๆไม่ได้
　　เมื่อจวินอู๋เสียเดินออกมาจากหอจันทร์แรมนางก็เห็นร่างสูงตระหง่านของสวี่มู่ยืนอยู่ที่ประตู มีผู้เยาว์อีกจำนวนไม่น้อยรวมตัวกันอยู่รอบบริเวณ
　　จวินอู๋เสียเพิ่งออกมาจากสระเหล้านางไม่มีเวลาเปลี่ยนเสื้อผ้า เสื้อผ้าของนางเปียกชุ่มและมีกลิ่นเหล้ารุนแรง ทั้งกลิ่นและสภาพของจวินอู๋เสียทำให้เหล่าผู้เยาว์ที่อยู่รอบๆอดเดาะลิ้นด้วยความประหลาดใจไม่ได้
　　“ฮ่า!ก็คิดอยู่ว่าคนอย่างเจ้ามาทำอะไรที่นี่ทั้งวัน ที่แท้ก็เมาอย่างไร้ค่าไปวันๆนี่เอง สำนักธาราเมฆนี่อ่านคนออกจริงๆ รู้ว่าขยะอย่างเจ้ามันเรียนรู้อะไรไม่ได้หรอก พวกเขาก็เลยทิ้งเจ้าไว้ในสถานที่แบบนี้ แต่เจ้าก็ช่างหาความสุขให้ตัวเองจริงๆ ในเมื่อชอบดื่มเหล้ามากนัก ก็เอาตัวเองลงไปในถังเหล้าซะเลยใช่ไหมล่ะ?” สวี่มู่มองสภาพของจวินอู๋เสียแล้วพูดด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ยถากถาง เขาไม่ลืมคำสั่งของหลินเฮ่าอวี่
　　จวินอู๋เสียขมวดคิ้วเล็กน้อยและไม่รีบร้อนที่จะตอบสวี่มู่แต่กลับปิดประตูของหอจันทร์แรมอย่างระมัดระวังเพื่อกันเสียงดังจากข้างนอกไปทำให้ซูหย่าตื่น
　　คนผู้นี้มาที่นี่โดยมีเป้าหมายที่นางอย่างชัดเจนแต่จวินอู๋เสียกลับรู้สึกไม่คุ้นหน้าสวี่มู่เลย นางไม่เคยพบเขามาก่อน
　　หลินเฮ่าอวี่ซ่อนตัวอยู่ในมุมหนึ่งอย่างเงียบๆเพื่อเฝ้าดูหายนะที่จะกำลังเกิดกับจวินอู๋เสีย ดวงตาของเขาทอประกายน่ากลัว เขาอยากเห็นภาพจวินอู๋เสียตายคามือสวี่มู่จะแย่แล้ว
　　“เจ้าเป็นใคร?”จวินอู๋เสียมองสวี่มู่ คนผู้นี้มาหานางที่หอจันทร์แรมตรงๆเลย