Genius Doctor Black Belly Miss – ตอนที่ 2198 ร่วมต่อสู้ (5)

ผู้ใช้พลังวิญญาณสีทองที่มากับปาเฮ่อรู้สึกหงุดหงิดรำคาญพวกคนบ้ากลุ่มนี้มากขึ้นเรื่อยๆ เห็นอยู่ชัดๆว่าอ่อนแอขนาดทนรับฝ่ามือเดียวของพวกเขาไม่ได้ แต่คนพวกนั้นก็ยังวิ่งเข้ามาแบบไม่รักชีวิต ราวกับ……พวกเขาไม่รู้ว่าความตายคืออะไร
ฝ่ามือของผู้ใช้พลังวิญญาณสีทองคนหนึ่งทะลวงผ่านช่องท้องของศิษย์วิหารหยกวิญญาณ ฝ่ามือที่ทะลวงเข้ามานี้ได้บดขยี้อวัยวะภายในของนาง เลือดจำนวนมากไหลลงมาตามฝ่ามือของเขา เขายิ้มออกมาอย่างดูถูกเหยียดหยาม และคิดจะถอนมือออก แต่แล้วก็พบว่าไม่สามารถทำได้
“ข้าจับเขาได้แล้ว!!” ผู้หญิงที่กระอักเลือดออกมาจับข้อมือผู้ใช้พลังวิญญาณสีทองที่ทะลวงผ่านร่างนางเอาไว้ นางใช้กำลังส่วนสุดท้ายทั้งหมดยับยั้งการเคลื่อนไหวของมืออีกฝ่าย ใบหน้าของนางเต็มไปด้วยคราบเลือด แต่ดวงตาเปล่งประกายเจิดจ้า
ในชั่วพริบตา ศิษย์วิหารหยกวิญญาณที่อยู่รอบๆก็หันกลับมาโจมตีทันที คนมากกว่าสิบรวมพลังกันสังหารผู้ใช้พลังวิญญาณสีทองหนึ่งคน!
ตอนที่ผู้ใช้พลังวิญญาณคนนั้นล้มลง ผู้หญิงคนนั้นก็สิ้นลมหายใจ ตอนที่นางล้มลงไป นางยังจับมือของศัตรูเอาไว้แน่นราวกับคีมเหล็กที่ไม่มีวันหลุดออก
ไม่มีเวลาให้เสียใจ ไม่มีเวลาให้ร้องไห้ ศิษย์วิหารหยกวิญญาณที่ฆ่าผู้ใช้พลังวิญญาณสีทองหันกลับไปสู้ต่อทันที
ไม่มีใครรู้ว่าความรู้สึกระหว่างพวกนางนั้นมากกว่าเพื่อนร่วมวิหารธรรมดา การเก็บตัวอยู่แต่ในถ้ำมาพันปีทำให้พวกนางกลายเป็นครอบครัวที่แท้จริงกันมาช้านาน
ดวงตาของผู้หญิงที่ล้มลงไปนั้นสิ้นประกายไปแล้ว แต่ริมฝีปากของนางยังคงมีรอยยิ้ม
ประมุขวิหารหยกวิญญาณเปิดเผยพลังวิญญาณสีทองของตน อ้าวเสว่หานเหมยถูกเรียกออกมา พวกเขาโจมตีประสานกันอย่างรู้ใจ บุกฝ่าฝูงชนเข้าไปอยู่ข้างๆจวินอู๋เสียอย่างเร็วที่สุด และร่วมมือกันผลักดันปาเฮ่อให้ถอยกลับไป
“ยังไหวรึเปล่า?” ประมุขวิหารหยกวิญญาณจับแขนของจวินอู๋เสียเพื่อช่วยพยุง แขนข้างนั้นเหนียวเหนอะหนะไปด้วยเลือดของนาง
“ไหว” จวินอู๋เสียกระอักเลือดออกมา แต่สีหน้าของนางไม่เปลี่ยนแปลงเลยสักนิด
ประมุขวิหารหยกวิญญาณยิ้ม
“พวกท่านมาทำไม?” จวินอู๋เสียถาม ไอลีนโนเวล
“ทั้งเจ้าและสำนักธาราเมฆล้วนมีบุญคุณกับวิหารหยกวิญญาณ และในวิหารหยกวิญญาณไม่มีคนเนรคุณ” ประมุขวิหารหยกวิญญาณมองจวินอู๋เสียและพูดพร้อมหัวเราะ “เจ้าคงจะไม่ห้ามเราตอบแทนบุญคุณหรอกใช่ไหม?”
จวินอู๋เสียอึ้งไปครู่ก่อนจะเผยรอยยิ้มออกมา นางยืนอย่างมั่นคงและกำดาบแสงในมือแน่น ดวงตาเป็นประกาย
“ได้ต่อสู้ร่วมกัน นับเป็นวาสนา” 　　“ข้าก็เช่นกัน” ประมุขวิหารหยกวิญญาณยิ้ม เขาสะบัดเลือดออกจากใบดาบที่ส่องประกายแวววาวเยียบเย็น
ปาเฮ่อมองประมุขวิหารหยกวิญญาณที่จู่ๆก็โผล่มาด้วยแววตาที่เย็นเยียบน่ากลัว
“มีพวกหมาป่ารนหาที่ตายมากขึ้นเรื่อยๆ เจ้าคิดหรือว่าพวกเจ้าสามารถแก้ไขทุกอย่างในวันนี้ได้? ไอ้พวกโง่งี่เง่า!”
ปาเฮ่อไม่เคยหงุดหงิดเหมือนวันนี้มาก่อน นี่เป็นกับดักที่วางไว้รอชายชราตัวเล็ก คาดไม่ถึงว่าจะมีเรื่องไม่คาดคิดเกิดขึ้นติดๆกันเช่นนี้ อย่างแรกเลยก็จวินอู๋เสีย ต่อมาก็วิหารหยกวิญญาณ แม้แต่เก้าอารามก็มีคนแปรพักตร์
แม้เขาจะรู้ว่าคนพวกนี้ไม่แข็งแกร่งพอที่จะพลิกสถานการณ์ได้ แต่มันก็ยังทำให้เขาโกรธมากอยู่ดี!
ไอ้พวกขยะ น่ารังเกียจเหมือนแมลงวัน!
“เดี๋ยวก็รู้ว่าใครกันแน่ที่โง่” จวินอู๋เสียยิ้มเยาะ แล้วเป็นฝ่ายพุ่งเข้าโจมตีปาเฮ่อก่อนประมุขวิหารหยกวิญญาณตามหลังมาติดๆ แล้วอ้าวเสว่หานเหมยก็ตามทันที!
พริบตานั้น ทั้งสามร่างก็เข้าโจมตีพร้อมกัน!