หน้ากากภูติไม้ได้รับความเสียหายบางส่วนจากการต่อสู้ครั้งก่อน แม้ว่ามันจะฟื้นตัวขึ้นมาบ้างแล้ว แต่พลังป้องกันของชุดเกราะลดลงค่อนข้างมาก และคงไม่สามารถต้านทานการโจมตีตรงๆของพลังวิญญาณสีทองได้ จวินอู๋เสียจึงทำได้แค่หลบไปเรื่อยๆ พวกบัวเมาก็ถูกจวินอู๋เสียเรียกออกมาเช่นกัน แต่คู่ต่อสู้ของพวกเขาคือผู้ใช้พลังวิญญาณสีทอง การต่อสู้จึงอันตรายอย่างยิ่ง
จวินอู๋เสียบินขึ้นไปกลางอากาศด้วยปีกของหน้ากากภูติไม้ และใช้เถาวัลย์ขัดขวางการโจมตีของพวกคนชุดดำ แม้ว่านางจะพยายามทำให้การโจมตีของศัตรูอ่อนกำลังลง แต่พวกเขามีจำนวนเยอะเกินไป ไม่ว่านางจะพยายามแค่ไหน แต่การโจมตีของคนเพียงคนเดียวกับกองกำลังขนาดใหญ่ก็เกินกำลังเกินไป และนางก็ไม่ได้เตรียมการมามากพอ
ป่าที่เคยเขียวชอุ่มตรงหน้ากลายเป็นสีแดงเลือด คนแล้วคนเล่าที่ล้มลงไปทำให้จวินอู๋เสียรู้สึกแน่นในอกมากขึ้นเรื่อยๆ ไอลีนโนเวล
ทางด้านเหรินหวงก็ไม่ดีเอาซะเลย มดล้านตัวกัดช้างให้ตายได้ สถานการณ์ตอนนี้ก็เป็นเช่นนั้น
เหรินหวงและจวินอู๋เหยาต่างถูกผู้ใช้พลังวิญญาณสีทองจำนวนมากรุมล้อม จวินอู๋เสียที่ลอยอยู่สูงในที่สุดก็มองเห็นสถานการณ์ของจวินอู๋เหยา แต่สิ่งที่เห็นทำให้หัวใจของนางดิ่งวูบ
วงล้อมรอบตัวจวินอู๋เหยานั้นใหญ่ที่สุด แค่ยกมือข้างหนึ่ง ผู้ใช้พลังวิญญาณสีทองหลายคนก็ถูกสังหารทันที แต่ด้วยจำนวนศัตรูที่มหาศาล ถึงจะฆ่าไปหลายคนก็ยังมีศัตรูที่โจมตีเข้ามาอีกหลายเท่า เห็นได้ชัดว่าลั่วชิงเฉิงใช้แผนศึกกงล้อเพื่อทำให้จวินอู๋เหยาหมดแรง!
จวินอู๋เสียหรี่ตาลง สายตาของนางมองไปที่ลั่วชิงเฉิงซึ่งนั่งอยู่บนหลังม้าสีดำ ดวงตาของลั่วชิงเฉิงเต็มไปด้วยเจตนาสังหารที่บ้าคลั่ง ดวงตาที่บิดเบี้ยวคู่นั้นจับจ้องไปที่จวินอู๋เหยาซึ่งกำลังตกอยู่ในวิกฤต
จับโจรให้จับหัวหน้าก่อน!
จวินอู๋เสียเอาพิษที่เหลือในกระเป๋ามิติทาลงบนดาบแสงของนางทันที ปีกสีเงินด้านหลังกระพืออย่างแรง ร่างเล็กบางพุ่งเข้าใส่ลั่วชิงเฉิงทันที
ลั่วชิงเฉิงสังเกตเห็นการกระทำของจวินอู๋เสียอย่างรวดเร็ว นางเงยหน้าขึ้นมองจวินอู๋เสียที่กลายเป็นแสงสีเงินพุ่งเข้ามาอย่างดูถูก ริมฝีปากปรากฏรอยยิ้มเหยียดหยาม
วินาทีที่แสงสีเงินปรากฏตรงหน้าลั่วชิงเฉิง นางก็ถีบโกลนม้าอย่างแรงกระโจนขึ้นสู่ด้านบน ขณะที่ดาบแสงในมือของจวินอู๋เสียฟันลงมา หัวของม้าดำตัวใหญ่กลิ้งไปบนพื้นทันที!
เลือดจำนวนมากทะลักออกมาราวกับฝนเลือด กลิ่นคาวเลือดทำให้ผู้คนรู้สึกคลื่นเหียนไม่สบาย
การกระทำของจวินอู๋เสียทำให้เหรินหวงที่ติดอยู่ในวงล้อมตกใจมาก เขากำลังต่อสู้ติดพันจึงไม่ทันสังเกตว่าจวินอู๋เสียพุ่งเข้าไปโจมตีลั่วชิงเฉิง!
เสี่ยวอู๋เสีย! รีบกลับมาเร็ว! เหรินหวงตะโกนเรียกด้วยความตกใจ เขารู้สึกว่าความหวาดกลัวครอบคลุมไปทั้งร่างของเขา
เขารู้ดีถึงความแข็งแกร่งของลั่วชิงเฉิง และรู้ว่าถึงแม้ลั่วชิงเฉิงจะเทียบกับจวินอู๋เสียไม่ได้ในเรื่องของพรสวรรค์ แต่ลั่วชิงเฉิงได้ฝึกฝนนำหน้าจวินอู๋เสียไปหลายพันปี ถ้าจวินอู๋เสียมีเวลาเท่ากันล่ะก็ เหรินหวงจะไม่กังวลเลยสักนิด แต่ตอนนี้……จวินอู๋เสียอายุเท่าไรเอง? ต้องรู้ว่าลั่วชิงเฉิงยืนอยู่ตำแหน่งสูงสุดของสิบยอดฝีมือในอาณาจักรบนตั้งแต่เมื่อหลายพันปีแล้ว ไม่ได้เจอกันหลายพันปี ความแข็งแกร่งของลั่วชิงเฉิงย่อมพัฒนาขึ้นอย่างก้าวกระโดด การกระทำของจวินอู๋เสียก็ไม่ต่างจากการรนหาที่ตาย!
เหรินหวงเย็นวาบไปทั้งตัว เขาอยากฝ่าวงล้อมไปดึงจวินอู๋เสียกลับมา แต่พอศัตรูตรงหน้าถูกฆ่าก็จะมีคนอื่นพุ่งเข้ามาเรื่อยๆ ปิดกั้นหนทางของเขาอย่างสมบูรณ์!
