ฝึกด้วยกายเนื้อได้ยังไง? พวกเจ้าล้อเล่นใช่ไหม! คุณหนูจวินไม่รู้ว่ามันร้ายแรง แต่พวกเจ้าจะไม่รู้ได้ยังไง?! เป็นครั้งแรกที่จ้าววิญญาณแสดงความโกรธออกมามากขนาดนี้ เขามาจากดินแดนแห่งวิญญาณ จึงมีความเข้าใจอย่างลึกซึ้งถึงวิธีการฝึกของที่นั่น แม้ว่าวิธีการฝึกของที่นั่นจะทรงพลังมากสำหรับมนุษย์ แต่ในขณะเดียวกันก็นำมาซึ่งความเสียหายที่น่ากลัว
ฉินเกอเงียบ
แต่จวินอู๋เสียเป็นฝ่ายพูดขึ้นว่า ข้ารู้ว่ามันอันตราย แต่ข้าไม่มีทางเลือก อาณาจักรบนลงมือโจมตีสามอาณาจักรแล้ว ถ้าข้ามัวแต่ห่วงหน้าพะวงหลัง ก็คงหยุดพวกเขาไม่ได้
ถ้าทำได้ นางก็ไม่อยากฝึกด้วยวิธีสุดโต่งเช่นนี้ แต่……นางไม่มีทางเลือก
ใบหน้าของจ้าววิญญาณไม่น่ามองอย่างที่สุด จวินอู๋เสียช่วยโลกวิญญาณเอาไว้ แต่เขาทำได้เพียงมองดูนางฝืนตัวเองเพื่อให้ได้รับพลังด้วยวิธีการอันตรายเช่นนี้
เจ้าอยากจัดการอาณาจักรบนหรือ? จ้าววิญญาณมองจวินอู๋เสีย หญิงสาวคนนี้กล้าเกินไปแล้ว ดูเหมือนในโลกนี้จะไม่มีอะไรที่นางไม่กล้าทำ
คำถามของจ้าววิญญาณทำให้พวกฉินเกอตะลึงเช่นเดียวกัน พวกเขารู้แค่นางต้องการแก้แค้น แต่ไม่รู้ว่าคนที่นางอยากแก้แค้นคือใคร วันนี้เมื่อพวกเขาได้รู้ว่าจวินอู๋เสียกำลังจะจัดการกับอาณาจักรบน พวกเขาก็ตกใจมาก
สีหน้าของซือถูเหิงเปลี่ยนไปเล็กน้อย
หรือจะให้ข้ามองดูการบูชายัญเลือดสามอาณาจักรอยู่เฉยๆกันล่ะ? จวินอู๋เสียไม่ตอบคำถาม
ประโยคเดียวแต่ทำให้จ้าววิญญาณและพวกฉินเกอพูดอะไรไม่ออก
พวกเขารู้ดีถึงแผนการของอาณาจักรบน แม้ว่าพวกเขาจะโกรธ แต่ก็ไม่มีพลังมากที่จะหยุดยั้งได้
พวกเขาไม่เคยคิดเลยว่าจวินอู๋เสียกำลังเตรียมจัดการกับอาณาจักรบนอย่างลับๆ
จ้าววิญญาณเอนตัวไปข้างหน้าพร้อมกับขมวดคิ้วมองนางอย่างตั้งใจ อันตรายมากเลยนะ เจ้าแน่ใจจริงๆใช่ไหม?
จวินอู๋เสียพยักหน้า
การเตรียมการที่นางใช้เวลาห้าปีซึ่งประคับประคองนางมาจนถึงตอนนี้ไม่ใช่จินตนาการเพ้อฝัน แต่เป็นพลังที่นางคว้ามาด้วยมือตัวเองอย่างแท้จริง
เช่นนั้น เจ้ามาที่โลกวิญญาณเพื่อใช้พลังวิญญาณของโลกวิญญาณทำให้พลังของคุณหนูจวินเสถียรงั้นหรือ? จ้าววิญญาณหันไปมองฉินเกอ
ฉินเกอพยักหน้า นี่เป็นวิธีสุดท้ายของเราเหมือนกัน ถ้าเรากลับไปที่ดินแดนแห่งวิญญาณได้ ข้าเชื่อว่าจะได้ผลดีกว่า แต่ตอนนี้พวกเรากลับไปที่อาณาจักรบนไม่ได้ ทำได้แค่ยืมใช้โลกวิญญาณของเจ้า แล้วก็……ข้ารู้ว่าเจ้ามีความเข้าใจในเรื่องนี้มากกว่าข้า
จ้าววิญญาณยิ้มอย่างขมขื่น ใช่แล้ว เขาอยู่ในดินแดนแห่งวิญญาณมานานกว่าพวกฉินเกอ เขาย่อมรู้ทุกสิ่งที่เกี่ยวกับดินแดนแห่งวิญญาณ ภายใต้แรงกระตุ้นที่ยิ่งใหญ่ จ้าววิญญาณสูดหายใจเข้าลึกๆ และจ้องไปที่จวินอู๋เสีย
ข้าช่วยให้พลังของเจ้าเสถียรได้ชั่วคราว แต่ถ้าเจ้าต้องการทำให้เสถียรอย่างสมบูรณ์แล้วล่ะก็ เจ้าต้องไปที่ดินแดนแห่งวิญญาณ ข้าทำได้เพียงทำให้จิตวิญญาณและพลังวิญญาณของเจ้าสงบลงเป็นระยะเวลาสั้นๆ และกระบวนการนี้จะเจ็บปวดอย่างมาก เจ้าจะทนได้รึเปล่า?
มีอะไรที่ทนไม่ได้ล่ะ? จวินอู๋เสียเลิกคิ้ว นางต้องทนเจ็บปวดมานานถึงห้าปี เพื่อให้บรรลุเป้าหมาย ต่อให้ต้องเจ็บปวดรุนแรงเพียงใด นางก็ทนได้!
ดี! สายตาของจ้าววิญญาณดูมีความหมายลึกซึ้ง เขามองไปที่ฉินเกอ หลงจิ่ว และซือถูเหิง
ถ้าอยากทำให้พลังที่สับสนปั่นป่วนในร่างของนางสงบลง ข้าคนเดียวย่อมไม่เพียงพอ พวกเจ้าต้องช่วยด้วย ข้าจะจัดสถานที่เอาไว้ ระหว่างนี้พวกเราสี่คนต้องผลัดกันสะกดพลังในร่างของนาง พวกเจ้าเต็มใจช่วยใช่ไหม?
ฉินเกอกับหลงจิ่วย่อมตกลงทันทีโดยไม่ต้องคิด สายตาของพวกเขามองไปที่ซือถูเหิงโดยไม่ได้ตั้งใจ
