WS บทที่ 127 วิกฤติ
“พวกเรารีบหนีกันเถอะ ภารกิจของเรามีแค่ตรวจสอบเรื่องของค้างคาวแวมไพร์เท่านั้น ตอนนี้เราได้รู้สาเหตุแล้วว่ามาจากหมอผี เราต้องรีบหนีไปจากที่นี่และไปรายงานให้ทางดินแดนมนต์ดําทราบ หลังจากนั้นพวกเขาต้องส่งนักเวทย์ระดับสูง ๆ มาจัดการหมอผีอย่างแน่นอน”
พ่อมดโฮล์มส์กล่าวและหันวิ่งไปด้านหลังทันที เขารู้ดีว่าค้างคาวแวมไพร์ตัวนั้นรับมือไม่ง่ายแน่นอน ยิ่งกว่านั้นพวกเขาได้ทําบรรลุจุดประสงค์ของภารกิจแล้วดังนั้นพวกเขาจึงสามารถไปส่งภารกิจเพื่อรับของรางวัลได้
ส่วนชายชราผมสีเงินกับค้างคาวแวมไพร์ตัวนั้น เขาคงจะถูกจัดการโดยนักเวทย์แห่งดินแดนมนต์ดํา เขาคิดว่าชายชราต้องมีความแข็งแกร่งเทียบเท่ากับนักเวทย์ระดับสี่อย่างแน่นอน ถ้าไม่หนีเขาเกรงว่าพวกเขาคงต้องตายในถ้ําแห่งนี้
*โครม!!*
อีกเพียงไม่กี่ก้าวโฮล์มส์จะเข้าไปในทางเดินที่จะนําเขาออกไปข้างนอก แต่ทันใดนั้นนั้นดีก้อนหินจํานวนหล่นลงมาและปิดทางเดินสองทางจนมิด มันต้องใช้เวลาพอสมควรให้การเอาก้อนหินออกซึ่งชายชราไม่มีทางปล่อยให้พวกเขาทําอย่างนั้นแน่นอน
“แย่หน่อยนะที่พวกเจ้าไม่มีโอกาสทําอย่างนั้นได้แล้ว” ชายชรายิ้มอย่างพอใจ ในระหว่างนั้น ค้างคาวแวมไพร์ขนาดมหึมาก็พุ่งมาหาเมอร์ลินกับโฮล์มส์
“ในเมื่อไม่มีทางหนีก็ได้มีแต่ต้องสู้เท่านั้น” โฮล์มส์กัดฟันกรอด “กรงวายุ”
พ่อมดโฮล์มส์ร่ายคาถากรงวายุใส่ค้างคาวแวมไพร์แต่มันแทบทําอะไรค้างคาวแวมไพร์ไม่ได้เลย เมื่ออยู่ต่อหน้ามันคาถาระดับศูนย์ก็ไร้ความหมาย
เขาจึงตัดสินใจร่ายคาถาธาตุน้ําแข็งซึ่งเป็นธาตุที่พวกค้างคาวแวมไพร์กลัวมากที่สุด รวมถึงคาถาอื่น ๆ ด้วย
“ระเบิดน้ําแข็ง”
“หอกมังกรธรณี”
“เพลิงประกายแสง”
พ่อมดโฮล์มส์ร่ายคาถาออกไปอย่างต่อเนื่องแต่มันก็ไม่สามารถทําอะไรค้างคาวแวมไพร์ได้มากนัก แม้แต่การหยุดการเคลื่อนไหว เขาก็ยังทําไม่ได้เลย
เมอร์ลินที่กําลังประเมินสถานการณ์อยู่ เขาคิดว่ามันต้องเป็นเรื่องที่ยากมากที่จะจัดการค้างคาวแวมไพร์ด้วยตัวเอง เขาจําเป็นต้องร่วมมือกับคนอื่น ๆ ในการจัดการมัน แม้โอกาสจะชนะมีเพียงเล็กน้อยก็ตาม
“แช่แข็ง”
เมอร์ลินคาถาแช่แข็งอย่างต่อเนื่องเพื่อมันครบสามครั้ง พอค้างคาวแวมไพร์ถูกผลึกน้ําแข็ง เกาะตามตัว มันกําลังจะสะบัดผลึกน้ําแข็งพวกนั้นออก เห็นได้ชัดว่าคาถาแช่แข็งแบบธรรมดาแทบทําอะไรมันไม่ได้เลย
“ธารน้ําแข็ง” เมอร์ลินร่ายธารน้ําแข็งออกมาทันที โดยคาถานี้มีพลังเทียบเท่ากับคาถาระดับหนึ่ง
มันได้ทําให้ค้างคาวแวมไพร์ก้อนเป็นผลึกน้ําแข็งมนชั่วพริบตา
*ครีน!!! *
แต่มันได้นั้นมันก็ได้ออกจากพันธนาการน้ําแข็งได้อย่างง่ายดายและพุ่งไปหาพ่อมดโฮล์มส์ทันที
*วิ้ง*
เมื่อค้างคาวแวมไพร์ได้พุ่งเข้ามาใกล้โฮล์มส์อยู่ ๆ ตัวอักษรรูนบนเสื้อคลุมของได้ส่องแสงสว่างขึ้นมา มันได้ปกป้องโฮล์มส์เอาไว้ได้อย่างหวุดหวิด
“ก๊าซซซ”
เมอร์ลินไม่ได้ที่จะตกใจ เสื้อคลุมของโฮล์มส์สามารถป้องกันค้างคาวแวมไพร์ได้
ทางด้านโฮล์มส์ แม้เขาไม่ได้รับบาดเจ็บอะไรมากนักแต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่ได้รู้สึกดีเพราะว่าการโจมตีของค้างคาวแวมไพร์เมื่อกี้ทําให้ความคงทนของเสื้อคลุมรูนลดลง
หากมันยังโจมตีอย่างนี้ต่อไป เขาเกรงว่าเลื้อคลุมรูนของเขาจะถูกทําลายไปในที่สุด เมื่อถึงตอนนั้นเขาก็ไม่รู้ว่าจะเอาตัวรอดจากค้างคาวแวมไพร์ได้ยังไง
โฮล์มส์เหลือบไปมองชายชราผมเงินที่อยู่บนแท่นบูชาอยู่พักหนึ่งและตะโกนบอกเลอแรนก้ากับรีลลิสว่า
“หมอผีใช้พลังจิตควบคุมค้างคาวแวมไพร์ ถ้าเราฆ่าเขาได้ เราก็จะจัดการค้างคาวแวมไพร์ ไปในตัวด้วย”
เลเรนก้าสบตากับรีลลิส จากนั้นพวกเธอรีบพุ่งเข้าไปใกล้แท่นบูชาทันที
ชายชราชายตามองอย่างไม่เกรงกลัวใด ๆ เขาพึมพําเบา ๆ ทันใดนั้นเองค้างคาวแวมไพร์ก็หันมามองพวกเธอ
“ฉันยังมีม้วนคัมภีร์อันสุดท้ายอยู่ มันเป็นคาถาระดับหนึ่งกรงปฐพี มันใช้ในการกักขังที่แข็งแกร่ง แม้แต่คาถาระดับหนึ่งก็ไม่สามารถทําอะไรได้”
โฮล์มส์กัดฟันและหยิบม้วนกระดาษสีดํา นี่คือม้วนคัมภีร์คาถาควบคุมระดับหนึ่ง กรงปฐพีที่เขาได้แลกเปลี่ยามากจากหอสมุดมาก่อนหน้านี้
ก่อนหน้านี้เขาได้แลกเปลี่ยนม้วนคัมภีร์มาสองสามม้วนแต่เนื่องด้วยค้างคาวแวมไพร์ ก่อนหน้านี้ทําให้เขาต้องใช้ไปสองม้วนทําให้เขาเหลือเพียงม้วนเดียวเท่านั้น
“ครืนนน”
พ่อมดโฮล์มส์เปิดใช้งานม้วนคัมภีร์ทันที จากนั้นถ้ําได้สั่นสะเทือน กําแพงดินผุดขึ้นมาและกักขังค้างคาวแวมไพร์ไว้ข้างใน
เมื่อกรงปฐพี่สามารถขังค้างคาวแวมไพร์ ทําให้โฮล์มส์กับเมอร์ลินโล่งอกเล็กน้อย ส่วนเลอแรนก้ากับรีลลิสพวกเธอกําลังเขาประชิดตัวชายชราผมเงิน แม้ว่าเขาจะเป็นหมอผีแต่เขาก็ไม่มีทางรับมือนักเวทย์สองคนสองกันได้แน่นอน
หากฆ่าชายชราได้ ค้างคาวแวมไพร์ก็จะศูนย์เสียการควบคุม พวกเขาก็จะรอดไปจากที่นี่
*ครืนน*
ทันใดนั้นเอง พลังธาตุมืดได้ถูกรวบรวมเข้าไปในกรงปฐพี สีหน้าของเมอร์ลินเปลี่ยนไปทันที และพูดด้วยน้ําเสียงที่แตกตื่นว่า
“แย่แล้ว ค้างคาวแวมไพร์กําลังร่ายเวทนต์!!”
“ข่ายสายฟ้า”
เมอร์ลินตัดสินใจใช้คาถาข่ายสายฟ้าทันที ข่ายสายฟ้านี้ไม่ใช่แบธรรมดา มันเป็นเวอร์ชั่นที่เสริมความแข็งแกร่ง เขาหวังว่ามันจะสามารถหยุดการเคลื่อนไหวของค้างคาวแวมไพร์ได้
*ซู่ม*
แต่ช่างน่าเศร้าที่มันไร้ประโยชน์ ลําแสงสีดําได้เจาทะลุกรงปฐพียิงตรงไปทางเลอแรนก้ากับรีลลิสโดยที่พวกเธอยังไม่ทันตั้งตัว
นี่คือคาถาธาตุมืด ลําแสงแห่งความมืด มันมีพลังทะลุทะลวงที่รุนแรง นอกจากนั้นมันถูกยิงมาจากค้างคาวแวมไพร์ซึ่งอยู่ในครึ่งทางระหว่างวิวัฒนาการทําให้ความรุนแรงมากขึ้นหลายเท่า แม้แต่คาถากรงปฐพีก็ไม่สามารถต้านทานได้
เพียงชั่วพริบตาสถานการณ์ก็เปลี่ยนไปทําให้เลาแรนก้ากับรีลลิสต้องเผชิญกับทางแยกระหว่างความเป็นและความตาย
