ตอนที่101
ผมเหวี่ยงเคียวสีเลือด เมื่อการปะทะกันของอาวุธทั้งสองมานาพ่นออกมาเหมือนแสงพร้อมกับปฏิกิริยาที่รุนแรง
เป็นไปได้ไหมที่ผมไม่รู้ว่าผมจะรักษาพลังของเขาไว้ได้? ยมทูตรู้สึกอายอย่างเห็นได้ชัด
[bugbear!]
ช่วงเวลาหลังจากที่ผมรู้สึกว่าพลังงานสีดําจากเคียวกําลังทวีความรุนแรงขึ้นเคียวอีกอันที่ทําจากมานาก็ปรากฏขึ้นเหนือหัวของผม ในการตัดสินเพียงเสี้ยววินาทีผมได้สร้างกับดักที่ทําจากมานาครึ่งหนึ่งและตะขอปีศาจสองอัน มันคว้าเคียวมานาแล้วเด้งออก!
[ฮะ?!]
ในขณะที่เขาได้รับบาดเจ็บจากการโต้กลับที่ไม่คาดคิดเขาก็ถอยกลับไป ไม่อยากปล่อยให้โอกาสนี้หลุดลอยไปผมใช้มือข้างเดียวฟาดสายฟ้าสีดําเหวี่ยงโอบรอบคอของเขา
ขณะที่ผมพุ่งเข้าหาเขาและแทงดาบเข้าที่คอของเขา! ผมคิดว่าตัวเองจะทํามันให้เสร็จในครั้งนี้ได้แต่การตัดสินของผมผิด ในขณะที่ยมทูตถูกแส้จับร่างของเขาก็หายไปและปรากฏขึ้นอีกครั้งในภายหลัง
[ร่างกายของฉันใกล้จะไร้ตัวตน คุณเข้าใจผิดถ้าคุณคิดว่าคุณสามารถจับฉันได้ด้วยเวทมนตร์แบบนั้น]
เขาไม่ได้โจมตีอย่างไม่ใส่ใจ บางทีอาจเป็นเพราะเขาระวังกับดักที่ผมใช้เคียวของเขาเมื่อครู่ เขาจดจ่ออยู่กับจังหวะเวลาของผมเหวี่ยงเคียวยักษ์ในมือของเขา
ผมรู้สึกกระวนกระวายใจเมื่อพบอัญมณีสีดําที่ส่องแสงออกมาจากตําแหน่งบนฐานของใบมีดเคียว อัญมณีแห่ง Pelcadia! บางทีมันอาจจะเป็นพลังของอัญมณีที่ช่วยให้เขาหลบหนีได้ในตอนนี้?
ไม่ว่าผมจะต้องคอยระวังกับดักใด ๆ ที่อาจเกิดขึ้น โชคดีที่มันเป็นหนึ่งในสิ่งที่ผมคุ้นเคยในขณะที่ล่ามอนสเตอร์ต่างๆ บนชั้นสาม
ผมฟาดยมทูตที่วิ่งเข้าหาผมราวกับว่าเขากําลังเลื่อนไปในอากาศ ไฟทรงกลมสีดําหลายสิบลูกที่ลอยขึ้นรอบตัวเขาพุ่งเข้าหาผมก่อนที่เขาจะมาถึงผม ในการตอบโต้ผมต้องใช้เวทมนตร์ไฟ
ในขณะนั้นเขาหายไปต่อหน้าต่อตาผม ในขณะเดียวกันเคียวของยมทูตก็ลอยขึ้นจากเท้าของผม
[ฮ่า!]
พร้อมกับเสียงหัวเราะไม่พอใจของยมทูตเคียวจริงที่เปล่งแสงสีดํานั่นร่างของผม
[…อะไร? นี่ไม่ใช่ร่างของเขา!]
เพื่ออธิบายเขานั่นภาพลวงตาของร่างกายผมที่แสดงให้เห็นเพียงรูปลักษณ์ของผมโดยใช้ทักษะแฟรี่เทล มันเป็นความสําเร็จที่น่าพึ่งผ่านความสามารถในการเชื่อมโยงที่ผมคุ้นเคยในตอนนี้
เมื่อกับดักในภาพลวงตาถูกกระตุ้นตะขอปีศาจห้าตัวพยายามคว้าและดึงเขา ผมรู้สึกอายเพราะยมทูตสังเกตเห็นมันเร็วกว่าที่คิด ถึงกระนั้นเมื่อเขาเข้าใจสถานการณ์ผมก็อยู่ข้างหลังเขาแล้ว
(ทักษะกระโดดเพิ่มขึ้นถึงระดับ 10 และพัฒนาเป็นทักษะกระโดดขั้นสูง! คุณสามารถกระโดดได้อีกครั้งในอากาศ มันใช้มานาและความแข็งแกร่งเท่านั้น)
(เวทย์แฟนตาซีเบื้องต้นเพิ่มระดับ 10 และพัฒนาเป็นเวทย์แฟนตาซีขั้นต่ำ! เป็นไปได้ที่จะสร้างภาพลวงตาที่สมจริงยิ่งขึ้น! ด้วยการใช้มานาทําให้สามารถมอบพลังและเวทมนตร์ให้กับภาพลวงตาได้ชั่วคราว)
โดยไม่ได้มองไปที่หน้าต่างแจ้งเตือนทั้งสองบานผมก็เหวี่ยงเงาโลหิตไปที่เขาโดยใช้พลังโจมตี! ในตอนท้ายของวงสวิงเงาโลหิตก็จัดการแบ่งหัวของยมทูตเป็นสองท่อน
[คร๊าาาาาาาาาา !!]
เป็นครั้งแรกที่เขาสามารถเรียกเสียงกรีดร้องที่น่าพอใจจากศัตรูได้ แต่ในขณะที่เขาทําการโจมตีเคียวปรากฏขึ้นแบบสุ่มจากทุกทิศทาง
ผมรีบใช้ทักษะกระโดดและการวิ่งจากสัตว์อสูรอย่างเต็มที่ถอนตัวกลับและกระโดดลง การโจมตีของยมทูตไม่ได้จบลงเพียงแค่นั้น ทันทีที่ผมเหยียบลงบนพื้นเคียวก็โผล่ขึ้นมาจากเงาเล็ก ๆ ที่สร้างขึ้นโดยแสงในห้องบอสและพยายามจะตัดเท้าของผม!
เมื่อสังเกตด้วยความรู้สึกที่สูงขึ้น ผมออกจากที่นั่นก่อนที่เคียวจะจับข้อเท้าของผมได้ หากไม่ได้รับการล้างบาปด้วยเลือดที่ดูดซับแสงเงาจะมีความสําคัญมากกว่านั้นและถ้าเป็นเช่นนั้นข้อเท้าของผมจะต้องถูกตัดออกไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
“ตกลง…”
เมื่อถึงจุดนี้ผมแน่ใจ พลังของอัญมณี Pelcadia ที่ยมทูตครอบครองนั้นไม่มีใครอื่นนอกจากเงา! เงาที่แข็งแกร่งถึงขีดจํากัด และโจมตีโดยการบุกรุกเงาของผู้อื่นเป็นความสามารถที่ทรงพลังอย่างน่าขัน สิ่งแรกที่เขาอ่านคือการเคลื่อนไหวของผมอาจเป็นเพราะความมืด ผมต้องไปเหยียบเงาของเขาแน่ ๆ !
เมื่อมองย้อนกลับไปช่วงเวลาที่ทักษะต้มตุ๋นปรากฏตัวนั้นน่าทึ่งมาก มันเข้าใจผิดว่าผมถูกสร้างขึ้นโดยเวทมนตร์แห่งเปลวไฟของผม มิฉะนั้นการโจมตีจะไม่ได้ผล
ผมโชคดีในหลายๆ ครั้ง ตอนนี้ก็เป็นแบบนั้น
ถ้ามันเริ่มบุกรุกเงาของผมก่อนที่ทักษะกระโดดจะไปถึงระดับสูงก็ไม่มีอะไรที่ผมสามารถทําได้เมื่อเขาดูถูกผม ผมโชคดีมากที่ทักษะของผมดีขึ้นในเวลาที่กําหนด
[ตาย!]
ผมเอาซากศพของสายพันธุ์ที่หายากระดับสูงกว่าที่ผมเก็บไว้ในคลังออกมากิน ขณะที่ภาพลวงตาของผมกระโจนขึ้นไปในอากาศ มันก้าวผ่านอากาศไปเรื่อย ๆ โดยไม่มีอะไร
เงาของผมไม่สามารถคุกคามผมได้อีกต่อไป มันไม่ได้น่ากลัวขนาดนั้น ท้ายที่สุดแล้วยมทูตก็เป็นเพียงมอนสเตอร์ระดับกลางที่หายาก นิสัยชอบต่อสู้ของภาพลวงตาของผมคล้ายกับของผมแม้ว่าจะอยู่ในระดับที่ต่ำกว่าก็ตาม สิ่งเดียวที่ต้องระวังคือเงา!
