ตอนที่ 111 ฉินเสี่ยวหยุนที่ผิดหวัง
ชูหยุนซีเดิมที่รู้สึกเวียนหัวเพราะทํางานเป็นเวลานาน
แต่พอได้เห็นซูฟ่านมาความอ่อนล้าก็หมดไป
โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากได้ยินหลินอี้ยงเรียกเธอว่าพี่สะใภ้ เธอยิ่งรู้สึกดีขึ้น
เธอจับมือหลินอี้ตงอย่างตื่นเต้น
“เธอสองคนหิวไหม ไปที่แผงขายของที่ประตูเพื่อกินอะไรไหม”
ทันทีที่มีของอร่อย หลินอี้ตงก็กระโดดขึ้นทันที
เวลานี้ยังมีคนอยู่ค่อนข้างน้อยที่แผงลอย
พวกเขาเจอที่จึงสั่งอาหารตามสั่งแบบสบายๆ และสั่งเบียร์สองขวดสําหรับซูฟ่านและชูหยุนซีอย่างละขวด ส่วนหลินอี้ตงได้เพียงโค้ก
“เอ้าชน!”
ซูฟ่านเป็นผู้นําชนแก้ว
จากนั้นชูหยุนซีก็ยกแก้วขึ้น แต่หลินอี้ตงดูไม่เต็มใจนัก
“เป็นอะไร?”
“ขอชิมหน่อยได้มั้ยคะ”
หลินอี้ตงมองดูเบียร์ที่กําลังมีฟองเต็มแก้วด้วยความโหยหา
ซูฟานยื่นขวดให้หลินอี้ตง
“ให้เด็กคนนั้นดื่มอะไรน่ะ”
“แค่จิบไง”
หลินอี้ตงสัมผัสได้ถึงความนุ่มและร้อน เดิมที่ซูฟ่านไม่ได้กะให้หลินอี้ตงดื่มเยอะนักแต่เธอก็ดื่มไปถึงครึ่งขวด
จากนั้นอาหารมื้อดึกก็ต้องจบลงเพราะมีคนเมา
ซูฟานพาหลินอี้ตงไปที่เกสต์เฮาส์ของสตูดิโอ
อีกสี่ชั่วโมงซูหยุนซีต้องไปถ่ายต่อ
แต่เนื่องจากซูฟ่านอยู่ที่นี่ ชูหยุนซีจึงไม่อาจนอนหลับได้เพราะความตื่นเต้น
ทั้งสองคนกลัวว่าหลินอี้ตงจะประสบอุบัติเหตุในห้องหลังจากดื่มมากเกินไป ดังนั้นพวกเขาจึงต้องเปิดห้องมาตรฐานและวางหลินอีตงไว้บนเตียง
หลังจากนั้นทั้งสองก็นอนบนเตียงอีกหลังหนึ่ง
ขณะที่หลินอี้ตงเมาและผล็อยหลับไป ทั้งสองก็จูบกันบนเตียง
หลังจากนั้นพวกเขาก็กอดกันและพูดคุยกันด้วยเสียงต่ํา
ซูฟ่านและชูหยุนซีไม่ใช่คนที่ชอบคุย แต่พวกเขามีคําพูดไม่รู้จบเมื่อเจอหน้ากัน
นอกจากนี้มันยังทําให้ชูหยุนซีรู้สึกตื่นตัวอีกครั้ง หลังจากได้นอนหลับแค่หนึ่งชั่วโมงต่อคืน แต่แล้วพวกเขาก็นอนหลับด้วยกันด้วยความผ่อนคลาย
นาฬิกาปลุกดังขึ้น หลินอี้ตงก็ถูกปลุกให้ตื่น
ทันทีที่เธอลืมตา เธอก็เห็นซูฟ่านและชูหยุนซีนอนกอดกันอยู่บนเตียงข้างๆ
จู่ ๆ เธอก็หน้าแดงเหมือนกันลิงอีกครั้ง
ประสบการณ์แบบไหนกันที่ได้เห็น “ไอดอล” ในใจนอนอยู่ด้วยกัน?
คําถามประเภทนี้เหมาะกับหลินอี้ตงมากที่สุดในตอนนี้
แม้ว่าเธอจะชอบซูฟ่านแต่เธอก็รู้สึกดีเมื่อเห็นซูฟ่านอยู่กับไอดอลที่เธอชื่นชอบ
มีเพียงคําอวยพรจากใจของเธอ
แต่จิตใจของหญิงสาวมักเข้าใจยาก
สิ่งเดียวที่เธอกังวลในตอนนี้คือจะทําอย่างไรถ้าเธอไม่พบ “ซูฟ่าน” คนที่สองในอนาคต?
ชูหยุนซีก็ตื่นขึ้นมาเพราะนาฬิกาปลุก
เธอง่วงมากแต่ต้องลุก
เธอขมวดคิ้วหันศีรษะและปิดนาฬิกาปลุก
โชคดีที่ซูฟ่านไม่ตื่น
หลินอี้ตงหลับตาแสร้งทําเป็นหลับเมื่อเห็นชูหยุนซีตื่น
เมื่อเห็นหลินอี้ตง “นอนหลับ” อยู่ ชูหยุนซีก็จูบริมฝีปากของซูฟ่านเบาๆ และลุกขึ้นเพื่อเตรียมตัวไปถ่ายหนังต่อ
หลินอี้ตงนอนอยู่บนเตียงพลางชื่นชมใบหน้าสวยๆ ของชูหยุนซี
สวยจริงๆ ผิวขาวเนียนไร้ที่ติ ใบหน้าขนาดเท่าฝ่ามือก็ดูบอบบางมาก
โดยเฉพาะอย่างยิ่งดวงตาที่สดใสเหล่านั้นทําให้หลินอี้ตงรู้สึกว่าชูหยุนซีที่อยู่ต่อหน้าเธอเหมือนเป็นนางฟ้า
และรูปร่างที่สมบูรณ์แบบและสัดส่วนทองคําของเธอ ขาที่เรียวยาวเหล่านั้นทําให้หลินอี้ตงอิจฉามาก
หลินอี้ตงไม่ได้ดูแย์ในหมู่เพื่อนฝูง และไม่มีปัญเรื่องการหาแฟนในโรงเรียนแน่นอน
มีคนขอข้อมูลติดต่อเธอเสมอเวลาไปเที่ยวที่ต่างๆ แต่เมื่อเปรียบเทียบกับชูหยุนซีแล้วหลินอี้ตงก็ธรรมดาเกินไป
เธอคิดว่าถ้าเธอได้ซักครึ่งของชูหยุนซีคงยอดเยี่ยมไม่น้อย
หลินอี้ตงตกอยู่ในภวังค์ แต่เมื่อโทรศัพท์ของซูฟานดังขึ้นเธอก็สะดุ้ง
ซูฟ่านขมวดคิ้วเล็กน้อยและหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา
คนที่โทรมาคือฉินเสี่ยวหยุน
ชูหยุนซีกําลังจัดของอยู่ด้านข้าง แต่เธอบังเอิญเห็นผู้โทรมาโดยบังเอิญ
นี่คือฉินเสี่ยวหยุนอีกแล้วเหรอ?
ร่องรอยของความวิตกกังวลปรากฏบนใบหน้าของชูหยุนซี
“ไง มีอะไรเหรอ?”
ซูฟ่านเพิ่งตื่น เสียงของเขาเต็มไปด้วยความงัวเงีย
“ฉันวางแผนไว้แล้ว ฉันต้องการขายหุ้นของ Huateng และถอนเงินออก”
“เรื่องเมื่อวานรบกวนคุณและขอโทษด้วยที่ทําให้คําพูดของคุณไร้ประโยชน์
เสียงของฉินเสี่ยวหยุนดูมืดมนมาก
ในตอนแรกซูฟ่านยังคงง่วงนอน แต่ทัศนคติที่เปลี่ยนไปอย่างกะทันหันของฉินเสี่ยวหยุนทําให้เขาหายง่วงทันที
เกิดอะไรขึ้นกับฉินเสี่ยวหยุนที่ยังคงเต็มไปด้วยความคาดหวังในเมื่อวานนี้หลังจากผ่านไปเพียงคืนเดียว
“ก็ไม่มีอะไรหรอก ฉันขอโทษที่ทําให้คุณผิดหวัง”
“เฮ้ บอกผมมาตรงๆว่าเกิดอะไรขึ้น มันไม่ใช่สไตล์ของคุณที่จะยอมแพ้แบบนี้”
ซูฟานถามกลับ
ฉินเสี่ยวหยุนเงียบไปครู่หนึ่ง
“ที่จริงฉันนัดส่งข้อความนัดคุยไปหลังจากที่ฉันแยกย้ายกับคุณไปเมื่อคืนนี้ และเขาก็ตกลงที่จะพบฉันด้วย”
“แต่ตอนนี้เลขาของเขาโทรมาบอกว่าจู่ๆเฉียนซินฟาก็มีบางอย่างที่ทําให้เขาไปพบฉันไม่ได้”
“ฉันไม่สามารถติดต่อมือถือของเขาได้ ฉันติดต่อกับเลขาของเขาหลายครั้ง เลขาฯของเขาก็บอกว่าเฉียนซินฟาต้องไปธุระกระทันหัน ล่าสุดฉันไม่สามารถติดต่อเขาได้แล้ว เขาบอกว่าเขาจะมาทานอาหารเย็นกับฉันเมื่อเขากลับมา”
หลังจากที่ฉินเซียวหยุนพูดถึงตรงนี้ อารมณ์ของเธอก็แย่ลงไปอีกและเธอก็ถอนหายใจอย่างแรง
เธอเดาด้วยตัวเองว่าเฉียนซินฟาคงคาบข่าวไปบอกฉินเสี่ยวหยาง
ฉันเสียวหยางต้องป้องกันไม่ให้เฉียนซินฟามาหาเธอแน่
ที่บอกว่ามีธุระด่วนอย่างกระทันหันนั้นโกหกอย่างแน่นอน ฉินเสี่ยวหยุนตรวจสอบข้อมูลการเดินทางของเฉียนซินฟาแล้ว ไม่ได้ซื้อตั๋วเครื่องบินหรือตั๋วรถไฟความเร็วสูงเลย และไม่มีการจองโรงแรมหรืออะไรทํานองนั้นด้วย
มีความเป็นไปได้ 80% ว่านี่คืออุบายของเฉียนซินฟาที่จะปฏิเสธฉินเสี่ยวหยุน
บอกไปว่ากําลังเดินทางไปทําธุรกิจและค่อยมาพบฉินเสี่ยวหยุนหลังจากเสร็จสิ้นโอนหุ้นกับฉัน เสี่ยวหยาง เรื่องนี้จะไม่ทําให้ฉินเสี่ยวหยุนอุ่นเคืองและยังปฏิเสธฉินเสี่ยวหยุนได้ด้วย
ในตอนนี้เธอเพียงแค่รู้สึกว่าตัวเองไร้พลัง
“ไม่เป็นไรหรอก ฉันสามารถถอนเงินออกมาและหาบริษัทสักสองสามบริษัทเพื่อลงทุนได้ มันก็เหมือนๆกัน แค่ลําบากขึ้นนิดหน่อย”
เธอพูดอย่างนั้น แต่หัวใจเธอนั้นสับสนและสมองของเธอก็ซื้อไปหมด
ถ้าเธอถอนเงิน เธอต้องหาเป้าหมายการลงทุนใหม่
ฉินเสี่ยวหยุนไม่รู้ว่าเธอจะสามารถหาบริษัทอื่นที่มีศักยภาพเช่น Huateng ได้หรือไม่
จนถึงตอนนี้ เธอไม่เคยเห็นบริษัทที่ทําให้เธอสนใจได้เลย
ฉันเสียวหยุนเป็นผู้หญิงที่แข็งแกร่งเสมอมาและสามารถเอาตัวรอดได้ไม่ว่าเธอจะเจอปัญหาอะไรก็ตาม แต่ฉินเสี่ยวหยางทํามากเกินไปและเกือบจะตัดขาดทุกย่างก้าวของฉินเสี่ยวหยุน
นี่คือจังหวะของการพยายามฆ่าฉินเสี่ยวหยุนทั้งเป็น!
ซูฟ่านไม่ได้กังวลหลังจากฟัง
“อาจจะยังมีโอกาสอยู่”
ซูฟ่านพูดอย่างใจเย็น
เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะปล่อยให้ฉินเสี่ยวหยุนยอมแพ้ง่ายๆ
ไม่ใช่สําหรับฉินเสี่ยวหยุนแต่เพื่อตัวเขาเอง!
แผนของเขาเพิ่งเริ่มต้นจะให้จบลงแบบนี้ไม่ได้!
นอกจากนี้ทุกอย่างยังอยู่ในการควบคุมของเขา!
รวมถึงการปฏิเสธอย่างกะทันหันของเฉียนซินฟาต่อสถานการณ์นี้ ซูฟ่านก็คิดไว้แล้ว
อย่างไรก็ตาม ตราบใดที่ฉินเสี่ยวหยุนยินดีที่จะซื้อ Huateng ซูฟ่านก็ยืนยันว่าจะสําเร็จ
“โอกาส? จะมีโอกาสได้ยังไง? เราไม่สามารถพบเขาได้ด้วยซ้ํา? หรือเราจะทําตัวเป็นขอทานตามซื้อเขา”
“ได้โปรด จะไปขอเขาทําไม ไม่สิ ตอนนี้เราไม่ได้ขอเขาแล้วลืมมันไปซะ รอฟังข่าวจากผมก็พอ”
ซูฟ่านพูดอย่างเด็ดขาด
“คุณจะทําอะไร?”
ฉินเสี่ยวหยุนถาม
