Taming Master TaMa 431: เมืองราทาเฟล (1)
รอบๆ เขตราทาเฟลมีแม่น้ําสามสายไหลอยู่สองข้างทาง
เอียนที่มาถึงจุดกึ่งกลางของ “ภูเขาราทาเฟล” และอัญเชิญสัตว์เลี้ยงทั้งหมดของเขา
ตั้งแต่วินาทีที่พวกเขาต้องแทรกซึมเข้าไปในคฤหาสน์ นั่นคือเหตุผลที่พวกเขาถูกอัญเชิญออกมาทั้งหมด
เอียนหยิบ เสื้อคลุมล่องหน” ที่เขาซื้อมาในหมู่บ้านออกมา
[ ท่านได้ติดตั้งไอเทม เสื้อคลุมล่องหน” ]
[ ตัวละครจะหายไปจากสายตาของผู้อื่น ]
[ เมื่อศัตรูถูกโจมตีหรือตัวละครโจมตี เอฟเฟกต์ล่องหนของตัวละครจะถูกเปิดเผย ]
[หลังจากเอฟเฟกต์ล่องหนหายไป ความเสียหายจะลดลง 50% เป็นเวลา 1 นาที ]
ผ้าคลุมล่องหนเป็นของหายากมาก
มันเป็นไอเทมที่ดรอปหลังจากฆ่ามอนสเตอร์ในไคลันและอัตราการดรอปของไอเทมนั้นยากจะถึงขีดสุดแล้ว
เอียนที่เล่นมานานมาก นี่เป็นครั้งแรกที่ซื้อไอเทมราคาแพงหลังจากซื้อของทั้งหมดประมาณ50ล้านเหรียญทอง ซึ่งเขาซื้อที่โรงประมูล
แม้ว่าจะมีโทษหลายอย่าง แต่ก็เป็นไอเทมที่สามารถใช้ได้อย่างมีประสิทธิภาพ โดยพิจารณาจากสถานการณ์ที่จะใช้
ผ้าคลุมล่องหนเป็นสิ่งที่ถือได้ว่าเป็นสิ่งที่ผู้ติดอันดับเคยสวมใส่ไม่ว่าครั้งใดก็ครั้งหนึ่ง
เอียนสวมเสื้อคลุมล่องหนได้เดินขึ้นไปบนภูเขาอย่างกล้าหาญ
เขาเดินไปประมาณ 30 นาที
ในที่สุดตาของเอียนก็มองเห็นกําแพงของอาณาจักรราทาเฟล
กําแพงที่เชื่อมต่อกันอันงดงามที่ทอดยาวไปตามภูเขา
เอียนมองไปที่ทิวทัศน์และเคลื่อนไหวอย่างช้าๆ อีกครั้ง
“ฉันควรตรวจสอบตําแหน่งของหอตรวจจับก่อนดีไหม
โดยปกติหอตรวจจับจะถูกวางไว้บนกําแพงสูงเป็นระยะๆ
หอตรวจจับเป็นระบบป้องกันที่จําเป็นเพื่อป้องกันไม่ให้ผู้บุกรุกเข้ามา
บ่อยครั้งที่แอสซาซินระดับสูงพยายามบุกรุก เหมือนกับที่โลตัสมีในอาณาจักรไพโร
หอตรวจจับมีความจําเป็นเพื่อการนั้น และพวกมันถูกสร้างขึ้นที่ด้านนอกคฤหาสน์ราทาเฟล
และสําหรับเอียนที่ใช้ผ้าคลุมล่องหน การหลบสายตาจากหอตรวจจับนั้นถือเป็นเรื่องปกติ
หัวของเอียนเริ่มทํางานอย่างรวดเร็ว
“อาณาเขตราทาเฟลคือมาร์ควิส. สามารถสร้างหอคอยตรวจจับได้สี่เลเวล
ในไคลันเมื่อฐานของอาณาเขตเปลี่ยนไปเป็นเมือง จะถูกแบ่งออกเป็นห้าเลเวล
จากผู้ใต้บังคับบัญชาอย่างบารอนและไวเคานต์
จนถึงระดับแรกสุดของปราสาท เช่น มาร์ควิสที่ขึ้นต้นด้วยระดับสูง
และสุดท้าย คือดยุค
พื้นที่ทุกประเภทได้รับการอัปเกรดพร้อมกับการอัปเกรดคุณสมบัติทั้งหมดในระดับหนึ่ง
จนถึงขั้นของ “บารอน” เลเวลของสิ่งก่อสร้างสามารถเพิ่มเลเวลได้ทีละเลเวลเท่านั้น และเมื่ออาณาเขตไปถึงระดับ “มาร์ควิส” แล้วก็สามารถเพิ่มเลเวลสิ่งก่อสร้างได้ถึงสี่เลเวล
ไม่ว่าในกรณีใด ขีดจํากัดจะเท่ากัน ไม่ว่าจะขั้นพื้นฐานหรือขั้นสูง
ดังนั้นในกรณีของอาณาจักรราทาเฟล ซึ่งเป็นระดับมาร์ควิส อาคารทั้งหมดเติบโตขึ้นสี่เลเวลโดยเริ่มจากหอคอยป้องกัน
“หอตรวจจับเลเวล 4 ระยะ 280 เมตร ใช่ไหมนะ?”
เอียนเริ่มระบุเลเวลของหอตรวจจับที่อยู่นอกอาณาเขตราทาเฟลอย่างรวดเร็วเพื่อค้นหาช่องว่างต่างๆ
ส่วนใหญ่เป็นหอคอยเลเวล 4 แต่ดูเหมือนว่าจะมีหอคอยที่อัปเกรดน้อยกว่าอยู่ที่ไหนสักแห่ง
และถ้าเขาสามารถหาหอคอยที่ต่ํากว่าเลเวล 3 ได้ เขาก็จะต้องค้นหาจุดบอดและเคลื่อนที่ไปมาระหว่างหอคอย
โอ้โฮ! เลเวลสามอยู่ตรงกลาง
ตามที่คาดไว้ เอียนที่เห็นจุดบอดจึงอดยิ้มไม่ได้
อย่างไรก็ตาม การค้นหาเลเวล 3 นั้นยังจบ
หลังจากคํานวณระยะห่างระหว่างหอคอยแล้ว สิ่งต่อไปที่เขาต้องทําคือดูว่ามีจุดบอดหรือไม่
และนั่นคือปัญหาที่แท้จริง
ในหิมะไม่มีทางที่เอียนจะมั่นใจได้ถึงระยะทางที่แน่นอน
เอียนนึกถึงแนวคิดที่เป็นไปได้
[ ท่านได้ติดตั้งไอเทม “เกราะชั้นดี” ]
เขาจะยิงธนูเป็นระยะทาง 200 เมตรเพื่อวัดระยะทางแล้วยิงอีกลูกหนึ่ง
ยิงลูกศรในการสาธิต
เอียนตรวจสอบสภาพแวดล้อมหลายครั้ง
“ถ้ามีคนเห็นฉัน แสดงว่าจะกลายเป็นปัญหาใหญ่”
แม้ว่าลูกศรของเอียนจะกระทบกับมอนสเตอร์ที่ส่งผ่าน ตําแหน่งของเอียนก็สามารถตรวจจับได้ทันที
หลังจากยืนนิ่ง เอียนหายใจเข้าลึกๆแล้ววางลูกธนูลงบนคันธนูแล้วดึงสายธนู
พร้อมกับความรู้สึกที่รุนแรงในตัวเขา ลูกธนูออกจากคันธนู
Flying-!
ครูต่อมาลูกศรตกลงบนพื้นโดยไม่ถึงผนังหอตรวจจับ
เมื่อมองไปที่ตําแหน่งที่ลูกศรตกลงไป ดูเหมือนว่ายังมีระยะทางที่จะไปถึงระยะของหอตรวจ
และงานของเอียนยังไม่เสร็จ
Ping- Piping-!
เขาเปลี่ยนตําแหน่งและทิศทางทันทีที่มันเริ่มกระทบลูกศรที่ต่างๆ
เอียนที่ปล่อยลูกธนูห้าดอกแล้วลุกขึ้นยืนแล้วนั่งลงบนพื้นหลังจากหยิบสมุดบันทึกออกมา
“ระยะห่างระหว่างหอคอย A ประมาณ 300 เมตร และระยะห่างของหอคอย B คือ 400 เมตร..
เอียนดึงปากกาออกมาและเริ่มวาดภาพโดยไม่ลังเล
ตําแหน่งของเขา ตําแหน่งของหอคอยตรวจจับทั้งสองถูกวาดไว้ในสมุดบันทึก และเขาสร้างสามเหลี่ยมด้วยจุดสามจุด
จุดยอดอยู่ที่สามเหลี่ยมมุมฉาก
“อืม ดังนั้น ระยะห่างระหว่างหอคอยทั้งสองประมาณ 500 เมตร
เขากําลังคํานวณระยะที่หอคอยมีโดยใช้ความรู้ของเขา
เขาใช้ทฤษฎีบทพีทาโกรัสเพื่อหาระยะห่างระหว่างหอคอย
“หอคอย A อยู่ที่เลเวล 4 และหอคอย B อยู่ที่เลเวล 3 ต้องมีจุดบอดประมาณ 10 เมตร
ระยะของหอคอยเลเวลที่ 4 นั้นอยู่ที่ 280 เมตร และระยะของหอคอยเลเวลที่ 3 นั้นอยู่ที่ 210 เมตร
ถ้าเป็นเช่นนั้น ระยะห่างระหว่างหอคอยทั้งสองคือ 500 เมตร และจะมีช่องว่างตรงกลาง 10 เมตร
เอียนหยิบลูกศรขึ้นมาอีกสองสามลูก
มันเป็นลูกศรสุดท้ายที่จะโดนจุดบอด 10 เมตร
จากจุดที่สั้นที่สุดของระยะทาง 180 เมตรจากหอคอย B. ไปทางซ้ายอีกนิดจะทําให้เข้าตรงจุดบอดได้
การคํานวณของเขาเสร็จสมบูรณ์
ภายในสมุดบันทึกของเอียน ตัวเลข 180, 320 และ 240 ถูกเขียนไว้
เอียนผู้ค้นพบระยะทางด้วยลูกศรสามลูกเริ่มเคลื่อนตัวออกไปอย่างช้าๆ
เอียนขยับในขณะที่เขามั่นใจ
เมื่อมาถึงหน้ากําแพงอย่างปลอดภัย เอียนปืนขึ้นไปบนกําแพงอย่างกะทันหัน
ขณะที่เอียนกําลังในกําแพง ทหารที่เฝ้ากําแพงไม่ได้สังเกตเห็นเอียน
[การรับรู้ไอริสเสร็จสมบูรณ์ ยินดีต้อนรับสู่ไคลัน “รีเมียร์” ]
ฉากที่คุ้นเคยพร้อมข้อความที่คุ้นเคย
นักเวทย์เพลิงผลาญ ไม่สิ ตอนนี้เธอเป็นราชาแห่งเปลวเพลิงสีแดง ซึ่งได้รับสมญานามจากเซิร์ฟเวอร์ของชาวเกาหลี ผู้เล่นพ่อมดที่แข็งแกร่งที่สุด รีเมียร์
เธอเชื่อมต่อกับไคลันทันทีที่เธอลุกขึ้นเพื่อเก็บเลเวล
“หืม ฉันควรจะลองตั้งปาร์ตี้หลังจากเวลาผ่านไปนานดีไหม? การฉายเดี่ยวเริ่มน่าเบื่อแล้ว”
รีเมียร์เปิดรายชื่อเพื่อนที่เธอมีในขณะที่พูดออกมา
เธอมองไปยังบุคคลที่เป็นธรรมชาติที่สุดที่จะอยู่บนนั้น โดยเชื่อมต่อกับแสงสีฟ้าที่ด้านบนของรายชื่อเพื่อนของเธอ
คนนั้นคือเอียน
“ตั้งแต่เช้า เขาไม่เคยเหนื่อยเลยเหรอ มาดูกัน… อืม เวลาการเล่นของวันนี้ดูจะเหมือนมนุษย์หน่อยๆ ผ่านไปเพียงสามชั่วโมงแล้วตั้งแต่เขาเข้าสู่ระบบ”
บางครั้งรีเมียร์ตรวจสอบเวลาเล่นของเอียนในรายชื่อเพื่อนของเธอ และมีบางครั้งที่เธอกลัว
สิบถึงยี่สิบชั่วโมงเป็นพื้นฐานของเขา และหลายครั้งที่เธอเห็น 40 ชั่วโมงในการเล่นของเขา
เวลาปัจจุบันคือจนถึง 5 โมงเช้า
เนื่องจากมีเพียงคนเดียวในรายชื่อเพื่อนของเธอ รีเมียร์จึงตัดสินใจส่งข้อความหาเขา
“ใช่ คงจะดีถ้าได้เล่นแบบบ้าคลั่งหลังจากผ่านไปนานแล้ว”
แม้จะยังไม่ได้อยู่ในปาร์ตี้ “ข้อเสนอเข้าร่วมปาร์ตี้” ก็ทําให้เขารู้สึกประหม่าเล็กน้อย
รีเมียร์ที่สามารถตัดสินใจได้ก็ส่งข้อความถึงเอียน
ไม่นะพยายามหน่อยสิ
“เอ่อ?”
ทันทีที่เธอกําลังจะ
ข้อความของเอียนก็ส่งมาถึงเธอก่อน
เอียน: พรีเมียร์ปาร์ตี้กับผมหน่อยสิ นานแล้วใช่มั้ยล่ะ?
รีเมียร์ที่ตกใจอยู่ครู่หนึ่งจึงถูมือเธอขณะคิดอีกครั้ง
“เอ่อ เขาไม่ใช่ผีใช่ไหมเนี่ย?”
รีเมียร์กลัวเอียนทุกครั้งที่เขาขอร่วมปาร์ตี้
พื้นที่เล็กๆในเขตชานเมืองราทาเฟล
ประตูมิติเปิดออกด้วยเสียงสะท้อนเล็กน้อย และมีคนประมาณสี่ถึงห้าคนออกมาจากมัน
แต่พวกเขาทั้งหมดสง่างามมากที่จะสรุปได้เป็น “ผู้เล่นทั้งสีหรือไม่ก็ห้าคน
เริ่มจากราชาแห่งเปลวเพลิงจนถึงอันดับ 1 ของนักเวทย์มีด ศูนี่ย์
และตามด้วยหยูชินผู้เล่นอาชีพวอริเออร์ใน 5 อันดับแรก และผู้เล่นอาชีพนักบวชอันดับ 1 เลฟย่า
และในที่สุด เมื่อเอียนออกมาจากประตูมิติ ประตูของประตูมิติก็ปิดและหายไป
“ว้าว”
เอียนมองไปรอบๆสมาชิกปาร์ตี้ที่รวมตัวกันและหัวเราะ
“ฉันแน่ใจว่าพวกคุณทุกคนต้องลําบากที่มาที่นี่ตั้งแต่เช้าตรู่ ยี่สี่”
รีเมียร์พูดด้วยการแสดงออกที่ว่างเปล่า
“ไม่นะ ฉันแปลกใจจริงๆที่นายติดต่อทุกคนในเวลานี้ นอกจากฉันแล้ว เอียนยังติดต่อกับพวกเธอโดยตรงเลยเหรอ?”
เลฟย่าพยักหน้าแล้วตอบว่า
“ยะ… อย่างนั้นเหรอ? ฉันหลับอยู่นะ เมื่อฉันรับสายจากเอียนก็เลยเชื่อมต่อทันทีเลย”
หยูชินพูดเสริมว่า
“เหมือนฉันเลย”
ศูนย์คร่ําครวญไปพร้อมกับพวกเขา
“ฉันอยากนอนต่ออีกนิดนะ ฮึก…”
เอียนตัดการเชื่อมต่อทันทีหลังจากส่งข้อความถึงรีเมียร์ และรีบไปปลุกคนที่เข้าร่วมปาร์ตี้ทัน
ยิ่งกว่านั้น เขาพูดให้มาที่ปราสาททันที และหลังจากเปิดประตูมิติ เขาพาพวกเขาทั้งหมดไปยังที่ที่ไม่มีใครรู้จัก
แม้ว่าพวกเขาจะถูกเรียกให้เชื่อมต่อกับเกมในตอนเช้า แต่คนเหล่านี้ก็เชื่อมต่อและเข้าร่วมปาร์ตี้จริงๆ
แน่ใจได้เลยว่าคนเหล่านี้เป็นผู้ติดอันดับที่น่านับถือจริงๆ
เลฟย่ามองไปรอบๆ และถามเอียนด้วยใบหน้าที่สงสัย
“เดี๋ยวนะเอียน ที่นี่คือที่ไหน?”
“ภายในอาณาเขตราทาเฟล”
“เมืองราทาเฟล..”
“มาร์ควิสในอาณาจักรเอลริก้า”
เป็นความจริงที่ทุกคนรู้ดีว่าอาณาจักรเอลริก้าเป็นบ้านของลิชชี่คิง
และกล่าวได้ว่ามันคือศูนย์กลางของพลังแห่งความมืด
แต่ก่อนที่พวกเขาจะสงสัยว่าทําไมพวกเขาถึงถูกพามาที่นั่น พวกเขาสงสัยมากว่าเอียนสามารถเข้าไปในสถานที่นั้นได้อย่างไร
“เดี๋ยวก่อน นายเข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”
เมื่อรีเมียร์ถาม เอียนก็ส่ายหัว
“ไม่มีความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่องนั้น ฉันจะอธิบายเรื่องอื่นแทนละกัน”
“เวรเอ้ย…”
และคราวนี้เป็นหยูชินที่ถามคําถาม
“แล้วนายมาที่นี่ทําไมกัน?”
“นั่นมันชัดเจนอยู่แล้ว”
มุมปากของเอียนยกขึ้นเมื่อเขาตอบด้วยรอยยิ้มแปลกๆ
“เพื่อเล่นสนุกยังไงล่ะ”
