เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 1096 จันทราหิมะบุปผาวายุ (อ่านฟรี)
แปลโดย iPAT
ฟางหยวนในชุดคลุมขาวค่อยๆบินลงไปยังภาคเหนือน้อยในมิติช่องว่างจักรพรรดิ
เขาวางแผนที่จะเผชิญหน้ากับภัยพิบัติพิภพที่นี่อีกครั้ง
พื้นที่อื่นมีทรัพยากรวางอยู่ ส่วนภาคเหนือน้อยมีเพียงแดนน้ำแข็งที่ไม่สำคัญ อสูรหิมะที่เต็มไปด้วยเจตจำนงสวรรค์ถูกกำจัดไปแล้ว
มิติช่องว่างจักรพรรดิมีขนาดใหญ่มากแต่เป้าหมายของภัยพิบัติมีเพียงฟางหยวนเท่านั้น
ดังนั้นภัยพิบัติจะเกิดขึ้นในสถานที่ที่เขาอยู่
ขั้นแรกเขาตรวจสอบความพร้อมของตนเอง
มีวิญญาณจำนวนมากอยู่ในมิติช่องว่างจักรพรรดิ
ส่วนใหญ่เป็นวิญญาณที่เกี่ยวข้องกับท่าไม้ตายอมตะมิติภัยพิบัติ
นอกจากนั้นยังมีภูเขาตงฮันที่อยู่เคียงข้างฟางหยวน
ตอนนี้ภูเขาตงฮันดูต่างไปจากก่อนหน้าอย่างสิ้นเชิง ฟางหยวนทำเช่นนี้เพื่อป้องกันไม่ให้คนนอกใช้วิญญาณท่องแดนอมตะเข้ามาที่นี่ระหว่างภัยพิบัติ
หากฟางหยวนไม่มีวิญญาณยกภูเขาและวิญญาณพื้นที่ก่อนหน้า เขาจะไม่นำภูเขาตงฮันติดตัวมาด้วย
แต่ตอนนี้มันแตกต่างออกไป
ด้วยวิญญาณยกภูเขา ฟางหยวนสามารถนำภูเขาตงฮันเข้ามาในมิติช่องว่างจักรพรรดิด้วยตนเอง หากเขาต้องขอความช่วยเหลือจากผู้อมตะเผ่ามนุษย์ขนคนอื่นๆ ไม่เพียงเขาจะสูญเสียแต้มผลงาน เขายังต้องนำผู้อมตะเผ่ามนุษย์ขนเข้ามาในมิติช่องว่างจักรพรรดิและเปิดเผยความลับอันยิ่งใหญ่ของเขา
ด้วยวิญญาณพื้นที่ก่อนหน้า เขาไม่จำเป็นต้องกลัวว่าภูเขาตงฮันจะถูกทำลายในภัยพิบัติ
หลังจากตรวจสอบ ฟางหยวนยืนยันว่าการเตรียมการของเขาไม่มีปัญหา
ทันใดนั้นปราณสวรรค์พิภพปริมาณมหาศาลก็พุ่งเข้ามาในมิติช่องว่างจักรพรรดิและสร้างความปั่นป่วนครั้งใหญ่ขึ้น
‘ครั้งนี้มีภูเขาตงฮันอยู่ที่นี่ ปราณสวรรค์พิภพที่เข้ามาจึงมากกว่าครั้งก่อน’
ปราณสวรรค์พิภพพุ่งเข้ามาอย่างดุเดือด ฟางหยวนกระตุ้นใช้วิญญาณจำนวนมากที่อยู่นอกมิติช่องว่างจักรพรรดิ
เขาเคยทำสิ่งนี้มาแล้วเพราะมันก็คือท่าไม้ตายอมตะมิติภัยพิบัติ
ประการแรก ท่าไม้ตายอมตะมิติภัยพิบัติจะช่วยลดความรุนแรงของภัยพิบัติลดลง
ประการที่สอง มันสามารถดึงดูดความหมายที่แท้จริงของเทพปีศาจคลั่ง
ครั้งนี้เขายังปรับเปลี่ยนท่าไม้ตายอมตะมิติภัยพิบัติเล็กน้อย
การปรับเปลี่ยนนี้เป็นหนึ่งในการเตรียมตัวรับมือกับภัยพิบัติของฟางหยวน
แม้ความสำเร็จบนเส้นทางแห่งการหลอมรวมของเขาจะไม่สูงนัก แต่เขาเป็นปรมาจารย์บนเส้นทางแห่งปัญญา การดัดแปลงเล็กๆน้อยๆไม่ใช่เรื่องใหญ่ ตราบเท่าที่เขายังค้นคว้าต่อไป ฟางหยวนมั่นใจว่าเขาจะสามารถดัดแปลงท่าไม้ตายนี้ให้เหมาะกับตนเองมากที่สุด
ท้ายที่สุดฟางหยวนไม่สามารถพึ่งพาจิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาได้ทุกครั้งที่เขาต้องเผชิญหน้ากับภัยพิบัติ การยืมวิญญาณอมตะมีค่าใช้จาย ฟางหยวนต้องปรับเปลี่ยนท่าไม้ตายอมตะเพื่อที่จะหลุดพ้นจากการควบคุมของจิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาในแง่มุมนี้
ฟางหยวนเตรียมการทั้งหมดอย่างรวดเร็ว
แสงสีเขียวพุ่งออกจากมิติช่องว่างจักรพรรดิและครอบคลุมพื้นที่ขนาดใหญ่ของแดนน้ำแข็ง
องุ่นเขียวอมตะนับหมื่นผลถูกใช้ไปในกระบวนการนี้
ทันใดนั้นสายลมอันแผ่วเบาเริ่มพัดมาก่อนจะค่อยๆทวีความรุนแรงมากขึ้น
ในพริบตามันกลายเป็นพายุกรรโชกแรง
‘นี่คือภัยพิบัติใด?’ ฟางหยวนยืนอยู่บนยอดเขาตงฮันและรอคอยอย่างระมัดระวัง
แม้เขาจะไม่รู้ว่ามันคือภัยพิบัติใด แต่เขาสามารถบอกได้ว่ามันเหมือนภัยพิบัติครั้งก่อนหน้า เว้นเพียงพลังอำนาจของมันที่รุนแรงขึ้น
พายุพัดหิมะและน้ำแข็งขึ้นจากพื้นและปิดบังทัศนวิสัยของฟางหยวนเอาไว้
“เค้ง…เค้ง…”
‘เสียงนั่น?’ ฟางหยวนกระตุ้นใช้วิญญาณสายตรวจสอบและได้ยินเสียงระฆังดังขึ้นท่ามกลางพายุหิมะ
ฉากที่แปลกประหลาดนี้ทำให้ฟางหยวนขมวดคิ้วเล็กน้อย
‘อย่าบอกข้าว่า…’ ความคิดหนึ่งผลุดขึ้นในใจของเขา
ขณะที่เสียงระฆังดังขึ้น ดอกไม้สีเขียวขนาดใหญ่ดอกหนึ่งลอยเข้ามาชนกับภูเขาตงฮัน
มันทิ้งหลุมขนาดใหญ่ไว้บนภูเขาตงฮันก่อนจะหายไปกับสายลม
“เค้ง…เค้ง…”
เสียงระฆังดังขึ้นอีกครั้งก่อนที่ดอกไม้สีเขียวสิบแปดดอกจะพุ่งเข้าชนภูเขาตงฮันและฝากรอยตำหนิไว้สิบแปดจุด
‘นี่คือบุปผาวายุ!’ ดวงตาของฟางหยวนส่องประกายขึ้น เขายืนยันเรื่องนี้อยู่ในใจ
บุปผาวายุอยู่บนเส้นทางแห่งวายุ พวกมันเหมือนรถม้าสีเขียวที่พุ่งเข้าโจมตีศัตรูด้วยพลังทำลายล้างอันน่าสะพรึงกลัว
“เค้ง…เค้ง…”
ฟางหยวนพึ่งตระหนักถึงภัยพิบัตินี้ขณะที่บุปผาวายุพัดมาอีกครั้ง
ตอนนี้มันเพิ่มจำนวนขึ้นถึงห้าสิบดอกและโจมตีเข้ามาจากทุกทิศทาง
ฝุ่นควันลอยคละคลุ้งขึ้นบนภูเขาตงฮันและกระจายหายไปในสายลม
ฟางหยวนรีบล่าถอยออกจากยอดเขา
เขากัดฟันแน่นและรู้สึกหนักใจเล็กน้อย
‘คราวก่อนเจตจำนงสวรรค์สร้างอสูรหิมะจำนวนมาก แต่ข้าบินขึ้นสู่ท้องฟ้าเพื่อหลีกเลี่ยงพวกมัน’
‘ครั้งนี้เจตจำนงสวรรค์สามารถเรียนรู้จากอดีตและเปลี่ยนกลยุทธ์โดยใช้บุปผาวายุโจมตีข้า’
นี่คือจุดอ่อนของฟางหยวน
ความเร็วของเขาต่ำกว่าบุปผาวายุขณะที่วิธีการป้องกันของเขาอยู่ในระดับมนุษย์เท่านั้น
‘โชคดีที่ข้านำภูเขาตงฮันมาด้วย มิฉะนั้นข้าจะไม่มีสถานที่ป้องกันตัว!’ ฟางหยวนรู้สึกยินดีกับเรื่องนี้
วิญญาณอมตะพื้นที่ก่อนหน้า!
เขาใช้วิญญาณอมตะบนเส้นทางแห่งกาลเวลาเพื่อกู้คืนภูเขาตงฮัน
แต่หลังจากนั้นบุปผาวายุจำนวนมากก็พุ่งเข้าทำลายพื้นผิวของภูเขาตงฮันอีกครั้ง
‘ข้าไม่สามารถปล่อยให้เรื่องนี้ดำเนินต่อไป!’
‘ข้าสูญเสียพลังงานอมตะมากกว่าครึ่งไปแล้วกับท่าไม้ตายอมตะมิติภัยพิบัติ’
‘แม้ตอนนี้ข้าจะปลอดภัย แต่การใช้พลังงานอมตะฟื้นฟูภูเขาตงฮันก็เป็นเพียงการยื้อเวลาเท่านั้น’
ความคิดมากมายเกิดขึ้นในใจของฟางหยวน
ด้วยประสบการณ์ เขาสามารถคิดวิธีรับมือกับสถานการณ์ได้อย่างรวดเร็ว
ท่าไม้ตายอมตะบนเส้นทางความแข็งแกร่ง หมื่นตัวตน!
ท่าไม้ตายอมตะบนเส้นทางแห่งการเปลี่ยนแปลง ใบหน้าที่คุ้นเคย!
วิญญาณอมตะขีดจำกัดความมืด!
ฟางหยวนจำนวนนับไม่ถ้วนยึดครองพื้นที่ของภูเขาตงฮันเอาไว้ทั้งหมด
หนึ่งในนั้นคำรามขึ้นสู่ท้องฟ้าขณะที่ภูตมนุษย์บนเส้นทางความแข็งแกร่งจำนวนมากพุ่งเข้าสู่พายุหิมะ
ในเวลาเดียวกันร่างจริงของฟางหยวนก็ใช้ท่าไม้ตายอมตะใบหน้าที่คุ้นเคยเปลี่ยนตนเองให้เป็นหินก้อนหนึ่งบนภูเขาตงฮันเพื่อปกปิดตัวตน
ด้วยวิญญาณอมตะเปลี่ยนรูปลักษณ์ พลังอำนาจของท่าไม้ตายอมตะใบหน้าที่คุ้นเคยจึงใกล้เคียงกับรุ่นดั่งเดิมของมันเป็นอย่างมาก
หลังจากกลายเป็นก้อนหิน ฟางหยวนไม่ขยับเขยื้อนและยังใช้วิญญาณอมตะขีดจำกัดความมืดผนึกกลิ่นอายของตนเองเอาไว้อีกชั้นหนึ่ง
“เค้ง…เค้ง…”
ครั้งนี้บุปผาวายุนับหมื่นดอกปรากฏขึ้นต่อหน้าภูตมนุษย์บนเส้นทางความแข็งแกร่งของฟางหยวน
หลังจากช่วงเวลาหนึ่งภูตมนุษย์บนเส้นทางความแข็งแกร่งที่เผชิญหน้ากับบุปผาวายุก็ถูกทำลายลง
ฟางหยวนส่งภูตมนุษย์บนเส้นทางความแข็งแกร่งจำนวนมากออกไปอีกครั้ง
บุปผาวายุที่เต้นรำอยู่กลางอากาศถูกทำลายทันที
หลังจากเหตุการณ์เดิมเกิดขึ้นซ้ำๆ เจตจำนงสวรรค์เริ่มตระหนักถึงกลยุทธ์ของฟางหยวน นั่นทำให้บุปผาวายุหยุดให้ความสนใจภูตมนุษย์บนเส้นทางความแข็งแกร่งและเปลี่ยนเป้าหมายเป็นภูเขาตงฮัน
ฟางหยวนรู้สึกถึงเจตนาร้ายของเจตจำนงสวรรค์
‘ภูเขาตงฮันเป็นแหล่งรายได้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของข้า เจตจำนงสวรรค์ต้องการทำลายอนาคตของข้า!’
โชคดีที่ฟางหยวนมีวิญญาณพื้นที่ก่อนหน้า
เขาเก็บชิ้นส่วนของภูเขาตงฮันเอาไว้ล่วงหน้าแล้ว เขาสามารถกู้คืนภูเขาตงฮันได้ในภายหลัง ดังนั้นฟางหยวนจึงไม่สนใจการโจมตีของบุปผาวายุ
ท่าไม้ตายอมตะ คลื่นดาบสามชั้น!
ท่าไม้ตายอมตะ กำปั้นยักษ์หมื่นตัวตน!
ฟางหยวนพยายามตอบโต้การโจมตีของศัตรูแต่บุปผาวายุรวดเร็วเกินไป ท่าไม้ตายอมตะทั้งสองของเขากลายเป็นไร้ประโยชน์โดยเฉพาะท่าไม้ตายอมตะกำปั้นยักษ์หมื่นตัวตน แม้มันจะทรงพลัง แต่มันช้าเกินไป มันไม่สามารถสัมผัสบุปผาวายุได้แม้แต่ดอกเดียว
ท่าไม้ตายอมตะ ลมหายใจพิษ!
ฟางหยวนส่งควันพิษสีม่วงกระจายไปกับสายลม
บุปผาวายุเริ่มร่วงโรยเมื่อสัมผัสกับพิษร้ายแรง
ฟางหยวนรู้สึกมีความสุขเมื่อเห็นสิ่งนี้
ท่าไม้ตายอมตะลมหายใจพิษถูกพัฒนามาจากท่าไม้ตายบนเส้นทางแห่งปัญญาแต่มันใช้วิญญาณอมตะหัวใจหญิงงามเป็นแกนกลาง มันมีข้อบกพร่องมากมายและมีค่าไม่มาก
แต่ฟางหยวนสามารถพึ่งพามัน
ผู้ใดจะคิดว่ามันจะมีประสิทธิภาพยอดเยี่ยมในสถานการณ์นี้!
ภายใต้ควันพิษ พลังโจมตีของบุปผาวายุลดลงอย่างมาก
พายุเริ่มอ่อนกำลังลง
แสงอันเย็นเยียบสาดส่องลงมายังภูเขาตงฮัน
ฟางหยวนเงยศีรษะขึ้นและเห็นจันทร์เสี้ยวปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า
เขาพึมพำอยู่ภายใน ‘จันทราหิมะ!’
มันเป็นจันทร์เสี้ยวสีขาวบริสุทธิ์ราวกับหิมะ แสงของมันทำให้อุณหภูมิบนภูเขาตงฮันลดลงอย่างรวดเร็ว
ในไม่ช้าชั้นน้ำค้างแข็งก็เริ่มปกคลุมพื้นผิวของภูเขาตงฮัน
ฟางหยวนรู้สึกหนักใจ เขาคิด ‘นี่ไม่ใช่ภัยพิบัติบุปผาวายุแต่เป็นภัยพิบัติจันทราหิมะบุปผาวายุ! มันเป็นภัยพิบัติพิภพ แต่กลับทรงพลังยิ่งกว่าภัยพิบัติสวรรค์ ภัยพิบัติพิภพครั้งที่สองนี้รุนแรงเกินไปจริงๆ!’
