บทที่ 1630 กับดักเกาะบัวหิน
“แค่ก แค่ก” จางซุนจือนอนอยู่บนดาดฟ้าของนาวานิรันดร์ด้วยร่างที่เปียกโชก
ข้างเขา เซี่ยซุนจือหมดสติไปแล้ว อาการบาดเจ็บของเขารุนแรงมากสถานการณ์ของเขาค่อนข้างเลวร้าย
ผู้อมตะระดับแปดชิงเย่เดินออกมาและกล่าวกับจางซุนจือ “อีกสองคนถูกสายธารแห่งกาลเวลาพัดพาไป เราไม่พบพวกเขา”
จางซุนจือหอบหายใจสักพักก่อนจะบังคับตนเองให้ยืนขึ้น เขาชําเลืองมองเชียจุนซื้อก่อนกล่าวด้วยใบหน้าซีดขาว “พวกเขาตายแล้ว ปีศาจฟางหยวนแข็งแกร่งเกินไป การกอบกู้วิหารอดีตปัจจุบันเป็นอย่างไรบ้าง?”
สี่ซุนจือเป็นพี่น้องฝาแฝดที่มีความสัมพันธ์ทางเลือดใกล้ชิด แต่ตอนนี้จางซุนจือกลับกังวลเกี่ยวกับวิหารอดีตปัจจุบันมากกว่าความตายของพี่น้อง! เขาไม่แม้แต่จะแสดงความโกรธหรือโศกเศร้าใดๆออกมา
ชิงเย่ยิ้ม “วิญญาณอมตะที่เป็นแกนกลางไม่ถูกทําลาย เรากู้คืนพวกมันเรียบร้อยแล้ว”
“ดี!” จางซุนจือสูดหายใจลึกขณะที่การแสดงออกของเขาผ่อนคลายลง
ชิงเย่พยักหน้า “ข้าเตรียมห้องให้เจ้าแล้ว”
จางซุนจือกล่าว “ขอบคุณมาก ข้าจะไปชุบชีวิตพี่น้องของข้าเดี๋ยวนี้!”
ปรากฏว่าสี่พี่น้องฝาแฝดมีท่าไม้ตายอมตะที่สามารถชุบชีวิตอีกสามคน ตราบเท่าที่หนึ่งในสี่รอดชีวิต อีกสามคนจะถูกชุบชีวิต
นั่นเป็นเหตุผลที่จางซุนจือไม่รู้สึกโศกเศร้า
ครูต่อมาสี่ซุนจือก็กลับมายืนบนชั้นดาดฟ้าของนาวานิรันดร์โดยไม่มีอาการบาดเจ็บและกระทั่งพร้อมรบอีกครั้ง
กองทัพอสูรมีของฟางหยวนปิดล้อมนาวานิรันดร์และโจมตีมันจากทุกทิศทาง
สําหรับฟางหยวน เขากลับสู่ร่างเดิมและเข้าไปในคฤหาสน์วิญญาณอมตะที่ไม่สมบูรณ์เพื่อพักผ่อน
ด้วยคฤหาสน์วิญญาณอมตะที่ไม่สมบูรณ์หลังนี้ มันเป็นรากฐานที่มีประโยชน์มากสําหรับเขา
‘นาวานิรันดร์ไม่ได้ไล่ล่าพวกเรา…’ หลังจากออกจากสนามรบได้ชั่วระยะเวลาหนึ่ง ฟางหยวน รู้สึกผ่อนคลายลงเล็กน้อย
ความเร็วของคฤหาสน์วิญญาณอมตะที่ไม่สมบูรณ์ของฟางหยวนไม่สามารถเปรียบเทียบกับนาวานิรันดร์
เผชิญหน้ากับวิหารอดีตปัจจุบัน คฤหาสน์วิญญาณอมตะที่ไม่สมบูรณ์ไม่สามารถปก ปิดตัวตน แต่นาวานิรันดร์ไม่สามารถตรวจจับคฤหาสน์วิญญาณอมตะที่ไม่สมบูรณ์ มิฉะนั้นเหตุใดพวกเขาถึงไม่ไล่ล่าฟางหยวนด้วยข้อได้เปรียบด้านความเร็ว
“เราปลอดภัยชั่วคราว” อิงอู๋เชี่ยสูดหายใจลึกด้วยความรู้สึกหวาดกลัวเล็กน้อย “ก่อนหน้านี้ มันค่อนข้างอันตราย”
“หากท่านผู้นําไม่ทําลายวิหารอดีตปัจจุบัน เราอาจติดอยู่ในการต่อสู้ที่ยากลําบากและไม่สามารถหลบหนี” เทพธิดาเมี่ยวหยินกล่าวด้วยรอยยิ้ม
ไป่หนิงปิงเงียบ
ไห่ลั่วหลันมองออกไปข้างนอก
ร่างแยกบนเส้นทางแห่งกาลเวลาของฟางหยวนขมวดคิ้ว เขาพยายามค้นหาเกาะบัวหินโดยใช้วิญญาณกาลเวลา แต่จนถึงตอนนี้ยังไม่มีปฏิกิริยาตอบสนอง
ตามการอนุมานของเทพปีศาจจิตวิญญาณ ยิ่งระดับของวิญญาณกาลเวลาสูงเท่าใด ระยะการตรวจจับของมันก็ยิ่งกว้างเท่านั้น
วิญญาณกาลเวลาของฟางหยวนเป็นเพียงวิญญาณอมตะระดับหก แม้เขาจะมีเคล็ดลับการหลอมรวมวิญญาณกาลเวลามากมาย แต่ความพยายามหลายครั้งของเขาจบลงด้วยความล้มเหลว
นี่เป็นเรื่องน่าเศร้าแต่ฟางหยวนทําเต็มที่แล้ว
สองสามเดือนที่ผ่านมา เขาใช้ความพยายามในการบ่มเพาะจิตวิญญาณ สํารวจอาณาจักรแห่งความฝัน พัฒนาท่าไม้ตายอมตะ รีดไถฝ่ายธรรมะของภาคใต้ วางแผนสําหรับภาพรวม ป้องกันการอนุมาน กลืนกินมิติช่องว่าง และอื่นๆอีกมากมาย เขาใช้เวลาและพลังงานทั้งหมดแล้ว
มันถือเป็นปาฏิหารย์ที่เขายังมีเวลายกระดับวิญญาณกาลเวลาแม้จะล้มเหลวก็ตาม
‘แม้วิญญาณกาลเวลาจะเป็นวิญญาณอมตะระดับหก แต่ข้าชดเชยข้อบกพร่องด้านอื่นของมันแล้ว’ ดวงตาของฟางหยวนส่องประกายขึ้นด้วยความมั่นใจ
ฟางหยวนวางแผนมาเป็นอย่างดีก่อนจะเข้าสู่สายธารแห่งกาลเวลา เขาใช้ท่าไม้ตายอมตะบนเส้นทางแห่งโชคเช่นผลาญวิญญาณระเบิดโชคหลายครั้งจนถึงขีดจํากัด
ในสายธารแห่งกาลเวลาอันกว้างใหญ่ การค้นหาเกาะบัวหินหนึ่งหรือสองเกาะขึ้นอยู่กับโชคเท่านั้น
“โฮก…”
เสียงคํารามของสัตว์ร้ายพลันดังขึ้น
“มีอสูรปีแรกกําเนิดสองตัวต่อสู้กันอยู่ข้างหน้า!” อิงอู๋เซี่ยแจ้งเตือน
หลังจากตรวจสอบอย่างใกล้ชิด พวกเขาตระหนักว่าอสูรปีแรกกําเนิดทั้งสองตัวต่อสู้กันมานานแล้วและอยู่ในสภาพที่อ่อนแอมาก
ฟางหยวนหัวเราะ นี่อาจเป็นเพราะโชค
เขาบินออกจากคฤหาสน์วิญญาณอมตะที่ไม่สมบูรณ์และกระตุ้นใช้ท่าไม้ตายอมตะใบหน้าที่คุ้นเคยปลอมตัวเป็นส่วนหนึ่งของสายธารแห่งกาลเวลา
ต่อมาเขากระตุ้นใช้ค่ายกลวิญญาณอมตะตกอสูรปี
อสูรปีแรกกําเนิดทั้งสองพบสิ่งผิดปกติและแข่งขันกันพุ่งเข้าหาฟางหยวน
พวกมันไม่พบศัตรูแต่พวกมันสัมผัสได้ถึงอาหารที่อยู่ในสาขาของสายธารแห่งกาลเวลา
ทั้งสองไม่คิดมากและบุกเข้าสู่สาขาของสายธารแห่งกาลเวลาทันที
แน่นอนว่ามันเชื่อมต่อกับมิติช่องว่างของฟางหยวน
หากเป็นก่อนหน้านี้ ฟางหยวนจะไม่กล้าล่อลวงอสูรปีแรกกําเนิดเข้าสู่มิติช่องว่างจัก รพรรดิ หากพวกมันเข้าไป พวกมันอาจทําลายล้างทรัพยากรที่อยู่ภายใน
แต่ตอนนี้แตกต่างออกไป ฟางหยวนมีสระแก่นแท้ปีถึงสองสระ!
สระแก่นแท้ปีเชื่อมต่อกับสาขาของสายธารแห่งกาลเวลา มันเหมือนเขื่อนขนาดใหญ่
เมื่ออสูรปีแรกกําเนิดถูกล่อลวงเข้าไป พวกมันจะติดอยู่ในเขื่อนและไม่สามารถหลบหนี
ฟางหยวนหยุดใช้ค่ายกลวิญญาณอมตะตกอสูรปีและกลับไปยังคฤหาสน์วิญญาณอมตะที่ไม่สมบูรณ์
อสูรปีวอกแรกกําเนิดสองตัวที่ติดอยู่ในสระแก่นแท้ปีไม่พบอาหารแต่พวกมันก็ไม่สามารถกลับไปยังสายธารแห่งกาลเวลา
ฟางหยวนใช้ท่าไม้ตายอมตะบนเส้นทางแห่งทาสกําหราบอสูรปีวอกแรกกําเนิดทั้งสองอย่างรวดเร็ว
คฤหาสน์วิญญาณอมตะที่ไม่สมบูรณ์เคลื่อนที่ไปข้างหน้าอย่างลับๆเพื่อค้นหาเกาะบัวหิน
ฟางหยวนพบอสูรปีมากมายระหว่างทาง เขารวบรวมพวกมันทั้งหมดโดยการล่อลวงพวกมัน เข้าสู่สระแก่นแท้ปีก่อนจะกําหราบพวกมัน
ในไม่ช้าอสูรปีแรกกําเนิดของฟางหยวนก็เพิ่มขึ้นเป็นหกตัว
อสูรปีเดียวดายและอสูรปบรรพกาลยิ่งมากกว่า
นอกจากอสูรปียังมีสิ่งมีชีวิตอื่นๆเช่นอสูรวัน อสูรเดือน หรือแมงมุมทมิฬ แต่ฟางหยวนไม่สนใจพวกมัน
สระแก่นแท้ปีแสดงคุณค่าของมันออกมาในครั้งนี้
ด้วยการคงอยู่ของสระแก่นแท้ปี มิติช่องว่างจักรพรรดิจะปลอดภัยมาก อสูรปีที่เดินทางเข้าสู่สาขาของสายธารแห่งกาลเวลาจะถูกขังอยู่ในสระแก่นแท้ปีทั้งหมด
“เดี๋ยว!” เมื่อเวลาผ่านไปร่างแยกบนเส้นทางแห่งกาลเวลาของฟางหยวนก็เปิดเปลือกตาขึ้น
ดูเหมือนเขาจะพบบางสิ่ง
จากนั้นร่างแยกบนเส้นทางแห่งกาลเวลาก็ปิดเปลือกตาลงอีกครั้งและพยายามสัมผัสมัน
ต่อมาเขาชี้นิ้วไปยังทิศทางหนึ่ง “ดูเหมือนจะมีบางสิ่งอยู่ที่นั่น วิญญาณกาลเวลาเกิดปฏิกิริยาตอบสนองเล็กน้อย”
ร่างแยกบนเส้นทางแห่งกาลเวลากล่าวด้วยความไม่แน่ใจ
แต่นี่เป็นเบาะแสเดียวที่พวกเขามี ฟางหยวนบังคับคฤหาสน์วิญญาณอมตะเปลี่ยนทิศ
ยิ่งเดินทางไปเท่าใด ร่างแยกบนเส้นทางแห่งกาลเวลาก็ยิ่งมีความสุขเท่านั้น “ความรู้สึกแข็งแกร่งขึ้น โชคของเราไม่เลว เราพบมันเร็วมาก!”
พวกเขาพบกลุ่มหมอกหนาทึบอยู่ข้างหน้า
คฤหาสน์วิญญาณอมตะที่ไม่สมบูรณ์หยุดชั่วครู่ก่อนจะบินเข้าไปในกลุ่มหมอกหนาทึบโดยไม่ลังเล
กลุ่มหมอกเหล่านี้ไม่ธรรมดา มันสามารถทําลายการรับรู้ทิศทางและทําให้พวกเขาสับสน แต่ด้วยการชี้นําของวิญญาณกาลเวลา พวกเขาจึงสามารถเคลื่อนที่ไปในทิศทางที่ถูกต้อง
หมอกหนาทึบมากขึ้นเรื่อยๆ สายธารแห่งกาลเวลาเคลื่อนที่ช้าลง มันไม่ปั่นป่วนเหมือนด้านนอก
เงาของเกาะปรากฏขึ้นในมุมมองสายตาของฟางหยวนและคนอื่นๆในที่สุด
“เกาะบัวหิน! มรดกที่แท้จริงของเทพปีศาจบัวแดง!” อิงอู๋เซี่ยจ้องมองด้วยดวงตาเบิกกว้างและตะโกนเสียงดัง
ไปหนิงปิงและคนอื่นๆเริ่มหายใจอย่างเกรี้ยวกราดด้วยความตื่นเต้น
เมื่อคฤหาสน์วิญญาณอมตะที่ไม่สมบูรณ์ไปถึงรอบนอกของเกาะบัวหิน ลําแสงสีขาวสายหนึ่งก็พุ่งออกมาโจมตีคฤหาสน์วิญญาณอมตะที่ไม่สมบูรณ์โดยไม่คาดคิด
“บึม!”
“เกิดสิ่งใดขึ้น?” เทพธิดาเมี่ยวหยินกรีดร้อง
“ไม่! นี่เป็นกับดัก!” ดวงตาของฟางหยวนส่องประกายแหลมคม แต่ตอนนี้มันสายไปแล้วที่จะหลบหนี
คฤหาสน์วิญญาณอมตะที่ไม่สมบูรณ์สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง มันแทบไม่สามารถต่อต้านการโจมตีที่รุนแรงครั้งนี้
“ปีศาจ ข้ารอพวกเจ้าอยู่นานแล้ว!” ผู้อมตะระดับแปดปรากฏขึ้นบนเกาะบัวหิน
ในเวลาต่อมาท่าไม้ตายอมตะที่ถูกเตรียมไว้ล่วงหน้าก็พุ่งเข้าโจมตีคฤหาสน์วิญญาณอมตะที่ไม่สมบูรณ์อีกครั้ง
“บึม!”
คฤหาสน์วิญญาณอมตะที่ไม่สมบูรณ์ระเบิดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยทันที
