บทที่ 1695 ต่อสู้เพื่อวังมังกร
คฤหาสน์วิญญาณอมตะประตูสิ้นปีปรากฏขึ้น ฝ่ายที่ตกใจคือผู้อมตะของวังสวรรค์
คฤหาสน์วิญญาณอมตะหลังที่ห้ามาจากภาคเหนือ มันเป็นของตระกูลฮวงจิน
“คฤหาสน์วิญญาณอมตะเข้ามาตั้งแต่เมื่อใด?”
“โอ้ ไม่ มันต้องการทําบางสิ่งกับค่ายกลวิญญาณอมตะผนึกบัวหิน?”
“เร็ว หยุดมัน!”
ผู้อมตะของวังสวรรค์ตะโกน กระทั่งผู้อมตะระดับแปดยังแสดงออกด้วยความตกใจ
ปิงช่ายฉวนหัวเราะเสียงดัง เขาพุ่งเข้าชกรังกระเรียนใบไม้ร่างราวกับฝนดาวตกและบังคับให้ฝ่ายหลังล่าถอยอย่างต่อเนื่อง
ศาลาอดีตปัจจุบันถูกผนึกและจมลงไปในสายธารแห่งกาลเวลา
ชิงเย่หวังต้องการหยุดประตูสิ้นปีแต่มันสายเกินไป
เสียงสายหนึ่งดังขึ้นจากประตูสิ้นปี “ดูให้ดี นี่คือแสงห้าธาตุของข้า!”
ประตูสิ้นปียิงแสงห้าสีออกมา มันพุ่งปะทะค่ายกลวิญญาณอมตะและสร้างรูช่องโหว่ขนาดใหญขึ้นทันที
“เร็วเข้า ซ่อมมัน!”
“นี่เป็นไปได้อย่างไร? ค่ายกลวิญญาณอมตะผนึกบัวหินไม่สามารถต่อต้านมันได้แม้แต่น้อย!”
ผู้อมตะระดับเจ็ดที่ควบคุมค่ายกลวิญญาณอมตะทั้งโกรธและตกใจ
รูม่านตาของฟงจิวเก้อหดเล็กลง เขาจํามันได้ “มันคือปราจารย์ห้าธาตุ ผู้บ่มเพาะสันโดษของภาคเหนือ คนผู้นี้บ่มเพาะบนเส้ทางแห่งค่ายกลและสามารถเลียนแบบธาตุทั้งห้าได้แก่ปฐพี วารี ไฟ ไม้ และโลหะ เขาเป็นปรมาจารย์เอกบนเส้นทางแห่งค่ายกล ผู้ใดจะคิดว่าเขาจะเข้าร่วมกับถ้ำสวรรค์นิรันดร!”
หลังจากใช้กระบวนท่านี้ ปรมาจารย์ห้าธาตุหอบหายใจอย่างหนักหน่วง กลิ่นอายของเขาลดลงอย่างมาก
แสงห้าธาตุของเขาสามารถทําลายค่ายกลวิญญาณอมตะ เขาเตรียมท่าไม้ตายนี้มานานแล้ว นี่ทําให้ค่ายกลวิญญาณอมตะผนึกบัวหินถูกทําลายลงครึ่งหนึ่งในครั้งเดียว
แน่นอนว่านี่เป็นเพราะฟางหยวนให้ข้อมูลสําคัญกับถ้ำสวรรค์นิรันดร
ฟางหยวนเข้าใจค่ายกลวิญญาณผนึกบัวหินของวังสวรรค์อย่างลึกซึ้ง แต่เขายังไม่มีโอกาสโจมตีมันด้วยตนเอง
ด้วยข้อมูลดังกล่าว ปรมาจารย์ห้าธาตุจึงสามารถใช้แสงห้าธาตุทําลายค่ายกลวิญญาณอมตะผนึกบัวหินของวังสวรรค์
เมื่อค่ายกลวิญญาณอมตะแตกออก เกาะบัวหินจึงเผยตัวต่อสายตาของทุกคน
ฟางหยวนหัวเราะและกระโจนร่างออกไป
“ปัง!”
เขาเตะรังกระเรียนใบไม้ร่วงตกลงสู่สายธารแห่งกาลเวลาและทําให้เกิดคลื่นขนาดใหญ่
ต่อมาเขาพุ่งไปยังเกาะบัวหินราวกับลูกกระสุนปืนใหญ่
ผู้อมตะที่ควบคุมค่ายกลวิญญาณอมตะผนึกบัวหินเต็มไปด้วยความหวาดกลัว หากค่ายกลวิญญาณอมตะพังทลายลงอย่างสมบูรณ์ พวกเขาจะพบกับฟันเฟือนที่รุนแรง
แต่พวกเขาทําได้เพียงเฝ้ามองฟางหยวนเคลื่อนที่ใกล้เข้ามาเท่านั้น
“มรดกที่แท้จริงของเทพปีศาจบัวแดง!” ฟางหยวนมองเกาะบัวหินด้วยดวงตาส่องประกาย วิญญาณกาลเวลาที่อยู่ในมิติช่องว่างของร่างแยกบนเส้นทางแห่งกาลเวลาสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง
มันเป็นเกาะบัวหินจริงๆ
ฟางหยวนได้รับกําไรมหาศาลจากเกาะบัวหินก่อนหน้า มันทําให้เขาหลุดพ้นจากสถานการณ์ที่น่าอึดอัดใจ หากเขาได้รับมรดกที่แท้จริงนี้ เขาจะเติบโตขึ้นอีกมากเพียงใด?
“ฟางหยวน อย่าแม้แต่จะคิด!” ชิงเย่หวังตะโกนและบังคับฉลามล่องคลื่นพุ่งเข้าโจมตีแผ่นหลังของฟางหยวน
แต่ในช่วงเวลาสําคัญยิ่งช่ายฉวนกลับปรากฏตัวขึ้นและปิดกั้นฉลามล่องคลื่น
“ฟางหยวน รีบรับมรดกเร็ว!” ปิงชายฉวนกระตุ้นฟางหยวน
ฟางหยวนมองปิงช่ายฉวนอย่างลึกซึ้ง ดูเหมือนถ้ำสวรรค์นิรันดรจะต้องการร่วมมือกับเขาจริงๆ
“อย่าฝัน!” ผู้อมตะระดับแปดชิงเยู่บังคับนาวานิรันดร์เข้าไปหาฟางหยวน
“ต้องการจับเขางั้นหรือ? ฮ่าฮ่า เจ้าต้องผ่านข้าไปก่อน” ประตูสิ้นปีปรากฏขึ้นและกีดขวางเส้นทางของนาวานิรันดร์
ชิงเยู่ขมวดคิ้วแต่ยังหัวเราะเสียงเย็น “นาวานิรันดร์ของข้ารวดเร็วที่สุด เจ้าจะหยุดข้าอย่างไร?”
แต่การแสดงออกของชิงเย่กลับเปลี่ยนแปลงไปอย่างกะทันหันเมื่อเห็นค่ายกลวิญญาณอมตะปรากฏขึ้นรอบๆนาวานิรันดร์
“สามารถสร้างค่ายกลวิญญาณอมตะได้ในระยะเวลาสั้นๆ?” ชิงเย่ตระหนักถึงความสําเร็จบนเส้นทางแห่งค่ายกลของปรมาจารย์ห้าธาตุในที่สุด
“มรดกที่แท้จริงของเทพปีศาจบัวแดงเป็นของข้า!” ฟางหยวนตะโกน
แต่ในจังหวะที่เขากําลังจะก้าวเท้าเข้าไปในเกาะบัวหิน เกาะบัวหินกลับระเบิดแสงสว่างออกมาและผลักฟางหยวนออกไป
“เกิดสิ่งใดขึ้น?” ฟางหยวนประหลาดใจ
“บึม บึม บึม”
การโจมตีจากทุกทิศทางพุ่งเข้าหาฟางหยวน
ในที่สุดค่ายกลวิญญาณอมตะผนึกบัวหินก็กลับสู่เสถียรภาพ แม้มันจะได้รับความเสียหายแต่ผู้อมตะระดับเจ็ดของวังสวรรค์ยังสามารถใช้มันโจมตีฟางหยวน
ฟางหยวนถูกขัดขวาง เขาไม่สามารถเข้าใกล้เกาะบัวหินได้โดยง่ายในเวลานี้
“เกาะบัวหินปฏิเสธข้าเพราะค่ายกลวิญญาณนี้นั้นหรือ?”
ฟางหยวนกําลังคิดเรื่องนี้ขณะที่ฟงจิวเก้อนํารังกระเรียนใบไม้ร่วงกลับมา
ทั้งสองฝ่ายต่อสู้กันอีกครั้ง สถานการณ์กลายเป็นชะงักงัน
ในเวลาเดียวกันที่ทะเลตะวันออก
“หลี่ฮวงคาวระทานราชันมังกร” บนท้องฟ้า เปลวเพลิงลุกไหม้ขึ้นเมื่อชายขราปรากฏตัว เขาเป็นกําลังเสริมจากวังสวรรค์ ผู้อมตะระดับแปดหลี่ฮวง
ราชันมังกรพยักหน้าและส่งฟงจินฮวงลอยเข้าไปหาหลี่ฮวงอย่างช้าๆ
“ปกป้องฮวงเอ๋อ หากเกิดสิ่งใดขึ้นกับนาง มันจะเป็นความรับชอบของเจ้า” ราชันมังกรกล่าวอย่างชัดเจน
หลี่ฮวงแสดงออกอย่างเคร่งขรึมและตอบกลับด้วยความมั่นใจ “ท่านราชันมังกรอย่ากังวล ด้วยเสื้อคลุมเพลิงสุริยันของข้า ผู้ใดจะสามารถทําร้ายฟงจินฮวง”
ราชันมังกรไม่สนใจหลี่ฮวง เขามองขึ้นไปบนท้องฟ้า ก่อนหน้านี้การปกป้องฟงจินฮวงทําให้เขาเสียเวลา วังมังกรบินห่างออกไปแล้ว
ราชันมังกรเผยรอยยิ้ม เขาไม่รู้สึกกังวล
เขากําหมัดแน่น ในเวลาต่อมาเขาหายตัวไปทันที
วังมังกรถูกชิงอวี๋อันกีดขวางขณะที่ผู้อมตะระดับแปดคนอื่นๆกําลังต่อสู้กันเอง
โอกาสมาถึงแล้ว ข้าต้องคว้ามันมาให้ได้!” ดวงตาของชิงอวี๋อันส่องประกายขึ้น ในที่สุดโอกาสที่เขารอคอยก็มาถึง
แต่เพียงเมื่อชิงอวี๋อันกําลังจะไปถึงวังมังกร กลิ่นอายที่ทรงพลังกลับพุ่งเข้ามา กลิ่นอายแห่งความตายทําให้เขารู้สึกหายใจไม่ออก
เขาหันหลังกลับและป้องกันการโจมตีที่รุนแรง เขาสามารถป้องกันตัว แต่เขายังลอยกลับหลังและกระอักเลือดคําโตออกมา
“ราชันมังกร!” ชิงอวี๋อันคํารามด้วยความโกรธ
ราชันมังกรลอยอยู่บนท้องฟ้าด้วยสายตาเย็นชา
ชิงอวี๋อันต้องการตอบโต้ แต่การแสดงออกของเขากลับเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน
พลังปราณรูปมังกรพุ่งเข้าโจมตีเขาด้วยความเร็วสูง
“บึม”
การป้องกันของชิงอวีอันถูกทําลายลงในพริบตา
ชิงอวี่อันเบิกตากว้างด้วยความไม่อยากจะเชื่อและเร่งล่าถอย
“หยุดราชันมังกร!”
“คฤหาสน์วิญญาณอมตะหลังนี้เป็นของข้า!”
ข่งฉีหยวนและจางหยินบินเข้าเผชิญหน้ากับราชันมังกรอย่างพร้อมเพรียง
ราชันมังกรเผยรอยยิ้มไม่แยแส
“โฮก…”
เสียงคํารามของมังกรดังขึ้น ซึ่งหยวนและจางหยินถูกส่งลอยกลับหลังด้วยความสับสน
พวกเขาได้รับบาดเจ็บสาหัสโดยไม่รู้ตัว
“ระวัง ตอนนี้ราชันมังกรไม่มีภาระ เขาสามารถใช้พลังทั้งหมด!”
“นี่คือความแข็งแกร่งที่แท้จริงของเขางั้นหรือ?”
“ทุกคน ร่วมมือกัน เราไม่สามารถปล่อยให้เขาประสบความสําเร็จ!”
พลังอํานาจของราชันมังกรทําให้ผู้อมตะระดับแปดทั้งหมดรู้สึกถึงภัยคคุกคาม พวกเขาเริ่มสร้างความร่วมมือ
ราชันมังกรสูดหายใจและปิดเปลือกตาลง
เขาไม่เคลื่อนไหว เพียงเมื่อการโจมตีของศัตรูใกล้เข้ามา เขาจึงเปิดเปลือกตาขึ้นอีกครั้ง
ท่าไม้ตายอมตะปราณกลืนภูเขาและแม่น้ำ!
กลุ่มผู้อมตะระดับแปดรู้สึกถึงแรงกดดันที่รุนแรง
ท่าไม้ตายอมตะของกลุ่มผู้อมตะระดับแปดล้มเหลวทั้งหมด วังมังกรตกลงจากท้องฟ้า โลกราวกับหยุดนิ่ง ไม่มีสิ่งใดสามารถต่อต้านแรงกดดันชนิดนี้
ในที่สุดราชันมังกรก็แสดงความแข็งแกร่งที่แท้จริงของเขาออกมา
“ฆ่า!”
“ราชันมังกร ตายไปซะ!”
“ข้าไม่เชื่อว่าพวกเราจะไม่สามารถเอาชนะเจ้า!”
กลุ่มผู้อมตะระดับแปดที่รู้สึกอับอายพุ่งเข้าโจมตีราชันมังกรพร้อมกัน
ราชันมังกรกันเสียงเย็นก่อนจะเปิดปากคํารามอีกครั้ง
ต่อมาร่างกายของเขาก็ปรากฏตัวขึ้นด้านหน้าศัตรูขณะที่เขาชกใบหน้าของคนเหล่านั้นด้วยหมัดและทําลายการป้องกันของพวกเขาด้วยกรงเล็บ
ผู้อมตะระดับแปดทั้งหมดของทะเลตะวันออกไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา ทุกคนทั้งโกรธและตกใจ แต่พวกเขาก็ไม่สามารถทําสิ่งใด
ก่อนหน้านี้นอกจากปกป้องฟงจินฮวง ราชันมังกรยังรวบรวมข้อมูล นั่นทําให้เขาเข้าใจจุดอ่อนของผู้อมตะระดับแปดเหล่านี้
“เจ้าแก่ มากเกินไปแล้ว!”
“รับท่าไม้ตายอมตะของข้า!”
“หยุดเขา ข้าจะใช้ไพ่ตายของข้า!”
กลุ่มผู้อมตะระดับแปดของทะเลตะวันออกโกรธจัด พวกเขาเริ่มใช้วิธีที่รุนแรงขึ้น ท่าไม้ตายอมตะปราณกลืนภูเขาและแม่น้ำ
“บึม บึม บึม”
กลุ่มผู้อมตะระดับแปดของทะเลตะวันออกร่วงลงสู่ทะเล
ราชันมังกรสามารถควบคุมสถานการณ์ทั้งหมด
