‘ใจเย็น ถังลี่เสวี่ย! คิดให้รอบคอบ… ถ้าฉันสุ่มหาในสถานการณ์แบบนี้ ฉันจะเสียเวลาอันมีค่าของฉัน และใครจะรู้ว่าฉันจะสามารถหาเสี่ยวเฮยในพื้นที่นิกายอันกว้างใหญ่นี้ได้เมื่อใด’
ถังลี่เสวี่ยหลับตาลงขณะที่จิตใจของเธอเริ่มใช้ความคิดอย่างเต็มที่
‘เดี๋ยวก่อน… ทำไมไม่มีใครมาตรวจสอบเมื่อฟีนิกซ์สีน้ำเงินสร้างความโกลาหลครั้งใหญ่ก่อนหน้านี้? เพราะลุงอ้วนนั่นสั่งให้เมินเฉยงั้นหรอ? อาจจะเป็นเช่นนั้น … แต่ทำไม? เพราะพวกเขายุ่งเกินไปกับบางสิ่งบางอย่าง ดังนั้นพวกเขาจึงไม่มีเวลามาสนใจความโกลาหลที่ฉันสร้างขึ้น! เฮ้อ… เนื่องจากเป็นแบบนั้น หมายความว่าเสี่ยวเฮยยังคงปลอดภัยในตอนนี้!’
ถังลี่เสวี่ยถอนหายใจด้วยความโล่งอก เพราะมันจะทำให้ยากขึ้นสำหรับเธอที่จะช่วยเสี่ยวเฮย ถ้าเขาตกไปอยู่ในมือของโม่ชองหลินแล้ว
‘แล้ว… ทำไมลุงอ้วนคนนั้นถึงรออยู่ในห้องของเสี่ยวเฮยได้ล่ะ? เขารอฉันงั้นหรอ? เป็นไปไม่ได้ใช่มั้ย? เขารู้ได้อย่างไรว่าฉันจะกลับมาที่ห้องของเสี่ยวเฮยคืนนี้? เพราะนกฟีนิกซ์สีฟ้านั่นรึเปล่า? เป็นไปไม่ได้เช่นกัน แม้ว่าเขาจะเดาว่าเป็นฉัน แต่ก็ไม่มีการรับประกันว่าฉันจะกลับมาคืนนี้…’
ถังลี่เสวี่ยตัวสั่นเมื่อเธอตระหนักถึงบางสิ่งที่สำคัญมากในใจของเธอ!
‘ไม่นะ! ถ้าลุงอ้วนคนนั้นไม่รอฉัน แต่เขารอให้เสี่ยวเฮยกลับบ้าน! นี้มันไม่ดีเลย! ฉันควรรีบแล้ว!’
ถังลี่เสวี่ยไม่ต้องการให้ใครเห็น ก่อนที่เธอจะทำอะไรได้ ดังนั้นเธอจึงเปิดใช้งาน [ร่างเทพ] ของเธอกลับมาและรูปร่างที่เล็กกระทัดรัดของเธอก็โปร่งใสในทันที
เธอใช้ความเร็วเต็มที่บวกกับทักษะ [วิ่ง] และรีบกลับไปที่บ้านของเสี่ยวเฮยแต่แน่นอนว่าเธอไม่ได้วางแผนที่จะเข้าไปในถ้ำของสัตว์ประหลาดตัวนั้นอีกต่อไปเหมือนเมื่อก่อน
เนื่องจากถ้าถังลี่เสวี่ยเดาไม่ผิด เสี่ยวเฮยของเธอควรจะเดินทางกลับจากสำนักงานใหญ่ของนิกาย และไปยังที่พักของเขา!
เธอต้องหยุดเสี่ยวเฮยระหว่างเดินทางกลับที่พักโดยเร็วที่สุด เพื่อที่เขาจะได้ไม่ตกหลุมพรางของลุงอ้วน!
…..
…
.
ถังลี่เสวี่ยไม่ทราบว่า แม้จะไม่ได้กลับไปที่บ้านของเขา เสี่ยวเฮยก็อยู่ในที่ที่เลวร้ายแล้ว!
พลังของทุกนิกายในทวีปวายุสวรรค์นี้ขึ้นอยู่กับจำนวนผู้อาวุโสของพวกเขาที่ขั้นก่อตั้งรากฐาน ผู้ฝึกตนทุกคนในขั้นก่อตั้งรากฐานไม่ได้มากไปกว่าอาหารสัตว์ในสงครามระหว่างนิกาย
มีผู้อาวุโสมากกว่า 300 คนที่อยู่ในขั้นก่อตั้งรากฐานในนิกายปีศาจอสูร แต่อย่าคิดว่าผู้อาวุโส 300 คนนั้นหมายความว่ามันมากแล้ว เนื่องจากตอนนี้กำลังอยู่ในช่วงตกต่ำ เมื่อตอนที่อยู่ในจุดสูงสุด นิกายปีศาจอสูรนี้มีผู้อาวุโสมากกว่า 800 คนที่อยู่ในขั้นก่อตั้งรากฐาน
นิกายผู้ชอบธรรมที่แข็งแกร่งที่สุดในปัจจุบัน นิกายดาบอมตะ มีผู้อาวุโสในขั้นก่อตั้งรากฐานมากกว่า 1,000 คน และยังคงเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ จนถึงปัจจุบัน ทำให้นิกายชั่วร้ายทั้งหมดเช่น นิกายปีศาจอสูร รู้สึกกดดันอย่างมาก และอยู่ภายใต้ความวุ่นวายในขณะนี้
ตามความรู้ของทุกคนเสี่ยวเฮยควรได้รับการสนับสนุน 20% จากผู้อาวุโสของนิกายปีศาจอสูรทั้งหมด ในขณะที่โม่ชองหลินมี 40% และปู่ของพวกเขาโม่ชานหมิงมีส่วนที่เหลืออีก 40%
อย่างไรก็ตามโม่ชองหลินสามารถใช้ผู้ช่วยที่เชื่อถือได้ของเสี่ยวเฮยหลายคนเพื่อทรยศต่อเจ้านายของพวกเขา แล้วอะไรที่ทำให้ทุกคนคิดว่าโม่ชองหลินไม่มีความสามารถในการโน้มน้าวผู้อาวุโสจากอีกฝั่งให้หันหลังและเข้าร่วมเคียงข้างเขา!
อันที่จริงโม่ชองหลินทำสิ่งนี้มานานแล้ว!
ในขณะที่ทุกคนยังคงคิดว่าสถานการณ์ในนิกายปีศาจอสูร จะยังคงนิ่งเป็นเวลานาน โม่ชองหลินได้จัดการผู้อาวุโสจำนวนมากจากฝั่งเสี่ยวเฮยและโม่ชานหมิงแล้ว
พวกเขายังคงนิ่งเงียบเกี่ยวกับเรื่องนี้ภายใต้คำสั่งของโม่ชองหลินให้ทุกคนในนิกายเงียบไว้อย่างไม่มีเงื่อนงำ
จนถึงคืนนี้ที่โม่ชองหลินเริ่มแสดงเขี้ยวอันแหลมคมของเขาให้กับเสี่ยวเฮยได้รับรู้
เฉพาะคืนนี้เท่านั้นที่ทุกคนรู้ว่าโม่ชองหลินได้รับการสนับสนุนมากกว่า 70% จากผู้อาวุโสทั้งหมดของนิกายปีศาจอสูร!
โม่ชานหมิงไม่ได้มีส่วนร่วมในเรื่องของนิกายปีศาจอสูรมานานแล้ว ดังนั้นผู้อาวุโสที่สนับสนุนเขาจึงลดลงเหลือ 20%
ในขณะที่ตอนนี้เสี่ยวเฮยมีเพียง 10% จากการสนับสนุนของผู้อาวุโสทั้งหมด!
ตอนนี้เสี่ยวเฮยยังอยู่ในสำนักงานใหญ่ของนิกาย แต่ตัวอาคารนั้นล้อมรอบด้วยผู้อาวุโสกว่า 200 คนจากฝั่งของโม่ชองหลิน!
“ปรมาจารย์หนุ่ม ยอมแพ้เถอะ! ถ้าคุณยอมแพ้ตอนนี้ อย่างน้อยที่สุดเราก็สามารถไว้ชีวิตผู้คนที่อยู่ข้างคุณได้!” ผู้อาวุโสคนหนึ่งที่ล้อมรอบสำนักงานใหญ่ตะโกน
“หุบปากไปเลย ไอ้คนทรยศ! พวกเจ้าล้อมสำนักงานใหญ่ของนิกายเอาไว้โดยไม่มีความเกรงใจได้ยังไงกัน และยังพยายามจะจับกุมปรมาจารย์ของตัวเองอีก! ฉันพนันได้เลยว่าเมื่อผู้อาวุโสกลับมา สิ่งแรกที่เขาจะทำคือถลกหนังพวกคุณทั้งเป็น!” ผู้อาวุโสจากฝั่งของเสี่ยวเฮยตอบอย่างโกรธเคือง
“วะฮ่าๆๆๆ… น่าเสียดายที่อดีตผู้อาวุโสชานหมิงนั้นได้ไปที่สำนักปีศาจโลหิตเพื่อไปร่วมงานวันเกิดเพื่อนเก่าของเขา แล้วเขาจะไม่กลับมาอีกสองสามสัปดาห์ เมื่อถึงเวลาที่เขากลับมา ผู้อาวุโสของเราก็จะกลายเป็นผู้อาวุโสคนใหม่แล้ว! วะฮะฮะฮะ…” ผู้อาวุโสอีกคนจากฝั่งของโม่ชองหลินเยาะเย้ย
แผนของโม่ชองหลินครั้งนี้เรียบง่ายแต่ได้ผลมาก!
เขาวางแผนที่จะฆ่าเสี่ยวเฮย จากนั้นก็จะเข้ามาแทนที่เขา และกลายเป็นผู้อาวุโสคนใหม่ก่อนที่โม่ชานหมิงจะกลับมาจากนิกายปีศาจโลหิต!
เสี่ยวเฮยทำได้เพียงกัดฟัน และเริ่มคิดว่าเขาจะเอาตัวรอดในสถานการณ์วิกฤตินี้ได้อย่างไร
“ปรจารย์หนุ่ม เราไม่สามารถป้องกันสำนักงานใหญ่นี้ได้อีกต่อไปแล้ว เราจะทำอย่างไรตอนนี้!” หนึ่งในผู้อาวุโสที่วิตกกังวลถามการตัดสินใจของเสี่ยวเฮยอย่างแข็งกร้าว
เสี่ยวเฮยเริ่มคิดถึงการเคลื่อนไหวครั้งต่อไปของเขา วิธีเดียวที่เขาจะอยู่รอดได้คือการหลบหนีออกจากนิกายปีศาจอสูรสักสองสามสัปดาห์ จนกระทั่งคุณปู่ของเขากลับมาจากนิกายปีศาจโลหิต!
หลังจากนั้นเสี่ยวเฮยก็แน่ใจจริงๆ ว่าปู่ของเขาจะลงโทษลุงของเขาอย่างหนัก บางทีอาจจะขับไล่ลุงของเขาออกจากนิกายปีศาจอสูรเลยก็ได้ แต่แน่นอนว่าเป็นไปได้ก็ต่อเมื่อเสี่ยวเฮยอยู่รอดได้จนถึงเวลานั้น!
ถ้าเขาตายก่อนที่ปู่ของเขาจะกลับมา ลุงของเขาจะกลายเป็นผู้อาวุโสคนต่อไปของนิกายปีศาจอสูร และหลังจากนั้น แม้แต่ปู่ของเขาก็ไม่สามารถลงโทษเขาได้อีกต่อไป
ทำไมงั้นหรอ? เหตุผลนั้นง่ายมาก!
ผู้อาวุโสเป็นตำแหน่งสูงสุดในนิกาย ดังนั้นปู่ของเขาจึงไม่มีอำนาจที่จะลงโทษเขาอีกต่อไป!
ยิ่งกว่านั้น ถ้าเสี่ยวเฮยเสียชีวิต ลุงของเขาจะเป็นลูกชายคนเดียวของปู่ ดังนั้นไม่ว่าปู่ของเขาจะโกรธแค่ไหน เขาก็ไม่มีทางมีหัวใจที่จะขับไล่ ทำให้พิการ หรือฆ่าลุงของเขาได้อย่างแน่นอน!
“ปรมาจารย์หนุ่ม พวกเขายังเปิดใช้งานพื้นที่ป้องกันภายในนิกายเพื่อดักจับพวกเราในนิกายอีกด้วย! พวกเราก็ไม่สามารถบินออกจากนิกายได้เช่นกัน!” ผู้อาวุโสอีกคนแจ้งเสี่ยวเฮย
เสี่ยวเฮยทำได้เพียงส่ายหัวเมื่อได้ยินเรื่องนี้
พื้นที่ป้องกันภายในนิกายเป็นบาเรียที่มีรูปร่างเป็นทรงกลมที่แข็งแรงมากราวกับลูกบอลที่มีนิกายปีศาจอสูรอยู่ที่แกนกลางของมัน มันจะปกป้องนิกายปีศาจอสูรจากทุกทิศทา งแม้กระทั่งการโจมตีจากท้องฟ้าและใต้ดิน!
นิพื้นที่ป้องกันภายในนิกาย ควรใช้เพื่อปกป้องนิกายจากอันตรายภายนอกต่างๆ แต่ตอนนี้มันถูกใช้เพื่อดักจับปรมาจารย์ของตัวเอง
เพื่อหนีออกจากนิกายปีศาจอสูร เสี่ยวเฮยทำได้เพียงวิ่งไปที่ประตูของปีศาจอสูร และแหกออกจากที่นั่น!
หรือเสี่ยวเฮยยังมีวิธีอื่นที่จะหลบหนีจากนิกายอย่างลับๆ แบบที่ปรมาจารย์ของนิกายปีศาจอสูรเท่านั้นที่รู้…
“ปรมาจารย์หนุ่ม! ชุดป้องกันสำนักงานใหญ่ถูกทำลายแล้ว!”
“ออกไปเดี๋ยวนี้ และมุ่งหน้าไปยังบ้านของฉัน!” เสี่ยวเฮยเป็นผู้นำและสั่งการในสำนักงานใหญ่
