ผู้อาวุโสฉี และกลุ่มของเขาตามหลังกลุ่มของเสี่ยวเฮยอย่างแน่นหนา ขณะที่กลุ่มของเสี่ยวเฮยก็โจมตีเป็นครั้งคราวเพื่อทำให้ผู้ไล่ตามช้าลง
น่าเสียดายที่คนของโม่ชองหลินที่ไล่ตามเสี่ยวเฮยมีจำนวนมากเกินไป และพวกเขาค่อยๆ ล้อมรอบกลุ่มของเสี่ยวเฮยด้วยรูปแบบพัดลมจากด้านหลัง
เสี่ยวเฮยและกลุ่มของเขามีช่วงเวลาที่ยากลำบากมากในการป้องกันตัวเองจากการโจมตีที่ท่วมท้นโดยคนของโม่ชองหลินมากกว่าหนึ่งร้อยห้าสิบคน แม้ว่ากลุ่มของเสี่ยวเฮยเกือบจะถึงห้าสิบคนก่อนหน้านี้แล้วนับประสาตอนนี้ที่กลุ่มของเสี่ยวเฮยเหลืออยู่เพียงห้าคนเท่านั้น
การโจมตีของผู้ไล่ล่าส่วนใหญ่ถูกทำให้เป็นกลางโดยเสี่ยวเฮย
ไม่รู้ว่าทำไม แต่ดูเหมือนว่าเสี่ยวเฮยจะแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อป้องกันการโจมตีจากผู้ไล่ล่าทั้งหมดได้ตั้งแต่ถังลี่เสวี่ยประสบความสำเร็จในการผูกเสี่ยวเฮยกับ [ตุ๊กตาตัวแทน] ตัวสุดท้ายของเธอ
ถังลี่เสวี่ยมองดูหัวขนเล็กๆ ของเธอจากเสื้อผ้าของเสี่ยวเฮย และการแสดงออกของเธอก็มืดลงในทันที
‘ฉันค่อนข้างมั่นใจว่าเสี่ยวเฮยสังเกตเห็นว่าเขาไม่ได้รับความเสียหายใด ๆ แม้ว่าจะถูกโจมตีด้วยการโจมตีหลายครั้ง นั่นเป็นสาเหตุที่ทำให้เขาประมาทมากขึ้นเรื่อย ๆ ในตอนนี้!’
‘ เสี่ยวเฮย เสี่ยวเฮย… ได้โปรด! จริงๆ… จริงๆ… ได้โปรด! อย่าทดสอบขีดจำกัดของคุณแบบนี้… อ๊ะ… ไม่ มันควรจะเป็น… ได้โปรด อย่าทดสอบขีดจำกัด [ตุ๊กตาตัวแทน] ของฉันแบบนี้! นี่มันเป็นตัวสุดท้ายของฉัน! หากคุณทำลายมัน คุณจะไม่มีชีวิตในการช่วยตัวเองในช่วงเวลาวิกฤติในภายหลัง!’
ถังลี่เสวี่ยนำ [ตุ๊กตาตัวแทน] ของเสี่ยวเฮยออกจากคลังระบบของเธอเพื่อตรวจสอบ
เธอถอนหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อเห็นว่า [ตุ๊กตาทดแทน] ของเสี่ยวเฮยร้าวเพียงเล็กน้อย ประมาณหนึ่งหรือสองมิลลิเมตร แต่รอยร้าวยังคงเพิ่มขึ้นทีละน้อย
แต่อย่างน้อยที่สุด [ตุ๊กตาทดแทน] ของเสี่ยวเฮยน่าจะคงอยู่ได้นานพอจนกว่ถังลี่เสวี่ย เสี่ยวเฮยและกลุ่มของเขาจะมาถึงป้อมปราการมังกรปลอม
[เล็บอสูรบิน]!
[การยึดจับของโลก]!
[กระสุนเลือดคม]!
การโจมตีที่รุนแรงทำให้เสี่ยวเฮยและกลุ่มของเขาช้าลงอย่างต่อเนื่อง!
ถ้าไม่ใช่เพราะการป้องกันของเสี่ยวเฮย ร่างกายเล็กๆ ของถังลี่เสวี่ยก็จะกลายเป็นหมอกเลือดแล้ว ถ้าเธอโดนคลื่นกระแทกจากการโจมตีที่รุนแรงเหล่านี้!
การต่อสู้ระหว่างผู้ปลูกฝังขั้นก่อตั้งรากฐานไม่ใช่สิ่งที่ถังลี่เสวี่ยสามารถเข้าไปแทรกแซงได้
ความแข็งแกร่งในปัจจุบันของถังลี่เสวี่ยอยู่ที่ระดับกลางของขั้นควบแน่นพลังฉีเท่านั้น
แม้ว่าเธอจะมีความสามารถขั้นเทพที่ทรงพลัง แต่ผู้ฝึกฝนขั้นควบแน่นพลังฉีทุกคนก็สามารถเริ่มเรียนรู้ศิลปะการต่อสู้หรือคาถาที่ทรงพลังได้เช่นกัน
นอกจากนี้ ถังลี่เสวี่ยยังขาดประสบการณ์การต่อสู้โดยสิ้นเชิง เนื่องจากโดยพื้นฐานแล้วเธอกลับเกิดใหม่ในโลกอมตะนี้ไม่เกินสองเดือน!
ในขณะที่กลุ่มของเสี่ยวเฮย และกลุ่มของโม่ชองหลินกำลังยุ่งเกี่ยวกับการต่อสู้กัน ผู้อาวุโสฉีขมวดคิ้วขณะที่เขารู้ว่าทิศทางที่พวกเขากำลังมุ่งหน้าไปไม่ใช่ที่บ้านของปรมาจารย์เหมือนก่อนหน้านี้
ผู้อาวุโสฉีรีบหยิบยันต์สื่อสารของเขา และบอก โม่ชองหลินว่าเกิดอะไรขึ้นทันที รวมทั้งคนของเสี่ยวเฮยส่วนใหญ่เปลี่ยนด้านและเหลือเพียงผู้อาวุโสห้าคนเท่านั้นที่อยู่ข้างเสี่ยวเฮย
น่าเสียดายที่ผู้อาวุโสฉีไม่ได้แจ้งให้โม่ชองหลินทราบเกี่ยวกับจิ้งจอกเงินที่เกาะเสี่ยวเฮยอยู่ในขณะนี้ เนื่องจากโม่ชองหลินไม่ได้บอกใครเกี่ยวกับถังลี่เสวี่ย แม้ว่าเขาจะใช้เทคนิควิญญาณกัดเซาะกับผู้อาวุโสหลิน ดังนั้น โม่ชองหลินปัจจุบันก็ยังคงคิดว่าถังลี่เสวี่ยเสียชีวิตในมือของเขามาก่อน
“พวกเขาจะไม่มาที่นี่เหรอ?” โม่ชองหลินก็ขมวดคิ้วเมื่อได้ยินสิ่งที่ผู้อาวุโสฉีบอกเขาผ่านเครื่องรางของการสื่อสาร
โม่ชองหลินไม่แปลกใจเลยที่กลุ่มของเสี่ยวเฮยส่วนใหญ่เปลี่ยนไปข้างเขา เพราะมันอยู่ในคำทำนายของเขาตั้งแต่เริ่มต้น
ใครอยากตามผู้นำที่ล้มเหลวไปจนตาย? นั่นคือเหตุผลที่โม่ชองหลินสั่งให้คนของเขาทั้งหมดก่อกวนพวกเขา เพื่อระบายความแข็งแกร่งของพวกเขา และไม่ฆ่าใคร
การที่เสี่ยวเฮยมุ่งหน้ามายังที่พักของเขา และใช้พื้นที่สำหรับเคลื่อนย้ายมวลสารก็อยู่ในแผนของโม่ชองหลินด้วย!
โม่ชองหลินได้วางแผนไว้ตั้งแต่เริ่มต้นที่จะผลักดันให้เสี่ยวเฮยใช้พื้นที่สำหรับเคลื่อนย้ายมวลสาร
เพื่อที่เขาจะได้รู้ตำแหน่งที่ซ่อนอยู่ของพื้นที่สำหรับเคลื่อนย้ายมวลสารนั้น และเอากุญแจของมันจากเสี่ยวเฮยก่อนที่จะฆ่าเขา
สำหรับความเป็นไปได้ที่เสี่ยวเฮยจะหลบหนีโดยใช้พื้นที่สำหรับเคลื่อนย้ายมวลสารล่ะ?
โม่ชองหลินทำได้เพียงเยาะเย้ย
พื้นที่สำหรับเคลื่อนย้ายมวลสารใด ๆ ต้องใช้เวลาเตรียมตัวนานพอสมควรก่อนที่จะเปิดใช้งาน แม้แต่คนที่เร็วที่สุดก็ยังต้องใช้เวลาอย่างน้อยห้าถึงสิบนาที ถ้าโม่ชองหลินไม่สามารถทำให้พิการหรือฆ่า เสี่ยวเฮยในเวลานั้นได้ เขาก็อยากจะฆ่าตัวตายด้วยก้อนเต้าหู้
แล้วโม่ชองหลินจะรู้ได้อย่างไรเกี่ยวกับพื้นที่สำหรับเคลื่อนย้ายมวลสารที่มีเพียงปรมาจารย์เท่านั้นที่รู้
นี่เป็นคำถามที่โง่จริงๆ!
นิกายใหญ่ที่ใดจะไม่มีประตูหลังให้ผู้นำหรือปรมาจารย์ของพวกเขาหลบหนีในช่วงเวลาอันเลวร้ายกันล่ะ?
พวกเขาควรจะตายพร้อมกับนิกายของพวกเขาหรือไม่ ถ้ามีศัตรูที่ทรงพลังมาที่หน้าประตูของพวกเขา? แล้วมรดกนิกายของพวกเขาล่ะ? ทุ่มชีวิตจนเลือดหยดสุดท้าย แล้วทุกอย่างก็จะถูกฝังไปพร้อมกับนิกายของพวกเขางั้นหรอ?
แน่นอนว่าไม่! ทุกนิกายไม่ว่าจะเล็กหรือใหญ่มีประตูหลังของตัวเองที่จะหลบหนีในช่วงเวลาวิกฤติ!
แม้ว่าผู้นำหรือผู้อาวุโสของพวกเขาจะต้องต่อสู้จนตาย อย่างน้อยพวกเขาก็สามารถส่งครอบครัวของพวกเขาพร้อมกับตระกูลหรือนิกายมรดกที่สำคัญของพวกเขาไปยังที่ที่ปลอดภัยก่อนที่การต่อสู้ที่ร้ายแรงจะปะทุขึ้น
โม่ชองหลินหลับตาและแตะนิ้วบนโต๊ะน้ำชาเพื่อคิด
‘ทำไมหลานชายของฉันไม่วิ่งกลับไปที่บ้านนี้? เป็นไปได้ไหมที่พื้นที่สำหรับเคลื่อนย้ายมวลสารนั้นไม่ได้อยู่ในที่อยู่อาศัยนี้ แต่อยู่ที่อื่น? เป็นไปไม่ได้!’
โม่ชองหลินมั่นใจ 100% ว่าพื้นที่สำหรับเคลื่อนย้ายมวลสารตั้งอยู่ในที่อยู่อาศัยของปรมาจารย์
“ทำตามที่เราวางแผนไว้ก่อนหน้านี้ อย่าเพิ่งใช้การโจมตีที่ทำให้ถึงตาย แค่ใช้การโจมตีใดๆ เพื่อทำให้พวกมันช้าลง และระบายความแข็งแกร่งของพวกมันออกมา ฉันต้องการให้พวกมันทั้งหมดมีชีวิตอยู่! คอยติดตามการเคลื่อนไหวของพวกเขา และรายงานกลับมาที่ฉันเมื่อพวกเขามาถึงจุดหมายปลายทางของพวกเขา!” โม่ชองหลินสั่งผู้อาวุโสฉีด้วยน้ำเสียงที่เข้มงวด และยกเลิกการเชื่อมต่อ
พื้นที่สำหรับเคลื่อนย้ายมวลสารไม่สามารถวางไว้ที่ใดก็ได้ เนื่องจากอาจจะถูกใช้งานโดยนิกายอื่น หรือสายลับเพื่อแอบเข้าออกได้
จากการวิเคราะห์ของโม่ชองหลินมีสองที่ที่สามารถวางพื้นที่สำหรับเคลื่อนย้ายมวลสารได้อย่างปลอดภัย
ที่แรกคือสำนักงานใหญ่ของนิกายซึ่งมีผู้อาวุโสจำนวนมากมา และไปทุกวัน ผู้บุกรุกที่พยายามจะแอบเข้าไปจะต้องมีความประสงค์ที่จะตายอย่างแน่นอนหากพวกเขากล้าที่จะลอง
แต่อย่าลืมว่าผู้อาวุโสส่วนใหญ่ในนิกายปีศาจอสูรนั้นจริง ๆ แล้วอยู่เคียงข้างโม่ชองหลิน! พวกเขาค้นหาทุกซอกทุกมุมของสำนักงานใหญ่นิกายแล้ว และไม่พบเบาะแสเกี่ยวกับเรื่องนี้
ยิ่งไปกว่านั้น มีสายตาจำนวนมากที่จ้องมองที่สำนักงานใหญ่ของนิกาย และหากปรมาจารย์กำลังใช้ พื้นที่สำหรับเคลื่อนย้ายมวลสารและหายไปจากสำนักงานใหญ่ของนิกายอย่างกะทันหัน มันจะทำให้เกิดความสงสัยอย่างแน่นอน
เหลือเพียงที่ที่ 2 เท่านั้น…บ้านของเขาหลังนี้!
ในที่พักของปรมาจารย์สามารถใช้การฝึกฝนแบบปิดประตูเป็นข้ออ้างของพวกเขา และแม้ว่าพวกเขาจะใช้พื้นที่สำหรับเคลื่อนย้ายมวลสาร และหายไปสองสามเดือนก็ไม่มีใครรู้สึกแปลกเลย
โม่ชองหลินเยาะเย้ยอย่างเย็นชาหลังจากที่เขาตรวจสอบการวิเคราะห์ของเขาอีกครั้ง
‘มันคงน่าเบื่อมากถ้าทุกอย่างเป็นไปตามที่ฉันวางแผนไว้ ฉันตั้งตารอจริงๆ ว่าคราวนี้คุณจะเอาเซอร์ไพรส์อะไรมาให้ฉันบ้างหลานชายที่รัก!’
…..
…
.
หลังจากสิบห้าหรือยี่สิบนาทีของการต่อสู้ที่ดุเดือด เสี่ยวเฮยและกลุ่มของเขาก็สามารถไปถึงป้อมปราการแปลกตาภายในพื้นที่รกร้างของฟาร์มได้ ถึงแม้ว่าตอนนี้พวกเขาเหนื่อยมากแล้ว และร่างกายของพวกเขาก็ได้รับบาดเจ็บหลายประเภท
แต่เมื่อกลุ่มของเสี่ยวเฮย และกลุ่มของโม่ฉงหลิน เริ่มเข้าใกล้ป้อมปราการที่แปลกประหลาดในขณะที่ต่อสู้กันเองอย่างดุเดือด…
บู้มมมม~~!
แรงกดดันอันทรงพลังออกมาจากป้อมปราการแปลก ๆ ผลักพวกเขาทั้งหมดออกไป มันทำให้ผู้อาวุโสมากกว่าสองร้อยคนบินถอยหลังไปหลายเมตร และกระอักเลือดออกมาหลายคำ
“มนุษย์ทุกคน ออกไปจากที่นี่เถอะ! ที่นี่ไม่ใช่ที่สำหรับตัวตนที่ต่ำต้อยของคุณที่จะสามารถเข้ามาได้! จะออกไปตอนนี้ หรือจะตาย!”
