โม่ชองหลินยกใบมีดพระจันทร์เสี้ยวสีม่วงขึ้นสู่ท้องฟ้า และสายฟ้าสีม่วงหนาก็เริ่มจดจ่อที่ปลายใบมีด
โม่ชองหลินใช้กำลังทั้งหมดของเขาเพื่อดึงโซ่ที่มือขวาของเขา และร่างกายของเขาบินไปข้างหน้าไปยังที่ที่กิ้งก่าปีกตาแดงอยู่
เขาบิดร่างอ้วนของเขาไปกลางอากาศอย่างชำนาญ ในขณะที่หมุนดาบพระจันทร์เสี้ยวสีม่วงของเขา สายฟ้าสีม่วงบนอาวุธของเขาเข้มข้นขึ้นเรื่อย ๆ มันทำเสียงแตกอย่างน่ากลัว
พิโรธสายฟ้าสีม่วง!
โม่ชองหลินลงมาบนหลังของกิ้งก่าปีกตาแดง และเขาเหวี่ยงใบมีดพระจันทร์เสี้ยวสีม่วงไปทางเสี่ยวเฮย!
เสี่ยวเฮยจับดาบสีแดงเลือดของเขาอย่างใจเย็นด้วยมือทั้งสองข้างของเขา และวางไว้ข้างหน้าเขาเพื่อป้องกันการโจมตีของโม่ชองหลิน เขายังเปิดใช้งานหนึ่งในทักษะพิเศษของจิตวิญญาณการต่อสู้ของเขาก่อนที่การโจมตีของโม่ชองหลินจะโจมตีเขา!
กลืนเลือด!
บู้มมมม~~!!!
ดาบพระจันทร์เสี้ยวสีม่วงของโม่ชองหลินปะทะกับดาบสีแดงเลือดของเสี่ยวเฮย!
ฟ้าร้องสีม่วงอัดแน่นไปด้วยพลังทำลายล้างที่พุ่งเข้าหาเสี่ยวเฮย แต่มันกลืนกินอย่างรวดเร็วด้วยแสงสีแดงเข้มที่ปล่อยออกมาจากดาบสีแดงเลือดของเสี่ยวเฮย!
จิตวิญญาณการต่อสู้ขอเสี่ยวเฮยแข็งแกร่งกว่าและอันดับสูงกว่าของโม่ชองหลิน แต่น่าเสียดายที่การฝึกฝนของเสี่ยวเฮยนั้นต่ำกว่าโม่ชองหลินมาก
จุดสูงสุดของขั้นสร้างแกน กับจุดสุดยอดของขั้นก่อตั้งรากฐาน!
สามารถทำนายผลได้ง่ายๆ…
ภายใต้การโจมตีอย่างหนักของโม่ชองหลิน เสี่ยวเฮยกระแทกลงไปที่หลังของกิ้งก่ามีปีกตาแดงอย่างแรง และร่างกายของเขาก็เลื่อนถอยหลังไปไม่กี่เมตร
โม่ชองหลินไม่ได้ให้เวลาเสี่ยวเฮยหายใจ ในขณะที่เขาผลักใบมีดพระจันทร์เสี้ยวสีม่วงไปข้างหน้าเพื่อไล่ตามเสี่ยวเฮย
เสี่ยวเฮยหมุนร่างของเขาบนพื้น และเตะดาบพระจันทร์เสี้ยวสายฟ้าขึ้นไปข้างบน!
โม่ชองหลินเอามือขวาออกจากใบมีดพระจันทร์เสี้ยวสีม่วง และหันฝ่ามือขวาไปทางเสี่ยวเฮยที่ยังคงนอนอยู่บนหลังของกิ้งก่าปีกตาแดง
เสี่ยวเฮยรู้สึกว่าสถานการณ์ของเขาดูไม่ค่อยดีนัก ดังนั้นเขาจึงเตะหลังกิ้งก่าตาแดงอย่างรวดเร็ว และย้อนกลับตีลังกากลับหลัง!
คลื่นแยกสวรรค์ชั้นที่ 7!
บู้มมมมมมมม~~!!!
ร่างยักษ์ของกิ้งก่าปีกตาแดงตกลงมาอย่างกะทันหันราวกับถูกของหนักดึงลงมา
ด้วยการป้องกันที่หนาแน่นของกิ้งก่าปีกตาแดงมันเป็นไปไม่ได้ที่โม่ชองหลินจะทำอันตรายแก่มัน แม้ว่าเขาจะใช้คลื่นแยกสวรรค์ ชั้นที่ 7 ก็ตาม แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าการโจมตีหนักของเขาจะไม่ส่งผลต่อเส้นทางของมัน!
เหตุการณ์ที่พลิกผันอย่างกะทันหันนี้ทำให้เสี่ยวเฮยที่ไม่ได้เตรียมตัวกระเด็นออกจากหลังกิ้งก่าปีกตาแดง
เสี่ยวเฮยรีบหยิบดาบบินของเขาออกจากวงแหวนอวกาศของเขา เขาบิดร่างของเขากลางอากาศและลงสู่ดาบบินของเขาอย่างสง่างาม
ร่างกายที่หนักหน่วงของกิ้งก่าปีกตาแดงตกลงบนบางสิ่งบางอย่างท่ามกลางเมฆ!
“เปิดใช้งานเดี๋ยวนี้!” โม่ชองหลิน ตะโกนใส่ยันต์การสื่อสารของเขา
กิ้งก่าปีกตาแดง ‘?!’
เสี่ยวเฮย ‘?!’
ถังหลี่เสวี่ย ‘?!’
กิ้งก่าปีกตาแดงตกลงบนดาดฟ้าของเรือรบเหล็กของโม่ชองหลินที่ซ่อนตัวอยู่ท่ามกลางก้อนเมฆ!
~~!!!
กิ้งก่าปีกตาแดงตกใจมากเมื่อเห็นชุดเคลื่อนย้ายมวลสารขนาดใหญ่ส่องอยู่ใต้ฝ่าเท้าของมัน!
“คุณ…” ก่อนที่กิ้งก่าปีกตาแดงจะพูดจบ ร่างกายขนาดมหึมาของเขาก็หายไปในทันทีต่อหน้าต่อตาทุกคนราวกับภาพลวงตา
นี่คือ ‘แผน B’ ของ โม่ชองหลิน เพราะเขาและคนของเขาไม่สามารถเอาชนะกิ้งก่าปีกตาแดงได้ ดังนั้นพวกเขาจึงสามารถย้ายมันไปไกลจากที่นี่หลายสิบไมล์
โม่ชองหลินไม่จำเป็นต้องฆ่ากิ้งก่าปีกตาแดงอยู่ดี เขาเพียงต้องการฆ่าหลานของเขา เสี่ยวเฮยเพื่อที่เขาจะได้สวมมงกุฎเป็นผู้อาวุโสคนใหม่!
‘นี่มันเกิดบ้าอะไรขึ้นเนี่ย? มันหายไปอย่างนั้นเหรอ!’ ถังลี่เสวี่ยมองดู และเบิกตากว้างด้วยความไม่เชื่อ
เมื่อเสี่ยวเฮยและโม่ชองหลิน อยู่ในการต่อสู้ที่ดุเดือด เสี่ยวเฮยได้ปกป้องร่างกายเล็กๆ ของถังลี่เสวี่ยเป็นอย่างดี ดังนั้นเธอจึงไม่ได้รับความเสียหายใดๆ
ผู้อาวุโสหลายคนบินออกจากเรือรบเหล็กของโม่ชองหลิน และเริ่มล้อมเสี่ยวเฮย
อันที่จริงเสี่ยวเฮยไม่ได้วิ่ง เขาเพียงลอยอยู่บนดาบบินของเขาอย่างเงียบๆ เขารู้อยู่แล้วว่าเขาไม่สามารถหนีได้อีกต่อไป เนื่องจากเรือรบเหล็กของโม่ชองหลิน นั้นเร็วกว่าความเร็วของดาบบินของเขามาก
เมื่อผู้อาวุโสหลายคนยกอาวุธขึ้นเพื่อโจมตีเสี่ยวเฮย โม่ชองหลินยกมือขึ้นเพื่อส่งสัญญาณให้หยุด
“ฉัน โม่ชองหลิน ผู้อาวุโสคนใหม่ของ นิกายปีศาจอสูรท้าทายผู้อาวุโสคนแก่ของนิกายปีศาจอสูรในชีวิตหรือความตาย!” โม่ชองหลินยกใบมีดพระจันทร์เสี้ยวสีม่วงและชี้ไปที่เสี่ยวเฮย
การต่อสู้ครั้งนี้ถือเป็นเกียรติครั้งสุดท้ายที่โม่ชองหลิน สามารถมอบให้กับเสี่ยวเฮยในฐานะผู้อาวุโสของนิกายเดียวกัน
โม่ชองหลินสามารถจับเสี่ยวเฮยได้ในขณะนี้ และค่อยๆทรมานเขาจนตาย แต่โม่ชองหลินไม่ได้ทำแบบนั้น
นี่เป็นความเคารพครั้งสุดท้ายที่โม่ชองหลินมอบให้กับเสี่ยวเฮยในฐานะญาติของเขา
แม้ว่าจุดสูงสุดของขั้นสร้างแกนจะค่อนข้างไร้ยางอายที่จะท้าทายจุดสูงสุดของขั้นก่อตั้งรากฐาน ในชีวิตหรือความตาย แต่อย่างน้อยมันก็ยังคงเป็นการต่อสู้แบบตัวต่อตัว
เสี่ยวเฮยรู้ด้วยว่าเขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากยอมรับการต่อสู้เพื่อชีวิตหรือความตาย ดังนั้นเขาจึงค่อย ๆ ยกดาบสีแดงเลือดของเขาขึ้น และชี้ไปที่โม่ชองหลิน
“เสี่ยวไป๋… อยู่ต่อไป! ลืมเรื่องการแก้แค้น… ใช้ชีวิตอย่างเต็มที่เหมือนเมื่อก่อน!” เสี่ยวเฮยกระซิบเบา ๆ ในขณะที่สอดมือขวาเข้าไปในเสื้อผ้าของเขา คว้าถังลี่เสวี่ยแล้วโยนเธอลง
‘เสี่ยว เฮย! คุณเป็นอะไร…’ ก่อนที่ ถังลี่เสวี่ยจะคิดเสร็จ เธอเห็นภาพเงาที่กล้าหาญของเสี่ยวเฮยค่อยๆ ห่างออกไปเรื่อยๆ จากสายตาของเธอ ในขณะที่ร่างเล็กๆ ขนยาวของเธอล้มลง
โม่ชองหลินคอยจับตาดูเสี่ยวเฮยเสมอเพื่อที่เขาจะได้เห็นว่าเสี่ยวเฮยโยนจิ้งจอกเงินสีขาวตัวเล็ก ๆ ออกไป ในขณะที่พุ่งเข้าหาเขาอย่างดุเดือดเพื่อป้องกันไม่ให้เขาเคลื่อนไหว!
โมชองหลิน ‘?!’
‘เสี่ยวเฮยเหวี่ยงดาบสีแดงเลือดของเขาในขณะที่เปิดใช้งานทักษะพิเศษอีกอย่างคือเลือดที่ปกคลุม!
ทักษะนี้เป็นทักษะเฉพาะประเภทป้องกันดอกบัวเก้ากลีบโลหิตของเสี่ยวเฮย แต่เขาใช้มันเพื่อหยุดการเคลื่อนไหวของโม่ชองหลินในตอนนี้
แต่โม่ชองหลินจะถูกยับยั้งได้อย่างง่ายดายแบบนั้นได้อย่างไร!
ฟันดาบสายฟ้าสีม่วง!
‘ผ้าคลุมโลหิตของเสี่ยวเฮยแตกง่ายราวกับเศษแก้วที่เปราะบางภายใต้การเฉือนสายฟ้าสีม่วงของโม่ชองหลิน และมันยังคงมุ่งหน้าไปยังไหล่ของเสี่ยวเฮย
เสี่ยวเฮยยกดาบสีแดงเลือดของเขาขึ้นเพื่อปกป้องการฟันของโม่ชองหลิน ในขณะที่ใช้ฝ่ามือขวาของเขาเพื่อโจมตีตันเถียนของโม่ชองหลิน!
คลื่นแยกสวรรค์ชั้นที่ 4!
โชคไม่ดีที่โม่ชองหลินเร็วกว่าเสี่ยวเฮย ดังนั้นก่อนที่ทักษะศิลปะการต่อสู้ของเสี่ยวเฮยจะโจมตีโม่ชองหลิน เขาได้เตะท้องของเสี่ยวเฮยอย่างรวดเร็วทำให้เขาบินถอยหลังเหมือนกระสุน
เสี่ยวเฮยสามารถทรงตัวได้หลังจากห่างไปไม่กี่เมตร ในขณะที่กระอักเลือดออกมาหลายคำ
“ไปกันเถอะ งูหลามสายฟ้าเขาคู่! ฆ่าจิ้งจอกน้อยตัวนั้นแทนฉัน!” โม่ชองหลินขว้างดาบพระจันทร์เสี้ยวสายฟ้าสีม่วงลงเพื่อไล่ตามถังลี่เสวี่ย
“เสี่ยวไป๋!” เสี่ยวเฮยตะโกนอย่างกังวลและบินลงไปด้วย เขาพยายามที่จะหยุดจิตวิญญาณการต่อสู้ของโม่ชองหลิน
อย่างไรก็ตามโม่ชองหลินจะไม่ยอมให้เสี่ยวเฮยทำตามที่เขาพอใจอย่างแน่นอน! โม่ชองหลินกระโดดไปข้างหน้าหาเสี่ยวเฮยอย่างรวดเร็วราวกับสายฟ้า เขายกฝ่ามือขึ้นเล็งไปที่แผ่นหลังที่ไม่มีที่พึ่งของเสี่ยว เฮย
คลื่นแยกสวรรค์ชั้นที่ 7!
เสี่ยวเฮยไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากบิดตัว และยกดาบสีแดงเลือดของเขาขึ้นเพื่อป้องกันการโจมตีของลุงของเขา!
ป๊างงงงงง~~!!!
คลื่นแยกสวรรค์ของโม่ชองหลินไม่เพียงทำลายการป้องกันของเสี่ยวเฮยเท่านั้น แต่พลังการเจาะของมันยังบดขยี้กระดูกของเสี่ยวเฮยที่หน้าอกของเขา และโจมตีอวัยวะภายในของเขา
เสี่ยวเฮยพ่นเลือดจากปากของเขาออกมาหลายครั้ง แต่คราวนี้เขาเล็งไปที่ใบหน้าของโม่ชองหลิน อย่างชาญฉลาด
เสี่ยวเฮยรีบหันกลับไปไล่ตามถังลี่เสวี่ยแต่น่าเสียดายที่มันสายเกินไปแล้ว
‘ไอ้บ้า! ไอ้อ้วนนั่น! กำลังฆ่าฉันอีกแล้ว?! เขาต้องการที่จะฆ่าฉันเป็นครั้งที่สอง!’
ถังลี่เสวี่ยเปิดใช้งาน [ร่างกายสีทอง] ของเธออย่างรวดเร็ว เนื่องจากงูหลามสายฟ้าเขาคู่ของโม่ชองหลินเป็นองค์ประกอบสายฟ้า ดังนั้นเธอจึงไม่สามารถหลบเลี่ยงการโจมตีของมันโดยใช้ [ร่างเทพ]!
อย่างไรก็ตามการฝึกฝนและระดับของถังลี่เสวี่ยในปัจจุบันยังต่ำเกินไปเมื่อเทียบกับโม่ชองหลินและจิตวิญญาณการต่อสู้ของเขา เขี้ยวอันแหลมคมของงูหลามสายฟ้าเขาคู่ของเขาแทงทะลุร่างเล็ก ๆ ที่มีขนปุกปุยของมันได้อย่างง่ายดาย มันฉีดพลังทำลายล้างของสายฟ้าและทอดร่างของเธอจากภายในสู่ภายนอก!
หนึ่งใน [ตุ๊กตาทดแทน] ภายในคลังระบบของถังลี่เสวี่ยระเบิดเมื่อร่างของเธอกลายเป็นขี้เถ้า
“เสี่ยวไป๋!!!” เสี่ยวเฮยตะโกน ขณะที่น้ำตาไหลออกมาจากดวงตาของเขา
งูหลามสายฟ้าเขาคู่บินกลับไปที่มือของโม่ชองหลิน หลังจากทำงานเสร็จและหันกลับเป็นใบมีดพระจันทร์เสี้ยวสีม่วง
“โม่…ชอง…หลิน…!!!” เสี่ยวเฮยตะโกน เขาขบเขี้ยวเคี้ยวฟันขณะที่ความโกรธและความเกลียดชังที่รุนแรงเข้ามาแทนที่ความเศร้าของเขา
“ถ้าวันนี้ฉันต้องตาย ฉันก็จะพาแกไปกับฉันให้ได้! ดอกบัวเลือดเก้ากลีบ เลือด… บ้าระห่ำ…!!!” เสี่ยวเฮยยกดาบสีแดงเลือดขึ้นเหนือหัวของเขา
ดาบสีแดงเลือดของเสี่ยวเฮยเริ่มเปล่งแสงสีแดงเข้มออกมาอีกครั้ง และเริ่มดื่มเลือดของเสี่ยวเฮยอย่างบ้าคลั่ง!
พลังของเสี่ยวเฮยเริ่มทะยานขึ้นอย่างรวดเร็ว!!!
หนึ่งเท่า…
สองเท่า…
สามเท่า…
สี่เท่า…
ห้าเท่า!!!
ดวงตาของเสี่ยวเฮยเปลี่ยนเป็นสีแดงสนิท เมื่อเส้นเลือดแดงที่แปลกประหลาดเริ่มปรากฏบนผิวเรียบของเขา!
แม้แต่การแสดงออกของโม่ชองหลินก็เคร่งขรึมขึ้นทันที่ เมื่อเขาเห็นการเปลี่ยนแปลงของเสี่ยวเฮย และความกดดันที่ปล่อยออกมาจากร่างกายปัจจุบันของเขาสามารถคุกคามโม่ชองหลินได้!
