“โอ้? ฉันคิดว่ามันยังเร็วเกินไปสําหรับเธอนะที่จะไปที่นั่น เธอยังคงเป็นแค่สัตว์ป่าดุร้าย ฉันสงสัยว่า สถานที่” นั้น จะปล่อยให้เธออยู่ในแบบนั้นงั้นหรอ อย่างน้อยเธอต้องผ่านการทดลองที่โหดร้ายทั้งหมดก่อน แต่มันอันตรายเกินไปสําหรับระดับปัจจุบันของเธอ หืม … “ ปี้ฟางจ้องไปที่ถังลี่เสวี่ยอย่างสงสัยและครุ่นคิดบางอย่างอยู่ครู่หนึ่ง
ถังลี่เสวี่ยขมวดคิ้วเมื่อได้ยินคําว่า ‘ การทดลองที่โหดร้าย” จากปี้ฟาง
“อะไรกันเนี่ย! ฉันต้องผ่านการทดลองบางอย่างก่อนจึงจะเข้าสู่สิ่งที่เป็น บ้าน” ได้!”
กิ้งก่าปีกตาแดงหัวเราะเมื่อได้ยินคําพูดของฟาง และตอบกลับด้วยความมั่นใจเต็มเปี่ยมว่า
“ฉันมีเหตุผลของตัวเอง ฉันแน่ใจจริงๆ ว่าเธอสามารถผ่านการทดสอบทั้งหมดด้วยทักษะของเธอ อย่าดูถูกเธอเพราะว่าเธอยังเป็นสัตว์ปาดุร้าย สาวน้อยคนนี้ฉลาดกว่าสัตว์อสูรส่วนใหญ่ และเธอก็มีความสามารถขั้นเทพของเธออยู่แล้ว!”
“เธอมีความสามารถขั้นเทพอยู่แล้ว แม้ว่าเธอจะยังอยู่ในระดับสัตว์อสูรเนี่ยนะ! เธอมีศักยภาพมหาศาลจริงๆ! ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าทําไมคุณถึงให้ความสนใจเธอมากขนาดนี้” ปี้ฟางพยักหน้า ในขณะที่ตรวจสอบถังลี่เสวี่ยด้วยดวงตาสีทองของมัน
ถังลี่เสวี่ยรู้สึกอึดอัดเล็กน้อยภายใต้การพิจารณาของปี้ฟาง โชคดีที่มันใช้เวลาเพียงไม่กี่นาที จากนั้นปี้ฟางก็หยุดสังเกตถึงลี่เสวี่ย และเอาบางอย่างมาไว้ใต้ปีกสีแดงเข้มพร้อมกับจะงอยปากของมัน
ถังลี่เสวี่ยเข้าใจเจตนาของฟาง หลังจากที่ก้มศีรษะเหมือนนกกระเรียนสีแดงเข้มเข้ามาใกล้เธอ
ดูเหมือนว่า ปี้ฟางคนนี้ต้องการที่จะให้บางอย่างกับฉัน? อาหารหรอ? ก็ ฉันไม่เป็นไร ขอแค่มีของอร่อยก็พอ! มันจะสมบูรณ์แบบถ้ามันให้ผลไม้ในตํานานที่สามารถมอบความสามารถขั้นเทพให้ฉันได้อีก! ผลไม้บางอย่างเช่น ผลโพธิทองในสวนสมุนไพรผู้อาวุโส.. เหอเหอเหอ…”
ถังลี่เสวี่ยกางอุ้งเท้าออกอย่างรวดเร็วเพื่อจับของขวัญที่ฟางมอบให้เธอ แต่สีหน้าของเธอกลับมืดมนเมื่อเห็นสิ่งที่ปี้ฟางมอบให้เธอ จริงๆ แล้วมันไม่ใช่อาหารแต่เป็นเศษซากสีแดงเข้ม
ชิ้นส่วนสีแดงเข้มดูสวยงามราวกับอัญมณีทับทิมจริงๆ และราคาของมันน่าจะแพงมาก แต่สิ่งที่ไม่สามารถรับประทานได้ในความคิดของถังลี่เสวี่ยนั้นมันค่อนข้างจะไร้ประโยชน์
อย่างไรก็ตามช่วงเวลาที่ถังลี่เสวี่ยสัมผัสเศษสีแดงเข้ม ฟินิกซ์สีน้ำเงินภายในตันเถียนของเธอก็เปิดตาสีแดงเข้มขึ้นทันที
ถังลี่เสวี่ยรู้สึกได้ว่าฟินิกซ์สีน้ำเงินแห่งความภูมิใจของเธอต้องการกินเศษสีแดงเข้มนี้ มันยังต้องการบินออกจากตันเถียนของถังลี่เสวี่ยทันที และคว้าเศษสีแดงเข้มนี้จากอุ้งเท้าของถังลี่เสวี่ย
โชคดีที่ถังลี่เสวี่ยสามารถปราบปรามฟินิกซ์สีน้ำเงินได้อย่างรวดเร็ว และมันก็สงบลงตามเวลาเพื่อไม่ให้บินออกจากตันเถียนของเธอ
ปี้ฟางมองเห็นแววของความผิดหวังจากดวงตาของถังลี่เสวี่ย แม้จะเป็นเพียงชั่วครู่ มันหัวเราะคิกคักกับปฏิกิริยาไร้เดียงสาของถังลี่เสวี่ยและอธิบายอย่างใจเย็น
“เศษชิ้นส่วนนี้อาจดูไร้ประโยชน์เหมือนอัญมณีราคาแพงที่ขายที่เมืองของมนุษย์ แต่จริงๆ แล้วมันมีค่ามากกว่านั้นมาก เหตุผลที่ฉันสามารถพัฒนาเป็นขี้ฟางอย่างทุกวันนี้ได้ ก็ต้องของคุณเศษสีแดงเข้มอันนี้แหละ”
“!?”
แม้แต่กิ้งก่าปีกตาแดงก็ไม่เห็นค่าอะไรจากเศษสีแดงเข้ม ดังนั้นมันจึงเริ่มฟังคําอธิบายของปี้ฟางอย่างตั้งใจ
“ชิ้นส่วนสีแดงเข้มนี้เป็นความบังเอิญที่ฉันได้มาจากซากปรักหักพังโบราณภายในภูเขาไฟเมื่อนานมาแล้ว ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าชิ้นส่วนสีแดงนี้มาจากไหน แต่มันสามารถช่วยปรับแต่งเปลวเพลิงได้ ทําให้มันค่อยๆ บริสุทธิ์และแข็งแกร่งขึ้น” ปี้ฟางอธิบาย ในขณะที่จ้องมองที่ถังลี่เสวี่ยอย่างอ่อนโยน
“ฉันรู้สึกได้ถึงเปลวไฟอันทรงพลังที่อยู่ภายในตัวคุณ และมันก็ยังคงอยู่ในร่างของตัวอ่อนขั้นต้นเท่านั้น ดังนั้นชิ้นส่วนสีแดงเข้มนี้น่าจะสามารถทําให้เปลวไฟของคุณแข็งแกร่งขึ้นได้ ฉันหวังว่ามันจะช่วยให้คุณผ่านการทดสอบทั้งหมดได้ในภายหลัง” ปี้ฟางเคาะหัวที่มีขนยาวของถังลี่เสวี่ยด้วยจงอยปากด้วยความรัก
ถังลี่เสวี่ยรู้สึกประทับใจมากหลังจากที่เธอรู้ว่าเศษสีแดงเข้มนี้มีค่ามาก จากคําอธิบายของปี้ฟาง
“อะ…พี่สาวใจดีอะไรอย่างนี้! พี่ปี้ฟาง ฉัน ฉันรับของขวัญนี้ไม่ได้! มันมีค่าเกินไป! เจ้าควรใช้มันเพื่อตัวเองเพื่อจะได้พัฒนาเป็นสัตว์ร้ายระดับสูงโดยใช้ชิ้นส่วนนี้!”
แน่นอนว่าถังลี่เสวี่ยยังคงเป็นถังลี่เสวี่ย แม้ว่าเธอจะพูดอย่างนั้นในใจ แต่เธอก็เก็บเศษสีแดงเข้มอันล้ำค่าไว้ในกระเป๋าอวกาศอย่างระมัดระวัง
“การมอบของล้ำค่าให้กับสาวน้อยนั้นเป็นเรื่องที่ดีจริง ๆ หรอ ฉันคิดว่ามันเป็นการเสียเปล่าที่จะมอบให้คนที่อ่อนแออย่างเธอ คุณควรจะใช้มันเองเพื่อที่คุณจะได้พัฒนาเป็นสัตว์วิญญาณได้เร็วยิ่งขึ้น” กิ้งก่าปีกตาแดงพูดกับฟางขณะที่จ้องมองไปที่มัน
กิ้งก่าปีกตาแดงกําลังพยายามตัดสินว่าปี้ฟางทําเพื่อแรงจูงใจที่ซ่อนเร้น หรือเพียงแค่ความเมตตาอย่างบริสุทธิ์ใจ
กิ้งก่าปีกตาแดงไม่เชื่อว่าปี้ฟางจะใจกว้างขนาดนั้น ไม่ว่ ฟางนี้จะใจดีแค่ไหน มันก็จะไม่มอบสมบัติล้ำค่าให้กับถังลี่เสวี่ยอย่างแน่นอนหากไม่มีเงื่อนไขอะไร
“แน่นอน ฉันคงจะไม่ให้มันไปหรอก ถ้ามันจะยังทําให้ฉันสามารถแข็งแกร่งขึ้นได้อีก แต่โชคไม่ดีเลย ที่ชิ้นส่วนนั้นสามารถช่วยฉันได้เพียงเท่านี้ ฉันไม่สามารถใช้มันเพื่อปรับแต่งเปลวไฟ และทําให้ฉันแข็งแกร่งขึ้นอีกได้แล้ว! เห้อ…มันช่างน่าเสียดายจริงๆ” ฟางส่ายหัวด้วยความหงุดหงิดและเสียใจ
“ถ้าฉันมีเศษชิ้นส่วนอื่นๆด้วย ไม่สิ มันก็ยังคงไร้ประโยชน์อยู่ดี แม้ว่าฉันจะมีเศษชิ้นส่วนทั้งหมด แต่ยังไงฉันไม่สามารถซ่อมมันได้อยู่แล้ว ถ้าหากฉันพบสมบัติศักดิ์สิทธิ์นี้ก่อนที่มันจะแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยเช่นนี้ ก็น่าจะช่วยฉันไปถึงระดับสัตว์วิญญาณหรือสูงกว่านั้นได้อยู่แหละ…” ปี้ฟางยังคงพึมพําอย่างไม่ใส่ใจ
กิ้งก่าปีกตาแดงผงกศีรษะที่มีเกล็ดของมันหลังจากได้ยินคําอธิบายของปี้ฟาง ดังนั้นเศษสีแดงเข้มนั้นจึงทําได้เพียงช่วยให้สัตว์อสูรประเภทเปลวไฟไปถึงระดับสูงสุดของสัตว์อสูร นั่นคือเหตุผลที่ปี้ฟางมอบของขวัญให้ถังลี่เสวี่ยอย่างไม่เห็นแก่ตัว
เนื่องจากในมือของปี้ฟางเศษสีแดงเข้มนั้นไม่มีอะไรมากไปกว่าของที่ระลึกที่ช่วยให้มันไปถึงระดับปัจจุบัน ไม่มีอะไรมากไปกว่านี้อีกแล้ว
ปี้ฟางและกิ้งก่าปีกตาแดงสังเกตเห็นความตื่นเต้นที่ส่องออกมาจากดวงตาของถังลี่เสวี่ย หลังจากที่เธอได้ยินคําพูดทั้งหมดของปี้ฟาง แต่พวกเขาคิดเพียงว่าถังลี่เสวี่ยรู้สึกตื่นเต้นเพราะเธอได้รับสิ่งของที่สามารถช่วยทําให้เปลวไฟของเธอให้บริสุทธิ์ และแข็งแกร่งยิ่งขึ้น
ไม่มีใครรู้ว่าถังลี่เสวี่ยตื่นเต้นด้วยเหตุผลอื่น
ซ่อมงั้นหรอ?! สมบัติศักดิ์สิทธิ์?เชิ้นส่วนสีแดงเข้มนี้เป็นเพียงเศษเสี้ยวของสมบัติศักดิ์สิทธิ์?! จะเป็นอย่างไรหาก… หากฉันใช้ [ยาน้ำฟื้นฟู] ที่สามารถกู้คืนไอเทมที่เสียหายของชิ้นส่วนสีแดงเข้มนี้ได้ ว้าว! ฉัน ฉันรอไม่ไหวแล้ว!”
ถังลี่เสวี่ยตื่นเต้นอย่างมาก แต่เธอระงับความอยากที่จะใช้ [ยาน้ำฟื้นฟู] กับชิ้นส่วนสีแดงเข้มนี้เอาไว้ด้วยความลําบากอย่างมาก
“ฟู่ววว…ฟู่ววว… ใจเย็น ๆ ถังลี่เสวี่ย… ถ้าฉันทํามันต่อหน้าฟาง และกิ้งก่าปีกตาแดงล่ะก็ แล้วถ้ามันประสบความสําเร็จ มันกระตุ้นธรรมชาติที่โลภของพวกมัน พวกเขาก็เอามันไปจากฉันในที่สุด ฉันคงไม่มีเรี่ยวแรงจะสู้กับพวกมันได้เลย
ผู้บริสุทธิ์จะกลายเป็นคนบาปที่ยิ่งใหญ่ ถ้าเขามีหยกล้ำค่า และจะถูกล่าเหมือนอาชญากร
หากคุณมีสมบัติล้ำค่า คุณก็ต้องมีพลังมหาศาลในการปกป้องมันเช่นกัน หากคุณไม่มีกําลังเพียงพอ ก็ไม่มีใครรู้ว่าคุณมีสมบัติล้ำค่า!
กิ้งก่าปีกตาแดงถูกขังอยู่ภายในนิกายปีศาจอสูรนานเกินไป ดังนั้นมันจึงต้องการทราบข่าวเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นภายนอกจากปี้ฟาง นั่นคือเหตุผลที่กิ้งก่าบิกตาแดงยังคงสนทนากับปี้ฟางหลังจากที่ปี้ฟางมอบชิ้นส่วนสีแดงเข้มให้ถังลี่เสวี่ย
ในขณะที่ถังลี่เสวี่ยอดทนรอกิ้งก่าปีกตาแดงจนกว่าธุระทั้งหมดกับฟางจะเสร็จสิ้น เธอไม่มีอารมณ์แม้แต่จะได้ยินสิ่งที่พวกเขากําลังพูดถึง
หลังจากพูดคุยกันสองสามชั่วโมง ในที่สุดฟางก็กล่าวคําอําลากับกิ้งก่าปิกตาแดง และถังลี่เสวี่ยเนื่องจากมีงานด่วนที่ต้องดูแล
ต่างจากกิ้งก่ามีปีกตาแดงผู้เกียจคร้านที่ไม่มีอะไรทํา จริง ๆ แล้ว ปี้ฟางมีตําแหน่งสําคัญในกลุ่มนกไฟ และเขาก็ทําเรื่องสําคัญบางอย่างในตอนนี้ แต่เขาถูกเพื่อนสัตว์อสูรซุ่มโจมตีและจบลงที่ต่อสู้กับกองทัพของมนุษย์ก่อนหน้านี้
“สาวน้อย มันยากจริงๆ ที่เธอจะเป็นแบบนี้ ทําตัวเป็นสุนัขจิ้งจอกที่เงียบสงบ และเชื่อฟังอย่างดี ขณะที่รอฉันคุยกับปี้ฟาง เธอก็ไม่บ่นเลย” กิ้งก่าปีกตาแดงเหล่ตาสีแดงและจ้องไปที่ถังลี่เสวี่ยอย่างสงสัย
ร่างเล็กขนยาวของถังลี่เสวี่ยสั่นเล็กน้อยเมื่อได้ยินคําพูดของกิ้งก่าปีกตาแดง และภายใต้การจ้องมองที่รุนแรง เธอก็แสดงสีหน้าไร้เดียงสาที่สุดทันที และจ้องมองกลับไปที่กิ้งก่าปีกตาแดงด้วยดวงตาสีฟ้าบุษราคัมที่ชัดเจน
“คุณกําลังพูดเรื่องอะไร? ฉันไม่เข้าใจเลย! อันที่จริงฉันไม่ได้ยินเลยด้วยซ้ำ!?
กิ้งก่าปีกตาแดงคว้ากระเป๋าอวกาศของถังลี่เสวี่ยที่คอของเธอทันทีด้วยกรงเล็บยักษ์ ความเร็วของมันเร็วมากจนถึงลี่เสวี่ยไม่มีเวลายื้อเลย
“คุณทําตัวแปลกมากหลังจากได้ชิ้นส่วนสีแดงเลือดนั้นมา… ฉันไม่ชอบเลยจริงๆ ที่คุณเริ่มทําตัวลับๆ ล่อๆ แบบนี้ ฉันจะริบกระเป๋าอวกาศของคุณไปสักสองสามวันดีไหม เดี๋ยวก่อน นี่คือกระเป๋าอวกาศของฉันใช่ไหม ฉันมีสิทธิ์เต็มที่ที่จะริบมัน” กิ้งก่าปีกตาแดงยิ้มอย่างซุกซน เมื่อเห็นปฏิกิริยาของถังลี่เสวี่ยที่กําลังตื่นตระหนก
“ไอ้บ้า! ไอ้บ้ามังกรปลอม! ปกติจะขี้งก งี่เง่า ขี้งอล และขี้เกียจ! ทําไมวันนี้ถึงได้เฉียบขาดขนาดนี้? เฮ้อ… ฉันควรจะพูดความจริงดีหรือไม่? แต่มังกรปลอมตัวนี้ก็มีเปลวไฟสีทองของตัวเองเช่นกัน จะเกิดอะไรขึ้นถ้ามันพยายามที่จะยึดสมบัติศักดิ์สิทธิ์จากฉันในภายหลังขึ้นมา?
