เกิดใหม่เป็นสุนัขจิ้งจอก

ตอนที่ 150 เปิดประมูลยันต์!
ถังลี่เสวี่ยไม่รู้ว่าตอนนี้ข้างนอกนั้นเกือบจะมืดแล้ว เธอมัวแต่จดจ่อกับการจารึกอักษรรูนลงบนกระดาษยันต์อยู่ภายในห้อง
ถังลี่เสี่ยพาญาญ่าไปกับเธอ และทั้งคู่ก็ออกจากอาคารที่พักของเธออย่างเร่งรีบ
อันที่จริงถังลี่เสวี่ยสามารถขาย [ยันต์แห่งการพุ่ง +1] ของเธอได้ที่ร้านจารึกข้างถนน แต่เธอก็ยังไม่รู้ว่าเครื่องรางของเธอมีค่าแค่ไหนในตอนนี้
เธอกลัวว่าจะถูกหลอกโดยเจ้าของร้าน ดังนั้นเธอจึงตัดสินใจไปที่โรงประมูลในเขตการค้าโดยตรง
แม้ว่าโรงประมูลจะเก็บ 20% ของราคาขายทั้งหมด หลังจากขายได้สำเร็จ แต่อย่างน้อยเธอก็จะไม่ถูกหลอก เพราะยันต์ของเธอจะถูกประมูลโดยผู้ซื้อที่เธอสามารถมองเห็นได้
ถังลี่เสวี่ยเข้าไปในบ้านประมูลขนาดมหึมา และพบว่ามีจิ้งจอกอื่นๆ มากมาย ไม่ว่าจะอยู่ในร่างจริงหรือร่างมนุษย์
พวกเขากำลังขายสินค้าหลายประเภทที่นี่ เช่น ยันต์, ชุดเกราะ, อาวุธ, ยาเม็ด, แกนอสูรฯลฯ
ฉากนี้ทำให้เธอนึกถึงห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่ในชีวิตก่อนของเธอ
“มาดูนี่เถอะ ได้โปรด! ชุดเกราะเกล็ดจระเข้นี้สามารถต้านทานการโจมตีจากมนุษย์ที่อยู่ในระดับขั้นก่อตั้งรากฐานได้! เพียง 20,000 เครดิตเท่านั้น!
” แกนจ้าวอสูรของ [ฉลามเสือโคร่งแฝด] 59,000 เครดิต! ราคายังคงต่อรองได้เ”
” ขาย [เครื่องรางของขลังป้องกัน] หลายชนิด! รับประกันราคาถูก!”
ถังลี่เสวี่ยไม่เคยเข้าไปในห้างสรรพสินค้ามาก่อนในชีวิตก่อนหน้านี้ แต่เธอได้ดูจากทีวีบ่อยๆ ดังนั้นเธอจึงรู้สึกว่ามันปกติ แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ญาญ่าได้ดูมาในที่แบบนี้ ดวงตาสีเขียวมรกตของเธอจึงส่องประกายเต็มไปด้วยความอยากรู้ และเธอก็มองไปรอบ ๆ จากด้านบนของหัวของถังลี่เสวี่ย
ถังลี่เสวี่ยพยายามถามพนักงานต้อนรับเกี่ยวกับจำนวนเครดิตที่เธอจะต้องจ่ายในการเช่าพื้นที่ว่างในห้างสรรพสินค้าแห่งนี้ เอ่อ… ฉันหมายถึงโรงประมูลนี้
พนักงานแผนกต้อนรับตอบคำถามของถังลี่เสวี่ยอย่างสุภาพว่าเธอต้องจ่ายเครดิตหลายพันกวัน และราคาอาจสูงหรือต่ำตามจุดที่เธอต้องการเช่า
ถ้าที่ที่เธอต้องการเช่าอยู่บริเวณพื้นที่ห่างไกลตรงหัวมุมของโรงประมูลราคาก็จะถูกลง แต่ถ้าเธอต้องการเช่าที่บริเวณแกนกลางของโรงประมูลที่มีผู้คนพลุกพล่านก็ราคานั้นจะมีราคาแพงกว่า
ริมฝีปากสีชมพูของถังลี่เสวี่ยกระตุกเล็กน้อยเมื่อเธอได้ยิน “เครดิตหลายพัน” เธอไม่ได้มีเครดิตหลายสิบเครดิตในบัตรทองแดงของเธอในตอนนี้
ถังลี่เสวี่ยน [ยันต์แห่งการพุ่ง +1] ออกจากกระเป๋าอวกาศของเธอ และมอบให้กับเจ้าหน้าที่ประมูลเพื่อให้พวกเขาสามารถประมูลได้
เจ้าหน้าที่ประมูลยังได้บันทึกผลของ [ยันต์แห่งการพุ่ง +1] จากถังลี่เสวี่ย และเธอต้องเพิ่มลายนิ้วมือของเธอ… หรือรอยอุ้งเท้าของเธอตรงท้ายคำชี้แจงเพื่อเป็นการรับประกัน
เจ้าหน้าที่ประมูลยังถามถึงลี่เสวี่ยว่ายันต์ของเธอมีราคาเริ่มต้นเท่าไร และจะประมูลสินค้าของเธอนานแค่ไหน ถังเสวี่ยถามเจ้าหน้าที่ประมูลเกี่ยวกับราคาเบื้องต้นของยันต์ในตลาด
ถังลี่เสวี่ยรู้จากเจ้าหน้าที่ประมูลว่าราคาเครื่องรางของขลังพื้นฐานอยู่ระหว่าง 50 ถึง 200 เครดิตแต่ราคาของยันต์ทักษะพื้นฐานนั้นสูงกว่านั้นเล็กน้อย ซึ่งอยู่ในช่วง 100 ถึง 300 เครดิต
ในท้ายที่สุด เธอตัดสินใจที่จะใช้ช่วงราคานั้น และตั้งราคาเริ่มต้นเป็น 200 เครดิตสำหรับยันต์ของเธอ เธอประมูลมันตั้งแต่ตอนนี้เป็นต้นไป เป็นเวลาสามชั่วโมง
ครูต่อมา เจ้าหน้าที่ประมูลได้โพสต์ยันต์ของถังลี่เสวี่ยในรายการประมูล
ใครๆ ก็ซื้อยันต์สื่อสารจากเจ้าหน้าที่ประมูลได้ และพวกเขาก็สามารถเห็นรายการประมูลจากยันต์สื่อสารนั้นได้ทุกที่ ตราบใดที่พวกเขายังอยู่ในพื้นที่ของสถาบันจิ้งจอกมากมาย
พวกเขาสามารถประมูลสินค้าได้โดยการใช้ยันต์สื่อสารนั้น และไม่จำเป็นต้องมาที่โรงประมูล
หลังจากที่ประมูลสินค้าเรียบร้อยแล้ว ก็ยังสามารถให้พนักงานประมูลนำสินค้าไปส่งถึงที่ที่อยู่ได้เลย แต่แน่นอนว่าจะต้องทำการจ่ายค่าบริการจัดส่งด้วย
ราคาของยันต์การสื่อสารจากบ้านประมูลนั้นไม่แพงเลย เพียง 500 เครดิต แต่น่าเสียดายที่ราคานั้นแพงมากสำหรับถังลี่เสวี่ยในตอนนี้
ถังลี่เสวี่ยและญาญ่าจ้องมองที่หน้าจอขนาดใหญ่เหนือแผนกต้อนรับ มีรายการหลายร้อยรายการในนั้น และราคาของสินค้าบางรายการก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
ยันต์แห่งการพุ่ง +1] ของถังลี่เสวี่ยก็มีอยู่ในนั้นเหมือนกัน และราคาเพิ่มขึ้นเป็น 280 เครดิตในไม่กี่วินาที
ถังลี่เสวี่ยรู้สึกตื่นเต้นมากขึ้นเมื่อเธอเห็นราคาของยันต์เพิ่มสูงขึ้นอย่างต่อเนื่อง
250 เครดิต
300 เครดิต…
320 เครดิต…
350 เครดิต…
เหตุผลที่ราคายันต์ของถังเสวี่ยราคาสูงเป็นสองเท่าของ [ยันต์แห่งการพุ่ง] ทั่วไป ก็เพราะว่ามันมีผล +1
หากมีคนสองคนวิ่งไล่กันอยู่ โดยที่ทั้งสองมีความเร็วเท่ากัน และใช้ [ยันต์แห่งการพุ่ง] เหมือนกันด้วย ทั้งสองก็จะต้องตัดสินกันที่ความอดทนเท่านั้น
แต่ถ้าคนหนึ่งใช้ [ยันต์แห่งการพุ่ง] ทั่วไป ในขณะที่อีกคนใช้ [ยันต์แห่งการพุ่ง +1] ของถังลี่เสวี่ยล่ะ? ความเร็วของคนที่ใช้ยันต์ของถังลี่เสวี่ยก็จะเพิ่มขึ้น และเวลาที่ใช้งานก็จะเพิ่มขึ้นด้วย
และหากว่าใช้ [ยันต์แห่งการพุ่ง] สองครั้ง ก็ไม่ได้หมายความว่าผลจะเพิ่มเป็นสองเท่า มีเพียงแค่ระยะเวลาเท่านั้นที่จะเพิ่มขึ้น แต่ผลยังเท่าเดิม
หลังจากรอ 3 ชั่วโมงจนท้องฟ้ามืดลง [ยันต์แห่งการพุ่ง +1] ของถังลี่เสวี่ยก็ถูกซื้อโดยใครบางคนในราคา 580 เครดิต
สุดท้ายแล้วถังลี่เสวี่ยได้รับ 465 เครดิตจากโรงประมูลหลังจากที่พวกเขาเก็บ 20% จาก 580 เครดิตเป็นค่าธรรมเนียม
ถังลี่เสี่ยออกจากโรงประมูลอย่างมีความสุข และเข้าไปในร้านจารึกอีกครั้งเพื่อซื้อกระดาษยันต์เปล่า
คราวนี้เธอซื้อเอกสารยันต์ห้าสิบฉบับในคราวเดียวด้วยเงิน 100 เครดิต ก่อนกลับไปที่อาคารที่พักอาศัยของเธอ
ถังลี่เสี่ยเคาะห้องของบังอี้ และเฮยหยิงห่าวเป็นเวลาสองสามนาที เธอยังคงรู้สึกผิดจริงๆ สำหรับทั้งสองคน เนื่องจากทีมของพวกเขาแพ้เพราะเธอ ดังนั้นเธอจึงต้องการเลี้ยงอาหารค่ำสองคนนี้เพื่อชดเชยสิ่งนั้น
น่าเสียดายที่ปิงอี้ และเฮยหยิงห่าวไม่ตอบเลย
ดูเหมือนว่าทั้งสองคนจะยังไม่กลับมาที่ห้องของตัวเอง ดังนั้นเธอจึงทำได้เพียงพาญาญ่าไปที่ร้านอาหารสุดหรูบนชั้นหนึ่ง และคราวนี้ทั้งสองคนก็กินกันอย่างมีความสุขจนอิ่มเอมใจ
แน่นอนว่าถังลี่เสวี่ยไม่กล้าสั่งอาหารราคาแพง มีเพียงบางอันราคาถูก แต่อย่างน้อยพวกเขาก็สามารถกินมันได้จนกว่าจะอิมจริงๆ
เครดิตในการ์ดทองแดงของถังลี่เสวี่ยลดลงเหลือ 190 เครดิต แต่เธอไม่ได้คิดมากเกี่ยวกับเรื่องนี้เพราะเธอสามารถหารายได้จากการขายเครื่องรางของเธอได้มากกว่านี้ในภายหลัง
ถังลี่เสวี่ยและญาญ่าตรงไปที่ห้องของพวกเขาหลังจากทานอาหารอย่างอิ่มเอมใจ ทั้งสองเดินตรงไปที่ห้องนอนเพื่อเข้านอน
ถังลี่เสวี่ยจูบหน้าผากของญาญ่าก่อนที่เธอจะหลับตาลง และญาญ่าก็จูบหน้าผากของถังลี่เสวี่ยกลับก่อนที่เธอหลับ
พวกเขานอนด้วยกันบนเตียงเดียวกันตามปกติ แต่วันนี้เป็นครั้งแรกที่ถังลี่เสวี่ยสามารถหลับสนิทได้โดยไม่ต้องกังวล เธอเริ่มตั้งตารอวันรุ่งขึ้นด้วยซ้ำ
เช้าวันรุ่งขึ้น ญาญ่าตื่นแต่เช้าเหมือนปกติ และเธอพยายามปลุกถังลี่เสวี่ยให้ตื่นเหมือนเมื่อวาน
โชคดีที่ถังลี่เสวี่ยสามารถตื่นเช้าได้ในวันนี้ และเธอก็เคาะห้องของปิงอี้ และเฮยหยิงห่าวเป็นเวลานานกว่าสิบนาที แต่พวกเขายังคงไม่ตอบสนองเลย
ถังลี่เสวี่ยคิดว่าบางทีสองคนนี้น่าจะตื่นก่อนเธอ และไปอาคารการศึกษาก่อนเธอแล้ว ดังนั้นเธอจึงตัดสินใจไปที่อาคารการศึกษาด้วย
ถังลี่เสวี่ยรู้แล้วว่าห้องเรียนของพวกเขาอยู่ที่ไหน ตั้งแต่อาจารย์เหมยหลานแสดงให้พวกเขาเห็นว่าเมื่อวานนี้
น่าแปลกที่ถังลี่เสวี่ยเป็นคนแรกที่มาถึงห้องเรียนหลังจากอาจารย์เหมยหลาน
ริมฝีปากสีชมพูของถังลี่เสวี่ยกระตุกเล็กน้อย ในขณะที่อาจารย์เหมยหลานจ้องมองเธออย่างประหลาด
“ฉันแปลกใจมากที่คุณมาตรงเวลาวันนี้” อาจารย์เหมยหลานกล่าวกับถังลี่เสวี่ย
ถังลี่เสวี่ยรู้สึกประหลาดใจกับคำพูดของอาจารย์เหมยหลาน
“ทำไมคุณพูดแบบนั้น? คุณควรจะถามฉันว่านักเรียนคนอื่นไปไหนกันหมดไม่ใช่หรอ ทำไมดูแปลกใจที่ฉันไม่ได้มาสายแบบนั้นล่ะ! แต่ก็ไม่ใช่ว่าฉันจะรู้ว่าพวกเขาอยู่ที่ไหนกันหรอก แต่ว่าเอ่อ…” ถังลี่เสวี่ยบ่นในใจของเธอ
อาจารย์เหมยหลานหัวเราะคิกคักเมื่อเห็นถังลี่เสวี่ยแสดงสีหน้าแปลกๆ และเธออธิบายอย่างใจดี
“ปกติวันแรกนักเรียนบางคนจะมาสายแน่นอน และในวันที่สองนักเรียนทุกคนก็จะมาสายเช่นกัน นี่ก็คือความรู้ทั่วไปในสถาบันจิ้งจอกนับไม่ถ้วนนี้ ”
“เพราะทุกคนต้องการเครดิตอย่างมากเพื่อที่จะได้อาศัยอยู่ในสถาบันจิ้งจอกนับหมื่นแห่งนี้พวกเขาจะเริ่มทำงานในชั่วข้ามคืน เมื่อพบว่าพวกเขาสามารถได้รับเครดิตจากการทำภารกิจระดับ F ให้สำเร็จจากโถงภารกิจ แต่ดูจากสภาพของคุณตอนนี้ ดูเหมือนเมื่อวานคุณจะไม่ได้ทำภารกิจอะไรเลยนะ” อาจารย์เหมยหลานกล่าวขณะมองถังลี่เสี่ยตั้งแต่หัวจรดเท้า
“ดูสภาพฉัน?” ถังลี่เสวี่ยเอียงศีรษะ และจ้องเขม็งไปที่อาจารย์เหมยหลาน ตอนนี้เธอดูน่ารักมาก จนอาจารย์เหมยหลานทนไม่ได้ไหว และบีบแก้มของเธอไปสองสามที่
“เดี๋ยวก็รู้เองแหละ นั่งก่อนก็ได้ เราจะรอพวกเขาก่อนเริ่มบทเรียนของวันนี้” อาจารย์เหมยหลานบอกถังลี่เสวี่ยให้นั่งลงก่อน หลังจากที่เธอพอใจกับการบีบแก้มที่อ่อนนุ่มของถังลี่เสี่ย
-อ่านได้ที่ wwwcat2auto.com
ถังลี่เสวี่ยทำได้เพียงจ้องที่อาจารย์เหมยหลานอย่างอุ่นเคืองด้วยแก้มที่บวมของเธอ ก่อนที่เธอจะนั่งที่ที่นั่งของเธอ
และทีมของเธอรวมถึงปิงอี้และเฮยหยิงห่าวก็เข้ามาในชั้นเรียนด้วยกันหลังจากผ่านไปกว่าหนึ่งชั่วโมง
ถังสี่เสวี่ยและญาญ่าเกือบจะหลับไปด้วยความเบื่อหน่าย เมื่อกำลังรอพวกเขาทั้งหมด
แต่ตอนนี้ถังลี่เสวี่ยและญาญ่ายังคงจ้องมองหลี่จิงและคนอื่น ๆ อย่างตะลึงงัน
เนื่องจากหลี่จิงและอาการของคนอื่นๆ ดูแย่มาก ใบหน้าของพวกเขาซีดและมีถุงดำใต้ตา
แม้แต่ผู้บริสุทธิ์อย่างหลี่จิงก็สูญเสียรัศมีอันสูงส่งและศักดิ์สิทธิ์ของเธอในตอนนี้ เธอดูเหมือนเด็กสาววัยรุ่นที่ถูกทารุณกรรม
ถังลี่เสวี่ยอยากจะหัวเราะเยาะพวกเขา แต่เธอก็สงสารพวกเขาเช่นกัน มันเป็นความรู้สึกที่ซับซ้อนจริงๆ
“ฉันอยากรู้จริงๆ นะ… เมื่อคืนพวกเขาทำอะไรกันแน่? ถ้าพวกเขาแค่กวาดถนน หรือดึงหญ้าในชั่วข้ามคืน สภาพของพวกเขาก็ไม่น่าจะดูแย่ขนาดนี้หรอกมั้ย? พวกเขาแข็งแกร่งมากเลยนะ! ถึงพวกเขาจะต้องกวาดถนนทุกสายเป็นเวลาสองสามวันโดยไม่หยุดพัก มันก็ไม่น่าจะเป็นปัญหาสำหรับพวกเขาเลย!” ถังลี่เสวี่ยแตะที่คางของเธอด้วยนิ้วที่เรียวยาว ในขณะที่ครุ่นคิดอย่างสงสัย