ตอนที่ 530 ไม่อยากหักหน้า / ตอนที่ 531 แผนร้ายในใจ
ตอนที่ 530 ไม่อยากหักหน้า
เรื่องของอนาคต ฟู่เยว่อี้ไม่ได้เตรียมการอย่างชัดเจน แผนที่เคยวางไว้พังทลายแล้ว ไม่ช่วยจวนซิ่นอ๋องอีกต่อไป นางสูญเสียจุดหมาย และไม่รู้ว่าตนจะทำอะไรได้ ได้แต่ก้าวไปเรื่อยๆ!
พอไปถึงจวนซิ่นอ๋อง เหม่ยพ่านประคองฟู่เยว่อี้ลงจากรถม้า ฟู่จิ่งรอฟู่เยว่อี้อยู่ที่ห้องหนังสือ พอเห็นใบหน้าของฟู่เยว่อี้บวมเป่ง ฟู่จิ่งก็ถามอย่างใส่ใจ “เยว่อี้ หน้าเจ้าเป็นอะไรไป?”
“ข้าไม่เป็นไร แค่ถูกเฟิงเยว่ตบหน้าทีหนึ่ง”
ทำไมเฟิงเยว่ตบหน้าฟู่เยว่อี้ ฟู่จิ่งรู้โดยไม่ต้องถาม
พอเห็นฟู่เยว่อี้แก้มบวม ฟู่จิ่งยังเป็นห่วงลูกสาวอยู่บ้าง เขาทำให้นางลำบากใจจริงๆ ตระกูลเฟิงทำกับลูกสาวเขาอย่างนี้ ถ้าการใหญ่สำเร็จ เขาไม่มีวันปล่อยตระกูลเฟิงแน่ เวลานี้ให้ฟู่เยว่อี้อดทนไปก่อน
“เยว่อี้ แม้เจ้าเป็นองค์หญิง แต่ก็แต่งงานแล้ว วันหลังต้องหัดอ่อนหวานกับเฟิงเยว่บ้าง อย่าต่อต้านขัดขืน เจ้าเป็นผู้หญิงน่ารัก ทำไมพอไปอยู่กับเฟิงเยว่กลับไม่รู้จักเหตุผล ผู้ชายถึงอย่างไรก็ชอบผู้หญิงที่อ่อนหวาน”
ฟู่เยว่อี้นึกว่าฟู่จิ่งจะปลอบใจนาง รออยู่นานกลับได้ยินคำพูดนี้ นางลิ้มรสความผิดหวังอีกครั้งหนึ่ง พอถึงเวลานี้ บิดายังคงให้นางอดทนไปก่อน
เสียดาย นางทนไม่ไหวแล้ว
“ท่านพ่อสั่งสอนลูกจะจำไว้ วันหลังจะไม่ทะเลาะกับเฟิงเยว่อีก”
ฟู่เยว่อี้พยักหน้าอย่างเชื่อฟัง บางเรื่องแค่รู้ก็พอ นางไม่อยากหักหน้าฟู่จิ่ง”
“เยว่อี้ หลายวันมานี้เจ้าเป็นอะไรไป?
ทำไมต้องฆ่าเฟิงซุน เมื่อวานข้าบอกเจ้าไว้ เจ้าลืมแล้วหรือ?
เดิมทีน่าจะใช้เฟิงซุนให้เป็นประโยชน์ แต่เจ้ากลับกำจัดเขา อย่างนี้จะทำให้เฟิงเยว่ยิ่งไม่พอใจเจ้า ขืนเป็นอย่างนี้ต่อไป เจ้าจะมีที่ยืนในตระกูลเฟิงได้อย่างไร”
ฟู่เยว่อี้พยายามอธิบาย “ท่านพ่อ ไม่ใช่ว่าข้าอยากฆ่าเฟิงซุน แต่เพราะเขาสุขภาพอ่อนแอ กินยาเกินขนาด จึงเสียชีวิต เรื่องนี้โทษข้าไม่ได้ เพราะเขาถึงฆาตเอง ที่ท่านพ่อสอนข้าจะจำไว้ ท่านพ่อวางใจ ข้าไม่มีวันไปจากตระกูลเฟิง จะอยู่ที่ตระกูลเฟิงต่อไป”
“อย่างนี้ก็ดีแล้ว” ฟู่จิ่งพยักหน้า เขานึกว่าฟู่เยว่อี้คงคิดตกแล้ว ไม่ได้สังเกตว่าฟู่เยว่อี้สิ้นหวังกับเขาแล้ว ที่รับปากทั้งหมดเป็นเพียงผิวเผิน
“ฟู่เฉินหรงได้รับชัยชนะในการรบครั้งแรกเจ้าคงได้ยินมาแล้ว เดิมทีนึกว่าฟู่เฉินหรงจะแพ้ นึกไม่ถึงว่าเขาจะเป็นอัจฉริยะ ขืนเป็นอย่างนี้ เกรงว่าจะมีชัยกลับมาจริงๆ เยว่อี้ เรื่องนี้เจ้ามีความเห็นอย่างไร?”
เดิมทีฟู่จิ่งคิดว่าจะรอหัวเราะเยาะ เขารู้สึกว่าฟู่เฉินหรงต้องพ่ายแพ้อย่างแน่นอน จึงไม่ได้เตรียมการอะไร นึกไม่ถึงว่าจะผิดจากที่เขาคาดไว้ ฟู่เฉินหรงมีความสามารถในการสู้รบจริงๆ
พอถึงตอนนี้ เขานั่งไม่ติดแล้ว ไม่อาจปล่อยให้ฟู่เฉินหรงเป็นอย่างนี้ต่อไป หากฟู่เฉินหรงมีที่ยืนมั่นคงในกองทัพ จะเป็นภัยคุกคามต่อเขาอย่างมาก ไม่ว่าอย่างไร ต้องไม่ให้ฟู่เฉินหรงกลับมาอย่างปลอดภัย
ถ้าเป็นเมื่อก่อน ฟู่เยว่อี้คงจะเตรียมการอย่างกระตือรือร้น คราวนี้นางไม่พูดอะไรออกมา นางครุ่นคิด หรุบตาลงปกปิดความรู้สึกในดวงตา ไม่ให้ฟู่จิ่งมองเห็นความผิดปกติ
“ลูกโง่เขลา ไม่มีแผนอะไร เรื่องนี้ท่านพ่อตัดสินใจเองก็ได้”
ฟู่เยว่อี้พูดอย่างนี้เป็นครั้งแรก ฟู่จิ่งนึกว่าตนหูฝาด เขาหรี่ตามองนาง “เยว่อี้ เจ้าพูดอย่างไร”
ตอนที่ 531 แผนร้ายในใจ
“ลูกโง่เขลา ไม่มีแผนอะไร”
ฟู่เยว่อี้ทวนคำพูดอีกครั้ง ยังคงหรุบตาลง ไม่มองฟู่จิ่ง
“เจ้า…” ฟู่จิ่งเห็นฟู่เยว่อี้อย่างนี้ก็ไม่พอใจ ซ่อนความโกรธไว้ลึกใต้ใบหน้า “เรื่องของตระกูลเฟิงเราเคยคุยกันไว้แล้ว หรือว่าเจ้ายังโทษข้า?
เจ้าเป็นลูกสาวของข้า ข้าจะไม่ดูแลเจ้าได้อย่างไร เวลานี้การใหญ่ยังไม่สำเร็จ เป็นยามคับขัน บางเรื่องเจ้าต้องอดทน ข้าเองก็อดทนทุกอย่าง หากการใหญ่สำเร็จ ข้าจะชดเชยให้เจ้า เจ้าเป็นคนเข้าใจสถานการณ์ดี ครั้งนี้ทำไมจึงเลอะเลือน”
“ลูกไม่กล้าโทษท่านพ่อ และไม่ได้กล่าวโทษท่านพ่อ ลูกไม่มีแผนอะไรจริงๆ ท่านพ่อประเมินลูกสูงเกินไป ลูกจัดการได้แต่เรื่องในบ้าน เรื่องราชสำนักลูกไม่รู้จะทำอย่างไร ถ้าให้พูดเรื่อยเปื่อย ก็จะทำให้การใหญ่ของท่านพ่อเสียหาย”
ฟู่เยว่อี้ยังคงยืนยัน ตลอดเวลานางไม่ได้มองหน้าฟู่จิ่ง
ฟู่จิ่งไม่ใช่คนโง่ ไม่เข้าใจความหมายของฟู่เยว่อี้ได้อย่างไร ลูกสาวคนนี้เขาสอนให้เชื่อฟังและทำตามมาตลอด จงรักภักดีต่อจวนซิ่นอ๋องอย่างไม่มีเงื่อนไข
ด้วยเหตุนี้เขาจึงเชื่อมั่นฟู่เยว่อี้เสมอ ท่าทีของฟู่เยว่อี้เวลานี้ทำให้เขาไม่พอใจมาก เป็นครั้งแรกที่ฟู่เยว่อี้พูดกับเขาด้วยท่าทีอย่างนี้
“ถ้าท่านพ่อไม่มีธุระอื่นอีก ลูกขอกลับตระกูลเฟิงก่อน ลูกแต่งงานกับตระกูลเฟิงแค่สองวันก็กลับบ้านสองครั้ง เกรงว่าผู้คนจะครหา ลูกขอลาก่อน”
ฟู่เยว่อี้คารวะฟู่จิ่ง แล้วออกจากห้องหนังสือ
ฟู่จิ่งสีหน้าโกรธเกรี้ยว กำหมัดทุบโต๊ะ ฟู่อี้หานก็ตายไปแล้ว ฟู่เยว่อี้ยังมาพูดจากับเขาอย่างนี้อีก ช่วงนี้จวนซิ่นอ๋องเกิดเหตุการณ์หลายอย่าง
“นายท่านอย่าโกรธ องค์หญิงอาจจะถูกตระกูลเฟิงข่มเหง ถึงได้…”
จางอิ่งซึ่งอยู่ข้างๆ ช่วยแก้ตัวแทนฟู่เยว่อี้ ฟู่เยว่อี้ก็เป็นคนจวนซิ่นอ๋อง เขาไม่อยากเห็นฟู่จิ่งกับฟู่เยว่อี้ขัดแย้งกัน
“อาศัยความฉลาดของเยว่อี้ ใครจะข่มเหงนางไม่ใช่เรื่องง่าย ในเมื่อแต่งงานไปแล้ว ความบริสุทธิ์ไม่ใช่เรื่องสำคัญ แต่นางกลับดึงดันคิดอย่างนี้ ฆ่าเฟิงซุนอย่างไร้เหตุผลทำให้การใหญ่ของข้าเสียหาย แล้วยังมาพูดกับข้าอย่างนี้อีก
หลายปีที่ผ่านมา ข้ามอบสิ่งที่ดีที่สุดให้นาง อบรมนางอย่างดี ก็เพื่อจะได้บรรลุการใหญ่ พอถึงตอนนั้นจะไม่ชดเชยให้นางได้อย่างไร”
ฟู่จิ่งหงุดหงิดมาก เพื่ออบรมลูกสาวคนนี้ เขาทุ่มเทความคิดไปไม่น้อย หลายปีมานี้เขามอบสิ่งที่ดีที่สุดแก่ฟู่เยว่อี้ ถือนางเป็นแก้วตาดวงใจ
เวลานี้ฟู่เยว่อี้ไม่คิดจะเชื่อฟังอีก เขารู้ว่าฟู่เยว่อี้เป็นคนทะนงตน จึงไม่อยากต่อว่าฟู่เยว่อี้โดยตรง เขาจะให้พระชายาเตือนฟู่เยว่อี้ อย่าให้ลูกสาวคนนี้เดินผิดทาง
“องค์หญิงยังคิดไม่ตกชั่วคราว ในเมื่อเป็นลูกสาวแท้ๆ ของนายท่าน องค์หญิงไม่ช่วยนายท่านแล้วจะไปช่วยใคร นายท่านโปรดวางใจ” จางอิ่งก้มหน้าพูดเตือนอีก
สีหน้าของฟู่จิ่งจึงผ่อนคลายลง “เรื่องนี้เยว่อี้ช่วยอะไรไม่ได้จริงๆ เมื่อกี้ข้าเห็นนางไม่กระตือรือร้นก็ลองถามดู การออกไปรบข้างนอก ปัญหาสำคัญที่สุดก็คือเสบียงอาหาร ถ้าตัดเสบียง ฟู่เฉินหรงถึงจะมีความสามารถมากแค่ไหน ก็ต้องพ่ายแพ้อย่างแน่นอน”
ถ้าตัดเสบียง ฟู่เฉินหรงคงแพ้แน่ แต่ฟู่เฉินหรงเป็นตัวแทนของแคว้นเจียง หากเขาแพ้ ก็คือแคว้นเจียงแพ้ ซาหลัวกำลังฮึกเหิม ถ้าแพ้แก่ซาหลัว ซาหลัวต้องรุกเข้ามาอีก ถ้าถือโอกาสนี้ร่วมมือกับแคว้นเว่ย สถานการณ์คงไม่เป็นผลดีต่อแคว้นเจียง
“นายท่านจะจัดการกับเสบียง? พอถึงตอนนั้นแคว้นเจียง…”
